Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

woensdag 16 juli 2008

over dichters en andere onzin

Het is me weer maar eens opgevallen, hoeveel nijd en afgunst er kunnen heersen tussen dichters onderling. Niet altijd gefundeerd op objectieve feiten, maar meer iets van net achter het vel. Er zijn exemplaren bij die, mochten ze het kunnen, de andere en dus vijandige dichter letterlijk het lot van een openbare steniging laten ondergaan, om daarna hun grote gelijk van de daken te debiteren. Waaruit dat grote gelijk dan zou moeten bestaan, dat is een paar andere mouwen. En gelukkig zal het ook nooit zover komen. Iedere dichter bekijkt immers de wereld door de ogen die hij of zij in het hoofd heeft hangen en verwoordt van daaruit wat is opgevallen. Liefst in een poëtische vers of drie, om maar een voorbeeld te noemen.

Voorbeelden van dergelijke dichters ga ik u besparen, maar dat ze bestaan, dat zult u moeten proberen op mijn woord te geloven. Omdat ik er al mee in aanraking gekomen ben, omdat er nogal wat stevig invliegen om Bibi als een onwaarschijnlijke idioot af te schilderen, omdat hij niet 'waarachtig' zou zijn. Omdat zij degenen zijn die vinden dat je je eerst moet wentelen in de diepste krochten van ziel en aards bestaan, vooraleer je je daar over mag uitspreken. Ziet u al voor u de verbazing op het gelaat van mensen, als je durft stellen dat deze dichter wérkt? Ik vind het onwaarschijnlijk dat zoiets een afbreuk zou doen aan mijn (al dan niet, dat laat ik in het midden) poëtische bijdragen! Een échte dichter moet dus werkloos zijn (een erkenning als invalide om wat voor reden dan ook is trouwens eveneens acceptabel voor de dichtersstatus), moet kunnen schrijven/dichten in onbegrijpelijke frasen of ontiegelijk lang kunnen dralen in de wereld der bestudeerde stilstanden (wat dat ook moge betekenen), moet lak hebben aan het volk dat hem ondersteunt, er sjofel bij lopen en oh ja, voor ik het vergeet, moet kunnen bogen op een verslaving of twee, drie, om u tegen te zeggen. Als kers op de taart moet de vrij-gezellige dichter uiteraard, en wie durft dat nu tegen te spreken, een onwaarschijnlijke slag van de molen gekregen hebben, om zo te kunnen komen tot al even onwaarschijnlijke ideeën, die hem dan weer in staat stellen tot het neerkwakken van de meest (ver)gezochte stellingen.

Deze dichter hier is echter anders. Het is maar dat u het weet.

ietwat verhuld

hij dacht al
een beetje koud
deze zomer, wie wil er
een klein beetje stoken

ligt hij op zijn wenken bediend
gaar te staren naar het narrige
van groot en klein en middelmatig
vingers zomaar door de snor
een Antwerpse met resten
van de Laatste Maaltijd

verstopt

hij zwijgt uiteraard
omdat hij zwijgen moet
anders zou er te veel
te vroeg, te laat dan ook
en wie wil dat in een land
waar gevraagd wordt naar
mensen, wie vertrouwt ze nog?

Frans V. aka François Papillon-Mâle

18 opmerkingen:

Rudy zei

Gelukkig bent u geen verslaafde, slonzige, marginale sjofele dichter met "een hoek af".

Anoniem zei

over wie heb je het?
Hartelijk

Frank DV

Frans Vlinderman zei

@ Rudy:

Zolang dat maar zo blijft, Rudy, ik hou wel van mijn huidige zijn en al wat daarbij hoort ;-)

Frans Vlinderman zei

@ Frank DV:

Ge kunt altijd het rode linkje volgen, dat spreekt dan voor zich en hoef ik geen namen genoemd :-D

Anoniem zei

Dag Frans,

U zult mij misschien geen reactie sturen. Ik zou dat betreuren.

Ik vind uw reflecterende teksten zeer goed geschreven, in tegenstelling tot wat ik tot hier toe van uw poëzie ken.

Vreemd schijnt de neiging van de moderne (woord-)kunstenaar mij toe, zich per sé van zijn lotgenoot te willen onderscheiden, op een manier die men "pretentieus" of "dikkenekkig" zou kunnen noemen, met andere woorden door zich boven de andere te willen stellen. U lijkt dit gedrag bij onze politici die elkaar rauw lusten aan te klagen, doch bij kunstenaars "bon ton" te vinden, of vergis ik mij?

Vindt u ook dat wij, de mensen die wij allen per slot zijn, niet beter wat meer zouden sàmenspannen, in plaats van ons zo vér mogelijk van elkaar te willen verwijderen? Zit de toenemende overbevolking van de planeet hier volgens u voor iets tussen?

Kunt u mij zeggen waarin naar uw mening het verschil tussen kunst en politiek ligt?

Anders gezegd: ik herken mijzelf in uw hedendaags portret van "de dichter," jammer genoeg, laat mij daar eerlijk in zijn. Kunt u mij volgen in mijn tegenwoordige streving, een nieuw woord voor mijn beroep (ja zelfs: mijn existentie) te laten uitvinden?

Of zou er misschien beter wat in de dikke Van Dale gesnoéid worden, om te ontkomen aan de gestaag groeiende Babylonische spraakverwarring waarin wij minstens al een decennium lang schijnen te leven? Wat is uw mening hieromtrent?

Mijn bescheiden (doch tegelijk alweer verdraaid hovaardige) groet,

Manu Bruynseraede.

Rudy zei

Ik zal die "vuilspuitpoeet" morgen eens "van jan" geven in mijn Woord van de Redactie.

Kristomurti zei

Ik hoop dat je de juiste vuilspuitpoweet te pakken hebt die het leven Vitalski, de Antistresspoweet, Manu Bruynseraede en mezelf (Kristo) tracht te vergallen door de meest absurde roddels en leugens over ons te verspreiden. Blogland stond er stijf van de laatste tijd.

Wij zijn allen kunstenaars met de beste bedoelingen en een uitzonderlijke bezieling.

Hartelijke groet,

Kristo

Frans Vlinderman zei

@ Manu Bruynseraede:

Dag Mister Manu,

Wat zou ik jou geen reactie sturen? Je hebt misschien gelijk, vermits ik niet stuur maar hier post, waar ik thuis ben en beleefd en voorkomend. Soit, je stelde een aantal (pertinente) vragen, en omdat ik graag duidelijkheid in het leven heb, geef ik antwoord, zonder het karakter van verdediging, dat ligt nogal moeilijk op het internet van mijn bezigheden.

- "bon ton": u vergist zich. Heeft waarschijnlijk te maken met een verschrikkelijke ziekte die verdraaiing van woorden heet te zijn en waar ik mij weiger mee bezig te houden. U zou dat beter ook doen.

- Ik hou niet van het woord 'samenspannen', ben voorstander van de woorden 'samen werken aan' of ook 'samen werken voor', uiteraard dan met de nadruk op 'werken'. Wat het in ieder geval te maken heeft met overbevolking van eender welke planeet, dat laat ik aan U om te beantwoorden. Soms is de vraag stellen ze immers ook beantwoorden.

- Mijn mening over kunst en politiek en het eventueel verschil daartussen ligt tot nader order te rijpen tot ooit misschien een beraad. En dan is het nog niet zeker dat ik die mening met U deel, vermits ik geloof in zelfbeschikking en het recht daarop.

- wat dacht u (met het nodige respect uiteraard) van 'creatieve oneindigzoeker'? Verdere suggesties zijn altijd welkom.

- Om mijn mening te geven over iets dat U blijkbaar al langer bezig houdt, lijkt het me aangewezen dat U me volledig brieft over wat dat juist allemaal inhoudt. Anders zal ik waarschijnlijk schromelijk te kort schieten in het (al dan niet) beantwoorden van Uw existentiële vragen.

Tot slot: voel je niet aangevallen door deze vlinderman, hij schrijft zoals hij is zoals hij schrijft en hij neemt van niemand aan dat hij niet voldoet aan hoe een 'dichter' er zou moeten uitzien/bij lopen. Overtuigingen, uitingen, aankledingen, whatever, daar hou ik me dus niet mee bezig. Ook niet met me een anarchistisch oor laten aannaaien. Daar zijn er anderen voor. Die trouwens maar al te graag de door nog anderen geopende poorten binnenstormen. Niets mis mee trouwens. Zolang de plaatsen gekend blijven waar gratis parkeren geen probleem is en er achteraf niet gezeurd wordt over parkeerbonnen

Frans Vlinderman zei

@ Rudy:

Zelfverdediging hou ik hoog in het vaandel, dus bedankt voor het aanbod, maar we raken er wel uit ;-)

Frans Vlinderman zei

@ Kristo:

We moeten altijd de redactie hun woord gunnen, hun eigen ding de ruimte geven, daarvoor zijn het redacteurs. Vertrouw maar op de redactie, denk ik dan altijd ;-)

Kristomurti zei

Allerbeste Frans, tja, ik maak wat mee de laatste tijd. Ontzettend veel jaloezie tussen dichters. Als er dingen over mijn persoon verschijnen wil ik niet langer die roddels en leugens over mijn persoon. Ook ik heb jaren ontzettend hard maatschappelijk werk geleverd van lezingen geven en jongeren helpen rond drugspreventie in scholen, websites bouwen voor bedrijven en vzw's, en ondertussen steeds creatief aan de slag gebleven. Sommigen omschrijven me als een slecht mens, terwijl men mij niet kent. Vraagt U gerust aan Erwin de Antistresspoweet hoe ik ben in de omgang. Mijn goede vriend noemt mij een harde werker, hoewel er veel vrijwilligerswerk bij is. En ja, soms is er bij mij wel eens een hoek af, ik lig daar absoluut niet van wakker. Ik ken meerdere collega's die pretty insane zijn, doch mooie dingen maken. Ik heb Frans Vlinderman altijd graag gemogen en deed mijn best op zijn verjaardag aanwezig te zijn. Ook Manu Bruynseraede is een zeer goede vriend. Een intelligente kunstenaar met een boodschap.

Anarchisme, tja, it's a way of life. Maar goed anarchisme houdt zoveel mogelijk vrede in, en daar willen sommigen blijkbaar een stokje voor steken door over ons te roddelen en leugens te verspreiden of te dreigen met rechtzaken. Laat ze ons maar de gifbeker schenken. Wij gaan op hetzelfde pad verder met 100% inzet. Een vriend zijn van nachtburgemeester Vitalski valt ook niet bij iedereen in goede aarde. Ach, ik heb er een leuke vriend aan.

Ik gun elke dichter veel plezier met zijn/haar scheppende daad, en wens hem/haar alle succes toe. Zelfs meer dan mezelf. Een goede meester creërt nog betere meesters. Wat niet wil zeggen dat ik mezelf als kunstenaar een meester noem. Mijn beste werk moet nog komen, maar ik blijf actief bezig, ik durf ook fouten maken, momenteel in samenwerking met singer-songwriter Charles Jarvis.

Ik blijf met perioden actief als vrijwilliger, de laatste jaren rond geestelijke gezondheid, armoede en drugspreventie. Verder leef ik het leven ten volle en tracht zoveel mogelijk te genieten. Ik hoop dat de dichter(s) die ons aan de schandpaal nagelen als mislukte bohémiens en mislukte 'poets maudits' vlug bereid zijn om vanuit een gevoel van verbondenheid, mededogen en samenhorigheid verder te gaan met onze creatieve bezigheden. Ik heb mijn creativiteit gewoon nodig om niet compleet insane te worden, net zoals Jean Marie Berckmans me dat al eens zei. Ik blijf rustig verder doen en gun eenieder hetzelfde, of je nu werkt, werkloos bent, dik of dun, arm of rijk. Ik gun iedereen het licht in de ogen. Ik hoop dat onze ietwat jaloerse en afgunstige criticasters dit vlug beseffen en mee vanuit Liefde gaan leven. Mensen die me persoonlijk kennen weten dat ik het beste doe voor de hele omgeving/vriendenkring om het iedereen zo aangenaam mogelijk te maken. Ondertussen heb ik toch maar een rechtzaak aan mijn been van een compleet waanzinnige, jaloerse en afgunstige dichter die me bedreigingen stuurt, uitlacht en vernedert. Ik ben toch anders opgevoed hoor. Ik ben soms teleurgesteld in anderen, maar blijf gaan voor de goede zaak.

Respect voor Frans Vlinderman, alsook Manu Bruynseraede, de Antistresspoweet, Vitalski, Charles Jarvis, Jan Fabre en niet te vergeten de gerespecteerde dichter Herman J. Claeys met wie ik reeds twee keer in Ruigoord mocht vertoeven. En alle anderen die mijn pad kruisen en inspireren niet te vergeten. Ik ben vervuld van dank voor zovele schone mensen. Ik heb het beste voor met heel de Muzeval en Den Hopsack en gun zelfs Eric Rosseel veel succes met zijn dichtkunst. Een beetje wederzijds respect zou leuk zijn. No hard feelings. Maar ik vind wel dat mensen die echt fout bezig zijn in hun omgang met mensen op hun plaats gezet mogen worden, en dat heeft Rosseel echt wel gedaan door heel de Antwerpse zogenaamde would-be avantgarde (zijn woorden) door het slijk te halen en continu lastermails te sturen. Ook Vitalski ondervindt er last van net als onze hele vriendenkring van dichters en schrijvers. Laat ons, waarde Frans, hopelijk op een meer collegiale manier met elkaar om te gaan. Tot nu toe vond ik je steeds een toffe kloot. Hartelijk dank voor je lovende woorden over het voorbije en aankomende Muzeval-optreden. Je hebt een hele mooie affiche gemaakt, waarvoor dank!

Als je eens in de buurt bent, kom gerust een tas koffie of een pintje nuttigen. Altijd welkom.

Groeten van een Kristo vervuld van mededogen en liefde. Laat de blaffende honden zwijgen. Please ...

Anoniem zei

Kristo is blijkbaar weer dronken van zijn urine te drinken !!!

Anoniem zei

ga je trouwen, Frans, echt? ik had al in de mot dat je niet van de slimsten waart. hopelijk ziet Nep na een uurtje snel in dat ze oo met de snelste echtscheiding in The Guiness Book of Records kan komen, eerder dan haar met haar brei- en naai-activiteiten.

Frans Vlinderman zei

@ Kristo:

Gesproken als de dichter/mens die ik al in u gezien en gehoord heb. Ik voeg er niets aan toe, behalve dat ook ik die afgunstigen, die hekelenden, het licht in hun ogen toewens, dat ze ooit de zon mogen zien in plaats van steeds maar weer te moeten vallen in hun zelfopgeroepen duisternis vol hindernissen.

Frans Vlinderman zei

@ Anoniem #1:

Neemt er iemand zijn eigen activiteiten nu als norm voor anderen?

Frans Vlinderman zei

@ Anoniem #2:

Uw bezorgdheid om ons welzijn siert u.

Anoniem zei

Waarde Frans Vlinderman,

Uw reactie heeft me méér dan tevreden gesteld. Het was geenszins mijn bedoeling kwetsende woorden over u te schrijven, wel integendeel: zoals ik zei ken ik nog niet zoveel van uw poëzie, maar vind ik uw stukjes over het reilen en zeilen in dit circusland van ons, en andere, getuigen van hoog niveau! Ik neem me dus bij dezen voor, wat meer bij uw blog op bezoek te komen.

Dank voor het neologisme.

Ik heb ook het redactiewoord op Antwerpsegilde gelezen; oef zeg, daar ben ik toch redelijk goed vanaf gekomen, 't had erger gekund, me dunkt. Ik dank de schrijver voor de aandacht.

Wat ik vooral wilde aanklagen was in feite een algehele sfeer van deprimerende toestanden, nog eens overschaduwd door het gesukkel van onze regering. Kunstenaars zouden beter moeten weten, vind ik, en ja: samen wérken om er tegenin te gaan. Samen sterker.

Ik kijk uit naar uw volgende stukje.

Hoogachtend,

Manu Bruynseraede.

Kristomurti zei

Ik sluit me helemaal aan bij vriend en collega Manu Bruynseraede. Ondertussen ligt nu ook Stijn Vranken onder vuur door heerschap Rosseel. Leest U op zijn site http://stijnvranken.wordpress.com de reactie op het gedicht Ars Poëtica door onze pseudo-mislukkeling. Dat gaat toch wel echt heel ver allemaal. Ik heb alvast Stijn een ondersteund mailtje gestuurd zodat hij er niet van wakker hoeft te liggen. Die Rosseel is toch wel de grootste zieligaard en complete mafkees die ik ben tegengekomen in de vijfentwintig jaar dat ik hier rondloop op dit bolleke. Nog nooit eerder ontmoette ik een geschiftere, gefrustreerder mens dan hem. Eigenlijk zouden ze zo'n mensen moeten verwijderen uit de samenleving en ergens veilig opsluiten, zodat anderen er geen last van hebben. Die gast is echt wel ferm ziek. Hoe kan het zover komen met een mens die in feite toch wel redelijk belezen is en een doctoraatsdiploma psychologie heeft gehaald. Of dit werkelijk via de normale wegen bereikt is weet ik niet, misschien is het diploma een kopij gekocht op de zwarte markt ofzo.

Gelukkig maken wij als dichters-kunstenaars steeds meer vrienden, en onze belager steeds meer vijanden. Hij zal eenzaam eindigen in de goot zonder dat iemand zich nog over hem zal ontfermen. En hij schrijft ook absolute kutgedichten en gaat dan een oordeel vellen over onze Antwerpse scène. Miskend noemt hij zichzelf, dat hij zich dan al eens gedraagt, dat zal zijn werk en (h)erkenning ten goede komen. Wie wil er met zo'n mens vijf minuten doorbrengen in dezelfde ruimte?

Als het je een troost kan bieden, mijn reacties worden ook eerst gecontroleerd op mijn blog alvorens ze worden gepubliceerd. Ik laat Rosseel mijn mooie blog niet bevuilen met zijn scheldproza. Gelukkig heeft de man soms toch nog wat humor als hij over ons schrijft. Ik heb er mezelf al een kriek om gelachen. Epo met aangelengde cannabis en coke voor nachtburgemeesters van het merk Tom Boonen. Lachen, gieren, brullen. Hij is ons echt beroemd en berucht aan het maken. Ik krijg steeds meer bezoekers en dank hem voor al die gratis publiciteit. Eigenlijk is het een fan van ons, hoewel een jaloerse en compleet gestoorde fan, die niet om stalking verlegen is. Toch maar best opsluiten en ver verwijderd houden van mijn persoon.

Ik blijf de zaken volgen op de voet.

Gegroet, waarde vrienden.

Uw Kristo

Blogarchief