Waar blijft Vlinderke?

Na alweer een dagje hard labeur, zit ik hier wat bij te lezen, wat te bekomen ook. Gelukkig was er Nip, die samen met mij nog even naar de Delhaize ging, gezellig samen winkelen, waarna ze me verwende met wat eten. Lekker eten, volgens mij(n maag) móet ik ermee trouwen...

Maar bon, ik zit hier wat te zitten, niets bepaald in mijn gedachten, en dan komt Vlinderke weer naar voren. Vlinderke, nu al bijna twee weken vermist. Hij brengt vragen met zich mee. Veel vragen. Waar is hij? Waarom is hij daar? Hoe is hij daar geraakt? Wanneer gaan we wat te weten komen? Komen we ooit wat te weten? Over het hoe, het waarom, het waar? Veel vragen dus, en vooralsnog géén antwoorden. Dat vreet aan een mens. Wie dus wat gezien, gehoord, gevoeld heeft, spreek op, vertel het, laat het ongewisse gewis worden.

na het verdwenen gemis

doorheen het waas
van zijn diepe smart
bevoelt hij weer het stuk
dat nog steeds ongebroken

als de waakvlam
van een gasbrander
in een verlaten pand
met de flakkerhand op de klink
te trots om eindelijk toe te geven

flakkert nog de hoop
op mensen in de kamer
met wensen zich te baden
in een deugddoende kuip
gevuld met zijn warmste woorden

Frans Vlinderman