HLN + Poëzie + gedicht
Af en toe ben ik er haast écht van overtuigd dat ik de verkeerde krant lees. Neem nou vandaag op de voorpagina in koeien van letters: EXLUSIEF: Nieuwe liefde van Tom Boonen. So what? Mag diene jongen geen liefje hebben dan? Ik bedoel, wat staat dat nou in 's hemelsnaam helemaal vooraan te staan? Allez, dan ga ik dat een beetje lezen (ik heb betááld voor die krant!), lees ik toch wel iets eigenaardigs: zij is 16 en hij 27. Ik weet niet hoe dat zit in Nederland, maar de laatste maal dat ik checkte is Tommeke nog altijd nen Belg. En Belgen worden geacht hun wetten te kennen. Ik hoop maar dat ie het platonisch kalm aan doet. Vanaf 16 mag al behoorlijk veel, maar het is nog een paar jaartjes te vroeg voor wat dan ook, tenzij het liefje niet meer dan vijf jaar ouder is. Enfin, u telt het zelf maar uit. En dat op de voorpagina. Zolang ze maar gelukkig zijn, zeker?
Minder gelukkig ben ik met die Mark Eyskens en zijn zaterdagse vaste bijdrage aan mijn krant. Het Gedicht, een poëtische mijmering, ammehoela. Enkele weken terug deed hij het al eens en vorig weekend was het weer zover. Wat het goedkoop bundeltje platte mopjes dat hij toen op ons losliet te maken heeft met poëzie, laat staan een poëtische mijmering, het wil me maar niet dagen. Een warme oproep aan die ene van onze ministers van staat: bij de les blijven, ouwe reus, en gebruik het jou geschonken platform waarvoor het dient: poëzie! En als je geen inspiratie hebt, mag je mij altijd contacteren, ik zal graag een streepje depanneren. En dan komt de kleine dichter ook eens aan het woord op dergelijk forum.
Onderstaand gedicht is een tweede naar aanleiding van onze Borgerhoutse vondeling.
Frans Vlinderman
Minder gelukkig ben ik met die Mark Eyskens en zijn zaterdagse vaste bijdrage aan mijn krant. Het Gedicht, een poëtische mijmering, ammehoela. Enkele weken terug deed hij het al eens en vorig weekend was het weer zover. Wat het goedkoop bundeltje platte mopjes dat hij toen op ons losliet te maken heeft met poëzie, laat staan een poëtische mijmering, het wil me maar niet dagen. Een warme oproep aan die ene van onze ministers van staat: bij de les blijven, ouwe reus, en gebruik het jou geschonken platform waarvoor het dient: poëzie! En als je geen inspiratie hebt, mag je mij altijd contacteren, ik zal graag een streepje depanneren. En dan komt de kleine dichter ook eens aan het woord op dergelijk forum.
Onderstaand gedicht is een tweede naar aanleiding van onze Borgerhoutse vondeling.
tijdig gevonden vondeling
uit het leven gegrepen
dat zo veilig en zo warm
negen maanden soms benepen
het hunkeren naar die moederarm
in misplaatste plaats daarvan
allicht een goed verborgen rit
tegen november gehuld in warme snit
een anonieme landing die zomaar kan
een moeder uitgeschoven in een land
waar een uitgestoken reddershand
niet altijd wordt herkend, laat staan
door de juiste wegwijzer wordt voorafgegaan
en de schuld dan maar wordt verzocht
te gaan wonen in het huis dat niet vermocht
een thuis te worden voor het kind
waarvoor die moeder toch te blind
Thomas Nicolaas De Kleine
dat je voortaan moge deinen
in het hart van al die mensen
die jou alleen het beste wensen
uit het leven gegrepen
dat zo veilig en zo warm
negen maanden soms benepen
het hunkeren naar die moederarm
in misplaatste plaats daarvan
allicht een goed verborgen rit
tegen november gehuld in warme snit
een anonieme landing die zomaar kan
een moeder uitgeschoven in een land
waar een uitgestoken reddershand
niet altijd wordt herkend, laat staan
door de juiste wegwijzer wordt voorafgegaan
en de schuld dan maar wordt verzocht
te gaan wonen in het huis dat niet vermocht
een thuis te worden voor het kind
waarvoor die moeder toch te blind
Thomas Nicolaas De Kleine
dat je voortaan moge deinen
in het hart van al die mensen
die jou alleen het beste wensen
Frans Vlinderman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten