afkick + gedicht

Hehe, twee januari is bijna voorbij, werkdag één zit er ook alweer op, en ik zit hier wat onwennig aan de pc. Ben immers gestopt met mijn bijdragen op diverse schrijverssites, mét de bedoeling om het wat rustiger aan te doen. Het is een belofte die ik mezelf een tijdje terug reeds had gedaan en nu moet ik het waarmaken. Het is wel vreemd, zo niet mezelf moeten afjagen om toch maar langs alle hoekjes te surfen waar ik mijn eieren ging leggen. Tegelijk ben ik benieuwd of er nu meer volk hierlangs gaat lopen. De Vlindermanpoëzie blijft hier immers nog altijd haar debuut maken, en nu ga ik erachter komen of mensen nieuwsgierig genoeg zijn naar mijn nieuwste gewrochtsels... We zullen wel zien (de laatste week was het in ieder geval opvallend dat ik meer gelezen werd hier, al zou ik bij God niet weten hoe dat kwam). Affin, zelfs al had ik maar één lezer op dit www, dan nog zou ik blijven bloggen. En dichten.

Onderstaand gedicht schreef ik naar aanleiding van een bijdrage op Pomgedichten.

Bibi relaxed in de zomertuin

een goed begin

slaat de klok stilaan drie
slaat dan eindelijk stijf
van 't vele schransen vol
de deur toe voor 't bed
te belegen om hem erbij

hij kijkt beteuterd toe
hoort slecht, hoort niets meer
dan het sluipen van de uren
door de gangen van een droom
zo eenzaam zonder hem begaan

in de gang ligt hij man
zonder vrouw, zonder man
geen kind, geen neef, geen nicht
slechts draden met de geur
van Tandil en Marlboro
welke man houdt niet van stijl
en fondu tot over de schoot

Frans Vlinderman

Oudejaarsavond 2007 met broer en zus

Nieuwjaarsavond

1 januari 2008, alweer een nieuw jaarbegin, met het oude nog vers in het geheugen. Nip en ik zitten op ons gemakje wat internet te bedrijven met onze vingertoppen en ogen, nagenietend van het familiefeestje gisteren (zie foto's boven). En te beseffen dat het dit jaar een groots jaar wordt. Ons jaar. Het ja-jaar. En dat we er naar uitkijken, ja, dat het fantastisch wordt, ja, dat zij ja, ja, en ik, ja, duizendmaal ja. Ik ben hier graag, in dit jaar, ja, ik beken mijn onschuld onmiddellijk, ja, en dat ik aan het oefenen ben, ja, dat is zo, ja, gewoon en simpel, volmondig ook, ja.

Om het nog even over wat anders te hebben: ergens op Verhalensite prijkt een mooie 1000. En dat betekent een rustmijlpaal. Even wat minderen, rustig aan, de lauweren onder onze rust leggen, bekomen van een aantal jaren doortrekken wat al een veelvoud van die jaren aan het gisten was... Behalve hier. Niet op de blog. Raadselachtige taal, ik weet het, maar het wordt wel eens duidelijk.

2008

Allez, wij gaan ze dan ook eens aanbieden: onze beste wensen en van die dingen voor een voorspoedig 2008 en verder, uiteraard ook verder!

Eindejaarswerkdag + haiku

Maandagmiddag, Vlinderman alleen (alweer) op dienst op deze laatste werkdag van het kalenderjaar 2007. Buiten wat telefoons beantwoorden en de beller melden dat er niet veel gewerkt wordt vandaag, heb ik me al geamuseerd met het afwerken in vijftien delen van een belangrijke brief voor mijnen baas. Die mag ik sebiet nog aangetekend gaan verzenden (wie zou er dan de telefoon beantwoorden?) Samen met de verwerking van nog wat post zal het dat dan weer zijn voor dit jaar. En dan gaan we snelsnel naar huis, effie omkleden en met Broer en Schone Zus naar Zus en Schone Broer om oudejaarsavond gepast te vieren met een hapje en een drankje. En een toetje (merci Nip). En misschien wat vuurwerk. En aftellen. Bubbels. Knallende kurken. Kussen. Knuffelen. En dan business as usual. Zoals ieder jaar.

overgang - haiku

hangende takken

schaduwen waaieren uit

elke dag korter

Frans Vlinderman

Tussendoortje

Deze kleine bijdrage is maar om te melden dat het bij Vlinderman en Nip al peis en vree is. En dat we nagenieten van een ongelooflijke zondag, Miss Jackie T haar eigenzinnig gangetje nog steeds gaat en dat het nieuwe jaar er stilaan mag doorkomen...

Mededeling: De Muzeval in januari 2008

Om niet te missen

Mark Meekers,
Dorpsdichter van Doel,

klaar om de harten in De Muzeval voor zijn Doeldorp te doen smelten

Donderdag 10 januari 2008, 20u

Literair-artistiek podiumcafé Den Hopsack.

GSM-perikelen + gedicht

De Vlinderman sluit het jaar bijna af. Dat wil ook zeggen een beetje oprommelen. Eén van de vervelende zaken die nog moesten geregeld worden, is het ten grave dragen van een oude geliefde, zijn gsm-nummer. Op één of andere manier is Vlinderman er immers in geslaagd zich te laten abonneren op zo'n 'sms-service' die hij niet wilde. Een kleine reconstructie leert hem dat hij ooit eens ergens in de zomer een sms-je verstuurd heeft om een bepaalde ringtone te verwerven. En ofwel waren de lettertjes te klein, ofwel stonden ze er niet bij, maar sedertien is hij de niet bepaald trotse bezitter van een abonnement op ringtones, ter waarde van € 4,00 (jawel!) per sms. En geloof hem maar, dat tikt behoorlijk aan. Vlinderman naar het armenloket, er moest iets gebeuren. Sedert gisteren is het nummer 0032484677866 dan ook buiten gebruik gesteld. Een nieuw nummer (nul nul drie twee vier acht acht twee acht zes acht nul nul) werd ingesteld en Vlinderman weer zo blij als een vlinder.

Verder valt er voorlopig niet veel nieuws te melden, het is hier een luilekker zondagje, sebiet de afwas en wat opruimen, terwijl Nip de eindejaarsgroet fabriceert, en later gaan ze met hun beidjes nog een rustig glaasje snoepen in het Zeezicht op de Dageraadplaats. Kwestie van een leuke zondag in stijl af te ronden.

het pleisterplein

op het plein hangen
voeten onder tafel
mensen onder elkaar
met hoofden gebogen
over gisteren, ogen
gericht op morgen

gouden gloed voorzien
van een blonde kraag
leunt op ribbelvoeten
tegen donkere dampen
gehuld in wit porselein
het gekeuvel verbonden
met verstrengelde handen

het plein verzamelt
verliefde harten
bij ongekende vleet
smeedt nieuwe plannen
op het heet van nu
of nooit meer

Frans Vlinderman

Mededeling: Pomgedichten weer online

Na maanden tevergeefs wachten, is het zo tussen Kerst en Nieuwjaar er eindelijk van gekomen:

POMGEDICHTEN is terug online!

Ben al snel wezen kijken, en het ziet ernaar uit dat Pom het nog niet verleerd is, ook Joop Komen is alweer gepasseerd, Gijs Ter Haar wacht ons ook al op, affin, we zijn weer vertrokken.

Mededeling: Kraai, een nieuw tijdschrift

Maarten Inghels, Greet Jacobs, Tim Devriese en Eva Mouton kondigen aan:

de geboorte van hun literair tijdschrift KRAAI.

KRAAI zal driemaandelijks verschijnen vanaf 1 september 2008. Naast onze schrijfsels zult u ook de creaties van onze gastauteurs kunnen lezen. En elk nummer krijgt een thema waarrond wij onze pennen op vrije uitloop zetten.
Maar omdat 1 september nog een skireis en een zonzeestrandreis van ons verwijderd ligt, willen wij u al trakteren op een voorsmaakje.

Deze kleine preview bevat teksten van de vier oprichters en wordt verkocht tegen 4 euro.

De opbrengst gaat integraal naar het project 'Stop de ontbossing in het Amazonewoud!' van het WWF! (KRAAI wordt gedrukt op gerecycleerd papier, en in beperkte oplage).

Later verneemt u op onze blogs hoe propvol onze geldtrommel zat.

Wenst u KRAAI te kopen? Stuur dan een mail naar de redacteur van uw keuze, met daarin uw bestelling en de wijze waarop u wilt betalen.

Wenst u KRAAI uit de hand te kopen, dan betaalt u gewoon cash. Wenst u KRAAI in de brievenbus te ontvangen, dan betaalt u best via overschrijving (zie onder voor meer informatie).

Spreek aan die dertiende maand, en koop onze KRAAI vanavond nog!

Prettig 2008 gewenst van

Maarten Inghels, Greet Jacobs,Tim Devriese, Eva Mouton

Contactadres:

Eva Mouton, Zuidkaai 17, 9000 Gent

Rekeningnummer:

Eva Mouton: 132-5078921-42

Bedrag: 4 euro

Mededeling: KRAAI + naam en adres bestemmeling

Links:

Maarten: http://www.collectiefwolf.be/blog/

Greet: http://greetjacobs.blogspot.com/

Eva: http://evamouton.web-log.nl

WWF: www.WWF.be

De mens + gedicht

Zou ik hier zomaar kunnen schrijven wat ik wil? Sans gene, zoals dat heet? Ik dacht het niet, net zomin als dat je in de dagdagelijkse omgang met mensen hen recht voor de raap vertelt wat je van hen denkt - tenzij dat positief zou zijn. Dit leven, waarin we van jongsaf aan in gedrild worden, is me eigenlijk nogal wat. Voor iedere gebeurtenis, een andere 'outfit', een andere gedragscode, compleet met eigen woorden en uitdrukkingen erbij. Voor elk feest hetzelfde. We zijn allemaal samen meesterlijke toneelspelers, zodra we dit gesocialiseerd zijn goed onder de knie krijgen. Dan kan je iemand minzaam groeten en in jezelf denken: 'Dat smoelwerk van jou zal nog weleens onzacht landen tegen mijn vuisten!' Of kwaad zijn op iemand en voelen 'dat je het alleen maar goed wil maken' maar dat je voorlopig niet weet hoe 'en dus maar verder kwaad blijft'. Binnen- en buitenkant, twee werelden, één mens. Met de regels van een etiquette, op het web de netiquette.

Onderstaand gedicht is een illustratie daarvan.

de rauwvoet

dat ik jou ooit
in al mijn liefde
de kop nog eens insla
zo van die fraaie romp
en dan de pest in krijgen

dat zie ik wel gebeuren
als jij zo blijft doorgaan
met je lieve lach te lachen
telkens jij mij hebt overtuigd
wat meer van jou en minder mij

maar laat ons daarover
nog wat maanden zwijgen
voor jou doe ik immers
alles wat maar nodig
zo lijken wij wel
niet in ontbinding

Frans Vlinderman

Kort + senryu

We zijn niet thuis (lekker eten, Schone Mama!), dus hou ik het kort, met een leuke foto van Ome Vlinderman met Nichtje Silke vorige Kerstavond...

zonder adres - senryu

onder de hemel

voorzien van alle sterren

het dakloos geluk

Frans Vlinderman

Waar blijft Vlinderke?

Na alweer een dagje hard labeur, zit ik hier wat bij te lezen, wat te bekomen ook. Gelukkig was er Nip, die samen met mij nog even naar de Delhaize ging, gezellig samen winkelen, waarna ze me verwende met wat eten. Lekker eten, volgens mij(n maag) móet ik ermee trouwen...

Maar bon, ik zit hier wat te zitten, niets bepaald in mijn gedachten, en dan komt Vlinderke weer naar voren. Vlinderke, nu al bijna twee weken vermist. Hij brengt vragen met zich mee. Veel vragen. Waar is hij? Waarom is hij daar? Hoe is hij daar geraakt? Wanneer gaan we wat te weten komen? Komen we ooit wat te weten? Over het hoe, het waarom, het waar? Veel vragen dus, en vooralsnog géén antwoorden. Dat vreet aan een mens. Wie dus wat gezien, gehoord, gevoeld heeft, spreek op, vertel het, laat het ongewisse gewis worden.

na het verdwenen gemis

doorheen het waas
van zijn diepe smart
bevoelt hij weer het stuk
dat nog steeds ongebroken

als de waakvlam
van een gasbrander
in een verlaten pand
met de flakkerhand op de klink
te trots om eindelijk toe te geven

flakkert nog de hoop
op mensen in de kamer
met wensen zich te baden
in een deugddoende kuip
gevuld met zijn warmste woorden

Frans Vlinderman

Werken + gedicht

Het is me weer wat: probeer je als zieke collega je bureelgenoten wat te ontzien door toch maar te komen werken, word je daarna gewoon geveld door een longontsteking. Resultaat: collega's die zelf dreigen overvraagd te worden, vermits je een hele tijd buiten strijd ligt. En dan wil ik niet gaan wijzen met 'het vingertje', veel liever zie ik de collega gezond en wel terug verschijnen zodra - en niet eerder! - het daar tijd voor is, maar toch. Ondertussen hoor je ook van anderen verontrustende verhalen, zoals weggaan, 'quiten', ander werk zoeken, stopzetting van contracten, affin, al dat soort gedoe. Ondertussen denk ik dan bij mezelf of ik niet onnozel ben om dat niet in overweging te nemen. Waarschijnlijk wel, applaus graag :-D

overheid over head

met tweemaal vele honderdduizenden
de burgerzakken die al jaren gerold
door een overheid met rekenmachine
waar het kloppend hart zou moeten
van een moderne maatschappij

de werkzoekenden tegen de muur
bij het weigeren van ondermaats
of uit angst voor de uitbuiting
de werkenden belogen en bedrogen
zonder socialisten voor hun kar
maar een onmondig volkje kloot

en maar spuwen op de machinist
die nog de spierbal rollen laat
maar niet de locomotief waarop
het vreemde tijden rijden zijn
tegen het lijden van het gezin
welke baas moet daar aan tornen
in deze eeuwen vol verlichting?

Frans Vlinderman

Kerstrealiteit + gedicht

Net een stukje gehoord van de boodschap van kardinaal Danneels. Bevlogen man, die meneer Danneels, maar zijn christelijke woorden lieten toch een beetje een wrange nasmaak na. Ik voelde me al haast schuldig omdat ik gisteren met mijn familie aan tafel zat. Schuldig, omdat ik geboren ben in België, waar er in vergelijking met best grote delen van de wereld, niet echt sprake is van een gebrek aan basisgrondstoffen, waar er dan geen overvloed, toch zeker ook geen tekort is. Ik hoef inderdaad niet uren te lopen naar een waterbron, nee, ik draai mijn kraan open en kan drinken. Voor een peulschil kan ik voedsel kopen in één van de ontelbare warenhuizen en andere winkels, al kan ik er natuurlijk ook tientallen euro's tegenaan gooien. Ik kan kiezen om te sparen of om het geld door ramen en deuren buiten te kieperen in een onblusbare drang naar consumptie. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Is het dan nodig mij daar schuldig om te voelen? Moet dat zo breed op mijn bord uitgesmeerd worden, het feit dat door de geografische locatie van mijn geboorteplek ik iets meer keuze heb in het leven?

Liever denk ik gewoon stilletjes aan die ontelbare euro's die al in rinkelend in een muts of opgestoken hand gevallen zijn, euro's waardoor ik een dvd-tje minder kon kopen. Of al die Daklozenkrantjes, die in de keten van het recyclagepapier hun weg teruggevonden hebben na een vluchtig doorlezen. Of die ene keer alweer een tijd terug dat ik een nachtelijk verdwaalde van straat plukte en onze slaapbank aanbood. Het abonnement dat al eens genomen werd om maandelijks wat centen over te maken aan een hulporganisatie. Of ben ik nu mijn geweten aan het sussen? Zou ik zoals Franciscus van Assissi moeten verzaken aan alle wereldse genoegens en me letterlijk onderdompen in de rauwe realiteit van het dak- en fortuinloos zijn? Zou ik dan boete genoeg hebben gedaan voor mijn geboorterechten?

het rauwe ontwaken

de ochtendzon bereikt hem
zoent hem winters flets
op de welvoldane wangen
één langs iedere zijde
terwijl hij langzaam aan ontwaakt

de komst van Het Kind gevierd
aanhoort hij dodelijk geschokt
hoe vier andere kinderen die nacht

...

de ochtendzon troost hem
droogt hem onbeholpen
de bedroefde wangen
met een onaardse gloed
nadat hij door 't nieuws gevloerd

ieder jaar het grootse feest
door wel minstens één drama
de tol van het bestaan voldaan

Frans Vlinderman

Mededeling: Filmforum: 't Gastvrij Podium

Voor wie na de Kerstfeesten gewoon een filmpje wil meepikken voor een prikje, in Wijnegem, GC 't Gasthuis.

Nu woensdag 26/12/2007

De ontdekking van de hemel

Kerstmis + gedicht

Kerstmis avond nadert met rasse schreden en Nip zit er al helemaal in. Bibi nog niet. Hoe het komt, ik weet het niet. Of misschien wel. Het voorbije jaar is er immers nogal één geweest: broer Jurgen stevig derdegraads verbrand, Mama Mia slachtoffer van een aanrijding met vluchtmisdrijf, los het ziekenhuis in met Alice, één van haar beste vriendinnen, en achternicht Maria, maar alledrie levend en wel. Schone vader Ton, die een nieuwe heup heeft moeten laten steken, De Muzeval bijna ten grave gedragen door een bende ongeregeld die meenden dat zij de Poëzie op die manier beter zouden dienen, vriendin An die haar relatie op de klippen zag lopen. Pom Wolf, onderuit gehaald door onbegrip. België, land zonder regering voor ongeveer de helft van het jaar. Om maar te zeggen: 2007, be gone!

Vlinderman op 't Gastvrij Podium (meer podiumafbeeldingen: klik op foto)

Gelukkig zijn er ook een paar leuke momenten geweest: Nip die ja antwoordde op het Vlindermanaanzoek, Vlinderman zelf die na bijna een jaar revalidatie terug aan het werk kon, diverse bezoekjes bij vrienden en familie, het nieuwe appartement van Mama Mia dat stilaan volledig ingericht is geraakt, Vlinderman op weer een aantal nieuwe podia in en om Antwerpen, het Gastvrij Podium en het Filmforum in Wijnegem dat stilaan stabiele vorm beginnen aannemen, nog eens een weekendje voor Nip en Vlinderman ertussenuit naar Maastricht, met Ed Klein Goldewijk erbij als nieuwe vriend, de verschijning in een aantal bundels van zowel Nip als Vlinderman, Bibi ook op de radio te horen. Deze blog, die lekker begint te lopen. De Muzeval met nieuw onderdak in Den Hopsack. Het is dus niet al kommer en kwel geweest. Maar toch: 2007, be gone!

De vooruitblik naar 2008 bespaar ik iedereen even, dat lijkt me iets voor volgende week maandag. Nu sta ik nog even stil bij Kerstmis (en niet enkel bij de gourmet die ons over enkele uren te wachten staat).

Kerstgedachten

de avond drapeert zich fluwelig
rond de feestdis zacht gedruis
van familielid tot familielid
de instemming met de nood aan
samenzang rond de opgetuigde boom
met achterlating van verschillen

meer nog dan het verwennen van
smaakpapillen met kikkerbillen
te laven dorst met rode wijn
de komst voorop te staan
van ieder jaar dezelfde kerstfiguur
onmondig en vooralsnog gepamperd
maar steevast dezelfde boodschap

allen verbonden in deze symboliek
wordt opnieuw kleine nederigheid
het grootste goed in het hart
met een moment van reflectie
op het goede in elk van zich
de rest alweer bijna historie

Frans Vlinderman

Waar is Vlinderke?

Vandaag was ik zinnens om hier ook eens de figuren uit het afgelopen jaar op te lijsten, die me zijn bijgebleven. Dat is tegenwoordig de trend, weet je wel, en dat staat ook zo 'sjiek'. Terwijl ik mijn hersenen al aan het pijnigen was over wie daar allemaal in zou moeten, kreeg ik bericht in mijn mailbox dat er een collega-dichter al sedert een week spoorloos is. Dat dat onrustwekkend genoeg bevonden werd, om ook de politie in te schakelen.


Het gaat over Mark Huijbrechts, ook gekend onder zijn schrijverspseudoniem Vlinderke. Ik heb zijn debuut dit jaar mogen meemaken op het Vrij Podium van De Muzeval in Den Hopsack (al was daar nog wat aan bij te schaven, wat hij dan ook heeft gedaan). Nadien heb ik hem nog een aantal malen aan het werk gehoord, onder andere met zijn kaarsgedicht, wat ik nog voor hem met veel plezier voorgedragen heb toen hij er eens niet bij kon zijn op diezelfde Muzeval. En in de Delhaize hier op de hoek zijn Nip en ik hem ook nog tegen het lijf gelopen, waarbij we het over koetjes en kalfjes hadden. Nou, dan weet je het wel, wie hier opgelijst moet worden.

Vlinderke dus. Met een simpele vraag: waar ben je, vent? Of anders nog: wie weet waar je bent? Was het tijd voor vakantie of zo, dacht je dat niemand je zou missen?

voor een vermiste

op de stoel waar jij eerder zat
een regenjas van een onbekende
met zijn handen in jouw spullen
op zoek naar een aanwijzing
een teken voor de richting
die jij zomaar ineens

de schuchterheid waarmee jij
eerder al die schouderklop
met je hoofd een beetje schuin
- heb je hem wel echt gevoeld? -
voor vreemde vogels gelden
bijzondere acceptaties, je zei het
al geloofde niet iedereen dat

uit je kaars, uit je taal
het was niet jouw wereldje
nee, helemaal eraf gevallen
zonder er ooit op te willen
en toch die ziel op een schaaltje
we hebben het gehoord nu
is het tijd voor wat anders
meer voor morgen en mogen
jezelf te zijn

Frans Vlinderman

vrijheid blijheid + gedicht

Wat een zaligheid. Zaterdag, vrije dag, en dan volgen er nog zondag, maandag en dinsdag, allemaal vrije dagen. Nip is er ook van aan het genieten: Sims Away! Ondertussen maak ik nog wat lijstjes aan in het Vlinderhoofd van wat er nog allemaal moet gebeuren. Ik denk aan kaartjes voor de vrienden en familie en al die anderen die de voorbije dagen al kerst- en eindejaarsmailtjes hebben rondgestuurd. Gaan we terug voor een foto zoals verleden jaar? Zullen we ook de postmensen aan het werk zetten? Allemaal nog wat onduidelijk, maar we hebben tijd.

Buiten is het momenteel 4 graden, dat zijn er al 8 meer dan gisteren. Grmbl. Had ik maar moeten zwijgen over winterse prikken en zo. Affin, nu we dit hier allemaal de revue hebben laten passeren, ga ik er alvast eens aan beginnen. Eerst de afwas, dan Delhaize, dan zwembad (voor Nip, ik heb vandaag toch effie geen zin) en dan gezellig onderuit voor het scherm.

boekenwurm

zijn dagen te vullen met
weetjesdata en informatie
na ieder antwoord weer een vraag
die opnieuw moet opgelost tot
een eindeloze spiraal van
oneindig besef van
zijn onwetendheid

de boekenwurm in hem vreet zich
door de dagen heen
met zijn neus nooit eens
in de goede richting van
het snelle leven en
de dood is hem te ongeletterd
dus onverschillig ook

tachtig en nog op de banken
liggen zijn planken reeds klaar
om van al zijn boeken ontdaan
hem een laatste leslokaal te zijn
in het onderricht over vergankelijkheid

Frans Vlinderman

Mededeling: Regeerverklaring V III

Vrijdag 21 december 2007: Regeerverklaring Verhofstadt III - Interimregering

Verklaring van Eerste Minister Guy Verhofstadt omtrent de interimregering voor de Kamer.

Mijnheer de voorzitter,
Geachte collega’s,

Enkele weken geleden was het Koningsdag. Toen heb ik gezegd dat ik het noch had gedacht, noch gehoopt om hier te staan.

Maar na 195 dagen en de onzekerheid en de vragen die zo’n lange periode onvermijdelijk met zich meebrengen, heeft de Koning mij de opdracht toevertrouwd om een interimregering te vormen. Een interimregering te vormen om een halt toe te roepen aan het groeiend gevoel van wantrouwen dat ons land in haar greep dreigt te krijgen. Wantrouwen in de toekomst. Wantrouwen in de politiek. Vooral veel wederzijds wantrouwen jegens elkaar.

Wantrouwen is het slechtste wat de politiek kan overkomen. Wantrouwen, collega’s, dreigt immers te hypothekeren wat we allemaal samen hebben opgebouwd.

De afgelopen vijftien jaar zijn onze overheidsfinanciën op orde gebracht. De afgelopen vijftien jaar is onze schuld drastisch afgebouwd. Brussel is de onbetwiste hoofdstad van Europa geworden. Ons land zelf is welvarender geworden. Stabieler. Daaraan hebben alle politieke families de afgelopen 15 jaar gewerkt. Dit verloren laten gaan, zou onverantwoord zijn.

Het is daarom tijd om vooruit te gaan. Tijd om het vertrouwen te herstellen.

Daarom hebben we beslist om een interimregering op de been te brengen. Een regering, beperkt in de tijd en beperkt in samenstelling. Veertien ministers en geen staatssecretarissen. Een regering ook beperkt in haar programma. Maar met volle bevoegdheid. Om te doen wat noodzakelijk is. We kunnen in drie maanden niet alle problemen oplossen. Men kan dat evenmin van ons verwachten. Wat we gaan doen, is werken rond een aantal goed omlijnde projecten. Beperkt in ambitie, maar daarom niet minder noodzakelijk.

Daartoe heeft de regering voor de volgende drie maanden een beperkt tienpuntenprogramma voor ogen.

1. Eerst en vooral zullen we een begroting opstellen voor 2008. We moeten zo snel mogelijk opnieuw op het pad van het stabiliteitspact geraken. Daarom zal het voor 2008 voorspelde tekort dat ergens ligt tussen de 0,4 en 0,7% van het BBP worden weggewerkt. Op die manier zal de staatsschuld, die reeds is gedaald tot 84,7%, verder verminderen.

2. We zullen ook de koopkracht van de bevolking ondersteunen. Naast de twee te verwachten overschrijdingen van de spilindex en de automatische indexering van de lonen, zullen we binnen de beperkte budgettaire ruimte zoeken naar een evenwichtige combinatie van verhogingen van de laagste uitkeringen en bijkomende welvaartsaanpassingen voor de pensioenen in het bijzonder, naast belastingsverlagingen gericht op de lage en gemiddelde lonen. De regering zal waken over het intomen van de prijsstijgingen die knagen aan het gezinsbudget, meer bepaald via convenanten in sectoren zoals energie en distributie, door een opvolging van de evolutie van de prijzen, door belastingsverlagingen op energieproducten, door de uitbreiding van het stookoliefonds en een evaluatie van de sociale tarieven. Zo zal de aandacht prioritair gaan naar de vermindering van de facturen van de lage en gemiddelde inkomens.

3. We zullen de industrie, ploegenarbeid in het bijzonder, en de kenniseconomie meer zuurstof geven. Bijzondere aandacht zal ook gaan naar de kmo’s en naar het sociaal statuut van de zelfstandigen.

4. Wat betreft de arbeidsmarkt zal de regering een gemeenschappelijke strategie uitwerken met de deelstaten en met de sociale partners om de tewerkstellingsgraad op te trekken, de geografische en professionele mobiliteit en de vorming van werkzoekenden te bevorderen en het aanbod en de vraag naar werk beter op elkaar te laten aansluiten. Wij zullen het activeringsbeleid evalueren en lessen trekken om de begeleiding van werkzoekenden te verbeteren in het kader van een versterkte opvolging. Wij zullen de strijd tegen werkloosheidsvallen opvoeren en de arbeidskost verminderen, vooral dan van de lage lonen. Want alleen als meer mensen werken, kunnen we onze overheidsfinanciën en onze sociale zekerheid structureel gezond en betaalbaar houden. In dezelfde geest zal de uitvoering van het Generatiepact worden afgerond.

5. Om de hoge kwaliteit van onze gezondheidszorgen verder te garanderen, zullen we strikt de beslissingen van de Algemene Raad uitvoeren. Concreet betekent dit dat we 340 miljoen euro zullen besteden aan dringende dossiers zoals de uitvoering van het Medicomut-akkoord, de verbetering van de behandeling van chronische zieken, of de uitbreiding van de maximumfactuur. In overleg met de deelstaten zal een algemeen plan van kankerbestrijding worden ingevoerd. Wij zullen een reserve vastleggen van 380 miljoen euro in de gezondheidszorg. Hiermee zorgen we voor de noden van vandaag en sparen we ook voor de noden van morgen.

6. Ook klimaat en energie zullen hoog op de agenda van de interimregering staan. Naast de koopkrachtmaatregelen en met het oog op betaalbare prijzen en een verzekerde bevoorrading zullen wij bijkomende maatregelen nemen, onder meer om de concurrentie op de energiemarkt te verhogen in het belang van de consumenten. België schaart zich achter de doelstellingen van het tweede Kyoto-allocatieplan, alsmede achter de nieuwe streefcijfers voor hernieuwbare energiebronnen. Zij zal daartoe met de Europese Commissie onderhandelen over een ambitieuze en realistische bijdrage van ons land. In diezelfde geest zal de federale regering de gewesten, de industrie en de Europese gemeenschap steunen in het zoeken naar oplossingen voor de problemen die zich stellen inzake toekenning van CO²-quota voor de periode 2008-2012. Verder zal hij de instrumenten activeren en uitbreiden om de CO²-uitstoot terug te dringen in de residentiële sector en om de facturen van de gezinnen te verminderen.

7. Ook op het vlak van de mobiliteit zal de interimregering verschillende knopen moeten doorhakken. Er zullen nieuwe beheersovereenkomsten worden onderhandeld met de NMBS en de aanbevelingen van de Staten-Generaal voor de verkeersveiligheid zullen in werking worden gesteld. Voor wat Brussel-Hoofdstad betreft zal het samenwerkingsakkoord Beliris worden geconsolideerd.

8. De modernisering van de dienstverlening van de overheid zal verder gezet worden. Dit onder meer door administratieve vereenvoudigingen. Bovendien zal worden overlegd met alle betrokkenen om te komen tot regelingen waarbij de continuïteit van de dienstverlening aan de burgers gegarandeerd blijft.

9. Inzake veiligheidsbeleid zullen we het actieplan voor de strafuitvoering en de overbevolking van de gevangenissen hernemen en waar nodig versterken. Zo zal de beveiliging van de gevangenissen versneld worden. De bouw van twee nieuwe instellingen voor geïnterneerden en een penitentiair centrum voor jeugddelinquenten zal eveneens worden versneld, meer bepaald via publiek-private financieringen.
Hoe dan ook zal de regering alternatieven ontwikkelen voor de opsluiting in gesloten centra van gezinnen met kinderen.
Ook het nationaal veiligheidsplan 2008-2011 zal onmiddellijk worden afgekondigd. De wet op de civiele veiligheid en de wet op de gemeenschapswachten zullen worden uitgevoerd. Bijkomende maatregelen zullen worden getroffen om de gerechtelijke achterstand in te halen en om de toegang tot justitie te versterken via de uitwerking van een eenheidsloket voor juridische bijstand en rechtsbijstand. Ik maak van dit punt ook gebruik om u meer inlichtingen te geven over de acties die vandaag zijn gevoerd in het kader van onze strijd tegen het terrorisme. Deze ochtend vond een gerechtelijke actie plaats op diverse locaties, nadat kennis werd genomen van mogelijke plannen tot ontsnapping van Trabelsi uit de gevangenis. Daarbij zou gebruik gemaakt kunnen worden van wapens en geweld. Andere gewelddaden zijn echter niet uit te sluiten. Het Orgaan voor de Coördinatie van de Analyse van de Dreiging beschikt over elementen die wijzen op de voorbereiding van een aanslag. In dat kader hebben de gerechtelijke autoriteiten geopteerd om over te gaan tot huiszoekingen. Daarnaast werd uit voorzorg ook een verhoogde waakzaamheid gevraagd aan de politiediensten op een aantal publieke plaatsen in Brussel. De situatie wordt op de voet gevolgd, om de maatregelen te kunnen bijsturen indien nodig. De actie vandaag is dan ook een teken dat de strijd tegen het terrorisme in België op een geïntegreerde en gecoördineerde manier wordt aangepakt en dat de verschillende diensten waken over onze veiligheid. En ik zal het parlement ook van verdere evoluties op de hoogte houden.

10. De regering zal er voor zorgen dat de teksten van het Verdrag van Lissabon snel in de diverse parlementen zullen worden ingediend. Ik roep hierbij de verschillende parlementen en in het bijzonder de Kamer van Volksvertegenwoordigers op om deze teksten met spoed te ratificeren. Beide verdragen komen immers overeen met de doelstellingen die België altijd heeft nagestreefd: een democratischer en efficiënter Europa.

Op de Lentetop van de Europese Unie zal België pleiten voor een sterke sociale dimensie, voor respect voor het leefmilieu en voor de versterking van de competitiviteit van de Europese economie.

Daarnaast moeten de capaciteiten van de Unie op het internationale toneel versterkt worden. In dat kader zal regering binnen de begroting haar engagementen in het buitenland honoreren. Naast de verderzetting van de huidige operaties (DRC, Afghanistan, Libanon, Kosovo) en in uitvoering van de beslissing van de Europese Raad zal België deelnemen aan het civiel en politioneel crisisbeheer dat in 2008 in Kosovo zal worden ontplooid. Bovendien zullen we een actieve communicatiestrategie over België in het buitenland op gang trekken. En ook de gewaardeerde inbreng van ons land in de VN-Veiligheidsraad zal in 2008 met evenveel engagement voortgezet worden.

Met het halen van 0,7% in 2010 in het vooruitzicht, zal de regering de driejaarlijkse of vijfjaarlijkse programma’s inzake ontwikkelingssamenwerking goedkeuren.

Tijdens deze laatste maanden van onzekerheid hebben de sociale partners blijk gegeven van een grote verantwoordelijkheidszin. Ik wens hen uitdrukkelijk daarvoor te danken. In het kader van de uitwerking van haar socio-economische maatregelen zal de regering van haar kant de nauwe samenwerking en het overleg met de sociale partners verderzetten.

Beste collega’s, ik wil herinneren aan de voorwaarden waaronder ik deze opdracht aanvaard heb. Ik zal deze regering slechts voor een beperkte tijd leiden. Ik vind het immers vanzelfsprekend dat het resultaat van de verkiezingen wordt gerespecteerd. Ten laatste op 23 maart zal de leider van de belangrijkste formatie, Yves Leterme, worden voorgesteld om de definitieve regering op de been te brengen.

Daartoe zullen twee parallelle onderhandelingen op gang worden gebracht, twee onderhandelingen die zullen gevoerd worden naast het gewone regeringswerk.

Ten eerste een onderhandeling die tot doel heeft een Pact tot stand te brengen voor een vernieuwde federale staat. Iedereen is het erover eens dat onze federale staat moet hervormd worden. En dat het debat daarover snel moet worden opgestart. Daarom zal op 9 januari een zogenaamde octopuswerkgroep geïnstalleerd worden. Onder voorzitterschap van vice-eerste minister en minister van institutionele hervormingen,Yves Leterme.

Deze octopuswerkgroep zal bestaan uit twaalf leden, afkomstig uit de grote, democratische fracties. Daarnaast kunnen de voorzitters van Kamer en Senaat op de vergaderingen uitgenodigd worden.

Het is mijn intentie om het luik van de nota, gewijd aan de hervorming van onze instellingen, die ik in het kader van mijn informatieopdracht heb gemaakt en die uiteraard enkel mezelf engageert, bij de aanvang van de octopusvergaderingen neer te leggen.

Naast de werkgroep in kwestie zullen ook gesprekken worden aangevat onder leiding van vice-eerste minister en minster van Financiën, Didier Reynders, rond de belangrijkste economische en ecologische uitdagingen, alsmede de problemen van sociale cohesie.

Het spreekt voor zich dat gelijklopend met deze werkgroepen gesprekken zullen worden opgestart om de definitieve regering te vormen, uitgaande van de formaties die de regering uitmaken die u vandaag het vertrouwen vraagt.

Om af te sluiten wil ik de manier verduidelijken waarop ik van plan ben deze interimregering te leiden.

Gezien het om een overgangsregering gaat wil ik u voorstellen om het parlement veel nauwer te betrekken bij de besluitvorming.

Mijnheer de voorzitter,
Geachte collega’s,

Sinds het ontstaan van ons land zijn wij er steeds in geslaagd om ieder conflict, iedere tegenstelling en ieder debat uit te klaren. Zonder bloedvergieten, zonder blijvende littekens en zonder rancune. Dit is de aanpak waarvoor de wereld ons steeds heeft benijd. En dit is de aanpak waarop ons land moet doorgaan.

Natúúrlijk is ons land niet immuun voor de botsingen van ideeën. Van waarden of van culturen. We leven niet toevallig op het kruispunt van culturen in Europa. Maar wanneer deze botsingen een bevolking ontredderen, haar verzwakken of zelfs dreigen te verlammen, dan moeten we voor de weg kiezen die altijd al het fundament is geweest van onze welvaart: de weg van de dialoog.

Wat deze interim regering in de eerste plaats wil doen, is opnieuw ruimte scheppen voor deze dialoog. Het is vandaag voor iedereen duidelijk dat een grondig debat over onze instellingen en staatsstructuren onafwendbaar is. Net zoals het voor iedereen duidelijk is dat de uitkomst van dit debat er één moet zijn die de welvaart van dit land en het welzijn van al haar inwoners van dit land kan dienen en versterken.

Ik vraag u daarom uw vertrouwen aan deze regering te geven.

Ik dank u.

(redigering links en rechts FV)


Bron: De Standaard Online

Sneeuw + gedicht

21 december, dat betekent dat de kalenderwinter begint. Ze heeft al een paar dagen het pad geëffend met wat heet een winterprik, en daar ben ik niet rouwig om. Deze maanden moet het voor mij altijd een beetje vriezerig zijn. En ik word dus op mijn wenken bediend. Langs de andere kant is het zo dat ik er nog graag wat sneeuw bij had gehad. Ook al omwille van de tijd van het jaar. Bij deze doe ik dus een elektronische oproep aan de weergoden: let it snow, let it snow, let it snow!

sneeuwwens

het is ver na middernacht
voor zijn raam zit het kind
naar buiten te staren
vrieskoude sterren
ontkennen zijn hoop
dat het sneeuwen gaat

tegen de muur geprikt
een vergeelde foto
van een fiere man
rondborstig met pijp
een peen voor caroteen
in zijn witgebleekte lijf

het kind blaast een laatste
kristalwonder op het raam
het is al lang de tijd om
te dromen over wat kan komen

Frans Vlinderman

loonslavernij + gedicht

Tussen 8u30 en 17u00 was Vlinderman vandaag alweer de loonslaaf van de administratie op het werk. En wat een dagje alweer! Een collega ziek, een andere collega sedert gisteren in zwangerschapsverlof, wiens taken natuurlijk terecht komen bij de administratie en een baas in bloedvorm, zo tegen het einde van het jaar aan, dat alles samen maakt dat de dagen voorbij vliegen. Gelukkig maar, dan komt ook het personeelsfeestje dichterbij. En tijdens dat feestje wordt er elk jaar wel één of andere van de medewerkers in de bloemetjes gezet. Wie daarvoor in aanmerking komt, wordt bepaald door het onschuldige lot. Iedere afdeling schuift een kandidaat naar voren, die dan in een hoge hoed of zoiets verdwijnt. Tijdens het feestje zelf wordt dus pas bekend wie dat wordt. Waarom ik het hier even over heb? Wel, na dagen zoals deze hoop ik er toch altijd stiekem op in die hoed terecht te zijn gekomen...

povertjes

de korsten op het gebarsten bord
dit jaar nog droger dan voorheen
smaken evengoed dan andere dagen
het zijn de duizenden lichtjes
die geen magen te vullen
hen de ogen uitsteken

met de jassen hoog gesloten
aan de vermolmde driepotentafel
onder het geflakker van een kaars
die walmvol hen bedelft
onder de geur van armoe
dragen ook zij hun feest op
aan de Kerstige wensen voor
een beter leven

ook al zijn ze jaar na jaar
toch weer met heel wat meer

Frans Vlinderman

Kerstsfeer + haiku

Misschien komt de sfeer er toch nog in. Na genoeg maanden zonder regering, een hoop non-zin en belachelijke neto's komen we aan het einde van dit jaar dan toch nog aan een regering. En geef toe, het is niet omdat regelnicht Europa zowat alles al voorgekauwd heeft, dat een Belgische regering daar niets anders onder kan verstaan. Wie een beetje Belg is (of Vlaming of Waal of Brusselaar of Oostkantonner) houdt er immers van tegen een EU-karretje te rijden. Beetje ontduiken, beetje ontwijken, beetje ontkennen, beetje het Belgisch beestje uithangen... Het was best een spannende tijd, dat voorbije half jaar zo zonder echte landleiding, maar nu wordt het volgens Bibi er alleen maar spannender op: wanneer gaat die interimregering op z'n bek? Staat de eerste crisis geprogrammeerd in januari of zitten we safe tot februari? Of halen we eind december al niet meer?

Jaja, Vlinderman op de actualiteitentrein, en sporen maar! Dat onze nieuwste Miss Belgium ondertussen het wereldforum heeft gehaald met haar communautair uitgewrongen gehalte, neem ik er maar bij. Het is namelijk een echte Belgische, met speciale roots en al en niet gezegend met de drang om Nederlands te leren (spreken). Waar kennen we dat nog van? In ieder geval: go for it, Alizee Poulicek!

eindejaarsfiguur - haiku

decemberuren
na aangeslagen ramen
dagen die lengen

Frans Vlinderman

actualiteit + gedicht

Berichten van het Vlindermanfront, zo zou je deze blog ook kunnen noemen. Naast het dagelijks doornemen van wat de krant weer te brengen heeft inzake wereld- en ander Antwerps nieuws, hou ik er immers ook van even stil te staan bij de dag die bijna weer voorbij is. Een beetje relaxed navelstaren, zoiets. Doorgaans is er wel iets blijven 'plakken' dat ik de daarbij de moeite waard vind om er hier wat cyberspace mee te vullen. Al is het vandaag wat minder. Het lijkt me dat het nieuws van gisteren blijft doorwerken. 7,6 miljoen kankerdoden dit jaar, las ik deze ochtend. Op mijn nuchtere maag. En wég waren mijn gedachten, naar de statistieken voor 2008. En naar het nieuws van vorige week, dat weekend- en nachtwerk ook al kankerverwekkend zou zijn. Te vaak met je neus in de uitlaatgassen hangen is ook al niet bevorderlijk voor een tumorvrij bestaan. En lijm, hou daar maar al mee op.

Is het dan raar dat ik nog steeds niet in 'Kerstemming' geraakt ben? Het zou net zo goed half augustus kunnen zijn, zo veraf lijkt volgende week dinsdag me nog. Het moet geleden zijn van toen ik nog niet tot bewustzijn gekomen was, dat ik er me zo weinig van bewust ben... wat op zich weer logisch is, quoi?

realistische dromenman

voetje voor voetje voorvoelt hij
niets, hij schuifelt gewoon
door het ritmisch geweld
van de dagelijkse tredmolen
onderweg om van de ochtend
- met al haar loze beloften -
slechts het vergeten ervan
in zijn geheugen te bewaren

na het deemsteren van de zon
het koesteren van wat plannen
zijn koele hart te warmen
met het niet onledig zijn
bezig met de toekomst
of die nu komt of niet
wie zal het ook wat schelen
al die Olympische gedachten
worden hém niet meer ontstolen

Frans Vlinderman