Eerste werkdag + gedicht

Mijn eerste werkdag sinds bijna een jaar zit er alweer op. Een hele berg videofilms ingegeven in de lokale digitale bibliotheek, nen hoop brieven gevouwen en zelfs al de telefoon opgenomen/beantwoord. En dan nog even de sleutels op mijn oude werk gaan binnengooien, met een leuk babbeltje met enkele collega's. Waarna ik min of meer geradbraakt naar huis gestrompeld ben - nog tot 21u op de schoolbanken, dat zit er voorlopig dus echt niet in. Ik ben een mietje, ik geef het toe... Wat was dat nu ook alweer, een hele dag gaan werken?!? Gelukkig had Nip een spontane aanval van liefde te over... Ik weet niet of ik anders nog iets was komen plaatsen.

die neus

het stel schoenen staat
klaar voor het boenen
een veter achteloos los
denkt toevallig andersom

de kamer vol met specerij
speelt het kale kader
voor een drama zonder weerga
als de veter start met domineren

treft hem de gladheid bij
languit de zwoele omhelzing
korstig bruin gevlekte getuige
als een eiland in de ruimte
die nog geurt naar wat was

© Frans V.