Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

woensdag 25 februari 2009

Gedicht: wolf op het menu

Geen rode kapjes, wel wolfjes. Noem het maar een protestdicht. Santé.

wolf op het menu

de gloed van honger in zijn ogen
drijft de uitgeteerde wolf verder
dan hij ooit in al zijn kille winters
de vlag van zijn slachtoffers volgde

voorbij de grenzen aan zijn bos
waar iedere boom al jaren zijn merk
met opgeheven klauwen aangebracht
ernstig in de levensloze stilte waakt

over vreemde donkere stroken
die zich elk jaar lijken te vermeerderen
en zich bedekken met vreemde tuigen
stinkend achter en naast elkaar
tot aan de Dode Vlakte
waar zelfs geen wuivend gras
hem nog verbergen kan
tijdens het besluipen van zijn prooi

...
in de Zoo weerklinkt 't gehuil
van de laatste wilde wolf
gevangen met zijn tanden
stevig in het stropersvet
bij het villen van 't laatste konijn
Frans V.

Blogarchief