Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

maandag 23 juli 2007

Augustus, wandelmaand

DE GEEST VAN WAAS

4 geleide wandelingen te Beveren, Burcht, Bazel en Hamme,

Elke donderdagavond vanaf 19u in augustus 2007

Beste,

Voor vele Franstaligen was ‘le plat pay de Waes’ een synoniem voor een afgelegen en moeilijk bereikbare streek. Een streek waar de tijd was blijven stilstaan. Een gebied dat perfect beantwoordde aan wat onze zuiderburen van ‘La Flandre Profonde’ verwachten: populieren, bolle akkers, klompenmakers…

Die stereotypen speelden niet enkel in de beeldvorming van de Franstaligen, ook vele Vlamingen dachten hetzelfde. Wat beide uit het oog verloren was het gevarieerde landschap van het land van Waas en de belangrijke economische activiteit.

We gaan ten derde male op zoek naar de identiteit van het Waasland. Door intensieve, interactieve en deels ook subjectieve plaatsverkenningen trachten we onze kennis over de streek te verruimen. Vier donderdagavonden in augustus, een niet te missen zomerse ervaring.

BEVEREN, KERNSTAD IN AGRARISCH GEBIED

Vandaag is Beveren een van de meest uitgestrekte gemeenten van Vlaanderen. Het verenigt een groot deel van het vroegere land van Beveren. Beveren is dan ook meer dan een fusiegemeente. Door de fusies werd het wel opnieuw verenigd met een deel van zijn oude achterban. Tijdens de wandeling gaan we op zoek naar sporen van de kernfunctie die Beveren had in een agrarisch gebied, en wat er vandaag nog van overblijft. Al geraakt de bevolking van Beveren steeds meer gericht, ontwricht en heringericht op de zich op haar grondgebied uitbreidende haven (Doel, Deurganckdok, Vrasene-dok), toch blijft het agrarische verhaal nog steeds actueel. Woningen uit heden en verleden duiden ons er zeer aanschouwelijk de machtsverhoudingen tussen de verschillende economische klassen. Tot slot is er het verhaal van verbindingswegen en markten.

Gids is Erik Nobels.

Afspraak donderdag 2 augustus 2007, om 19u aan de Dienst Toerisme, Markt 2, 9120 Beveren

BURCHT, EEN POSITIEF DEMENTERENDE OMGEVING

Steeds minder mensen maken een link tussen Burcht en zijn Wase verleden. Maar de nabijheid van het Oostvlaamse Waasland zorgt er toch voor dat deze band niet volledig uit het oog verloren raakt. Het oostelijke deel van het Waasland komt immers, net zoals het Antwerpse Waasland, steeds meer in de ban van Antwerpen. Dat de Schelde in de 19de eeuw ervoor zorgde dat tal van bedrijven zich in Burcht vestigden en er nog later verantwoordelijk was voor een resem verloederde panden, zal de volgende generaties vreemd in de oren klinken. Burcht kan je immers vergelijken met een rups die vlinder wordt. De oude gewaden worden afgelegd en de Scheldeboorden en het aanliggende gebied worden herstijld . Overheid en privé werken hier samen aan een nieuwe aantrekkingspool . Een aantrekkingspool die het niet enkel moet hebben van exclusieve woongelegenheden, maar die ook niet-wijkbewoners kosteloos de omgeving wil laten beleven. Het hoeft niet te verbazen dat wanneer in dit verhaal de Vlaamse bouwheer opduikt, het studiebureel Secchi & Viagano ook van de partij is.

Gids is Erik Nobels.

Afspraak donderdag 9 augustus 2007 om 19u aan de Sint-Martinuskerk, Kerkplein, 2070 Burcht.

BAZEL, WAAR DE KLOK WERD TERUGGEDRAAID

Het Waasland heeft vele facetten. Bazel is misschien de plaats bij uitstek om even stil te blijven staan bij de rol van adellijke geslachten in de ontwikkeling van het Waasland. Het kasteel van Wissekerke - vroeger eigendom van de burggraven Vilain XIIII - is een mooie aanleiding om even in te gaan op de geschiedenis van één van de oudste Vlaamse geslachten en op hun invloed in het Waasland. Het geslacht Vilain XIII stond open voor nieuwe technologieën, denken we maar aan de ijzeren hangbrug in hun kasteelpark. Mede dankzij hun werk kan Bazel zich de parel van het Waasland noemen. Een reeks stenen getuigen op het stemmige Koningin Astridplein laat duidelijk aanvoelen dat de omgeving kan bogen op een lange geschiedenis. Als je iets verder kijkt, merk je dat de inspanningen erop gericht zijn een welomschreven visie op de geschiedenis naar voren te schuiven. Het verhaal van de GOG (Gecontroleerde OverstromingsGebieden) is een ander voorbeeld van profilatie . Het grootste in opbouw zijnde overstromingsgebied langs de Schelde zorgde de voorbije decennia voor heel wat opschudding en voor het geregeld in het nieuws brengen van de lokale burgemeester.

Gids is Carl Buts.

Afspraak donderdag 16 augustus 2007 om 19u aan de Sint-Pieterskerk, Kerkplein, 9150 Bazel.

DURME, OP DE GRENS VAN LAND VAN WAAS EN LAND VAN DENDERMONDE

Hamme (waar ooit ene Vlinderman geboren werd) ligt op de grens van het Land van Waas en het Land van Dendermonde. Het heeft socio-economische en culturele bindingen met beide. De Durme als stille getuige is hier medeverantwoordelijk voor. Het kleinstedelijke Hamse landschap en de nog zichtbare bewoningssporen (alhoewel snel verdwijnend) dragen duidelijk een 19de-eeuwse stempel. Het centrum van Hamme werd toen een nijverheidskern, met duidelijke sociale scheidingsvlakken tussen het werken en wonen van de arbeiders en het wooncomfort van de industriëlen en notabelen. De overblijfselen van beide vormen de rode draad doorheen deze geest van Waaswandeling. De Hamse nijverheid geraakte langzaam in verval in het midden van de 20ste eeuw. Pas de laatste decennia worden de oude fabrieks- en woonzones omgevormd tot nieuwe woonruimten. De materiële en monumentale sporen van de 19de-eeuwse samenleving worden hierbij grotendeels weggeveegd.

Gids is Harry Van Rooyen.

Afspraak donderdag 23 augustus 2007, om 19u aan het Twee Bruggenplein, 9220 Hamme.

Deelnemen aan deze wandelingen kost € 5,00 per persoon en per wandeling indien lid van het Masereelfonds of Omgevingsfilosofie, € 7,00 indien anders. We dringen er ten sterkste op aan vooraf in te schrijven op tel. 02/ 502 38 80 of via dit e-mailadres.

Dank bij voorbaat.

Met vriendelijke groeten, Bernard Desmet, Masereelfonds, 02/502 38 80, KLIK

Vakantie + gedicht


Het is weer zo een dagje dat er veel in de mailbox terechtgekomen is. Een deel daarvan deel ik dan graag met de buitenwereld en de mensen die daarin vertoeven. Ik hou wel van druppeltjes op een hete plaat (dat sist zo heerlijk), water naar de zee dragen (kom je nooit mee klaar), naalden in hooibergen zoeken (die slechts prikken als je er per ongeluk je billen op neervlijt), wat vechten tegen de bierkaai (schol!), en ga maar een eind verder.

Van Philip Meersman kreeg ik nog een gedicht ingezonden voor de blogstrijd. Die mag dan al lang gestreden zijn, maar ik vond het wel zo leuk. Nip en ik moeten nog maar eens de koppen bij elkaar steken om een alternatiefje uit de mouw te schudden. Zolang het wedstrijd-gehalte er maar niet meer in zit. Ik heb zijn gedicht in ieder geval op mijn forum geplaatst, in de hoop dat de actualiteit op die manier niet verloren gaat.

Nip zit ondertussen hoog en droog (zou het?) in het Noorden, op bezoek met de Schone Mama bij de Schone Omama in Goes. Ondertussen bereid ik me voor op de laatste twee werkdagen, want na woensdag mag ik het er ook nog eens van nemen met een stukje verlof. Ik zal dan wel nogal veel in Duffel hangen om Mama Mia te helpen bij de voorbereiding van haar verhuis, maar er zal tijd te over zijn! Ik tel af, nog tweemaal slapen, nog tweemaal verplicht het bed uit op wekkerbevel en dan... Zou de zon mee van de partij willen zijn? Als je dan toch eens vrijaf hebt gedurende enkele weken, dan zou dat toch mogen...


Onderstaand gedicht dateert alweer van 1 juli laatstleden, ondertussen heb ik niet nagelaten af en toe nog wat bij te schrijven, dus de primeurs zullen hier best nog een tijdje blijven regenen (dat laatste zoals juli ons dat ondertussen al gewoon heeft gemaakt).

nachtvers

het uur van de wolf
straten gehuld in het gehuil
van blitse wagens
dit duister dient niet
om te slapen

er moet overdacht
in de nacht beslecht
dat bij zon alles goed
of toch genoeg verlopen
volgens wat verwacht

hij neemt zijn pen
getuige tot verstillen
van wat geweest
voorbijgeraasd alweer
en af te leggen kleed
voor de naakte rust
waarnaar zo lang verlangd

de stilte spreekt
in zacht gegrom
't is goed genoeg
alweer
geweest

© Frans Vlinderman

Doel

Beste,

Op 29 juni werd een monumentale rozenschildering tegen een kaaimuur van de getij-jachthaven te Doel ingehuldigd. Dit werk, een gezamenlijk initiatief van beeldend kunstenaar Luc Cappaert en ondergetekende, is het eerste concept binnen een ruimer kunsttraject (“De Lange Tafel) dat wij willen uitwerken in Doel, met als bedoeling het met afbraak bedreigde Scheldedorp op een positieve manier onder de aandacht te brengen. Het havenkunstwerk is nog te bezichtigen tot eind september.

Deze concrete kunstplannen voor Doel kaderen in een ruimer opgevatte open brief aan de Vlaamse regering die oproept Doel, althans zo lang het tweede containerdok er niet komt, minstens in zijn huidige constellatie te behouden om er allerlei kunstevenementen van nationale en internationale allure te organiseren. De contrastrijke ligging van het dorp op de scheidslijn tussen haven, Schelde, en polders vormt een uniek kader voor dit soort zachte initiatieven. Helaas, u hebt ondertussen waarschijnlijk ook vernomen dat de regering van plan is om in 2009 met de definitieve afbraak van het dorp te beginnen, zonder dat er op korte termijn iets voor in de plaats wordt gesteld. Dat vinden wij ongehoord, vandaar deze ultieme poging om die onnodige afbraak met positieve initiatieven en voorstellen te voorkomen.

Deze open brief actie loopt al sinds april en de tekst werd inmiddels onderschreven door een 1000-tal sympathisanten. Wij zijn van plan de brief annex petitielijst in september aan de Vlaamse regering te overhandigen, en richten daarom een laatste, dringende oproep aan u om hem alsnog te onderschrijven en verder te helpen verspreiden binnen uw kennissenkring.

U vindt de tekst van de open brief met bijbehorende petitieactie op onze webstek.

Dit initiatief wordt actief ondersteund en internationaal gepromoot door het Italiaanse "Love Difference" netwerk van de "Cittadellarte–Fondazione Pistoletto", een beweging "ter ondersteuning van creatieve projecten voor een verantwoorde omvorming van de maatschappij".

Eva Van Tulden, studente filosofie UA (i.s.m. Luc Cappaert, beeldend kunstenaar)

Blogarchief