Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

zaterdag 27 oktober 2007

Het Woord + gedicht

Zaterdag, eindelijk, na een miezerige week met veel gesnotter en gehoest, zelfs af en toe gehijg na pakweg een afwaske, zijn we er dan toch geraakt. De verkoudheid speelt nog steeds op, maar het wordt stilaan minder. En vannacht een extra uurtje langer slapen, alle beetjes helpen, toch?

Ik ben zinnens morgen in mijn pen te kruipen. Naar aanleiding van het door de schrijver Jeroen Brouwers geweigerde prijsje ter waarde van € 16.000 verscheen er gisteren in de 'krant' Het Laatste Nieuws ook een artikel van de hand van Hilde Sabbe. Die breekt zowaar een lans voor Het Woord. Enkele rake dingen, die ze daar schetst. Want waarom moeten zangers en andere muziekkunstenaars immers altijd en een pak méér betaald worden dan pakweg een podiumpoweet? Waarom is er een dergelijk kunstambachtonderscheid nodig? Moet een schrijver dan niet eten en drinken om te kúnnen schrijven? Moet de muzikant dan vertoeven in met luxe doordrongen omgevingen? Leven van de noten, jawel, maar leven van het woord, nou nee. En daar ben ik het dus niet mee eens. Ik zal er nog eens een nachtje over slapen, maar mijn antwoord staat hopelijk volgende week mee in de krant.

om den brode om den dichter

hij staat op, elke ochtend
om een uur of bijna zeven
want hij moet werken gaan
voor een baas netjes buigen
en vooral niet denken dat hij

om dan acht uur later thuis
gekluisterd aan zijn klavier
de weemoed te beschrijven die
hem penloos overvalt, hij
die ooit nog eeltknobbels
per vinger verzamelde van het krassen
op welk stuk papier dan ook voorhanden

miljoenen data in de ether
draadloos, nimmer woordloos
en vaak ook zomaar gratis
betaalt hij zelf nog voor
zijn boodschap aan de wereld

daarom dat elke ochtend
om een uur of bijna zeven
de wekker zijn inspiratie
droogweg moet verbreken

Frans Vlinderman

Blogarchief