Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

vrijdag 30 januari 2009

Vakantie!

Vlinderman trekt er even de stekker uit. Na ruim twee jaar quasi ononderbroken bloggen, gaat hij even met vakantie. Een weekje weken met de vrouw en vrienden Yoeri en Britt ergens in Nederland in één of ander subtropisch zwemparadijs, misschien ook wat roetsjen op glijbanen, gezellig luieren en een boekje lezen, alles zonder moeten, Bibi kijkt er naar uit. Wie weet kom ik nog wel eens online, maar zeker ben ik daar niet van. Het zou kunnen dat ik me daar te ver voor moet verplaatsen en ik ga echt wel luieren...



Tot later dus!

Gedichtendag - een dubbel-Muzevalverslag

Gedichtendag, Antwerpen, 29 januari 2009. het levert nu, vrijdag 30/01/09 om 9u35, op Google met enkel Nederlandse pagina's al een slordige 107.000 hits op. Laat Vlaanderen maar een half land zijn, maar samen met Nederland brouwde het dus een feestje ter meerdere eer en glorie van de poëzie, zo eentje om u tegen te zeggen. Terwijl de Zuid-Afrikaanse dichteres Antjie Krog haar eigen steentje bijdraagt met de presentatie van de tiende Gedichtendagbundel, 'Waar ik jou word', deden talloze al dan niet minder bekende dichters en dichteressen hetzelfde op de talloze podia her en der. Dat ondertussen Ramsey Nasr, in een nog niet zo ver verleden stadsdichter van Antwerpen, gekroond werd tot Nederlandse dichter des Vaderlands, kon de pret alleen maar verhogen.

In de bibliotheek van Hoboken droegen een aantal poëzieliefhebbers van De Antwerpse Muzeval, voor de gelegenheid bestaande uit Herman J. Claeys, Bart Van Peer, Nip, Erwin de Antistresspoweet, Pierre Magis en Frans Vlinderman, hun eigen steentje bij tot het dichterlijke gebeuren. Met een selectie uit eigen en andermans werk drongen ze door tot de harten van mensen, die anders niet of nauwelijks stilstaan bij de kracht van poëzie om wat ze in het leven allemaal voor de kiezen krijgen in krachtig en toch bewogen taal te verwoorden. Met de opkomst van een twintigtal aandachtige toeschouwers op hun eerste aantreden rond dichter/muzikant Frank De Vos en zijn groep Quirilian bewezen de Muzevallers dat ook Hoboken klaar was voor Gedichtendag.

Aansluitend trad dezelfde bevlogen groep, aangevuld met Johanna Pas, Tim Ceustermans, Niko Rubens, Fiona en Maarten Van Camp, op in het Antwerpse Werkhuys in de Zegelstraat in Hoboken. In het decor van dit herbestemde schoolgebouw in Borgerhout brachten deze elf dichters het beste van zichzelf voor een bij wijlen zelf begeesterd publiek van liefhebbers. Thema's van oorlog tot liefde, vriendschap tot porno, politiek tot wereldvrede, alles werd gepresenteerd met veel liefde voor de taal. En alhoewel er dan geen vuurwerk aan de nachtelijke hemel te bespeuren viel, in de ogen van zij die toehoorden was er veel meer dan dat te ontwaren voor wie zijn blik van de moedige dichter(es) kon afwenden om eens rond te kijken. En zoals het een feest van de poëzie betaamt, stonden naast de meer geroutineerde podiumbestijgers ook debutanten, maar wie daar het verschil in kon bemerken, moest al een stevige muggenzifter zijn. We mogen stellen dat Gedichtendag 2009 een feestje was. En wie meer van dat wil, kan nog altijd afzakken naar Gent, waar ze nog de rest van de week doorgaan.

Fotoverslag volgt later nog, nu gaat uw Vlinderman eerst in bad.

donderdag 29 januari 2009

Gedicht: intermezzo interruptus

Een oudje voor u, om de tijd te doden, nu ik u zo zie snakken naar meer letters.

intermezzo interruptus

hij laat zich verleiden tot een dansje
zwoel samenzijn met Zeisman
in een intieme omstrengeling
schuifelen ze heel even kaak tegen been
sloom en slinkend levensritme begeleidt
het gedempte bonzen
van zijn protesterend hart

ergens ver weg
slaat een eenzaam uur
niet het zijne
nog niet

wijl ingebeelde tonen zachtjes wegsterven
bevrijdt hij zijn deemsterende ziel
van een onwillige partner en
herrijst uit de eigen asse
hem bekoort niet langer de doodsdrum
en oneindig snel ontvliedt hem de
grauwe apathische eentonigheid

met een enkele soepele zwaai
wisselt hij als herboren van partner
stroomt en bruist dan zijn bloed
intermezzo interruptus

in de balzaal des levens
bij een passionele tête-à-tête
ontdekt hij het vitale van elke pas

Frans V.

woensdag 28 januari 2009

Dichter des Vaderlands in Nederland: Ramsey Nasr

Ramsey Nasr (bron foto: KLIK)

Ramsey Nasr heeft het gehaald als de nieuwe Dichter des Vaderlands van Nederland voor de komende vier jaren! Als Antwerpenaar kan ik niet anders dan fier zijn, nu één van onze voormalige Stadsdichters het zover heeft geschopt. De Nederlanders weten dus waar ze hun mosterd moeten halen :-)


De bank, uw beste bedrieger

De Slimste Mens van de Lage Landen probeert zich op de achtergrond te profileren voor één dag op één, terwijl Vlinderman zich even de nakende depressie van het lijf schudt in de naweeën van een geslaagde filmavond met Mel Brooks Robin Hood en mannen in strakke panty's. Zo is het goed voor even. Morgen werken we nog een zeven uurtjes van de acht en dan maak ik er gedurende zes werkdagen een professioneel kruis over. Dan ga ik weg, genieten van het water, het nietsdoen, het bijlezen, het nietsdoen, het luierikken (neen, is niet gelijk aan nietsdoen, want dan doe ik nog steeds niets, terwijl ik tijdens luierikken uit en in principe niets doe - ga daar maar eens aan staan!), het genieten van mijn eega, het nietsdoen...

Morgen is het ook nog eens Gedichtendag, dan ga ik veel foto's trekken die ik vervolgens op mijn pc opsla en waar ik dan misschien ooit eens wat mee doen. De nutteloosheid van het bestaan, dat eruit bestaat adem te halen en overbodige beelden vast te leggen op meer dan een netvlies, te bewaren voor het nageslacht dat bij de gedachte eraan alleen al dient omgedoopt tot voorgeslacht en derhalve niet en nooit van deze wereld zal zijn.

Kort even naar het laatavondnieuws: duizenden banen op de tocht omdat de bedrijfswereld vaststelt dat de banken niet meer zo happig zijn om investerings- en andere kredieten te verstrekken aan de bedrijven. Nu dacht ik toch dat de overheidsinjecties in onze banken van de laatste maanden gekoppeld waren aan de voorwaarde dat de banken zouden blijven kredieten verstrekken aan elkaar én dat ze ook de kredieten aan particulieren en bedrijven op peil zouden blijven houden... Is er dan sprake van eenzijdige contractbreuk van de banken?!? Ach, ik zal me wel weer vergissen.

dinsdag 27 januari 2009

Blèèèèèèrk!


Vlinderman heeft weinig puf om nog wat te komen bloggen. Het wordt nog een spannend stukje week, met morgenavond om 20u00 Filmforum in Wijnegem (Robin Hood - Men In Tights, niet te missen als je eens stevig wil lachen na alle ellende van afgelopen week), gevolgd door Gedichtendag overmorgen, met een optreden in de bibliotheek van Hoboken om 17u00, gevolgd door een optreden in Het Werkhuys in Borgerhout om 20u00. Tussendoor moet ik zien dat op het werk alles klaar is voor mijn grote afwezigheid gedurende zes opeenvolgende werkdagen. Dat wil zeggen dat mijn klassement bijgewerkt moet zijn en van die dingen meer zodat ik met een gerust weten mijn werkschup kan afkuisen. Op andere vrije momenten ben ik doorgaans nog stand by per gsm voor dringende vragen, maar nu zal dat niet zijn, vermits ik met Britt en Yoeri en Nip gezellig naar Nederland wat ga weken in één of andere bungalow op het terrein van één of ander subtropisch gedinges...

Wát zegt u?

Maar eerst moeten we dus nog door woensdag en donderdag en dan moeten we ook nog vrijdag nemen, dag waarop ik mijn huisbaas ne keer aan de financiële tand ga voelen ivm onze waarborg van ons vorig appartement, die hij lekker in zijn eigen zak denkt te kunnen houden. En ook dag waarop ik eens langs het departement Financiën ga wandelen om te vragen waar mijn terugstorting van belastingen blijft, die al een maand op mijn rekening had moeten staan. Misschien ook de dag dat ik de knoop doorhak wat betreft de Vlindermobiel, nu die er toch nog steeds de brui aan blijft geven. Vrolijk word ik er van. Ik overweeg een paar maanden depressie of zo.

maandag 26 januari 2009

Gedicht: mens in schaamte

Een dichter rest soms een stuntelig stukje taal, als zijn woorden niet willen komen om te verhalen over het gedachte, zowaar de gedachte ondergeschikt aan het zijn en de wil in handen van een ander. Wat dan volgt lijkt dan niet van hemzelf, is hem ontsnapt nog voor hij het zich eigen kon en toch, toch staat er dan weer zijn naam onder. Waarmee gesteld moet worden dat het zijn stuntelwoorden waren. Zijn.

mens in schaamte

in zwart fluweel vlei ik me
het hoofd te zwaar geworden
om nog recht en geheven
dit leven in de ogen te zien
als zou er een antwoord

één omdat er ergens begonnen
moest ook twee dan
om het begin
geen einde te laten
is hij verder gegaan
mijn geloof aan stukken
dat wij allen toch
ergens goed zolang
er maar diep genoeg
gezocht

niet aan mijn deur
onlangs de droeve bel
niet in mijn oor
de mare van eeuwige smart
noch in mijn dorp
waar soms toch stormen
maar in mijn hart
zuiver en feilloos

gewond vlei ik me
moedeloos het hoofd
het predicaat van
medemens erop
gebrand

Frans V.

zondag 25 januari 2009

Een volk in rouw

We maken er even een baaldagje van, net zoals SM Lenie. Dat betekent van hot naar her lopen, ergens aan beginnen, het terug neerleggen, iets nieuws beginnen, teruggrijpen naar het eerste, om vervolgens een derde, vierde, vijfde en terug eerdere zaken aan te vatten. Laat ze buiten maar tegen elkaar opbieden in hun emotionele roes naar gerechtigheid het proces maken van babymoordenaar K.D.G. Het is waanzin wat zich op de vele fora van het internet afspeelt. Het scheelt niet veel of er wordt een posse samengesteld om de woesteling uit zijn beschermde cel te halen en hem te lynchen door hem aan de eerste de beste lantaarnpaal op te hangen.

Naast en ondanks mijn eigen verbijstering en woede en verdriet over wat er gebeurd is, voel ik me nu ook nog eens beschaamd over de toonaard van zovele mensen uit mijn buurt, mijn stad, mijn land. De roep om een terugkeer naar een minder beschavingspeil dan hetgeen we na zoveel jaren bereikt hebben, vervult me met angst voor de toekomst. Verrechtsing uit zich ook in de gewenste wijze waarop deviante sujetten in onze maatschappij dienen gestraft te worden.

Vlinderman hangt maar al te graag rond op Facebook, waar hij luchtig kennis kan nemen van kleine faits divers van vrienden en kennissen. Waar hij zelf al eens de draak kan steken met zichzelf. Net zoals het er op lezersrubrieken van nieuwsbladsites nu stevig aan toe gaat, is ook Facebook het toneel van ongebreidelde uitlatingen over doodstraf en erger. En je kan tegen al die emotionaliteit niet op met rationaliteit, al doet het me ook deugd dat er vanuit die laatste categorie ondanks alles voldoende tegenwerk geboden wordt.

Misschien wordt het eens tijd dat de dader zijn mond opentrekt en eens meewerkt aan het gerechtelijk onderzoek. What's done is done, daar kan niet veel meer aan veranderen, maar om tot een zekere vorm van verwerking te komen, mogen er nu best wel eens antwoorden gegeven worden door de enige die dat kan.

zaterdag 24 januari 2009

Slachtpartij in kinderdagverblijf

Dendermonde, vrijdagochtend, 23 januari 2009, met een mes gaat een jongeman tekeer in kinderdagverblijf Fabeltjesland. Hij doodt twee peuters en een medewerkster en verwondt nog een tiental andere kinderen. Vervolgens stapt hij op zijn fiets en trapt weg naar een mogelijk volgend adres om dit scenario te herhalen.

We zitten er hier wat beduusd bij, Nip en Vlinderman. Niet goed wetend welke houding we ons nu het beste zouden kunnen geven. Alweer is er in ons kleine landje een moordlustige mafketel in geslaagd de ons anders voortreffelijk aangevulde voorraad woorden te ontnemen. Want hoe vat je wat er gisteren in Sint-Gillis tegen Dendermonde gebeurd is? Een gastje van amper 20 jaar dat om wat voor reden dan ook zomaar een kinderdagverblijf binnenstapt, daar ontdaan van alle menselijkheid zijn agressie richt op het meest onschuldige van eender welke natie, namelijk haar kinderen, en dan zijn weg vervolgt, als ware er niets gebeurd? Hoe vat je dat? Hier gaat het van ongeloof over naar verstomming, van woede over naar medeleven met de nabestaanden, van onbegrip voor dergelijke zinloze driestheid over naar ongeloof. Dat maalt, dat draait, dat keert, en nog geraken we er niet aan uit.

Het hele land staat ondertussen samen met de rest van de wereld op zijn achterste poten. In volle emotionaliteit worden dure eden gezworen, worden nieuwe maatregelen aangekondigd om kinderdagverblijven nóg veiliger te maken dan ze in wezen al zijn, piekert iedereen zich het onthutste hoofd suf naar het waarom. In het buitenland schrikken ze zelfs niet echt meer op, blijkens enkele berichten in pakweg The Times en Independent. België, het land van kindermoord en -misbruik, pedofilienetwerken en dergelijke meer. Het is maar dat ook Ierland, Finland, Oostenrijk, de VS, Italië, Zwitserland, Nederland en noem maar op ook al kennis mochten maken met gevallen van bovenstaande aard. België staat niet alleen hiermee, zoveel is zeker, maar er echt op voorbereid, dat was het niet. En toch, het moest er eens van komen. Wat elders in de wereld immers gebeurt, duikt ook bij ons vroeg of laat op. Die ene enkeling die het niet meer heeft en dan maar op zijn manier uithaalt, die woont ook hier in onze straten. Of we dat nu willen of niet.

Ook het internet gonst ondertussen van de geruchten. Hij zou dit, hij zou dat, de overheid te laks, de buurt te blind, de wet te slap, alles wordt bovengehaald om vooral maar niet de hand in eigen maatschappelijke boezem te hoeven steken. Want dat er wat mis is met onze huidige samenleving, waardoor dergelijke excessen mogelijk worden, staat voor mij boven alle twijfel verheven. Waar het goed en genoegzaam toeven is, vind je immers wel nog hier en daar een misantroop, maar een dergelijk ontspoord sujet?

We wachten voorlopig maar verder af waar dit allemaal toe zal leiden. We hebben tot nader order immers niet veel andere keuze, met alle berichten, waarvan het één het ander soms ronduit tegenspreekt. En we voelen mee met de ouders die hun kind verloren hebben, of het verwond zagen worden, met de vrienden en familieleden ook, met de medewerkers, met allen die nu even niet meer weten waaraan of waaraf. En uiteraard met die kleinste hummeltjes, die niet beter wisten dan zich tot gisteren geborgen voelen. Dat ze er door zouden mogen komen zonder al te veel schade.

Zaterdag, even lachen

vrijdag 23 januari 2009

Filmforum volgende week: Robin Hood-Men in Tights


Nog een aankondiging om mee te geven, kwestie van uw agenda tijdig (nou ja) in te kunnen vullen...

Volgende week woensdag is het alweer de vierde woensdag van de maand en dus ook weer Filmforum in het Wijnegems Gemeenschapscentrum 'Het Gasthuis'. Voor amper € 3,00 krijgt u onderstaande film voorgeschoteld in een gezellig filmzaaltje, om 20u00. En Robin Hood (Men in Tights), wie gaat daar niet voor plat?





Gedichtendag 29 januari 2009 - oproep

Nog een kleine week en dan is het opnieuw simultaan in Nederland en Vlaanderen de landelijke Gedichtendag. Naast Zuiderzinnen in Antwerpen is dit één van de hoogmissen van het gesproken en geschreven woord, het feest der letteren dus. Net zoals de voorbije jaren nemen we met De Muzeval hier opnieuw aan deel.


Wat anders is dan de voorbije jaren, is dat we dat dit jaar op twee locaties doen. Een eerste bijdrage wordt geleverd in de Bibliotheek van Hoboken vlakbij de Kioskplaats en dus gemakkelijk bereikbaar met onder andere buslijnen 1 en 13 vanaf Rooseveltplaats Antwerpen of met tramlijn 2. We beginnen om 17u00 en houden ermee op om 18u30. Verscheidene dichters lezen voor uit eigen of andermans werk en Frank De Vos brengt muziek ter afwisselingt.



Om 20u00 gaan we van start met onze traditionele Gedichtenestafette. Onze locatie daarvoor is ditmaal Het Werkhuys in Borgerhout (Antwerpen-Noord), ook weer gemakkelijk bereikbaar vanaf Rooseveltplaats met tramlijnen 10 en 24, alsook met buslijnen 410 en volgende (halte iets voorbij zaal Roma). Een vijftiental dichters treden afwisselend 7' op, met hier en daar een streepje muziek erbij.

Voor beide activiteiten zijn er nog enkele plaatsjes vrij, dus wie zich geroepen voelt deel te nemen, kan contact opnemen met De Muzeval op de_muzeval@telenet.be, dit tot uiterlijk maandag 26 januari 2009. Wees er snel bij, want de resterende plaatsen zijn beperkt.




donderdag 22 januari 2009

in de stilte

Donderdagavond, na enkele overuurtjes kloppen, ben ik alleen hier. SM Lenie en Nip zijn naar de Academie, wat hier een stilte geeft om u tegen te zeggen. Niet dat ze nou zo luidruchtig zouden zijn, die twee, maar gewoon. Het enige dat te horen valt, is het getrippel van de pootjes van Miss Jackie T, die denkt zich ongehoord naar de keuken te begeven om mijn net leeggegeten bord Chili Con Carne de laatste eer te bewijzen. Verder is er op de achtergrond het vage gezoem waar te nemen van een verwarmingsinstallatie en door de rolluiken heen het op en af rijden van een snelzaam passerende wagen. Voor de rest zijn er gewoon mij en mezelf, verenigd in het geluid van vingers die blind over het toetsenbord zweven, af en toe hortend wanneer er een hoofdletter of leesteken dient aangeslagen.

Best wel lekker. Al voel ik me wat schuldig dat ik zelf nu niet op de Academie ben. Zo gaat er van leren schilderen natuurlijk niet al te veel in huis komen, dus die draad moet ik binnenkort maar weer eens stevig oppikken. Na de drukte van het einde- en nieuwejaar op het werk, bijvoorbeeld. Als de berg daar een beetje begint te krimpen in plaats van elke dag nog wat bij te groeien. We zullen wel zien.

Ik hou het hier kort vandaag, niet veel te melden ook. Morgen een vrije dag en dan is er altijd wat meer te beleven dan anders. En morgenavond pannenkoeken bij Frank De Vos, na zoveel pogingen tot afspreken gaat dat er eindelijk eens van komen. Misschien komt daar wel een brokje inspiratie op mijn bord te liggen, want eerlijk gezegd en gezwegen zo onder ons op dat besloten internet hier, de schwung is er een beetje uit. Teveel gehannes op te korte tijd de laatste maanden en dat is bij Bibi nooit bevorderlijk geweest, noch zal het dat ooit worden. Bij deze dus tot later...

PS: al eens op bezoek geweest bij Blauwhartje en haar eigenste zieleroerselen? Dan kan je dat HIER doen.

From YouTube: For Obama

woensdag 21 januari 2009

KBC: Kapotte Belgische Constructie

Er is weer een rondje bank-saving (heb je 'm?) op komst. KBC is ten opzichte van vorige week zomaar eventjes tweederde van zijn waarde (?) kwijt. Allemaal het gevolg van die rotte appels op de beursvloer die zich als beursanalist en meer ronkends beschrijven. Wat ze ook zijn, ze zijn niets in mijn ogen, speelvogels dat ze immers zijn met uw en mijn zuurverdiende centen.

Misschien zijn ze wel beoefenaars van een vrij populaire balsport, voetbal, want ze spelen tegenwoordig niet veel meer dan paniekvoetbal, die beursmakelaars en andere -mannetjes. De winsten vallen hen niet meer zo gemakkelijk in de schoot en dus hollen ze van hot naar her als de eerste beste volleerde kip zonder kop. En terwijl Jan Modaal al lang zijn tering naar de nering heeft gezet en het hem duidelijk is dat de zoete broodjes niet zomaar gebraden meer uit de oven komen gevlogen en hij dus wat minder uitgeeft van wat hij sowieso al niet had, peinzen die cijfergasten nog altijd dat ondanks de wereldwijde crisis er nog steeds geld te rapen valt op de beurzen.

Ik heb nieuws voor ze, maar luisteren zullen ze niet doen. Neeeee, nog liever een bankje meer mee sleuren in hun eigen kleine (nou ja) val, kwestie dat ze achteraf nog een klappeke kunnen doen met andere lotgenoten over het noodlot dat hen zowaar getroffen heeft. Zomaar weg, buitenverblijf, zomaar weg, bonus ter waarde van zoveel maal het jaarloon, zomaar weg, die tweede, derde, vierde tot vijfde wagen beladen onder chroom. Ze kunnen vanaf nu ocharme alleen nog maar een appartementje huren aan de rand van de stad, met amper vijf slaapkamers, het is toch wel ongehoord? Nee, mijn nieuws verdienen ze feitelijk niet. Ga stikken in je aandelen, je obligaties, je verdrietige manier van meer en meer en meer. En proef maar eens van minder tot net genoeg.

Ondertussen roert de regering zich alweer. Zouden ze opnieuw de bank(en) ter hulp moeten snellen? Ja? Nee? Vraagje: is er bij de vorige hulp met ettelijke miljarden euro iets fundamenteel veranderd in bankenland? Behalve dat we dankzij die bankencrisis nu met een stevig begrotingstekort zitten voor 2008? Nou? Natuurlijk hebben de banken zich goed ingegraven in allerlei (overheids)organen, maar van hun zogenaamde winsten heb ik als kleine burgerman nooit veel mogen proeven. Jaar na jaar zoveel miljard (!) euro winst voor bank zus en zoveel voor bank zo, maar een beetje afschuiven naar de staat waarbinnen ze het gerealiseerd hebben? Nope, niets van gezien, jij misschien wel? En dan zouden we opnieuw ons duur afgedragen belastinggeld weer gaan pompen in een pompeuze bank die boven haar - en bij uitbreiding boven onze - stand heeft bestaan? Ga weg, joh, laat de markt zichzelf regulariseren. Laat failliet gaan, dat hoopje bankiers, en houd het staatsgeld paraat om de brokken te lijmen, die ongetwijfeld zullen volgen, in plaats van een bodemloze put te vullen. En beste overheid, wil je dan toch mijn geld erin smijten, doe maar op, al zorg je maar beter voor een bankgarantie (we mogen toch ook eens lachen met de omschrijving, niet?) Iedere winst die de geredde bank in kwestie immers mogelijk in de toekomst genereert, zal - mét indexering en mét rente - pas winst genoemd mogen worden zodra de staatsinjectie terugbetaald is. Simpel, alweer.

Maar het zal waarschijnlijk weer noppes worden. Teveel grip van de economie op de maatschappij, teveel verslaafden aan geld onder ons, en niemand die echt geneigd is om de korte pijn te doorstaan van een verdiend teloor gegane bancaire economie. Nee. We zullen bloeden voor die extra TV, om het nieuws te kunnen volgen van alweer een industrie die relocaliseert voor nog meer winst voor wie daarnaar op jacht is...

Ik ga morgen nog maar wat werken. Om de huur te betalen, voor een appartementje met net genoeg meubels in om me OK te voelen. Lijkt me best voldoende. En ik hoop dat mijn centen op de bank blijven staan, in plaats van dat ze er in (op) gaan.

Uit de mail: De eenzame uitvaart

We bedienen hier een nieuw initiatief op haar wenken wat betreft aankondiging in mijn mailbox, waar ik een stuk uit overneem:

De Eenzame Uitvaart op Gedichtendag in Antwerpen - 29.01.09

Gedichtendag vindt naar goede gewoonte plaats op de laatste donderdag van januari. In Antwerpen vieren Bibliotheek Permeke, Letterenhuis, Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience, Arenbergschouwburg, Kraai vzw en Antwerpen Boekenstad die dag de poëzie met een bijzonder programma. Thema van dit jaar is de verkiezing van de dichter des vaderlands in Nederland. Het publiek kan in Antwerpen terecht voor de meest ontroerende momenten uit de poëzie uit verre en nabije vaderlanden.

Bijzondere aandacht gaat dit jaar naar een nieuw initiatief: De Eenzame Uitvaart, een literair project waarbij dichters voor eenzaam gestorvenen een persoonlijk gedicht schrijven en dit op de uitvaart komen voordragen. Het is een laatste saluut aan mensen die meestal uit de boot vielen tijdens hun leven en dan ook zonder aanwezigheid van familie of vrienden worden begraven. Met gedichtendag gaat De Eenzame Uitvaart van start.

Dichter Frank Starik geeft een inleiding over zijn ervaringen met dit project in Amsterdam. Stadsdichter Joke van Leeuwen brengt het allereerste uitvaartgedicht aan het graf van de eenzaam gestorvene en coördinator van de Eenzame Uitvaarten in Antwerpen, Maarten Inghels leest het eerste verslag voor. Ook worden de deelnemende dichters Stijn Vranken, Jan Aelberts, Bernard Dewulf, Lies van Gasse, Andy Fierens en Maarten Inghels voorgesteld.

U wordt vriendelijk uitgenodigd op de persvoorstelling van De Eenzame Uitvaart op 29 januari om 13u, Schoonselhof, hal van kasteel Moretus, Krijgsbaan Wilrijk.

Gelieve uw aanwezigheid te bevestigen via nadia.devree@stad.antwerpen.be, waar u eveneens meer info over dit persbericht bij kan bekomen.

De Eenzame Uitvaart: Een initiatief van Kraai vzw, Antwerpen Boekenstad en OCMW Antwerpen: www.eenzameuitvaart.be

dinsdag 20 januari 2009

Genoeg over Obama, even over België

Onlangs had ik het over de adoptierel naar aanleiding van een voorval, waarbij CD&V-senator Schelfhout uit pure bewogenheid zonder de geijkte adoptiewegen te volgen een ziek kindje over liet brengen naar België om er voor te kunnen zorgen. Half adoptieland op zijn achterste poten, politieke afrekeningen tot door de eigen partijleden toe en ondertussen vergaten we met zijn allen het bewuste kind zelf. Het is zo dat onze politica beter had moeten weten, maar willens nillens heeft ze wel blootgelegd dat er iets schort aan de huidige procedure, waarbij nogal wat gemotiveerde kandidaatouders meer uit te leggen hebben aan de maatschappij dan zij die zich met een accidentje geconfronteerd zien, dat de draagtijd voor wie zelf niet kan dragen kan oplopen tot meer dan het drievoudige, terwijl de onzorgvuldigen er al na negen maanden in het slechtste geval 'van af' zijn.

Lelijk werd er gedaan, omdat iemand haar moederhart had laten spreken. 'En waarom niet een ander?' Bof, als dat de redenering dan moet zijn, willen we dan gelijk allemaal gaan liggen en wachten op de laatste reutel? Hoeveel mensen worden niet geconfronteerd met problemen tijdens de zwangerschap en beslissen dan - al dan niet onder zware of zachte druk - om over te gaan tot abortus? Heeft er al iemand bij stilgestaan dat er voortdurend gekozen wordt waar het kinderen betreft? Het zijn trouwens waarschijnlijk dezelfde roepers die nu wijzen naar 'de wet' die zich niet akkoord verklaren met wat er met wensbaby D. allemaal aan het gebeuren is. Daar spreekt nochtans ook de wet.

In dezelfde lijn, al is het ietwat stevig bij de haren getrokken, krijgen we nu weer een bijna-volksoproer in de zaak van Oulematou, die door Hans Van Themsche alweer enkele jaren geleden in Antwerpen werd neergeschoten om racistische motieven. Een wel zeer wrange reactie vandaag in de krant: "Als ik het goed begrijp, mag men iemand die in ons land verblijft zonder geldige verblijfsvergunning gewoon neerknallen?" (neen, Lauwenaar, ge moet er niet voor betalen in euro's, maar ge zult er wél voor betalen met de vetste jaren van uw leven!) Affin, emogeroep en toch wel drie partijen die op de populistische kar gesprongen zijn, oude politieke krokodillen die spuwen op dezelfde justitie als waar zij indertijd mee de bakens voor hebben uitgeschreven. Ietwat demagoog kan nu beginnen met wat volksmennerij en ons nog wat fricassee van snel ineen geflanste wetten door de strot draaien, die dan na een poosje als een BOM-wet in ons gezicht zullen kunnen ontploffen.

Voor alle duidelijkheid: ik ben niet voor het rigide toepassen van enkel en alleen de wet, want dat zou verlammend werken bij ieder nieuw voorval, maar zomaar de oude wetten overboord kieperen om wat menselijke emotionaliteit te kunnen temperen, het lijkt me ook maar achter de feiten aanhollen. Laat ons gewoon eerst het inhoudelijke uitklaren, een analyse maken van wat bijgestuurd dient en dan uit de mogelijke oplossingen kiezen waar de meesten van ons zich kunnen achter scharen. Een beetje methodiek, quoi?

maandag 19 januari 2009

Obama, here he comes - gedicht: black inauguration day


Het zijn alweer spannende momenten, dezer dagen wordt er immers druk afgeteld naar morgen, dinsdag 20 januari 2009, dag waarop er toch wel wereldgeschiedenis zal geschreven worden. Barack Obama laat zich dan kronen tot eerste zwarte keizer van Rome, pardon, president van de verenigde Staten van Amerika. En dat ze tegenwoordig echt wel mogen spreken van Verenigd, dat hebben we al kunnen zien bij de verkiezingen enkele maanden terug. Jong en oud, zwart en wit, groen en blauw, rood en af en toe wat oker, werkelijk zowat iedereen met een beetje zin in verandering heeft zich toen geschaard achter een man, die vijftig jaar terug nog zou hij achteraan de bus hebben moeten opstappen, vijftig jaar terug zou hij geen enkele politieke stem hebben gehad, vijftig jaar terug had hij amper rechten.

Barack Obama (bron foto: KLIK)
Nu, morgen, 20 januari 2009, legt de vierenveerstigte president van dat beloofde overzeese landenconglomeraat de eed af en gaat ie gelijk aan zijn inaurale rede. Benieuwd of er nog meer woorden van change en verandering over zijn lippen zullen komen. Ik blijf het niets doordeweeks vinden, zo een gekleurde medemens die het witste Witte huis sedert decennia de eenentwintigste eeuw gaat voorzien van een nieuwe laag. Ongezien, gewoon.

black inauguration day

ze zijn er klaar voor
the home of the free
the land of hope and glory
waar dromen wonen in de harten
van zij die nog vooruit durven

na jaren van opgelegd juk
vermanende vingertjes in de lucht
die stofje per stofje ongezond
de wereldburger zieker maakt
mensen op elkaar doet schieten
vanwege te grootschalig voorbeeld

nu, eindelijk het woord
dat we moeten kunnen
zullen durven ook
waar we altijd te bang voor
verandering in een notedop
van gisteren en vandaag
gebald in een boodschap
vol eigenzinnig morgen
wordt alles beter

niet enkel de zotten
leven in vreugde
omdat er hoop zou zijn

Frans V.

zondag 18 januari 2009

zonder meer van de pot gerukt

Vlinderman wilde hier nog even afscheid komen nemen van het weekend en van jullie, en stoot daarbij op niet zo fraaie mail in zijn mailbox, die ik jullie bij deze graag onthoud. Blijkbaar nemen sommige lezers aanstoot aan berichtgeving over bezoekjes aan nieuwgeboren neefjes of zo en komen ze me dan afdreigen om op mijn smoel te komen kloppen. Vlinderman wacht de eerste mep gristelijk af, de tweede zal door hemzelf onmiddellijk en welgemikt in omgekeerde richting uitgedeeld worden.

Soit, Bibi heeft een heerlijke babyborrelnamiddag genoten, met aansluitend een leuk en besloten feestje onder gelijken omwille van GB Jurgen en SZ Joke, die vandaag veertien (!) jaren samen vieren. Daar kan geen enkele klojo aan gaan staan, denk ik dan, en ik weiger (voorlopig) nog maar eens mijn andere kaak aan te bieden.

Of misschien moet ik het dan toch wel doen. Gij mept op mij en ik laat u ook op mijn andere kant meppen, waarna ik mij op de mepper mag uitleven. Zoiets. Maar nee, geen naam onder het gedaas, geen fun of zo op mijn fantastisch lijf. Ik hou tenminste van mezelf. Anonieme loser da ge bent.

Op bezoek bij Maxim - Gedicht: hun liefde

Deze namiddag gaan Vlinderman en Nip op bezoek bij Maxime, het nieuwste neefje van Vlinderman. Dat ging trouwens best wel eens tijd worden, want hij is ondertussen toch al weer enkele maanden oud... De schaamte valt hier met grote lappen van de roodbehangen kaken, al is er de stevige verontschuldigingen van een compleet bezopen verhuistoestand, tot metalen puin vervallende Vlindermobielen, af en aan lopende verkoudheden, overrompelende werksituaties en noem maar op.

In ieder geval, vandaag gaan we het rechtzetten, GB Jurgen komt ons ophalen met de voormalige trouwmobiel en dan gaan we gezellig met zijn allen dat blozende gastje ne keer schouwen, daar aan de andere kant van het woattere...

Ondertussen kunnen jullie genieten van een driejaarsgedichtje - met een knipoog naar de ondertussen overleden Ian Dury (en zijn groep The Blockheads) - van uw Vlinderman, toen er ook al zoveel liefde...

hun liefde

zij heeft toegang
tot zijn archief
mag snuisteren in
wat stoffig bedekt
zijn ziel voorzag
van een laagje eelt

zij is vrijheid
onder haar vel
klopt zijn hart
haar typisch ritme
hit me hit me hit me
with your loverstick
en de nacht blijft
duren tot de noen

hij is gewoon zichzelf
waar zij verliefd
een ander deuntje zingt
maar niet van Abba
dat is van hem
nooit voor haar

ze houden van elkaar
maand na maand na jaar
volgen de seizoenen
elkaar per 21ste op
en hij blijft en zij
doet net hetzelfde

Frans V.

zaterdag 17 januari 2009

Aankondiging: de nacht der liefdesgedichten


Het regent tegenwoordig poëzieavonden. Een voorbeeld daarvan de aankondiging van de eerste 'Nacht der Liefdesgedichten' aan de vooravond van Valentijnsdag, en dit op 13 februari te Diest. Hieronder de betreffende affiche, waarop je alle info kunt terugvinden, nodig om ter plaatse te geraken...

Meer info gewenst? Even HIER klikken.


effie op de politieke toer met Anciaux


Het is heerlijk toeven hier in Belgenland. De ene mop na de andere in de krant, om je de hele dag om te bescheuren. Is het niet het gerecht dat zichzelf in de soep draait, al dan niet met behulp van het Europese Hof van de Rechten van de Mens, dan is het wel de humoristische vervolgreeks in de Belgisch-nationale politiek.

Neem nu SP.A, de grootste rode familie van het land. Na een decennium van herbronning en zichzelf heruitvinden, na een nog steeds aanhoudende herbezinningkuur op de oppositiebanken, besluiten ze daar om een nieuwe 'socialist' in hun schoot op te nemen. Bert Anciaux, de kameleon van de politiek, blijkt ineens zowaar een bloedrode socialist te zijn (misschien teveel rode wijn gedronken de laatste tijd?) Affin, de man die verantwoordelijk is voor het kannibaliseren van de voormalige Volksunie, de voormalige VU/ID, de voormalige Spirit en de voormalige Vl.Pro gaat het nu eens proberen dus bij de SP.A. Een rosse kater is het eminente gevolg.

Het is daar in de partij immers gelijk alle hens aan dek, want nog maar net zijn zolen daar neergeplant, zorgt Bertje al gelijk voor de bevestiging van zijn radiante bijnaam splijtzwam. Van Philip Tobback tot ene Erdman, ze zijn eergisteren opgestaan om zich te verslikken in hun ochtendkopje koffie. SP.A. was niet meer hun eigen roodgekleurde drieletterwoord, maar werd ineens aangepast ten behoeve van hun nieuwe 'kameraad'. Dat is toch lachen, niet?

Bert Anciaux, misschien nog een devote optie ook voor CD&V? (bron foto: KLIK)

Even serieus nu. Waarom wordt Bertje niet in stelling gebracht waar hij broodnodig is? Waarom komt niemand op het ID (excuse moi de woordspeling) om hem in het Vlaams Belang binnen te loodsen? Los van het feit dat die partij de laatste tijd al veel van haar pluimen heeft gelaten door die al even holle partij LDD, zou het binnen de kortste keren uiteenvallen en zijn we er met zijn allen van verlost... Moet er geen cordon sanitair meer gehandhaafd worden, kukelen de De Winters en Annemansen van hun troon, en dat allemaal dankzij het zacht versteven ego van slechts één man.

Waarschijnlijk droom ik hardop, ik weet het, maar ik zou het zo graag eens zien. Nu, ik moet nog even wachten en zien hoe het verder de SP.A vergaat, met die nieuwe cactus in hun rode slipje...

vrijdag 16 januari 2009

te laat - gedicht: gerangeerd

Bijna een blogdag overgeslagen. Bijna ramp o ramp. Dan doe ik gewoon een gedicht. Niemand slaat een dichter, toch?

gerangeerd

verloren dag
hij pleit onschuldig
voor het zich niet begeven
in wat er zoal te beleven
technisch in faling gegaan

er waren dekselse mensen
met verdraaide wensen
die beluisterd dienden
ten koste van eigen tijd
eigentijds dan maar ingevuld

deed hij aan zij en zij
aan hem, niets aan te merken
dan dat werken hem niet zo
en haar eigenlijk ook niet
nee, maar moeten oh zo zeer
voor haar, voor haar heer

en ach, zo vergankelijk
ontoegankelijk de ziel
waarmee ze tegen elkaar
en ook en af en toe wel
samen

Frans V.

donderdag 15 januari 2009

Gedicht: nog niet ontploft

Ze kunnen me wat, al die grote 'leiders', die niet anders kunnen dan met grof geweld hun eigen nationale gelijk halen! Eentje voor Israël, eentje ook voor Hamas, maar of ze het zullen begrijpen...

nog niet ontploft

omdat ik je niet mocht aanschouwen
te min jij voor mij en mij voor jouw
beschouw ik jou als afgesloten
voer voor onderzoekers jaren later
als wij er niet meer zullen zijn

nu moet het bommen regenen
liefst nog op jouw kant
van het vers afgegleden land
en fosfor, laat ons niet vergeten
van fosfor word je niet altijd blind
zolang je niet te lang met open ogen

en als jouw land dan in puin
misschien dat jij en ik dan
mocht je het hebben overleefd
praten, praten, praten, praten
onze vrede bezegelen, zomaar
zonder argumenten
waarvan je dood zou

liefste, vertel me
voor het te laat is
waarom jij zo koppig
die bom op onze relatie
ook al wist je al langer
dat ik niet zo
fanatiek

Frans V.

woensdag 14 januari 2009

Poëzie gezocht? Op naar BruSlam!

Alweer een mailbericht te verspreiden, zo gaat ie lekker hier met de infodoorstroming, niet?

Info naar hartelust te verspreiden - info à diffuser sans modération



Beste allemaal, Chers tous,

Philip Meersman et Claude io hebben de eer u, in avant première, de geboorte aan te kondigen van...
Philip Meersman et Claude io ont l'immense plaisir de vous annoncez, en avant première, la naissance de…

BruSlam

Free podium Slam Poezie



Welkom aan alle talen en alle oren - Bienvenue à toute langue et oreille - Merhaban

BEGIN: WOENSDAG 11de FEBRUARI

DEBUT : MERCREDI 11 FEVRIER

avec/met Xavier Roelens & Mysteuretboule2fred


Elke 11de dag van de maand
Chaque 11e jour du mois

@Monk

+ info http://bruslam.over-blog.com/
Myspace http://www.myspace.com/bruslam

Gedicht: te lang

We blijven te Vlinderiaans hier oude gedichten op u loslaten, tussen de berichten over Doel door, en ter verademing voor de jaren aan een stuk ononderbroken geschreven hebbende Vlinderman.

te lang

het praten kwam later
jaren na het lopen
op wankele beentjes
die dag nadat jij me droeg
op schouders van liefde

aarzelende woordjes
om jou te roemen
man van mijn wereld
toen nog vol ontroering
in een wereld vol liefde

droeg jij een kind op wolken
dromen voorbij de horizon
fier en trots die lach
bij elke vertederende blik
geschonken uit voorbijgangers liefde

zoet, vader, zo zalig
herinner ik mij het wanneer
jouw hart nog slaan kon
voor meer dan enkel jezelf
zo lang geleden

te lang

Frans V.

Meer Doel, het geeft het leven zin

Vlinderman krijgt dezer dagen veel mail omtrent Doel en wat ze daar allemaal met de legitieme steun van onze Vlaamse Regering aan het uitvreten zijn. Ik onthou u niets.

Bezetting van historische hoeves hervat
Sloop voorlopig uitgesteld

Na de brutale vernielingen van gisteren in het Hof ter Walle hebben leden en medestanders van Doel 2020 deze morgen opnieuw actie gevoerd aan de twee historische hoeves in Kieldrecht die bedreigd zijn met sloop. Toen de aannemer toch een poging ondernam om met bulldozers op het erf te komen werd hem de toegang versperd door actievoerders. De politie kwam opnieuw tussenbeide maar er werd niemand aangehouden. De actievoerders van Doel 2020 kregen bovendien de bevestiging dat de sloopwerken voorlopig worden opgeschort.

Intussen heeft de actiegroep de hoeves weer bezet. En dat blijft zo voor de volgende dagen. Na de gebeurtenissen van gisteren willen de actievoerders ten allen prijze voorkomen dat de hoeves verder vernield worden.

Ondertussen krijgt de actie voor het behoud van de historische hoeves ruime weerklank in de Erfgoedwereld. Daar is een actie opgestart tegen de zinloze afbraak en voor het behoud van het unieke boerenerfgoed. Volgens de erfgoedactoren zijn de bedreigde boerderijen en schuren beeldbepalend in het omliggende landschap en zou hun afbraak een onherstelbaar litteken veroorzaken in het landschap. Volgens bouwhistorici die de voorbije dagen een dossier opstelden over de casus is in de aanloop naar de afbraak onvoldoende onderzoek uitgevoerd, met name naar de waarde van het onroerend erfgoed. Het vakgebied betreurt dat het pas onlangs op de hoogte werd gesteld en verzoekt nu dringend om nader onderzoek. De actie kreeg intussen de steun van verschillende universiteitsprofessoren en ging vanavond ook van start met een petitie. Die is te vinden op onderstaand adres:

"STEM TEGEN AFBRAAK OUDE HOEVES KIELDRECHT"
http://www.ipetitions.com/petition/kieldrecht?e

Er werd ook een urgentiedossier opgesteld door de bouwhistorici Toon Cappuyns en Steven Van den Borne. De tekst is te vinden op:
http://www.doel2020.org/Teksten/doel2020/2009/2009-01-12 - Urgentiedossier voor uitstel tot sloping hoeves Kieldrecht.pdf


Prof Dr. Dries Tys, specialist archeologische landschappen en docent aan de Vrije Universiteit Brussel verklaart dat de boerderijen integraal en holistisch deel uitmaken van een organisch erfgoedlandschap. Hij is pas onlangs op de hoogte gesteld van het dossier en acht verder onderzoek naar de sites noodzakelijk.

Prof. Dr. Tim Soens, docent aan de Universiteit Antwerpen en gespecialiseerd in de geschiedenis van landschap en landbouw in de Vlaamse kust-en Scheldepolders, verklaart dat het aantal intacte boerderijsites die nog getuigen van de grootschalige commerciële polderlandbouw tussen de 17e en vroege 20ste eeuw in het Vlaamse deel van de polderstreek erg beperkt is. Eveneens pas onlangs op de hoogte gesteld van dit dossier, acht hij verder onderzoek naar de bouwhistorische, landschapshistorische en archeologische waarde van deze sites voorafgaand aan sloping of materiële verstoring absoluut noodzakelijk.

Ir.-Arch. Drs. Christophe Van Gerrewey, Vakgroep Architectuur & Stedenbouw Universiteit Gent: Het plan tot sloop van deze gebouwen is een onberedeneerd gevolg van een al te strikt doorgevoerde regel. Een natuurlandschap bestaat slechts bij gratie van de gebouwen waaruit en waartegen het zichtbaar is. Ook de eventuele organisatie van dit gebied als natuurreservaat, kan niet zonder architectuur - en niets leent zich daartoe, in een dergelijke context, beter dan een moderne verbouwing van bestaande historische architectuur.

Het Interfacultair Centrum voor Agrarische Geschiedenis, K.U.Leuven betreurt dat beide gebouwen blijkbaar snel snel worden afgebroken, zonder de nodige tijd te reserveren voor het grondig bestuderen , opmeten en in kaart brengen van beide sites… Misschien is het aangewezen om in de nabije toekomst met een aantal partners rond de tafel te gaan zitten om te bekijken hoe we het waardevolle onroerende agrarisch erfgoed in de (Doelse) polders kunnen bestuderen en in kaart brengen, zeker wanneer dit met afbraak wordt bedreigd. CAG/ICAG wil hier zeker mee over nadenken.

Het Vlaams Instituut voor Onroerend Erfgoed was niet op de hoogte gesteld van het dossier. Het instituut drukte zijn bekommernis uit over het verdwijnen van dit deel van ons bouwkundig erfgoed maar wees erop dat het geen bevoegdheid heeft inzake de sloop van patrimonium.

Personen verbonden aan de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen Vlaanderen worden op dit moment gemobiliseerd en hebben reeds hun interesse voor en bekommernis om de zaak uitgedrukt.

Verdere info: www.doel2020.org

dinsdag 13 januari 2009

Uit de mail: Doel 2020 ten strijde

Nog een volgend bericht uit de Doelmailbox van uw Vlinderman, beetje gedateerd, maar toch goed om op te volgen als u liefhebber van eender welk soort patrimonium bent en een beetje wars van de blinde uitbreidingswoede van 'de industrie koste wat het kost'.

Doel 2020 bezet vanaf morgenmiddag (dinsdag) bedreigde historische hoeves in Kieldrecht

Vorige week startten slopers in opdracht van de Vlaamse Regering met de sloop van verschillende boerderijen in Kieldrecht. De boerderijen in Kieldrecht die worden gesloopt liggen méér dan 10 km verwijderd van Doel maar er is een sloopvergunning afgeleverd omdat ze aan de rand(!) liggen van een tijdelijk(!) natuurcompensatiegebied dat er is aangelegd om vernietigde natuurwaarden in Doel te compenseren.

Morgen start men met de sloop van twee historische boerderijen. Daaronder het eeuwenoude Hof ter Walle, de oudste bekende boerderij uit de streek. Als ‘toegift’ mag de 18de eeuwse woonst blijven staan maar… de 17de eeuwse schuur en het melkhuis worden wel gesloopt… De andere historisch belangrijke boerderij gaat volledig tegen de vlakte.

Om de afbraak te voorkomen zal Doel 2020 vanaf morgen beide boerderijen bezetten. Ondertussen doen wij een beroep op de verschillende verantwoordelijken en de vertegenwoordigers uit de gemeenteraad, provincieraad en het Vlaams Parlement om deze zinloze afbraak te voorkomen. Doel 2020 herinnert er aan dat zelfs het gemeentebestuur van Beveren inzake de sloop van beide boerderijen negatief adviseerde. De bewonersvereniging verwacht dan ook van het gemeentebestuur dat het alles in het werk stelt om dit waardevol erfgoed veilig te stellen.

De bezetting van beide hoeves vangt aan op dinsdag om 11.30u.

U kan ons morgen vanaf 9u telefonisch bereiken op het nr. 0472/55.61.44

Ps: vergeet uw fototoestel niet…

Graag tot dan.

Namens Doel 2020,

Jan Creve


Vlinderman bericht over Doel uit zijn mailbox


Vlinderman bericht af en toe over wat er zoal in zijn (veel te volle) mailbox terecht komt. Over Doel heeft hij dat reeds meermaals gedaan en vanaf heden drijft hij dat aantal zelfs nog op, omwille van het stilaan dringende karakter van volkse voorlichting over wat er nu feitelijk allemaal aan het handje is.

Om te (her)beginnen een eerste bericht, welk hem bereikte vorige zondag, twee dagen geleden:

Vlaamse overheid breekt nu ook al boerderijen af in Kieldrecht!
Doel 2020 vraagt historische hoeves te sparen

Foto: Oud Arenberg 73: 18de eeuwse hoeve met schuur die waarschijnlijk nog ouder is en volledig is opgetrokken in eik, tegen de vlakte dus. Kilometers van Doel verwijderd. Tsja.

In het kader van de Antwerpse Havenuitbreidingsplannen is in opdracht van de Vlaamse Regering nu ook begonnen met de sloop van boerderijen in Kieldrecht. Daar werd deze morgen met groot geweld een historische schuur platgelegd. Mogelijk al morgen start men in dezelfde straat met de sloop van de twee oudste boerderijen uit de regio.

De boerderijen in Kieldrecht die worden gesloopt liggen méér dan 10 km verwijderd van Doel maar er is een sloopvergunning afgeleverd omdat ze aan de rand(!) liggen van een tijdelijk(!) natuurcompensatiegebied dat er is aangelegd om vernietigde natuurwaarden in Doel te compenseren. Vandaag ging reeds een 19de eeuwse schuur tegen de vlakte. Hetzelfde lot staat het eeuwenoude Hof ter Walle te wachten en een andere historische hoeve. Het Hof ter Walle is de oudste bekende boerderij uit de streek. Als ‘toegift’ mag de 18de eeuwse woonst blijven staan maar… de 17de eeuwse schuur en het melkhuis worden wel gesloopt… Wat de meerwaarde is van de afbraak voor het betreffende natuurgebied is een raadsel. De historische hoeven staan er al eeuwenlang en vormen juist een habitat voor verschillende zeldzame vogels. Vorig jaar maakten ze mee deel uit van het door het Davidsfonds georganiseerde hoeveweekeinde. Bovendien worden ze vermeld in verschillende naslagwerken. In het boek ‘Landelijk leven in Vlaanderen staan ze zelfs in de lijst van meest markante boerderijen in Vlaanderen…. En die boerderijen wil de Vlaamse Regering nu laten slopen. Daarmee lijkt de Vlaamse Regering tot ver buiten Doel een politiek van verschroeide aarde te voeren.

Doel 2020 vindt het bijzonder cynisch dat uitgerekend op een moment dat Kris Peeters ‘de boer op trekt’ hij de oudste boerderijen uit de Wase polders laat slopen zonder dat dit voor iets nodig is. Kris Peeters - en met hem de CD&V – mogen zich dan in woorden bekommerd tonen om de landbouw, het Vlaamse platteland, het Vlaamse erfgoed, in de feiten valt daar in de Wase polders niets van te merken. Het enige wat de partij hier teweegbrengt, is woede bij de bewoners.

Doel 2020 dringt er bij minister-president Kris Peeters op aan dat deze politiek van verschroeide aarde definitief stopt. Doel 2020 vraagt aan CD&V, de partij van Kris Peeters dat de sloop van de historische hoeven in Kieldrecht NIET doorgaat. In het andere geval laat men ons geen andere keuze dan de volgende maanden duidelijk te maken waar Peeters en zijn partij écht voor staan als het gaat om het Vlaamse platteland, de landbouw of Vlaams erfgoed.


Namens Doel 2020,

Jan Creve

Even uitblazen


De fut was er een beetje uit vandaag, zo vanaf een uur of vijf in de achternoen. Mijn schilderleerkracht is vorige week geschept door een wagen (voor de tweede maal op rij een accident in het begin van het jaar!) en die ligt er even uit, dus kon ik relax thuis (nu ja) blijven en wat bijkomen. Dat deed ik dan in de zetel, met mijn ogen dicht en nu ben ik weer even 'up and running'. Ik denk dat ik er wat vroeger in kruip ook vanavond, al verzet de aard van dit vlinderbeestje zich daar doorgaans stevig tegen. We zullen wel zien wie het haalt: de onverzettelijke of de vermoeide.

Hieronder nog eentje uit mijn welgevulde oude doos. Ik heb het een beetje herwerkt, hier en daar wat woorden eruit gesneden of er gewoon nog wat bijgezet. Veel leesplezier.

Oudere foto bij ouder gedicht: Vlinderman in november 2007

nieuwe leer

onbeschreven bekijk jij
gevoelloos stuk geruit papier
de aanslag van mijn pen
of ik nog iets te schrijven

de aarzeling is korter dan
de pijnscheut door mijn hart
bij het denken aan een wijle terug
de woorden zomaar bleven stromen
alsof er altijd wat te omschrijven

het krast nu niet meer zo diep
het verhalen over het wedervaren
de sterkte wat minder vandaag
zoals met dat lijf van mij dat
verraderlijk geheel van vel en been

de koestering voor functioneel
even reëel als de kracht van hij
die zich als drenkeling verhouden moet
tot de leer die drijft
- een beetje niets

Frans V.

De Muzeval en Gedichtendag 2009

Zo af en toe kunnen we als trotse medewerker van De Muzeval eens iets geweldigs meedelen. Hier komt het voor de aanstormende Gedichtendag 2009!


Naar aanleiding van Gedichtendag 2009 tapt Pipelines vzw/De Muzeval uit een stevig vaatje. Zo stevig, dat ze niet één, maar twee activiteiten ontplooit! Hieronder volgt kort de toelichting bij beide. Indien u vragen heeft, kan u ons steeds contacteren op stichting_pipelines_vzw (speciale a) telenet.be of op de_muzeval (speciale a) telenet.be. Telefonisch zijn wij ook bereikbaar via de gsm van Frans Vlinderman op 0488 en dan ook nog 286800.

1. De Muzeval in de Bibliotheek in de openbare bibliotheek, Hoboken

Aanvang: 17u00.

In het kader van een extra Muzevalavond zullen de leden van de kerngroep De Muzeval aantreden voor een poëtisch anderhalf uur samen met Frank De Vos, dichter uit Hoboken, die in 2008 zijn tweede poëziebundel boven het doopvont hield.

Muzikale afwisseling wordt verzorgd door eveneens Frank De Vos, die niet enkel een dichter blijkt te zijn, maar ook begenadigd muzikant.

Locatiegegevens: Kapelstraat 64 te 2660 Hoboken.


2. Gedichtenestafette in ’t Werkhuys, Borgerhout

Aanvang: 20u00.

Een vijftiental dichters brengen telkens ongeveer 7 minuten poëzie. De estafette wordt af en toe onderbroken met muzikale intermezzo’s van tmuziekdooscollectief met o.a. Ineke23 en Frank Vranckx.

Deze 5de poëzie-estafette wordt begeleid door Herman J. Claeys, Frans Vlinderman en Bart van Peer, en is georganiseerd door vzw. Pipelines / De Muzeval, in samenwerking met ‘t Werkhuys, en dit met de steun van Antwerpen Boekenstad.

Locatiegegevens: Zegelstraat 13 te 2140 Hoboken.



Het volledige gedetailleerde programma met de namen van de optredende dichteressen en dichters zal opgevolgd en bijgewerkt worden op de weblog www.muzeval.tk.

Alle gedichtendagactiviteiten in heel ons taalgebied zijn vanaf begin januari te vinden per provincie en per gemeente op de officiële website http://www.gedichtendag.org, (doorklikken op “activiteiten”).

De toegang voor beide poëtische activiteiten is uiteraard gratis.

Iedereen is van harte welkom!



Pipelines vzw/De Muzeval



Blogarchief