Nikske, nada, noppes, maar wel poëzie

Weinig zin om wat te posten, maar ik ben een verslaafde blogger, dus bijt ik even door. Veel valt er niet te melden, dus melden we ook niets. Enkel nog even herhalen dat we morgen aan de Valentijnspoëzie gaan op de Wapper, zijstraat van de Meir, vanaf 14u00. Met Anjers, je hoeft ze niet naar Sandra te brengen ;-)

Nog een man-gedicht om mee af te ronden, dat gaat wel...

verjaardag

hij woont op een eiland
waar de toon van zijn muren
de buren het gluren belet op
grauw grijs met zwarte banden
boven vermolmde plinten
waarachter het wel zeer moet krioelen
van hordes kakkerlakken, wel honderd
per halve vierkante meter

maar als hij buiten komt
zit hij strak in het gesteven pak
de vlinderdas strikt geknoopt
onder zijn witzilveren knep
en een glimlach van oor tot oor
alsof hij het geluk van de wereld
in een welgevulde broekzak draagt

nog een futiele week
tot zijn jaar honderd
vullen zijn doorrookte ogen zich
met herinneringen aan de zijnen
die hij al heeft overleefd
en hij groet de dagen
met steeds minder geestdrift

alleen op zijn eiland
van vergrijzing

Frans V.

Vakantie!

Vlinderman trekt er even de stekker uit. Na ruim twee jaar quasi ononderbroken bloggen, gaat hij even met vakantie. Een weekje weken met de vrouw en vrienden Yoeri en Britt ergens in Nederland in één of ander subtropisch zwemparadijs, misschien ook wat roetsjen op glijbanen, gezellig luieren en een boekje lezen, alles zonder moeten, Bibi kijkt er naar uit. Wie weet kom ik nog wel eens online, maar zeker ben ik daar niet van. Het zou kunnen dat ik me daar te ver voor moet verplaatsen en ik ga echt wel luieren...

Tot later dus!

Ontwaakt, gij verdorvene

We zitten hier vandaag al iets minder vermoeid aan de pc, en zodadelijk kunnen we gaan kijken naar Charlie Chaplin, dus mijn lol kan alvast niet op. Op het werk beginnen de lijken al eens om de hoeken van de kastdeuren te komen piepen, maar ik heb die deuren alvast voor even vakkundig terug op slot gekarateka't. Kwestie van mijn plezier niet te vergallen nu ik een mindere baaldag dan gisteren mocht ervaren. Ik heb trouwens vastgesteld dat bij het eerste wekkersignaal mijn nachtlampje ('s ochtends vroeg, maar daar gaan we niet over vallen, eh) aanzetten, helpt bij een rustiger en vooral vollediger ontwaken - ook het humeur krijgt dan de kans zich eens goed uit te rekken in plaats van te blijven hangen in een verrimpelde en irrationele boosheid op de hele wereld.

Over het nieuws heb ik tenandere ook niet veel te vertellen. De wereld bestaat nog, ze draait nog en er loopt nog steeds meer goedmenend volk rond dan slechtmenend, al lees ik in verhouding teveel over de laatste soort dan over de eerste - 't zal wel niet interessant genoeg zijn om den braverik uit te hangen, zeker? Enfin, ik ga nu naar buiten tegen de muur staan pissen en zien hoe mooi dat dampt, zo ergens aan de vooravond van de herfst. Vervolgens zal ik een warm gedicht erover schrijven en dat misschien presenteren te alhier. Misschien ook niet, want SM Lenie en Mama Mia durven hier ook al eens ne keer te komen piepen en wat moeten die nou met een straaltje zeikpoëzie (hebt u 'm?)

Nog even een oude haiku van me die ik nog altijd graag op een podiummeke op de mensen los laat en dan log ik weer even af uit mijn bloggen:

liggend op droog stro
voelt de hond het kriebelen
zijn kussende vlo

Frans V.

Electrabel + haiku

Deze avond gaan Nip en ik een feestje bijwonen ter meerdere eer en glorie van Annemie P., onze instructrice (duur woord hoor) toneel. Maart is blijkbaar een vruchtbare maand om te verjaren ;) Schone Mama Lenie blijft daarna bij ons logeren, dus moet er nog wat opgeruimd worden... Nu, met veel plezier, vermits ik een aantal overuren mocht/kon opnemen en dus samen met Nipje wat door het appartement kan razen.

Wat betreft mijn factuur van Electrabel: iedereen die ik erover aanspreek, stelt dat het gewoon niet kán. Dus moet er een foutje ingeslopen zijn. En dus ga ik alvast die mensen een keertje lastigvallen met een vraag tot herziening. En dan zien we wel wat daar weer van voort komt. Een koppige ezel zoals Bibi heeft daar niet te veel last van, en baat het niet, het schaadt ook niet.

kattengespin - haiku

onder de frigo
maanden verzamelde pret
poesje op de loer

Frans V.

bijkomend + senryu

Er is niets nieuws te melden. De Muzeval is en werd weer geopend en opnieuw stapten een paar nieuwe dichters met de ogen open er in. Wat meer kan een organisatie zich wensen? Af en toe flitste er een fotograaf voorbij terwijl iemand de microfoon aan het beflirten was, maar nee, het stoorde niet. Elke uitgesproken letter kwam tot zijn recht...

drankuwel - senryu

geen gezever hier
elke slok telt gewoonweg
als bekentenis

Frans V.

Terug uit Maastricht

We zijn terug van weggeweest. Nou ja, terug, Nip vertrekt zodadelijk naar Schone Moeder Lenie en Miss Jackie T, terwijl Vlinderman nog een feestelijk bezoekje gaat afleggen in Den Hopsack, waar enkele dagen geleden een begin werd gemaakt met de feestelijkheden naar aanleiding van 35 jaar Den Hopsack. Vandaag om 16u00 is er daarvoor een receptie voorzien.

Om meer te vernemen van de voorbije vier dagen, raad ik je dus aan om later nog eens terug te komen kijken, want uiteraard volgt er een verslagje mét foto's van vier dagen Maastricht voor Nip en Vlinderman. En een streepje poëzie, dat spreekt voor zich.

Vanalles + forum + Brussel + gedicht

Gisteren heb ik er al iets over verteld, maar vandaag kan ik het niet langer achterhouden. Morgen, om 20u stipt, steken een tiental dichters, schrijvers en anderssoortige podiumbestijgers van wal tijdens de Woorddadige Woensdag in De Kleine Wereld op de Vlasmarkt (wat namen: Lut Van Nooten, Philippe Van Beek, Vincent Daelemans, Sacha De Backer, Sue Ellen, Manfred Unplugged, Els Dams, The Chocolate Lovers) Eén daartussen is uw blogvuller, mét poëzietjes die nog niet eerder ten gehore werden gebracht. En dus ook nog niet eerder hier te lezen waren. Tenzij na gedicht nummer twee iedereen de tomaten heeft bovengehaald... Meer info hier. Met dank aan Frank Van den Steen, organisator van dienst, en Bart Van Peer, presentator, ook van dienst.

Verder heb ik nog een bijzonder (klein) vraagje: wie is dat daar in het Brusselse die zo trouw, welhaast koppig dit onbetekenend blogje blijkt te volgen? Ik brand van nieuwsgierigheid, maar sta volledig in het duister te tasten (en natuurlijk mij aan alles te stoten dat daar in de weg ligt). Geef eens een tip of zo, dat ik terug kan slapen 's nachts :p

En dan nog een algemene in de kijkerplaatsing: na veel sukkelen en offlinetime heb ik mijn forum een beetje opgekuist en wie weet, zelfs op de juiste sporen gekregen. Wie zin heeft kan er altijd nog eens een kijkje gaan nemen. Het zou een interactief hoekje kunnen worden, waar iedereen zoals thuis met de voeten op de sofa kan rondhangen.

Frans Vlinderman aan zijn werkbank (Foto © FV)

Onderstaand gedicht tot slot is geschreven naar aanleiding van de vele dichtsels en schrijfsels, die op sommige sites zo hoog in de ranking prijken dat ze wel de perfectie moeten benaderen...

de genieverhalen

de supermarkt online
prijst haar dichterlijke waren aan
met de scherpste prijzen eerst
volmaaktheid neer gekliederd
met de overtuiging van het kind
dat zich de beste weet

elk konijn uit de hoed ontsnapt
huppelt onbeteugeld rond
vermenigvuldigt zich en wordt
de stamvader van de nieuwe generatie
dit moet toch gezien en wát
is myxomatose ook alweer

het glas van de realiteit
te doorzichtig om herkend
verplettert menige droom
met een doffe dreun
en bloedsporen op het web
in digitale nullen en enen
te contrasteren met negens
en massa's tienen

hij plaatst nog maar wat

© Frans Vlinderman

Optredentjes + gedicht

Binnenkort is het zover, dan gaat het Passaportafestival van start in Brussel. Meer info vindt iedereen op deze link.

Drie dagen vol letteren pleziertjes, en uw ondergetekende zal erbij zijn. Zowel Middagen van de Poëzie, Creatief Schrijven als L'Aquilone sloegen de handen in elkaar, om tijdens een quasi doorlopend Vrij Podium u zowel met Nederlands- als Franstalige poëzie in contact te brengen. Het zal wat vroeg zijn, 11u, maar dan bijten we de spits af van een dag vol poëzie.
Samen met mij komen nog een heleboel andere dichters hun opwachting maken. Ik noem er enkele die ik al eerder tegen het lijf gelopen ben: David Troch, Pom Wolff, Dirk Elst, Philip Meersman, Yerna Van Den Driessche, Sven De Swerts, ... Er zullen ook minder bekende dichters aanwezig zijn (allez, minder gekend door mij dan toch), zoals Johanna Pas, Philippe Cloes (Fr.), Boudewijn Matthé, Luc Baba, ... Affin, het belooft een dol dagje te worden.

Locatie: café 'Monk', Sint-Katelijnestraat 42 te Brussel (een kwartiereke van het Centraal Station met de benenwagen). Enne: gratis hoor.

Maar daar houdt het niet bij op. Vrijdag den twintigsten sta ik al ergens anders op een podium, tijdens de zestiende Nacht Van De Boze Dichters, in Sint-Niklaas. En dat het poëzie zal ademen, ik hoor het zo iemand zeggen.

kon hij niet meer?

een man met vreemde trekken is gekomen
hoezo, geen man, toch wel, een jongeman
meer jongen, dat wel, maar toch
groot genoeg om in zijn hand
het leven te leggen van een ander

de dood waart rond in het debat
de kogel, geen kogel, de strop
de straf moet nochtans niet uitgesproken
voor de doden wacht slechts het gras
dat groeit zonder onderscheid
zomaar overal bloeit

wat groen voor het geschonden hart
de moeders zonder kinderen, verloren
dat hart van veel te veel offer
voor lief en leed, voor al wat heet
hun kind te zijn geweest
afgeknald door een beest
met vreemde trekken

wat is dat toch, vreemd?

© Frans V.