Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

vrijdag 12 december 2008

Branco & het woord, vreet het maar!


Zo heel af en toe komt er best wel interessante interactie tot stand op deze blog. En dan vraag ik toestemming om één en ander hier integraal in de kijker te zetten. Het onderstaande illustreert dit en wilde ik jullie niet onthouden. Van Branco, een trouwe bezoeker van deze en vele andere blogs:

"Kinderen zijn wel het laatste waar de hoge heren politici mee bezig zijn (ze behoren immers niet tot het kiesvee nietwaar). Over de hoofden van de bevolking heen besluiten ze allerhande zaken die men in hun verkiezingsprogramma's nooit naar voor zag komen (het plaatsen van 200 extra flitscamera's, het Belgisch voetbal opdelen in afzonderlijke delen met inzet van miljoenen euro's enz...) terwijl de werkelijke verkiezingsbeloften naar het rijk der fabelen verwezen worden. Zij zetten zich onvermoeibaar in voor zaken daar waar het hen in de eerste plaats goed uitkomt - het immer uitbreidende bestuursapparaat is blijkbaar hun enige oogappel geworden.
België heeft zijn huidige welvaart in hoofdzaak te danken aan zijn voorbeeldig sociaal zekerheidsstelsel.
Dit stelsel zorgt er voor dat we op rust kunnen gaan op oudere leeftijd, dat we bij arbeidsongevallen en beroepsziekten niet aan ons lot worden overgelaten, dat we kinderen in België nooit als een last moeten beschouwen (zoals in vele arme landen) maar des te meer als een zegen dank zij onze kinderbijslagen, dat we bij ziekte en invaliditeit kunnen terugvallen op een zorgverzekering, bij werkloosheid bestaan er vervangingsuitkeringen en onze jaarlijkse vakantie is gegarandeerd.
Daarnaast staat de sociale zekerheid ook borg voor het bestaansminimum, de inkomensgarantie voor ouderen, de gewaarborgde gezinsbijslag en de uitkeringen aan gehandicapte personen.

Al deze sociale verwezenlijkingen samen voorkomen een ontmenselijking van onze samenleving waar de waarde van een mens enkel wordt afgemeten aan zijn economische bruikbaarheid en inzetbaarheid.
De sociale zekerheid voorkomt dat mensen worden gereduceerd tot gemakkelijk manipuleerbare objecten …tot wegwerpartikelen.

Op het gebied van de sociale zekerheid is het zo dat alle Belgen inderdaad gelijk zijn voor de wet en dat is maar goed ook want door te splitsen wat tot nog toe één geheel was worden de minst begunstigden automatisch tegen wil en dank uitgespeeld tegen de meest begunstigden met een neerwaartse spiraal tot gevolg op het gebied van onze sociale verworvenheden.
Wat we vandaag met z’n allen als een vanzelfsprekendheid zijn gaan beschouwen zou dat morgen nog allerminst zijn.
Al diegenen die dan nog de euvele moed zouden hebben om voorzieningen te eisen zoals deze die we vandaag kennen zouden zich er niet moeten over verbazen als het antwoord luidt “ U gelooft nog in sinterklaas zeker”.

De verzwakking, liberalisering en tenslotte de privatisering van de sociale zekerheid wordt zorgvuldig gepland, men wil ze doorvoeren via de bruistabletmethode, beetje bij beetje totdat er tenslotte niets meer van overblijft.
De ontmanteling van het gezamenlijk opgebouwde Belgische welzijnsmodel treft juist de zwaksten in onze maatschappij, het meest verwerpelijk daarbij is de splitsing van de kinderbijslagen.
Totaal onschuldige en vooralsnog als evenwaardig beschouwde kinderen worden zo in de toekomst meer/minderwaardig ten opzichte van elkaar naargelang de regio in België waar ze toevallig geboren worden.
Intussen laten de reeds lang beloofde verhogingen van de kinderbijslagen op zich wachten.

Wat moet sinterklaas, de goedheilige man, daar wel allemaal niet van denken?

© Branco"

Murphy & bundelnieuws


Vandaag genoten van de krant. De onwaarschijnlijkheid van alle berichtgeving erin tart gewoon elke verbeelding. Leven wij nu nog echt in deze wereld of is er daadwerkelijk iemand ons aan de touwtjes aan het trekken? Vlinderman vraagt het zich af, terwijl hij treurt om zijn auto, die net niet gestolen werd in Hoboken, maar dankzij een voor hem te ingewikkeld antidiefstalsysteem nu ook niet meer wil starten als zijn rechtmatige eigenaar dat wenst. We ondergaan samen, Nip en Bibi, zacht lijdzaam de wet van Murphy. Het gaat neerwaarts met onze voorspoed, hyperbool snel zelfs, maar we verliezen er ons goede humeur nog altijd niet door. Laat ons dat nu net een mooie test zijn dat het ons goed vergaat als stel.

Wat Ikea ons heeft opgeleverd, ben ik alweer vergeten en nakijken kan niet, want de buit zit nog ergens in de koffer van een wagen die niet wil starten door diezelfde idiote kandidaat-dief, maar het was best leuk nog eens daar rond te lopen en hardop te dromen. Dat de rest van onze dagplanning dankzij een sukkelachtige kandidaatdief niet is kunnen doorgaan, nemen we er dan maar bij. We kunnen ons niet druk blijven maken, toch?

Vlinderman kwam eigenlijk nog even online om te melden dat er een nieuwe dichtbundel uit is. 'Hoe de dichter zich een weg geselt tegen wind...', jaarboek 2007-2008, De 50 Meesterdichters van de Lage Landen bij de zee. En raad eens wie er op pagina 76 prijkt, zij het met een mindere lay-out? Whatever, het wordt tijd voor beeld ipv tekst, hieronder of zo. Tot morgen?

zij moslima

als een echte jonkvrouw
getooid met ruisend kleed
beent ze door de straten
van haar veel te grote buurt
op haar rug het puntig blauw
van een lang vergeten erwt

plant ze haar modieuze hak
elegant achter iedere tak
die haar omgewaaid de weg verspert
en slechts vergetelheid vindt
waar zij de toekomst
en nog veel meer

zal zij nooit werken
aan een open loket
ze staat fier en koket
haar hoofddoek uit te dragen
zonder thuis de slagen
dan wel beslagen haar geloof

Frans V.

Ikea-zot

Vlinderman heeft congé, hoezee, hoezee, en we gaan nog niet naar huis, bijlange niet, bijlange niet, 't zen zotten die werken, en ga maar een eindje door. Ik vertrek zodadelijk met Nipje naar den Ikea, diene kleine in Boom, niet diene nieuwe gigantische in Gent, en wat we daar gaan halen, hoor ik ter plaatse wel weer van Nip.

De Muzeval gisteren was er eentje van het rustige soort: aandachtig publiek, enkele debutanten op het podium, de juiste drive bij de dichters, allez, genieten is het juiste woord. En als ik u daar gisteren niet heb gezien, dan beschouw ik dat als een nadeel voor u, niet voor mij. Gelukkig herhalen we elke maand die boel én kan je ook maandelijks uitwijken naar Wijnegem, dus het zal ooit wel ne keer lukken zeker om die zetel van u te verlaten en even te gaan proeven van wat mensen zoals wij vinden van onze 'wereld'...

Binnenkort viert Vlinderman hier zijn 1000ste bericht op zijn blog. Ik wil die dag best wel wat bijzonders doen, zoals duizend gedichten of zo komen plaatsen, maar misschien is dat van het goede wat teveel. Daarom stel ik voor dat jullie mij suggesties doen, misschien zelfs elkaar inspireren om verder door te denken... Dus: wat plaatst Vlinderman op zijn duizendste log? Vertel het hem!

Blogarchief