Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

zaterdag 5 december 2009

Gedicht: een appelgedicht


Vlinderman heeft maar weinig op met gezond leven en van die dingen. Hij lust zijn vlees rood en rauw, weigert fruit dat niet op tijd en stond voor hem gepeld/geschild/enz. werd en doet er verder zijn rokend zwijgen toe. Dat houdt hem niet tegen om af te wachten wat onze volgende mega-top omtrent milieu op zou kunnen leveren. Spannend, dus :p

Niet alleen een mondvol, nee (bron afbeelding: KLIK!)

een appelgedicht

misschien zijn wat appels
best wel een goed idee
blozend van genot iemand te leren
kennen en te erkennen dat je leert
van iemand te begroeten en te zeggen
wat het hart je vorige week zei
toen we elkaar nog negeerden
met ons stedelijk vertoon van fantsoen
van heb ik jou toch net niet gezien

ja, misschien kunnen we het
hebben over frisse appels
nu jij zo naast me zit
je handen zedig afzijdig
als was ik een vreemde
een melaatse aidslijder
en mocht je kunnen je
die muur naast je zou negeren
om zomaar van me af te gaan zitten

wie weet kunnen we zelfs proeven
van die verrekte gore appels
en misschien kan ik wel
een muilpeer op die van jou
verkopen voor een dag of twee
misschien dat je dan iets voelt
van een stuk groene frustratie
waarom hier niets wil groeien

Frans V.

Blogarchief