Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

maandag 11 juni 2007

Verkiezingen + gedicht

Het was me wat, gisteren. Braafjes gaan stemmen en dan dus naar schone moeder om gezellig met haar, Nip en de twee poezen (Miss Jackie T mocht voor de eerste maal mee op verplaatsing) de verkiezings'show' te volgen, bij het genieten van een frisse pint (dedju, zou ik dan toch een tjeef zijn?), een lekker hapje, een tussendoortje en nog wat meer feestelijks.
Nu ja, feestelijk. Eigenlijk was ik gisteren gewoon getuige van hoe kort het geheugen van een volk kan zijn. Een poweet zou niet aan politiek mogen doen. Dus doe ik dat al een tijdje niet meer, maar ik mag er wel een mening over hebben. Beken ik daarmee kleur? Uiteraard, en wat dan nog? Ik ben een zelfbedruipende dichter, die zich toch niets laat voorschrijven. Gisteren blijft in ieder geval nog even doorzinderen. Benieuwd ook naar wat ons de volgende jaren te wachten staat. Ik herinner mij nog een steeds jaarlijks groeiende schuldenberg, begrotingen met tekorten (mijn oude grap ging toen dat 'enkel de staat met verlies mocht draaien zonder daarvoor gestraft te worden') en eindeloos nieuwe belastingen. De voorbije acht jaar ging het bij de oppositiebeschouwingen over elke nieuwe begrotingsronde over opsmukoperaties en kunstmatige toestanden, maar werd er in alle talen gezwegen over het feit dat er iets niet alleen niet meer aan het groeien maar aan het krimpen was. En dan bedankt een land zo zijn leiders. Mjah, spijtig natuurlijk, maar waarschijnlijk een typisch 'vreemd' trekje van ons, Belgen, Vlamingen en Walen. Het heeft mij alleszins niet belet om me deze ochtend even te overslapen, kwestie van nog wat langer in het land van gisteren rond te kunnen blijven hangen, zeker?
wat een keuze

ze mogen me gerust
aan mijn darmen hangen
de eerste kreet verknippen
om te zeggen dat ze zomaar
gewonnen mochten zijn

mijn facturen hou ik
vanaf heden in de gaten
waar ik ook mijn afval
zomaar pleuren durf
dat kost wat minder
toch nog even vandaag

verhuizen zit er even
vooralsnog niet in
en later ook al niet

zwaar tegen zwart
weet ik niet
wie het van mij wint

© Frans V.

Blogarchief