Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

donderdag 15 mei 2008

Europa onder + gedicht

Om even terug te komen op mijn bijdrage gisteren: het blijkt volgens het gevangeniswezen om een kwakkel te gaan. Waarmee weer maar eens bewezen is dat omwille van de sensatie sommige journalisten het niet al te nauw nemen met de onderbouwing van hun verslaggeving. Maar dat is een ander paar mouwen, gekoppeld aan de cijfers van verkoop en zo en dat is altijd al een flinterdunne grens geweest met het land van objectieve (bestaat objectief nu wel of niet?) berichtgeving.

Wat wel om je te bescheuren is, dat is het feit dat men omwille van een bepaalde Europese toestand in Nederland heeft vastgesteld dat een aardappelmesje (je kent ze wel, die lekker vlimmige mesjes waar je zo een aardappel mee vermoordt) tot het domein der verboden wapens behoort. Je kan op deze site het verloop van de Nederlandse overheidsinmenging in de Nederlandse keuken verder volgen. En aan de hardleersen onder ons: het is dus not done om je aardappelmesje in je vestzak mee te nemen als ultiem verdedigingsmiddel (stop die revolver wég of ik schil je!), maar het is dus eveneens not done om er een exemplaar van in je keukenla te hebben liggen. Regelnicht Europa heeft het immers zo beslist. Ben benieuwd wanneer die Europese gekte ook hier in Vlaanderen toe zal slaan.

Laatste stand van zaken inzake de Vlindermansite: zoals je wel zal gemerkt hebben, is het uitzicht van de blog danig veranderd. Dat was nodig om één en ander met harmonie met elkaar te brengen, een huisstijl-beslissing, quoi. Ik hoop dat het een beetje aan zal slaan, al kan ik nu al met quasi zekerheid stellen dat ik het een bijzonderheid vind hoe Rudy blog en site in elkaar heeft geïntegreerd. Ook forum en kalender gaan dezelfde toer op, al zullen er daar een aantal veranderingen zijn qua opzet. We blijven eraan werken tot het af is (nu ja, we, Rudy met hier en daar wat feedback van Bibi).

Morgen is het alweer vrijdag. Daar valt niet veel over te vertellen, die dag moet nog aanbreken, maar ik kijk ernaar uit. En aan exmedewerker J. van op het werk wil ik nog mijn beste wensen meegeven voor zijn nieuwe opdracht, daar ergens in de verre Kempen. Geef er dezelfde lap op als ik je bij ons heb zien geven, de rest volgt dan wel vanzelf ;-)

uit het zicht misschien

ergens tussen de lijntjes
een stel voetsporen die leiden
naar nieuwe bewandelbare wegen
met rechts een diepere indruk
alsof er af en toe mank gewandeld

achterom kijkend een recht spoor
dat doorloopt tot in het grijs
van vergeten anekdotes en soms
een moeilijk moment zonder water
in de woestijn van het ijzeren beleid
maar niemand die daar nog om maalt

met een spiegel wordt gisteren
gekanteld tot omgekeerd morgen
waar het pad uitgestippeld ligt
te wachten op de slimme kudde
een pad te volgen met zowaar links
af en toe een diepere indruk
als stichtend voorbeeld
dat wankelen soms eens
doodgewoon moet kunnen

Frans V.

Blogarchief