Sinterklaas verkleed als SM Lenie

Gisteren was het te casa Vlinderman een feestje, eentje van het soort dat een dag later nog wat nazinderde, maar dan in positieve zin. De sint is langsgeweest onder de vorm van SM Lenie - we hebben hem/haar dan ook maar ons gastenbed aangeboden om goed uitgerust aan de werkweek te beginnen. Alles was tot in de puntjes verzorgd: net appartement, lekkere hapjes, een wijntje met de juiste afdronk en sfeer, heel veel sfeer. Via deze weg wil ik de Sint toch nog even bedanken voor het leuke flesje Artemesia en de heerlijke poëziebundel '555 gedichten over leven, liefde en dood', een heerlijke selectie door Jozef Deleu. Bibi zal lekker geurend zijn poëtisch niveau kunnen vergelijken met wat anderen al eerder brachten... Maar eerst nog wat Stephen King en zijn 'Gevangen'.

Scho-h-ol! (bron afbeelding: KLIK!)

Verder valt er hier niet veel nieuws te rapen en de avond telt nog maar zoveel uren als er zijn, dus besluit Bibi met zijn tweede lijfspreuk dit blog (de eerste is en blijft 'Moi d'abord'): carpe diem, sic quotidianem! En of dat nu helemaal volgens de regels van de Latijnse kunst is opgesteld, zal Bibi worst wezen, hoor.

66666 of 77777?

Grappig wat mensen kunnen doen met een pc en wat technische skills. Een tijd terug blogde Bibi over zijn Vlindermanlog en over het getal dat daar helemaal onderaan gestaag doortelt. Na enige jaren noest posten en dankzij een schare toch wel erg trouwe bezoekers komt die teller namelijk binnenkort - morgen? overmorgen? vrijdag? - op het speciale getal 66666. Wat ik toen toegezegd heb, kan je hier lezen.

Een vrolijke snoodaard met een speciaal en vooral nogal anoniem afzendadres wist Vlinderman te vertellen dat het beoogde bewijs helemaal niet zo moeilijk te leveren was en voegde de daad bij het woord door me onderstaande door te mailen:

Explorergebruiker dus ;-)=

Erg grappig dus, als je weet dat het mij bezorgd werd om een uur of half vier deze ochtend - Ikke zal niet moeten opgestaan hebben om te gaan werken, denkt Vlinderman dan spontaan bij zichzelf, de gelukzak - en Bibi zelf om een uur of zes (14,50 uur later dus ongeveer) deze avond onderstaande screenshot maakte:

104 nog te gaan...

Hm, zo wordt ie natuurlijk moeilijk om aan de juiste persoon een klein presentje over te maken bij deze speciale gelegenheid... Ik ga er eens een nachtje over slapen en laat jullie morgen wel weten hoe we dat opgelost gaan krijgen en mijn boekenkast er niet ineens helemaal leeg komt uit te zien. Misschien behoort een klein uitstel tot het cijfer 77777 wel tot de mogelijkheden ;-)=

Murphy & bundelnieuws

Vandaag genoten van de krant. De onwaarschijnlijkheid van alle berichtgeving erin tart gewoon elke verbeelding. Leven wij nu nog echt in deze wereld of is er daadwerkelijk iemand ons aan de touwtjes aan het trekken? Vlinderman vraagt het zich af, terwijl hij treurt om zijn auto, die net niet gestolen werd in Hoboken, maar dankzij een voor hem te ingewikkeld antidiefstalsysteem nu ook niet meer wil starten als zijn rechtmatige eigenaar dat wenst. We ondergaan samen, Nip en Bibi, zacht lijdzaam de wet van Murphy. Het gaat neerwaarts met onze voorspoed, hyperbool snel zelfs, maar we verliezen er ons goede humeur nog altijd niet door. Laat ons dat nu net een mooie test zijn dat het ons goed vergaat als stel.

Wat Ikea ons heeft opgeleverd, ben ik alweer vergeten en nakijken kan niet, want de buit zit nog ergens in de koffer van een wagen die niet wil starten door diezelfde idiote kandidaat-dief, maar het was best leuk nog eens daar rond te lopen en hardop te dromen. Dat de rest van onze dagplanning dankzij een sukkelachtige kandidaatdief niet is kunnen doorgaan, nemen we er dan maar bij. We kunnen ons niet druk blijven maken, toch?

Vlinderman kwam eigenlijk nog even online om te melden dat er een nieuwe dichtbundel uit is. 'Hoe de dichter zich een weg geselt tegen wind...', jaarboek 2007-2008, De 50 Meesterdichters van de Lage Landen bij de zee. En raad eens wie er op pagina 76 prijkt, zij het met een mindere lay-out? Whatever, het wordt tijd voor beeld ipv tekst, hieronder of zo. Tot morgen?

zij moslima

als een echte jonkvrouw
getooid met ruisend kleed
beent ze door de straten
van haar veel te grote buurt
op haar rug het puntig blauw
van een lang vergeten erwt

plant ze haar modieuze hak
elegant achter iedere tak
die haar omgewaaid de weg verspert
en slechts vergetelheid vindt
waar zij de toekomst
en nog veel meer

zal zij nooit werken
aan een open loket
ze staat fier en koket
haar hoofddoek uit te dragen
zonder thuis de slagen
dan wel beslagen haar geloof

Frans V.