Guantanamo, a poetic protest

About Iran, from Mahsa R.

Hoe het zo gekomen is, ik weet het niet, maar nog geen enkele dag heb ik Iran en de verkiezingsellende daar hier een plek gegeven. Waarschijnlijk was ik al verzadigd van de eigen verkiezingen onlangs hier in Vlaanderen. Onderstaand bericht bereikte me via Facebook en druk ik hier integraal af. De moeite van het lezen waard en mocht je problemen ondervinden met sommige Engelse frasen, laat het me dan weten, ik vertaal het graag.

Hello. My name is Mahsa

Many of you know me as many things. A friend,a family member, a host, a facebook friend, the girl who never picks up her phone. Whichever of these is true.. today I write to you as an Iranian.

It would be hard to find someone that has not witnessed the autrocities of this past week. Everyone from CNN to E News Daily has covered some aspect of the recent election events in Iran. All eyes have been glued to the TV as this past weeks events have unfolded before our very eyes.

Some of us are scared. Some of us are sad. Some of us are worried. Some of us are frustrated. Most of us are angry.

ALL OF US ARE IRANIAN!

I say this to everyone. Every white, black, and hispanic. Every chinese, puerto rican, and haitian. Every student and reitree in the world. To the entire world. Today we are all Iranian.

An injustice ANYWHERE is a threat to justice EVERYWHERE.

The violence towards the children of Iran is not an Iran issue or an Iranian concern. It is a World issue. It is a World concern.

People lie.
Politicians lie.
Numbers DONT.

Over 200 killed. Over 1000 severely injured. A whole country in fear.

The truth is everywhere. It is on CNN, Fox News, BBC, and YOUTUBE. It is on Twitter headlines, Facebook Statuses, and posted on Myspace pages. You dont have to look far to see the truth. You actually have to go out of your way not to see it.

I did. I went out of my way. I almost broke my neck turning my head. Sitting comfortable in my chair. Too comfortable to be bothered. Then by accident or maybe even by fate I saw.

Changing the channel:
I saw into the eyes of a student being batoned to death. I saw the fear in the eyes of a man walking his daughter home from school. I saw terror in the eyes of a young girl speaking her mind. I saw the truth.

I realized my chair was no longer comfortable. That i was tired of sitting down while others stood up. I had to stand up too. I had to stand for something. We have to stand together. United we stand. Divided we fall. We have fallen for far too much already.

This is no longer the difference between two political parties.

This is now the difference between Right and Wrong. Between Just and UnJust. Between Good and Evil. Between Humanity and Inhumane.

This is not about Going Green or wearing Black. This is not a fashion show. There is no walk on the runway or model call. This is a call to all people to stop running and stand for something to stand for someone. To take action and help change.

THIS needs to start somewhere. THIS needs to start sometime.

Why not HERE ?!
Why not NOW ?!

Most of us are not "SMART" enough to have a hidden political agenda. Most of us are not "in it" to overturn this or return that. Leave the politics to the politicians.

The message is simple: NO MORE KILLING KIDS.

It doesnt matter if you speak Farsi or not. I am sure we can ALL understand that.

But we must talk together, work together, stand together, be together as a community. Its not coincidence that if you add the word COMMUNICATION + UNITY = COMM UNITY. Our COMMUNITY must come together now when we are needed most though it sometimes feels that it matters least. Every little bit helps. Every single person counts.

The best way out is through. We must go through this as a people. We must get through this as a nation. We must see through this as a world.

There has been enough arguing this past week to last a lifetime. Lets not argue over petty differences, political views, religious ideaologies, and pretty clothes. Lets talk about the fact that kids are dying and injustice is taking place.

There has been enough fighting this past week to last two lifetimes. I know most of you are angry. But lets no longer fight amongst ourselves. An eye for eye just leaves the whole world blind. We have already been blind long enough. Peace can only come from peace.

I was told today to take a moment of silence in respect of the 200+ students who have lost their lives. Students like me who died for speaking up. I say the problem is we have been silent for way too long. 200+ kids died and can no longer speak so WE must speak up even louder on their behalf. Enough is Enough.

Tell your friends. Write your Congressman. Spread the word. Shed light on this darkness. The night is always darkest before the dawn.

Tomorrow when the sun comes up it will shine proudly down on all of us as we stand together, united. IRAN.

- Mahsa R.

PLEASE FORWARD THIS TO EVERYONE

Protest tegen sloop Camermanhuis in Doel

Dag Vlinderman- & Muzeval-vriend,

Vlinderman & De Muzeval hebben een ernstige boon voor het met de sloop bedreigde dorpje Doel, daarom dit bericht, met een oproep voor al wie zich geroepen voelt.

Vanaf morgenochtend, 25 maart 2009 om 6u00, dreigt de sloop van alweer een historisch pand, namelijk het Camermanhuis in de Camermanstraat te Doel. Wil u meer te weten komen over dat fraaie bouwwerk, dan kan u hieronder klikken (of kopie plak):

http://www.waaskrant.be/index.php?option=com_content&task=view&id=11972&Itemid=90

Als er genoeg mensen op komen dagen, dan kunnen we misschien op de valreep nog redden wat als één van de enige twee nog resterende Napoleontische huizen in België bekend staat... en dat terwijl er nog zoveel andere huizen in erbarmelijke staat zijn, die het feitelijk bijna verdienen om te verdwijnen. Neen, gerichte afbraakactie tegen nog steeds leefbare woningen krijgt de voorkeur. Ik noem dit wraakroepend.

Wil u op voorhand wat bijkomende info, dan kunt u altijd bellen naar Sabine Gillis op het nummer dat u via mijn mail op eenvoudige vraag kan verkrijgen.

Ter bijkomende verduidelijking van dit bericht: Doel en al wat daarmee samenhangt, is een kroniek van een door de overheid veroorzaakte dorpsteleurgang die elke gemeente kan treffen, ook de uwe...

Bedankt voor het nota nemen.

Warme groet,



Uw jarige Muzevalman,
Frans Vlinderman

Meer Doel, het geeft het leven zin

Vlinderman krijgt dezer dagen veel mail omtrent Doel en wat ze daar allemaal met de legitieme steun van onze Vlaamse Regering aan het uitvreten zijn. Ik onthou u niets.

Bezetting van historische hoeves hervat
Sloop voorlopig uitgesteld

Na de brutale vernielingen van gisteren in het Hof ter Walle hebben leden en medestanders van Doel 2020 deze morgen opnieuw actie gevoerd aan de twee historische hoeves in Kieldrecht die bedreigd zijn met sloop. Toen de aannemer toch een poging ondernam om met bulldozers op het erf te komen werd hem de toegang versperd door actievoerders. De politie kwam opnieuw tussenbeide maar er werd niemand aangehouden. De actievoerders van Doel 2020 kregen bovendien de bevestiging dat de sloopwerken voorlopig worden opgeschort.

Intussen heeft de actiegroep de hoeves weer bezet. En dat blijft zo voor de volgende dagen. Na de gebeurtenissen van gisteren willen de actievoerders ten allen prijze voorkomen dat de hoeves verder vernield worden.

Ondertussen krijgt de actie voor het behoud van de historische hoeves ruime weerklank in de Erfgoedwereld. Daar is een actie opgestart tegen de zinloze afbraak en voor het behoud van het unieke boerenerfgoed. Volgens de erfgoedactoren zijn de bedreigde boerderijen en schuren beeldbepalend in het omliggende landschap en zou hun afbraak een onherstelbaar litteken veroorzaken in het landschap. Volgens bouwhistorici die de voorbije dagen een dossier opstelden over de casus is in de aanloop naar de afbraak onvoldoende onderzoek uitgevoerd, met name naar de waarde van het onroerend erfgoed. Het vakgebied betreurt dat het pas onlangs op de hoogte werd gesteld en verzoekt nu dringend om nader onderzoek. De actie kreeg intussen de steun van verschillende universiteitsprofessoren en ging vanavond ook van start met een petitie. Die is te vinden op onderstaand adres:

"STEM TEGEN AFBRAAK OUDE HOEVES KIELDRECHT"
http://www.ipetitions.com/petition/kieldrecht?e

Er werd ook een urgentiedossier opgesteld door de bouwhistorici Toon Cappuyns en Steven Van den Borne. De tekst is te vinden op:
http://www.doel2020.org/Teksten/doel2020/2009/2009-01-12 - Urgentiedossier voor uitstel tot sloping hoeves Kieldrecht.pdf

Prof Dr. Dries Tys, specialist archeologische landschappen en docent aan de Vrije Universiteit Brussel verklaart dat de boerderijen integraal en holistisch deel uitmaken van een organisch erfgoedlandschap. Hij is pas onlangs op de hoogte gesteld van het dossier en acht verder onderzoek naar de sites noodzakelijk.

Prof. Dr. Tim Soens, docent aan de Universiteit Antwerpen en gespecialiseerd in de geschiedenis van landschap en landbouw in de Vlaamse kust-en Scheldepolders, verklaart dat het aantal intacte boerderijsites die nog getuigen van de grootschalige commerciële polderlandbouw tussen de 17e en vroege 20ste eeuw in het Vlaamse deel van de polderstreek erg beperkt is. Eveneens pas onlangs op de hoogte gesteld van dit dossier, acht hij verder onderzoek naar de bouwhistorische, landschapshistorische en archeologische waarde van deze sites voorafgaand aan sloping of materiële verstoring absoluut noodzakelijk.

Ir.-Arch. Drs. Christophe Van Gerrewey, Vakgroep Architectuur & Stedenbouw Universiteit Gent: Het plan tot sloop van deze gebouwen is een onberedeneerd gevolg van een al te strikt doorgevoerde regel. Een natuurlandschap bestaat slechts bij gratie van de gebouwen waaruit en waartegen het zichtbaar is. Ook de eventuele organisatie van dit gebied als natuurreservaat, kan niet zonder architectuur - en niets leent zich daartoe, in een dergelijke context, beter dan een moderne verbouwing van bestaande historische architectuur.

Het Interfacultair Centrum voor Agrarische Geschiedenis, K.U.Leuven betreurt dat beide gebouwen blijkbaar snel snel worden afgebroken, zonder de nodige tijd te reserveren voor het grondig bestuderen , opmeten en in kaart brengen van beide sites… Misschien is het aangewezen om in de nabije toekomst met een aantal partners rond de tafel te gaan zitten om te bekijken hoe we het waardevolle onroerende agrarisch erfgoed in de (Doelse) polders kunnen bestuderen en in kaart brengen, zeker wanneer dit met afbraak wordt bedreigd. CAG/ICAG wil hier zeker mee over nadenken.

Het Vlaams Instituut voor Onroerend Erfgoed was niet op de hoogte gesteld van het dossier. Het instituut drukte zijn bekommernis uit over het verdwijnen van dit deel van ons bouwkundig erfgoed maar wees erop dat het geen bevoegdheid heeft inzake de sloop van patrimonium.

Personen verbonden aan de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen Vlaanderen worden op dit moment gemobiliseerd en hebben reeds hun interesse voor en bekommernis om de zaak uitgedrukt.

Verdere info: www.doel2020.org

achter de hoek blijven ze leven

Vlinderman hangt op een brug in Maastricht

Vrijen, dat doe je met twee, waarna hij steeds weer de zetel opzoekt. Iemand in dit gezin moet zitten. Hij houdt al lang geen statistieken meer bij, maar stelt desondanks vast dat het eerder zielig gesteld is met de aandacht van de mensen om hem heen. Enkele seconden verbazen ze hem, maar niet veel langer meer, sedert hij heeft ingezien dat er niet zoveel aan het hele zaakje te veranderen valt. Stupide en morbide, zo omschrijft hij zich tegenwoordig, met iets dat moet lijken op een vage glimlach op zijn gezicht. Hij kijkt haar aan vanuit de woonkamer en vraagt haar niets. Zij moet ook haar aandeel zelf opnemen, denkt hij genoegzaam bij zichzelf.

De dagen verlopen in dezelfde sleur als altijd, alleen korten ze nog steeds, ten voordele van de nachten, die nu het gros van de tijd aanwezig lijken te zijn. Het is niet om veel vrolijker van te worden, maar hij weerstaat vooralsnog de aandrang een touw te grijpen en het systematisch rond zijn nek te draperen om er voor een laatste maal aan herinnerd te worden dat een mens zuurstof nodig heeft om hier te blijven ronddwalen. Er zijn zekerheden in het leven, net zoals het feit dat de doorsnee megasuperster in showbizzland bereid is kinderen te adopteren en vervolgens zijn of haar huwelijk op te blazen om vervolgens vast te stellen dat er ook kinderen bij het hele stinkende zaakje betrokken zijn. Hij neemt een alcoholstift en schrijft zijn naam op de muren, om zichzelf eraan te herinneren wie hij is en om te vermijden dat hij dat ooit zou vergeten. Hij is tenslotte maar een mens van vlees en bloed, met de neiging zichzelf uit het oog te verliezen.

achter de hoek leven er ook nog

Vlinderman blijft lachen. Maar met/om wie?

Amper één dag na het verlaten van zijn zetel en het zit er bovenarms op. De muren dienen nog behandeld tegen het teveel aan menselijke neerslag, maar zijn borstels staan nog steeds in verpakking te wachten op hun ontmanteling. Met veel verwijt worden ze aangevoerd, maar hij lijkt er niet warmer of kouder onder te worden. Dat de bril in zijn gemaksverblijf maar omlaag hangt, daar maakt hij zich zorgen over, luidkeels zelfs, en dat vreet al energie genoeg van hem. En dat hij aftelt naar zijn duizendste aller individueelste uitdrukking, daar ligt hij wakker van - not - want hij kan niet tellen. Uit zichzelf bekennen kent hij niet, dus typt hij wat hij te zeggen heeft. Iedere dag, soms meerdere malen per zelfde dag, en soms herhaalt hij zich. Omdat hij vindt dat hij als 'echte mens' daar recht op heeft, herhaling doet het immers goed wanneer er niets nieuws te vertellen valt én het overkomt de slimste geesten ook, zonder dat ze het zelf beseffen.

In de kranten leest hij tussendoor de stand van de wereld, het leven ook, en hij stelt vast dat niet enkel zijn muren behandeling nodig hebben, maar dat de hele wereld toe is aan een sessie van enkele uren op de bank van een psychiater, die hopelijk zorgvuldiger om zal springen met overduidelijke noodkreten dan die ene die niet ingreep vóór een moeder besliste niet langer moeder te zijn van vijf. Het is een hard leven, dat van psychiater, en daarom betaalt hij ze ook zo duur. Iedere doortocht met een briefje uit zijn brieventas, soms eens blauwgrijs, dan weer stralend rood, af en toe maagdelijk wit, wat er maar uit komt. Het leven zoals het is, hij neemt het zoals het zich aandient en stelt zich geen vragen. Alles is een roman, denkt hij doorgaans in de stille beslotenheid van zijn ondenkbare interne machinaties, om vervolgens alweer die ene voet voor de andere te krijgen. En hij blogt, hij logt zichzelf iedere dag aan de wereld en vertelt wat hij te vertellen heeft. Hij is in wezen het experiment waar 'de andere' om verlegen zit.

Er is ook de kerel en/of het vrouwmens dat hem op kosten jagen/jaagt. Dat zit hem dwars. Almaar werken, in regel blijven met de regels om de regels, hij ziet er het nut niet van in, maar volgt trouw zijn opvoeding, dankbaar voor zijn ouderlijk gezag daarin, maar slikt duizend maal per dag - en dat meerdere malen per zelfde etmaal - zijn bezwaren in tegen 'het moeten'. Zou hij zonder nog wel 'mens' genoemd mogen worden? Al doet het er in wezen allemaal niet toe. Opleggen, met genoeg krediet achterblijven, daar draait het om. En betalen om niet op straat te komen staan. De wereld in crisis? Daar ligt hij niet wakker van. Terugkeren naar zijn zetel, dat is zijn prioriteit.

Effie razen + gedicht

Ik heb het elders al eens geschreven maar grotendeels ook gezwegen: het is me wat met die politici van tegenwoordig in ons speldekopkenland. Heeft de ene de politieke melkmuil vol van goed bestuur, levert ie daarna gewoon geen bestuur, maar wel met uitgestrekte hand zijn politieke pree opeisen. Laat een andere zich overhalen om het bedrijfsleven te verlaten voor een verliespost in het politiek bedrijf, neemt ie uit ongeduldige frustratie zelf ontslag en moet daarbij nog een opstappremie incasseren. Dan heb je nog wat ouwe getrouwen, die getrouwd zijn met neanderthalig kerkplammuursel, of zakkenwassers die openlijk wat eerbiedwaardige koningen koudweg afdreigen met als gij nie dan zal ik ne keer en dat dan daarna even rechtzetten met een zelfverklaarde rechtzetting.

Ondertussen is den deze zijn boterham met choco iets minder smeuiig dan vroeger, want het zijn grootwarenhuissnekes geworden met een ferm dunner laagske choco. Ah ja, en het is niet waar dat het leven duurder is geworden, allemaal flauwekul, iedereen verdient nog altijd genoeg tegenwoordig, zelfs zij die het niet verdienen. Uhuh.

Bakkeleit nog wat verder, waarde politiljonnen, ge zult mijn rekening wel ne keer gepresenteerd krijgen. En dan bedoelen we niet die van in het elektronische stemkotteke, dat zogezegd veiliger en sneller zou zijn dan toen het nog rode bollekes waren. Ah nee, ik verzin wel wat anders. Misschien dagvaard ik jullie hele zootje ongeregeld wel. Want van veel werken komt er niet echt iets in huis, is het wel? En goed bestuur? Goed watte??? Wie gelóóft die mensen nog...

Zo, dat is er ook weer even uit. Respectabel België is belachelijk kleuterlandje geworden en dat straalt op zoveel zaken af. En dan die kleuters die elkaar de leiding ervan betwisten...

Laat ik het maar over wat vrolijkers hebben. Alles is paraat voor de grote dag overmorgen: Nip en Bibi 3,5 jaar samen en nog 0,5 jaar te gaan tot aan die schone augustusdag... We zullen genieten: de auto staat paraat (dankuwel, toffe Dame Pascale!), de badjassen hangen gereed (dankuwel, Schone Moeder Lenie!), den bon ligt klaar (dankuwel, zalige sauna Jona!) en onze goesting is navenant. En het gaan eten voor Valentijn, dat kunnen we rustig overslaan, aangezien Mama Mia dus 's avonds trakteert met ne Chinees (dankuwel, Mama Mia!) Ziedaar, het gelukkig leven zonder een politiciaans sausje erover.

Vlinderman tijdens een gelukkige dag op Den Dam

over-ge-heid

als ik morgen maar mag
een tram nemen voor zeven 's ochtends
de flierefluiters horen vogelen
voor dag en dauw zoveel aangenamer
dan 's noenens buiten op de stoep
het geweerd kringeltje rook in de kou

als wij morgen maar mogen
onze kinderen zelf bij- en opbrengen
tot ze voor een jaar of tien verplicht
de broeken moeten slijten op boeken
en stoelen zonder banken stil blijven
zitten tot de laatste les gegeven
hen met huiswerk huiswaarts laat

als morgen maar mag komen
en wij en zij nog samen naast elkaar
de armen durven spreiden zonder klacht
van veel te dicht op des anderens huid
of haar te lang en te veel bling
in eigengereide oorlelletjes

dan lijkt het leven zoet
genoeg om verder door de stroop
te kijken naar die ferme snee
waarop 't zo verdomd fijn lopen
naast alle randjes er ook nog af

Frans V.

Strijdaardig berichtje

Pom Wolff, je bent zijn naam hier ongetwijfeld al vaker tegengekomen bij diverse blogaangelegenheden, ligt onder vuur. Eén of andere droogkloot heeft niet beters gevonden dan een lekker oud-Roemeens aandoend dossiertje aan te leggen over Pom, met geen andere bedoeling dan Pom in een hoekje te drummen, te schofferen, onderuit te halen.


Pom Wolff is met zijn boomende site blijkbaar een stevige doorn in het oog van diverse andere 'goden'. Wat echter erger is, diezelfde droogkloot wil ook nog eens Google gaan misbruiken om Pom op de knieën te krijgen. Nu, ik geloof dat Pom best in staat is zichzelf tegen laster en achterklap te verdedigen, maar in deze wil ik toch Gijs Ter Haar volgen en een tegenzet doen. Pom is immers niet alleen maar een internetcollegadichter, ik voel hem ook aan als een oude vriend, iemand waarmee ik graag een woordje wissel als we elkaar nog eens tegen het lijf lopen. Daarom link ik tegen.