Blablablablabla etc.

Het is bijna kwart voor tien 's avonds en ik ben thuis. Nip en Bibi zijn een nieuw kroegje in town gaan inwijden, 'De Nieuwe Spiegel', recht in het hart van de hoek van Hoboken waar we nu resideren. De hal ruikt nog naar houtlak, de rekken zijn zover gevuld als het startgeld het blijkbaar toestond, de bediening is nog wat onwennig (edocht correct), maar het ziet er een leuke keet uit. Niet dat we daar de deur gaan plat lopen, want het is toch wel een klein half uur stappen, maar we denken er toch aan af en toe eens ons 'pleingevoel' daar te gaan luchten. Als er dan geen Dageraadplaats is met Hopen Zicht op Zee, dan moet een mens zich behelpen met wat er voor handen is, niet?

Vlinderman moest vandaag voor het werk in Brussel zijn. Vertrokken in Antwerpen omstreeks half vier had ik dus anderhalf uur om in de omgeving van het Noordstation te geraken, wat toch ruim moest zijn. Niet dus, lekker drie kwartier ter hoogte van Mechelen in de file gestaan (gelukkig met een leuk geluid van Studio Brussel uit de boxen), om dan uiteindelijk op goed acht minuten te stranden van de eindbestemming in een lokale minifile en weten dat je nog moet parkeren en zo. Bon, Bibi is omgedraaid en tegen half zes was ik terug in 't Stad. We zullen morgen dan maar eens de NMBS uitproberen...

Achter mijn rug hoor ik verontwaardigde geluiden uit Nip komen. Ze bladert door een tijdschrift van de bib, waaruit zowaar zomaar een blad gescheurd blijkt te zijn. En uiteraard net het blad dat ze nodig had, dus de frustratie laait nogal op. Iemand mag zich binnenkort verwachten aan een brief van de bibfirma. Logisch ook, neem dan een kopie als je iets leuk of interessant (of beide) vindt, maar laat het origineel waar het hoort!

Vlinderman stapte het af met Juul

Soit, nog een klein dichtsel en dan wens ik het jullie weer allemaal.

over uitgelezen vrienden

hij is onderdeel
deelt zich onder gelijken
zichzelf in handen van anderen
waar het warm toeven is
met veilig en koestering
opgetekend in zijn woordenboek

geniet hij van die vriend
die allicht niet veel langer meer
en van de onbesuisdheid
nog lang niet uitgedoofd
bij een tweede, een derde
waaraan hij zijn oor leent
voor het volgende woord

denkt hij schoon
mijn peis en vree
in handen van echte mensen
die niet grabbelen willen
in de ton van zijn bestaan
dan enkel willen afstaan
wat hem verder helpen kan
bij het verworden tot de man
die zij al in hem zagen
nog voor hij dat in de spiegel

Frans V.

Gedichtendag - een dubbel-Muzevalverslag

Gedichtendag, Antwerpen, 29 januari 2009. het levert nu, vrijdag 30/01/09 om 9u35, op Google met enkel Nederlandse pagina's al een slordige 107.000 hits op. Laat Vlaanderen maar een half land zijn, maar samen met Nederland brouwde het dus een feestje ter meerdere eer en glorie van de poëzie, zo eentje om u tegen te zeggen. Terwijl de Zuid-Afrikaanse dichteres Antjie Krog haar eigen steentje bijdraagt met de presentatie van de tiende Gedichtendagbundel, 'Waar ik jou word', deden talloze al dan niet minder bekende dichters en dichteressen hetzelfde op de talloze podia her en der. Dat ondertussen Ramsey Nasr, in een nog niet zo ver verleden stadsdichter van Antwerpen, gekroond werd tot Nederlandse dichter des Vaderlands, kon de pret alleen maar verhogen.

In de bibliotheek van Hoboken droegen een aantal poëzieliefhebbers van De Antwerpse Muzeval, voor de gelegenheid bestaande uit Herman J. Claeys, Bart Van Peer, Nip, Erwin de Antistresspoweet, Pierre Magis en Frans Vlinderman, hun eigen steentje bij tot het dichterlijke gebeuren. Met een selectie uit eigen en andermans werk drongen ze door tot de harten van mensen, die anders niet of nauwelijks stilstaan bij de kracht van poëzie om wat ze in het leven allemaal voor de kiezen krijgen in krachtig en toch bewogen taal te verwoorden. Met de opkomst van een twintigtal aandachtige toeschouwers op hun eerste aantreden rond dichter/muzikant Frank De Vos en zijn groep Quirilian bewezen de Muzevallers dat ook Hoboken klaar was voor Gedichtendag.

Aansluitend trad dezelfde bevlogen groep, aangevuld met Johanna Pas, Tim Ceustermans, Niko Rubens, Fiona en Maarten Van Camp, op in het Antwerpse Werkhuys in de Zegelstraat in Hoboken. In het decor van dit herbestemde schoolgebouw in Borgerhout brachten deze elf dichters het beste van zichzelf voor een bij wijlen zelf begeesterd publiek van liefhebbers. Thema's van oorlog tot liefde, vriendschap tot porno, politiek tot wereldvrede, alles werd gepresenteerd met veel liefde voor de taal. En alhoewel er dan geen vuurwerk aan de nachtelijke hemel te bespeuren viel, in de ogen van zij die toehoorden was er veel meer dan dat te ontwaren voor wie zijn blik van de moedige dichter(es) kon afwenden om eens rond te kijken. En zoals het een feest van de poëzie betaamt, stonden naast de meer geroutineerde podiumbestijgers ook debutanten, maar wie daar het verschil in kon bemerken, moest al een stevige muggenzifter zijn. We mogen stellen dat Gedichtendag 2009 een feestje was. En wie meer van dat wil, kan nog altijd afzakken naar Gent, waar ze nog de rest van de week doorgaan.

Fotoverslag volgt later nog, nu gaat uw Vlinderman eerst in bad.

Mutualiteiten, een kopzorg!

Er staat een weekend voor de deur, maar voor we daaraan beginnen ga ik nog even binnenspringen bij de vrienden van de mutualiteit. Als je immers al pakweg iets meer dan drie maanden gehuwd bent en de overdracht van vrouwliefs dossier van de ene naar de andere nog steeds niet afgerond is, dan mag je wel eens van je oren gaan maken. Mocht ik op mijn eigen werkplek op die manier te werk gaan (wat doe je anders op een werkplek?), dan denk ik dat het liedje rap uitgezongen zou zijn.

Daarna rijden we even naar Bergen-Op-Zoom, bezoekje afleggen bij Britt en Yoerie met onze trouwalbum. Dan schieten er nog drie over die we te pakken moeten krijgen, waarvan er één nog in Zweden zit tot ongeveer juni 2009, een andere zowat om de hoek bij ons en de derde in Duffel. Jaja, er wordt wat afgezeuld met het album, maar Zweden, nou, neuh, dat is ons wat te ver.

Zonet het voorstel van een bibliotheek gekregen om wat met onze Muzevalgroep te komen doen rond poëzie in het kader van Gedichtendag op 29 januari. Daar is een zekere SM Lenie bij betrokken (dag dag, SM Lenie) en als Frank De Vos dit leest, dan weet hij alvast wel hoe laat het is... Vlinderman houdt u verder op de hoogte van de stand van zaken via dit blog. Ik kan alvast meegeven dat er ook in Antwerpen die donderdagavond opnieuw een gedichtenestafette zal zijn in Den Hopsack, naar jaarlijkse traditie georganiseerd door De Muzeval. Schrijf maar alvast op in die agenda. Nog geen agenda gekocht? Rep je dan maar naar de winkel, de AVA-Papierwaren of gewoon naar de krantenwinkel om je hoek...

Bibgeheimpjes + gedicht

Kleine waarschuwing voor de lezende liefhebber onder ons: het is niet omdat je in de bibliotheek een boek ontleent, dat je dan ook een gaaf exemplaar in handen hebt. Als je al ontdekt dat er wat mee schort terwijl je nog in de bib zelf bent, is het aangewezen even te wachten om te gaan lezen en langs de infobalie te gaan om één en ander vast te laten stellen. En niet tevreden zijn met 'ja hoor, dat hebben we wel gezien', vraag maar een schriftelijke bekentenis van je baliemedewerk(st)er.

Je wil immers niet meemaken dat je die stap overslaat en een tijd later na het inleveren van je boek een klacht aan je been hebt wegens de al eerder door jou opgemerkte beschadigingen als een boekenstormer. Nip heeft het in ieder geval vlaggen. Een ontieglijk klein boekje ontleend hebben, gezien hebben dat er iemand met water op gerotzooid had en denken 'ach, ik kan het nog lezen en daarbij, ze zullen dat al weten'.

Nou nee. Ze wisten het niet. Opeens zagen ze het (licht) en de beschadiging kon niet anders dan door de laatste ontlener zijn aangebracht. Jaaaaaaa, ééééééécht wel!

cleane nummers

zeshonderd zeventien
een mondvol getal
in een kale gang
waar veelal vrouwen
af en toe onderbroken
door een verdwaalde man
in stralend doorkijkwit
rubberstil voorbij stijven

achter het getal ligt
zeshonderd negentien
de overbuur telt niet
langer, hij is uitgeteld
zeshonderd zeventien daarentegen
telt de uren af, nog een laatste
sonde, eitje, bedpannetje
zeldzaam de man die zo fel
naar een ontslag verlangde

zonder geheimen links
rechts, links, rechts
een droge klop op een deur
die niet van kloppen houdt
zonder antwoord binnen
de grenzen van het verwachte
zijn soms wat ondoorzichtig
ligt een glimlach te bed
- hij heeft het overleefd!

Frans Vlinderman