Vakantie + gedicht

Het is weer zo een dagje dat er veel in de mailbox terechtgekomen is. Een deel daarvan deel ik dan graag met de buitenwereld en de mensen die daarin vertoeven. Ik hou wel van druppeltjes op een hete plaat (dat sist zo heerlijk), water naar de zee dragen (kom je nooit mee klaar), naalden in hooibergen zoeken (die slechts prikken als je er per ongeluk je billen op neervlijt), wat vechten tegen de bierkaai (schol!), en ga maar een eind verder.

Van Philip Meersman kreeg ik nog een gedicht ingezonden voor de blogstrijd. Die mag dan al lang gestreden zijn, maar ik vond het wel zo leuk. Nip en ik moeten nog maar eens de koppen bij elkaar steken om een alternatiefje uit de mouw te schudden. Zolang het wedstrijd-gehalte er maar niet meer in zit. Ik heb zijn gedicht in ieder geval op mijn forum geplaatst, in de hoop dat de actualiteit op die manier niet verloren gaat.

Nip zit ondertussen hoog en droog (zou het?) in het Noorden, op bezoek met de Schone Mama bij de Schone Omama in Goes. Ondertussen bereid ik me voor op de laatste twee werkdagen, want na woensdag mag ik het er ook nog eens van nemen met een stukje verlof. Ik zal dan wel nogal veel in Duffel hangen om Mama Mia te helpen bij de voorbereiding van haar verhuis, maar er zal tijd te over zijn! Ik tel af, nog tweemaal slapen, nog tweemaal verplicht het bed uit op wekkerbevel en dan... Zou de zon mee van de partij willen zijn? Als je dan toch eens vrijaf hebt gedurende enkele weken, dan zou dat toch mogen...


Onderstaand gedicht dateert alweer van 1 juli laatstleden, ondertussen heb ik niet nagelaten af en toe nog wat bij te schrijven, dus de primeurs zullen hier best nog een tijdje blijven regenen (dat laatste zoals juli ons dat ondertussen al gewoon heeft gemaakt).

nachtvers

het uur van de wolf
straten gehuld in het gehuil
van blitse wagens
dit duister dient niet
om te slapen

er moet overdacht
in de nacht beslecht
dat bij zon alles goed
of toch genoeg verlopen
volgens wat verwacht

hij neemt zijn pen
getuige tot verstillen
van wat geweest
voorbijgeraasd alweer
en af te leggen kleed
voor de naakte rust
waarnaar zo lang verlangd

de stilte spreekt
in zacht gegrom
't is goed genoeg
alweer
geweest

© Frans Vlinderman