Nieuwjaarsavond

1 januari 2008, alweer een nieuw jaarbegin, met het oude nog vers in het geheugen. Nip en ik zitten op ons gemakje wat internet te bedrijven met onze vingertoppen en ogen, nagenietend van het familiefeestje gisteren (zie foto's boven). En te beseffen dat het dit jaar een groots jaar wordt. Ons jaar. Het ja-jaar. En dat we er naar uitkijken, ja, dat het fantastisch wordt, ja, dat zij ja, ja, en ik, ja, duizendmaal ja. Ik ben hier graag, in dit jaar, ja, ik beken mijn onschuld onmiddellijk, ja, en dat ik aan het oefenen ben, ja, dat is zo, ja, gewoon en simpel, volmondig ook, ja.

Om het nog even over wat anders te hebben: ergens op Verhalensite prijkt een mooie 1000. En dat betekent een rustmijlpaal. Even wat minderen, rustig aan, de lauweren onder onze rust leggen, bekomen van een aantal jaren doortrekken wat al een veelvoud van die jaren aan het gisten was... Behalve hier. Niet op de blog. Raadselachtige taal, ik weet het, maar het wordt wel eens duidelijk.