Juli, maand vol feestgedruis

Iets totaal anders dan op deze blog. Juni was dan al een maand met nogal wat sterfte, juli blijkt een heel andere maand te zijn, als je er even bij stilstaat - en even niet denkt aan het overlijden van Simon Vinkenoog. In juli wordt er jaarlijks nogal wat nationaal gefeest. Op 1 juli starten we met het vieren van de confederale staat Canada, op 4 juli hebben we 'july the fourt' in de Verenigde Staten van Amerika (1776), op 14 juli het Franse 'le quatorze juillet' om dan op 21 juli de Belgische driekleur te wapperen te hangen, een weekje voor de Peruvianen hun eigen onafhankelijkheid vieren. Of één en ander verband met elkaar houdt, daar moet je een andere prof voor zoeken en uiteraard ook vinden, maar het viel me gewoon op. Trouwens, niet vergeten, op 11 juli vieren de Vlamingen hun eigen feestje, ter herdenking van de Guldensporenslag toen we de toenmalige Fransen in 1302 een stevige peer op hun geuille hebben gegeven. Benieuwd of die dat jaar 10 dagen later veel reden tot vieren hadden? Wie zal het zeggen, hun feestdag ontstond pas in 1798, slimmeke :p

Bron foto: internet uiteraard...

In ieder geval vieren ze tussen de staatssoep en -patatten op 26 juli ook nog de één of andere Anna in Tsjechië, Polen en Hongarije en staat Sint Olav centraal in Noorwegen op zijn eigen dag op 29 juli. En dat is maar een greep uit het wereldwijde feestgedruis in de maand juli. Een greep uit het andere aanbod: Tisah be-Av (Joods feest), herdenking van de revolutie (Cuba, 1953), Beëdiging van de Grondwet (Uruguay), Gentse Feesten, Stierenrennen in Pamplona (niet iedereen vindt dat achteraf een feest), Naadam (Mongolië), enz.

Ben je nu zelf ook nieuwsgierig geraakt? Dan moet je maar eens hiernaartoe surfen en bijlezen, best wel interessant. Of hoe een moment van stilstand misschien ook jou kan leiden tot een feestelijk onderzoekje met niets dan verrassende feitjes...

En van je vier, en van je vijf, en van je whoehaha

Het heet politiek te zijn, de kleur van mijn bijdragen momenteel, maar het zijn dan ook verkiezingshoogtepunten om vingers - en dan vooral die duimen - bij af te likken. De eerste peilingen geven een patat voor Vlaams Belang aan, iets waar uw Vlinderman alleen maar blij mee kan zijn, maar geven net zo goed een rechts kiespatroon weer, en dat stemt dan weer tot nadenken. Een beetje minder solidariteit in deze staat, die één van de beste sociale stelsels ter wereld kent, dat belooft weinig goeds. De dichter in mij staat erbij en kijkt ernaar, klaar om met desnoods de scherpste pen verslag uit te brengen van wat er zou durven veranderen in onze maatschappij de komende jaren. Vooral als het ons niet ten goede zou komen.

Meer berichtgeving later, als er meer uitslagen bekend geworden zijn. En misschien dat we dan ook andere items kunnen bekijken door de Vlindermanbril, maar nu is het nog wat te vroeg.

En van je één, en van je twee, en van je hopsasa

Speciale dag vandaag, maar dat wist u al - tenzij u in Nederland woont, dan hebt u op Europees vlak al een bewogen week achter de rug. Vlinderman en zijn eega zijn samen met SM Lenie net gaan stemmen en we deden dat foutloos en correct. Hier geen verloren stemmen, geen blanco boterbriefjes, maar welgemikte meningen, die hopelijk de beleidsmakers op zowel Europees vlak als regionaal niet zullen ontgaan. Over Nip of SM Lenie en hun keuze spreekt Bibi zich niet uit, maar ik kan wel meegeven dat mijn keuze tijdens deze toch wel belangrijke verkiezingen mee ingegeven werd door de huidige situatie, niet alleen vlakbij maar gelijk ook mondiaal. Er staat wel degelijk wat op het spel en we kunnen er maar beter rekening mee houden.

Op één wordt hier ondertussen heel wat afgekwekt, terwijl ik dit blog wat aanvul. Het is nog wachten, eigenlijk te lang, wachten op de eerste resultaten. Als u dan weet dat ik in feite behoorlijk ongeduldig van aard ben, dan kan u hier nog af en toe een onderweegse bijdrage verwachten met een stevige streep ventilatie. Trouwens, ondertussen is er hier een Winters Flupke mijn TV-uitzending aan het vervuilen. Mijn mening: ik wacht op deze avond, om die man met zijn staart tussen de benen te zien afdruipen. Droom maar van die 15%, ik hou de vingers gekruist opdat het een oplawaai wordt van jewelste. Al weet je het ook nooit met de verrechtsing die we ondertussen op Europees vlak in Nederland hebben zien plaatsvinden afgelopen week. En toch, en toch...

Vlaamse activiteiten

De Muzeval gisteren was weer een voltreffer. Een nieuw debuut, een vurige en toch bedaarde Ruth Lasters die met proza en poëzie de juiste sier kwam maken, oude vrienden die even langs liepen, fijne dichters en muzikanten aan het woord en aan de noot, zo wil ik er nog vele mogen beleven. We hebben ook al een voorproefje gekregen van het programma voor in augustus en ook dat belooft. We kijken er dus naar uit, al belooft het ook een spannende 117de editie te worden. Twee dagen later staan Nip en ik immers voor de één of andere ambtenaar om minstens één maal ja te zeggen en wie weet welke woorden er dan nog zullen volgen, zo twee dagen voor die grootse deadline...

Ondertussen op My Space: via Antje een heerlijke artiest uit Londen leren kennen. Hou je van dat typische Londense sfeertje, dan moet je zeker eens gaan luisteren naar Andy Stedman. Het zou me niet verbazen mocht die kerel binnen niet al te lange tijd zijn laarzen planten op een aantal Vlaamse podia. Eenvoudig gitaarspel, meeslepende stem, heerlijk geluid, meer moet dat niet zijn.

Nip komt hier net wat vragen over wenkbrauwen en doen en trouw, dus laat ik het voorlopig hier maar weer bij. We moeten trouwens nog naar Decathlon én naar Media Markt, de tandarts verwacht uw Vlinderman, er zit een verzekeringsagent op ons te wachten, de Lidl wenkt, affin, nog heel veel te lopen en rennen vandaag. Hopelijk heeft u het wat rustiger. Vier ze op z'n Vlaams, deze vrijdag de elfde!

Mededeling: Regeerverklaring V III

Vrijdag 21 december 2007: Regeerverklaring Verhofstadt III - Interimregering

Verklaring van Eerste Minister Guy Verhofstadt omtrent de interimregering voor de Kamer.

Mijnheer de voorzitter,
Geachte collega’s,

Enkele weken geleden was het Koningsdag. Toen heb ik gezegd dat ik het noch had gedacht, noch gehoopt om hier te staan.

Maar na 195 dagen en de onzekerheid en de vragen die zo’n lange periode onvermijdelijk met zich meebrengen, heeft de Koning mij de opdracht toevertrouwd om een interimregering te vormen. Een interimregering te vormen om een halt toe te roepen aan het groeiend gevoel van wantrouwen dat ons land in haar greep dreigt te krijgen. Wantrouwen in de toekomst. Wantrouwen in de politiek. Vooral veel wederzijds wantrouwen jegens elkaar.

Wantrouwen is het slechtste wat de politiek kan overkomen. Wantrouwen, collega’s, dreigt immers te hypothekeren wat we allemaal samen hebben opgebouwd.

De afgelopen vijftien jaar zijn onze overheidsfinanciën op orde gebracht. De afgelopen vijftien jaar is onze schuld drastisch afgebouwd. Brussel is de onbetwiste hoofdstad van Europa geworden. Ons land zelf is welvarender geworden. Stabieler. Daaraan hebben alle politieke families de afgelopen 15 jaar gewerkt. Dit verloren laten gaan, zou onverantwoord zijn.

Het is daarom tijd om vooruit te gaan. Tijd om het vertrouwen te herstellen.

Daarom hebben we beslist om een interimregering op de been te brengen. Een regering, beperkt in de tijd en beperkt in samenstelling. Veertien ministers en geen staatssecretarissen. Een regering ook beperkt in haar programma. Maar met volle bevoegdheid. Om te doen wat noodzakelijk is. We kunnen in drie maanden niet alle problemen oplossen. Men kan dat evenmin van ons verwachten. Wat we gaan doen, is werken rond een aantal goed omlijnde projecten. Beperkt in ambitie, maar daarom niet minder noodzakelijk.

Daartoe heeft de regering voor de volgende drie maanden een beperkt tienpuntenprogramma voor ogen.

1. Eerst en vooral zullen we een begroting opstellen voor 2008. We moeten zo snel mogelijk opnieuw op het pad van het stabiliteitspact geraken. Daarom zal het voor 2008 voorspelde tekort dat ergens ligt tussen de 0,4 en 0,7% van het BBP worden weggewerkt. Op die manier zal de staatsschuld, die reeds is gedaald tot 84,7%, verder verminderen.

2. We zullen ook de koopkracht van de bevolking ondersteunen. Naast de twee te verwachten overschrijdingen van de spilindex en de automatische indexering van de lonen, zullen we binnen de beperkte budgettaire ruimte zoeken naar een evenwichtige combinatie van verhogingen van de laagste uitkeringen en bijkomende welvaartsaanpassingen voor de pensioenen in het bijzonder, naast belastingsverlagingen gericht op de lage en gemiddelde lonen. De regering zal waken over het intomen van de prijsstijgingen die knagen aan het gezinsbudget, meer bepaald via convenanten in sectoren zoals energie en distributie, door een opvolging van de evolutie van de prijzen, door belastingsverlagingen op energieproducten, door de uitbreiding van het stookoliefonds en een evaluatie van de sociale tarieven. Zo zal de aandacht prioritair gaan naar de vermindering van de facturen van de lage en gemiddelde inkomens.

3. We zullen de industrie, ploegenarbeid in het bijzonder, en de kenniseconomie meer zuurstof geven. Bijzondere aandacht zal ook gaan naar de kmo’s en naar het sociaal statuut van de zelfstandigen.

4. Wat betreft de arbeidsmarkt zal de regering een gemeenschappelijke strategie uitwerken met de deelstaten en met de sociale partners om de tewerkstellingsgraad op te trekken, de geografische en professionele mobiliteit en de vorming van werkzoekenden te bevorderen en het aanbod en de vraag naar werk beter op elkaar te laten aansluiten. Wij zullen het activeringsbeleid evalueren en lessen trekken om de begeleiding van werkzoekenden te verbeteren in het kader van een versterkte opvolging. Wij zullen de strijd tegen werkloosheidsvallen opvoeren en de arbeidskost verminderen, vooral dan van de lage lonen. Want alleen als meer mensen werken, kunnen we onze overheidsfinanciën en onze sociale zekerheid structureel gezond en betaalbaar houden. In dezelfde geest zal de uitvoering van het Generatiepact worden afgerond.

5. Om de hoge kwaliteit van onze gezondheidszorgen verder te garanderen, zullen we strikt de beslissingen van de Algemene Raad uitvoeren. Concreet betekent dit dat we 340 miljoen euro zullen besteden aan dringende dossiers zoals de uitvoering van het Medicomut-akkoord, de verbetering van de behandeling van chronische zieken, of de uitbreiding van de maximumfactuur. In overleg met de deelstaten zal een algemeen plan van kankerbestrijding worden ingevoerd. Wij zullen een reserve vastleggen van 380 miljoen euro in de gezondheidszorg. Hiermee zorgen we voor de noden van vandaag en sparen we ook voor de noden van morgen.

6. Ook klimaat en energie zullen hoog op de agenda van de interimregering staan. Naast de koopkrachtmaatregelen en met het oog op betaalbare prijzen en een verzekerde bevoorrading zullen wij bijkomende maatregelen nemen, onder meer om de concurrentie op de energiemarkt te verhogen in het belang van de consumenten. België schaart zich achter de doelstellingen van het tweede Kyoto-allocatieplan, alsmede achter de nieuwe streefcijfers voor hernieuwbare energiebronnen. Zij zal daartoe met de Europese Commissie onderhandelen over een ambitieuze en realistische bijdrage van ons land. In diezelfde geest zal de federale regering de gewesten, de industrie en de Europese gemeenschap steunen in het zoeken naar oplossingen voor de problemen die zich stellen inzake toekenning van CO²-quota voor de periode 2008-2012. Verder zal hij de instrumenten activeren en uitbreiden om de CO²-uitstoot terug te dringen in de residentiële sector en om de facturen van de gezinnen te verminderen.

7. Ook op het vlak van de mobiliteit zal de interimregering verschillende knopen moeten doorhakken. Er zullen nieuwe beheersovereenkomsten worden onderhandeld met de NMBS en de aanbevelingen van de Staten-Generaal voor de verkeersveiligheid zullen in werking worden gesteld. Voor wat Brussel-Hoofdstad betreft zal het samenwerkingsakkoord Beliris worden geconsolideerd.

8. De modernisering van de dienstverlening van de overheid zal verder gezet worden. Dit onder meer door administratieve vereenvoudigingen. Bovendien zal worden overlegd met alle betrokkenen om te komen tot regelingen waarbij de continuïteit van de dienstverlening aan de burgers gegarandeerd blijft.

9. Inzake veiligheidsbeleid zullen we het actieplan voor de strafuitvoering en de overbevolking van de gevangenissen hernemen en waar nodig versterken. Zo zal de beveiliging van de gevangenissen versneld worden. De bouw van twee nieuwe instellingen voor geïnterneerden en een penitentiair centrum voor jeugddelinquenten zal eveneens worden versneld, meer bepaald via publiek-private financieringen.
Hoe dan ook zal de regering alternatieven ontwikkelen voor de opsluiting in gesloten centra van gezinnen met kinderen.
Ook het nationaal veiligheidsplan 2008-2011 zal onmiddellijk worden afgekondigd. De wet op de civiele veiligheid en de wet op de gemeenschapswachten zullen worden uitgevoerd. Bijkomende maatregelen zullen worden getroffen om de gerechtelijke achterstand in te halen en om de toegang tot justitie te versterken via de uitwerking van een eenheidsloket voor juridische bijstand en rechtsbijstand. Ik maak van dit punt ook gebruik om u meer inlichtingen te geven over de acties die vandaag zijn gevoerd in het kader van onze strijd tegen het terrorisme. Deze ochtend vond een gerechtelijke actie plaats op diverse locaties, nadat kennis werd genomen van mogelijke plannen tot ontsnapping van Trabelsi uit de gevangenis. Daarbij zou gebruik gemaakt kunnen worden van wapens en geweld. Andere gewelddaden zijn echter niet uit te sluiten. Het Orgaan voor de Coördinatie van de Analyse van de Dreiging beschikt over elementen die wijzen op de voorbereiding van een aanslag. In dat kader hebben de gerechtelijke autoriteiten geopteerd om over te gaan tot huiszoekingen. Daarnaast werd uit voorzorg ook een verhoogde waakzaamheid gevraagd aan de politiediensten op een aantal publieke plaatsen in Brussel. De situatie wordt op de voet gevolgd, om de maatregelen te kunnen bijsturen indien nodig. De actie vandaag is dan ook een teken dat de strijd tegen het terrorisme in België op een geïntegreerde en gecoördineerde manier wordt aangepakt en dat de verschillende diensten waken over onze veiligheid. En ik zal het parlement ook van verdere evoluties op de hoogte houden.

10. De regering zal er voor zorgen dat de teksten van het Verdrag van Lissabon snel in de diverse parlementen zullen worden ingediend. Ik roep hierbij de verschillende parlementen en in het bijzonder de Kamer van Volksvertegenwoordigers op om deze teksten met spoed te ratificeren. Beide verdragen komen immers overeen met de doelstellingen die België altijd heeft nagestreefd: een democratischer en efficiënter Europa.

Op de Lentetop van de Europese Unie zal België pleiten voor een sterke sociale dimensie, voor respect voor het leefmilieu en voor de versterking van de competitiviteit van de Europese economie.

Daarnaast moeten de capaciteiten van de Unie op het internationale toneel versterkt worden. In dat kader zal regering binnen de begroting haar engagementen in het buitenland honoreren. Naast de verderzetting van de huidige operaties (DRC, Afghanistan, Libanon, Kosovo) en in uitvoering van de beslissing van de Europese Raad zal België deelnemen aan het civiel en politioneel crisisbeheer dat in 2008 in Kosovo zal worden ontplooid. Bovendien zullen we een actieve communicatiestrategie over België in het buitenland op gang trekken. En ook de gewaardeerde inbreng van ons land in de VN-Veiligheidsraad zal in 2008 met evenveel engagement voortgezet worden.

Met het halen van 0,7% in 2010 in het vooruitzicht, zal de regering de driejaarlijkse of vijfjaarlijkse programma’s inzake ontwikkelingssamenwerking goedkeuren.

Tijdens deze laatste maanden van onzekerheid hebben de sociale partners blijk gegeven van een grote verantwoordelijkheidszin. Ik wens hen uitdrukkelijk daarvoor te danken. In het kader van de uitwerking van haar socio-economische maatregelen zal de regering van haar kant de nauwe samenwerking en het overleg met de sociale partners verderzetten.

Beste collega’s, ik wil herinneren aan de voorwaarden waaronder ik deze opdracht aanvaard heb. Ik zal deze regering slechts voor een beperkte tijd leiden. Ik vind het immers vanzelfsprekend dat het resultaat van de verkiezingen wordt gerespecteerd. Ten laatste op 23 maart zal de leider van de belangrijkste formatie, Yves Leterme, worden voorgesteld om de definitieve regering op de been te brengen.

Daartoe zullen twee parallelle onderhandelingen op gang worden gebracht, twee onderhandelingen die zullen gevoerd worden naast het gewone regeringswerk.

Ten eerste een onderhandeling die tot doel heeft een Pact tot stand te brengen voor een vernieuwde federale staat. Iedereen is het erover eens dat onze federale staat moet hervormd worden. En dat het debat daarover snel moet worden opgestart. Daarom zal op 9 januari een zogenaamde octopuswerkgroep geïnstalleerd worden. Onder voorzitterschap van vice-eerste minister en minister van institutionele hervormingen,Yves Leterme.

Deze octopuswerkgroep zal bestaan uit twaalf leden, afkomstig uit de grote, democratische fracties. Daarnaast kunnen de voorzitters van Kamer en Senaat op de vergaderingen uitgenodigd worden.

Het is mijn intentie om het luik van de nota, gewijd aan de hervorming van onze instellingen, die ik in het kader van mijn informatieopdracht heb gemaakt en die uiteraard enkel mezelf engageert, bij de aanvang van de octopusvergaderingen neer te leggen.

Naast de werkgroep in kwestie zullen ook gesprekken worden aangevat onder leiding van vice-eerste minister en minster van Financiën, Didier Reynders, rond de belangrijkste economische en ecologische uitdagingen, alsmede de problemen van sociale cohesie.

Het spreekt voor zich dat gelijklopend met deze werkgroepen gesprekken zullen worden opgestart om de definitieve regering te vormen, uitgaande van de formaties die de regering uitmaken die u vandaag het vertrouwen vraagt.

Om af te sluiten wil ik de manier verduidelijken waarop ik van plan ben deze interimregering te leiden.

Gezien het om een overgangsregering gaat wil ik u voorstellen om het parlement veel nauwer te betrekken bij de besluitvorming.

Mijnheer de voorzitter,
Geachte collega’s,

Sinds het ontstaan van ons land zijn wij er steeds in geslaagd om ieder conflict, iedere tegenstelling en ieder debat uit te klaren. Zonder bloedvergieten, zonder blijvende littekens en zonder rancune. Dit is de aanpak waarvoor de wereld ons steeds heeft benijd. En dit is de aanpak waarop ons land moet doorgaan.

Natúúrlijk is ons land niet immuun voor de botsingen van ideeën. Van waarden of van culturen. We leven niet toevallig op het kruispunt van culturen in Europa. Maar wanneer deze botsingen een bevolking ontredderen, haar verzwakken of zelfs dreigen te verlammen, dan moeten we voor de weg kiezen die altijd al het fundament is geweest van onze welvaart: de weg van de dialoog.

Wat deze interim regering in de eerste plaats wil doen, is opnieuw ruimte scheppen voor deze dialoog. Het is vandaag voor iedereen duidelijk dat een grondig debat over onze instellingen en staatsstructuren onafwendbaar is. Net zoals het voor iedereen duidelijk is dat de uitkomst van dit debat er één moet zijn die de welvaart van dit land en het welzijn van al haar inwoners van dit land kan dienen en versterken.

Ik vraag u daarom uw vertrouwen aan deze regering te geven.

Ik dank u.

(redigering links en rechts FV)


Bron: De Standaard Online

PR + gedicht

Rudy, vaste bezoeker van deze blog en ook (onder)gewaardeerde webmaster van Antwerpen. Stad en Provincie, wees er me al enkele malen op en van de week was het weer prijs. Ik kondig de Vlindermandingen veel te laat aan, soms zelfs een dag voor het zover is. Qua PR-gehalte verdient dat het absoluut nul-statuut. Rudy heeft natuurlijk gelijk. Waar ik ervan uitga dat het maar logisch is dat De Muzeval elke tweede donderdag van de maand, het Filmforum en de Woorddadige Woensdag elke laatste woensdag van de maand en 't Gastvrij Podium elke eerste woensdag, zijn er natuurlijk mensen die dat niet weten. Waar ik mijn blogse aankondigingen eerder zie als een reminder, geheugensteuntje zo u wil, ziet de doornsee blogbezoeker dat blijkbaar anders. Nu ik er een beetje over nadenk, is het tweede ook logischer dan het eerste.

De komende dagen ga ik daarom op zoek naar een digitale kalender, om één en ander onmiddellijk in te geven. En dan kan ik terug werken met een remindertje hier ter blogge...

Zuiderse Nederlanden

de veer die hem opwindt
lijkt gebroken, de Vlaming
op papier de belegen Belg
bekent schijnbaar kleur

in het Huis van Oranje
waar hij ooit de deur toe
staat de poort alweer wagens wijd
het verdwaalde schaap van toen
wordt er aan de dis verwacht

met de tafel gedekt, het licht
opnieuw feestelijk aangestoken
al weet men daar niet welke
leeuw er onder al die wol
zich zelfs het hanig gekraai
niet langer aanleunen laat

enkel het geblaat van de enkeling
zonder bijgeveilde klauwen
en wat lege Noordermagen echter
zullen geen geschiedenis
herschrijven kunnen zonder
Wens, vader van de Gedachte

Frans Vlinderman

Opinie: regeringsformatie

Allez, de kogel is (nog maar eens) door de kerk: onze would be premier heeft zijn opdracht (nog maar eens) aan de koning teruggegeven. Geen regering, sorry. Ik vraag me af hoe dat gesprekje eraan toegegaan moet zijn. "Je suis désolé, Sire, mais je ne réussis pas à construire ça dont notre pays a besoin." Of zou het eerder iets geweest zijn als: "Excuseert mij, Sire, maar het lukt écht niet. Ik wil wel, maar er is altijd wel iemand anders die gaat dwarsliggen." Wie zal het zeggen? Al die tijd dat Yves Leterme nu al bezig is geweest, heb ik het beeld van mezelf voor ogen met een Rubicube, je weet wel, zo een rebus met zes vlakken, waarvan je alle vlakken op kleur moest draaien. Telkens als ik bijna een tweede vlak erbij had, ging er zo een verdomd stukje verkeerd liggen... Mijn oplossing uiteindelijk bestond uit een zwitsers zakmes en vervolgens het hele zaakje terug ineen prutsen. Het resultaat mocht er zijn, de wijze waarop wat minder. En wat dan nog.

Een normale mens vraagt zich in ieder geval nu af hoe het verder moet. Ik doe dat ook, vraag me niet waarom. Zowel links als rechts gaan er meer en meer stemmen op om de 'verantwoordelijkheid' op te nemen en het land eindelijk een regering te bezorgen. Datzelfde rechts en links, en neem er maar gelijk noord en zuid bij, weigeren echter het zonlicht in elkanders ogen. Moi d'abord, l'état suivra, n'est-ce pas? Als ik dan in Amsterdam afgelopen week het gegniffel mee mag maken en elders lees hoe België de risée aan het worden is van de hele wereld, dan voel ik toch een kramp. Niet één van de gezelligste krampen trouwens.

Bibi is het beu. Bibi wil geen risée zijn. En misschien moet er nou maar eens helemaal door de zure appel heen gebeten worden. Ledigen, die kelk, tot op de bodem. Eens kijken hoever het kan gaan, mag gaan, moet gaan. Tot we er met zijn allen bij neervallen en er een externe scheidsrechter het moet komen uitmaken wie gewonnen heeft. Ja, een vredesmacht in België, waarom ook niet? Ze kunnen rubberen kogels meebrengen, om striemende indruk op ons ruziemakers te maken. En Europa kan boetes uitdelen wegens roekeloos getalm (Europa kan alleen maar doen waar het goed in is, toch?) Of we kunnen de strijdbijl begraven, samen met sommige mislukte zweeppartijtjes (hoewel, mislukt?) en verder doen zoals voorheen: hoffelijk argwanend.

Frans Vlinderman

BB + gedicht

Er wordt wat afgemeurd in de kranten de laatste honderd & dagen, gewoon omdat er wat strubbelingskens zijn bij de vorming van een nieuwe federale regering. So what? Zou België nou ineens echt Barsten? Er zal wel iets uit de bus komen vallen, misschien wat later dan anders, maar het zal hoe dan ook dit leven van mij niet veranderen. Ik zal nog steeds op zoek gaan naar de juiste EuroMillions-combinatie en ze niet vinden, aan het einde van mijn loon zal ik altijd weer een stukje maand vinden, Europa zal blijven uitbreiden, en de belastingen zullen mij altijd weer blijven weten te vinden. Geef mij dan maar de stille, noeste werker, die het allemaal wel heeft gehoord en gezien, maar gewoon zichzelve blijft.

lijden of scheiden

gehuil hangt in de lucht
naast het verzuchten dat
zo mooi en zo sereen
die bijna dubbele eeuw
van democratisch samen
onder een Coburgen dak

in de woestijn staat er iemand
die schreeuwt dat het lekt
en schimmel op de muren
talige muren tussen mensen
die steeds meer wensen
opnieuw te bezetten en niet langer
een vers laagje verf willen

royalist of confederalist
Vlaam of Waling, de man
weet het antwoord schuldig
op dergelijke opgedrongen vraag
zal iemand anders wel antwoorden
hij is te druk bezig
met zijn leven organiseren

© Frans Vlinderman