Breda + gedicht

Wat hebben de mensen op deze foto hierboven met elkaar gemeen? Ik leg het je later nog uit, ik moet zodadelijk nog naar een trouwpartijtje, maar het heeft dus te maken met mijn hobby, met Nederlands Breda en met hoe dichters toch kunnen en durven verbroederen. En degene in het midden, Erwin Troost, de dichter die voor de laatste maal gisteren zou aantreden als dichter, vroeg nog aan Nip om een verslagje te maken voor op zijn blog, dus dat volgt ook nog.

In afwachting van dat alles, een CV in dichtvorm ;)

CV - FV

zijn komst werd voorspeld
terwijl hij in moeders buik
als wind in de zielen
alsmaar boller wordend
trainde met rondjes zwemmen
om later kampioen
in de vlinderslag

het kind ter wereld
opnieuw een bad
een woordenbad
kleine lieve woordjes
gefluisterd in gretige oortjes
die dan maar dienden
ter volmaking van de vlindertaal

de man uit het kind
uit de kronkels van een jeugd
die nooit vergeten zal
hoe flauw dient opgekruid
met lach en vooral met liefde
de man een jongen binnenin
elke dag wat meer vlinderman

© Frans Vlinderman

Mededeling

zaterdag 8 september 2007
a mi manera
brouwersvliet 12, a'pen

21u: Philip en Fjorton
(shout & theatrical poetry)

21.30u: Manu
(LDA)

21.50u: Pisteffo
(experimental theatre)

22.10u: Steven Crauwels
(Bassguitar Poetry)

22.25u: Lut Van Nooten
( Tasty Jazzrock)

22.45u: Spin
(Ghotic Poetry)

23u: Pieter Hemerijck
(Peeler Poetry)

23.15u: Peter Kluppels
(Poetic Comedy)

23u30: slot

jaja + gedicht

Morgen staan we in Breda, mijn tweede 'optreden' ooit in Nederland. Voor een luttele 5 à 7 minuten zal ik me na het werk huiswaarts spoeden, mijn poëzie bijeen scharrelen en dan een klein uurtje onderweg zijn om temidden enkele illusteren mijn eigen bescheiden bijdrage te leveren aan het naar almaar meer poëzie hongerend Nederlandse volk te leveren...

Zaterdag hou ik het kort en bondig: we doen wat verhuisstuff en we gaan wat naar trouwerij kijken en genieten van wat gelukkige mensen (misschien wat inspi opdoen ook, je weet maar nooit). Collega Ignace trouwt immers met zijn vlam en dat wil ik gezien en gehoord hebben!

Voorlopig ziet volgende week er nog behoorlijk rustig uit, maar ook dat is bedrieglijke schijn. Nip's nichtje komt logeren van woensdag tot vrijdag, schone moeder is jarig, het schooljaar zou moeten herbeginnen, affin, opnieuw en alweer geen verveling in het vizier...

Geen doordeweeks gedicht vandaag, maar een haiku-poging.

orkaan - haiku

deuren zonder muur
de goudvis in de zetel
Dean is gepasseerd

© Frans Vlinderman

Mededeling: Kun Fang

Alweer uit de mailbox:

Berlijn juni 2007.

De Aziatische kunstenares die in Antwerpen woont en exposeert Kun Fang toert mee met haar vriend, een bassist van een onbekende Antwerpse straatgroep, als zij plots tijdens het concert opmerkt dat haar vriend er een minnares op nahoudt. De door stress gedreven schoolmeisjesachtig uitziende Kun Fang, die ervoor bekend staat bevrijdende revolutionaire agressieve heldere kunstwerken te maken, verliest haar geduld en begint de vrouw aan te vallen. 4 Security agenten kunnen haar met moeite uit de haren van haar rivale trekken en krijgen haar na een half uur eindelijk gekalmeerd. Een half uur lang hoorden de toeschouwers geen bas meer en bleek Kun’s vriend er nogal verstomd en onder de indruk bij te staan.
“Die zal geen 2de maal zijn vriendin bedriegen!”
Aldus de rest van de Antwerpse straatgroep na afloop. Kun Fangs werk kunt u bezoeken via http://www.kunfang.be waar u ook alle galerij-adressen en data van haar expositie “A Beijing Story” te bezichtigen vindt.

Sven De Swerts

Gedicht

Even een korte bijdrage, want zodadelijk ga ik met Nip ons afreizen naar Breda overmorgen voor een voordracht bespreken met onze chauffeur, Linde. Vermits ik gisteren geen gedicht heb geplaatst, dacht ik eraan er vandaag wél één achter te laten voor jullie. Beetje raar gedicht, maar dat doet een krant met al haar verschillende artikels wel vaker met me, me veranderen in een rare snuiter...

gekielhaald door de staat

geen onbeschreven blad
die liederlijke man van
't Kiel, zo vol verwijt
naar 't steeds beleid
dat hem van huis verdreef
voor een nieuwe baan
of hij dan even kon gaan?

matroos op de lange vaart
geen schipper naast Rosalinde
maar stoere knaap in 't want
met vloeken in wel tig talen
en heimwee naar zijn stee
onder klinkers of asfalt
hij heeft het nooit geweten

de zee, zijn lief
en hij doodbemind
tot de deining die
hem tot haar dreef

© Frans Vlinderman

Interview + Muzeval

En zo is het alweer dinsdagavond. Tussen de soep en de patatten hoorde ik deze middag mezelf zowaar op de radio, meer bepaald Radio 2. Hoe een mens toch zo blij kan worden van zoiets dat duizenden en miljoenen andere mensen als heel normaal beschouwen... In ieder geval, de dichter is dus ook verzamelaar, en als je het gemist zou hebben, dan kan je het nog altijd hier terug beluisteren ;)

Verder alvast de affiche voor Muzeval nummer 106 alweer, met Renée Van Hekken, een dame die al vijftien bundels op haar actief heeft staan, op donderdag 13 september 2007 in Den Hopsack. Ze zal er haar dichtbundel 'De trage reiziger' komen voorstellen, muzikaal bijgestaan door accordeonist Jozef Tourné met een gipsy sound. Schrijf dus maar in in die agenda, donderdag 13 september 2007...

Vlinderman op Radio 2

Na de filmploeg van RTV tijdens het Passa Portafestival in Brussel enkele maanden geleden (meer bepaald april) en naast het 'vele' poëtische werk - of is het nou juist dankzij - dat Vlinderman verricht, zal hij morgen ook eens op Radio 2 te horen zijn, zo tussen 12u en 13u.


Aanleiding hiervoor was de inschrijving op Vlaanderen Verzamelt, die website waar ik het enkele dagen geleden al over had. Deze ochtend speciaal een half uurtje vroeger begonnen op het werk, want het was mogelijk dat het interview tijdens de werkuren zou afgenomen worden, maar het is ons gelukt tussen 12u15 en 12u30. Een frisse reporter, Nathalie, kwam me wat vanalles vragen en ik heb wat vanalles geantwoord. Heb je dus een radio (Antwerpen 97.5 Mhz, Vlaams-Brabant (Sint-Pieters-Leeuw 93.7 Mhz, Diest 92.4 Mhz, Leuven en omgeving 88.7 Mhz), Limburg 97.9 Mhz, Oost-Vlaanderen (Egem 98.6 Mhz, Dendermonde-Aalst-Temse 90.7 Mhz, Waasland 89.8 Mhz), West-Vlaanderen 100.1 Mhz) of internet én zin om me eens niet alleen te lezen, maar ook te horen zonder me effenaf te zien, dan weet je morgen wat te doen ;) En dan zeggen we nu met z'n allen in koor: lang leve de poëzie!

Gedicht dat morgen misschien te horen zal zijn, is één van onderstaande:

wij

een opgestoken hand
van de overkant van
een opgebroken straat
zomaar onverwacht staat
de buurman te zwaaien
voor het eerst na maanden

laat de wereld maar groter
hier verkleint ze elke dag
hand over hand
per knipoog ook
of even de deur tegen
en mag er suiker bij?

tegen de kranten in
verzuring tot begroeting
getuigt het leven hier
van warmte en vooral
veel van wij

opgewekt

die laatste seconden
ik zie ze niet graag
wegsluipen in de nacht
die zich zo ongevraagd
feilloos wegparkeert
met een brede sikkelgrijns

ook die geheel verlaten straten
met amper wat mens in beeld
gebogen ergens naar op weg
geen blik of woord teveel
slechts het jachtig dokkeren
met het hoofd al bang in bed

dan sta ik stom te staren
door een groot laat raam
de dag te slapen leggen
met ja, ik je weer gezien
en morgen zal het zijn
opnieuw tussen jou en mij

rust wel dan maar
mijn stukje slaap
ik laat je weer

© Frans Vlinderman

Boek in beeld!

Net uit de douche, de kelder is leeg, ik ben bijgelezen, mails en dergelijke beantwoord, en nu is het tijd voor die andere ontspanning van me: filmke zien... Veel zul je dus niet meer van me horen/lezen vandaag, al plak ik hieronder met veel plezier alvast de filmtitels van het Filmforum in Wijnegem voor het komende werkjaar. Kwestie dat je het goed van tevoren allemaal weet ;)


September: Nineteen Eighty-Four
Oktober: Barry Lyndon
November: Secret Window
December: De ontdekking van de hemel
Januari: A Midsummer Night's Dream
Februari: Girl With a Pearl Earring
Maart: Spider
April: The World According To Garp
Mei: Eréndira
Juni: De Zaal Alzheimer

Een stapeltje films om u tegen te zeggen. En wat ze hier op mijn blog staan te prijken? Het zijn stuk voor stuk verfilmingen van een boek. Simpel, toch? Boek in beeld!

Zondag + gedicht

Op zondag mag je zeker en vast altijd even blijven stilstaan bij vanalles en nog wat - al moet ik bekennen dat ik dat ook zomaar door de week doe, kwestie van voorbereid de laatste dag van de week te bereiken. Eén van die stilstaande momenten leverde volgend gedicht op.

stuk onbenul

met zijn handen diep
in de potaarde van Van Gastel
wroet hij zich een eind
naar zijn Walhalla waar
alles toch eens moet bloeien

de kat vreet zijn koelkast leeg
vergeten af te sluiten toen hij
zijn rauwe klauwen legde op
de kern van zijn bestaan
een wortel ongeschikt voor
eender welke consumptie
laat staan productie

maar 's ochtends zondag
met de randjes om de nagels
rouwt hij om de verloren tijd
die nimmer devotie geproefd
ook geen enkel doel gediend
dan wat loze contemplatie

© Frans Vlinderman

Beetje aan de sombere kant, ik weet het, maar dat komt door al dat gebrek aan zonlicht van de laatste weken. Is dit nou nog een zomer te noemen?

Mededelingen

25 augustus / 20u
(feest)podium / Mariachi Los Morenos de Amberes

Van Guadalajara tot Amberes... Inmiddels al een heel aantal jaren geleden had men ergens midden in het land van onze noorderburen een behoefte aan muzikanten die een Mexicaanse sfeer konden oproepen.

Johan 'Juan Hernandez' Verwerft zag dat wel zitten en ging erop af. Gewapend met iets dat op een klein gitaartje trok, drie akkoorden en een paar vrienden waaronder Gerardo De Jong speelden ze een hele zomer lang de ziel uit hun lijf om het de mensen gezellig te maken.

Maar de microbe had Johan te pakken gekregen en na enkele reizen naar het land van de Mariachi wist hij het zeker: samen met Gerardo De Jong zou hij een mariachi beginnen.

En zie, enkel jaren later staat er een groep van ongeveer 10 mensen op het podium. En het blijft niet bij optredens op kleine feestelijkheden. De groep wordt uitgenodigd om te spelen in Guadalajara, Mexico en komt daar op televisie. Daarnaast zijn er optredens op de grote markt in Antwerpen, er is de samenwerking met Helmut Lotti. Festivaloptredens in België, Nederland en Duitsland en niet te vergeten een hele reeks concerten voor de Mexicaanse ambassade in België.

Het is haast niet te voorspellen met hoeveel zij op het podium zullen staan, maar verwachten zij een feestelijk gebeuren, dan kan dit podium behoorlijk vol worden. Naast de vaste 11-koppige kern komen er regelmatig Mexicaanse vrienden-muzikanten op doorreis, de groep vervoegen........

€ 10 – VVK € 9

1 september / 20u
jazz(feest)café / Jazzfun en Los Playeros

Jazzfun is een vzw met als doel via socio-culturele evenementen de muziek in het algemeen en de jazzmuziek in het bijzonder uit te dragen. Als groep is Jazzfun een stel "rijpere jazzcats"! Ze kiezen voor de leuke Standards: gekende melodieën, harmonieuze improvisaties in Swing, Latin, Funky, Ballad,.. en een beetje eigen werk. Goed-verteerbare Jazz brengen, publieksvriendelijk blijven en vooral plezier beleven tijdens het musiceren; herkenbaarheid en toegankelijkheid... dat zijn hun intenties. HAVE SOME JAZZFUN! dat is hun motto.

Los Playeros, muziek met zin voor feest... Zij duiden ska aan als hoofdgenre, maar dat is niet altijd zo. Het is vooral het reggae-dub sfeertje waar ze zich goed in voelen! ... voor de rest zit er een latinovibeje in... Sommige nummers trekken ergens wel op Los Lobos of Mano Negra en bijna altijd zingen ze in het Nederlands... Een soort van middeleeuws hedonisch geinspireerde teksten met inhoud... Feesten is hun ding en daar gaan ze dan ook volledig voor!! Los Playeros is een band die na 5 jaar een stevige set heeft kunnen uitbouwen... De laatste nieuwe bezetting bekleedt de klassieke podiuminstrumenten (drum, bas, gitaar, zang, keyboard), maar daarnaast spelen ook de balofoon (afrikaans etnische xylofoon), de timbales en de conga's mee!!!

€ 10 – VVK € 9

Strijdaardig berichtje

Pom Wolff, je bent zijn naam hier ongetwijfeld al vaker tegengekomen bij diverse blogaangelegenheden, ligt onder vuur. Eén of andere droogkloot heeft niet beters gevonden dan een lekker oud-Roemeens aandoend dossiertje aan te leggen over Pom, met geen andere bedoeling dan Pom in een hoekje te drummen, te schofferen, onderuit te halen.


Pom Wolff is met zijn boomende site blijkbaar een stevige doorn in het oog van diverse andere 'goden'. Wat echter erger is, diezelfde droogkloot wil ook nog eens Google gaan misbruiken om Pom op de knieën te krijgen. Nu, ik geloof dat Pom best in staat is zichzelf tegen laster en achterklap te verdedigen, maar in deze wil ik toch Gijs Ter Haar volgen en een tegenzet doen. Pom is immers niet alleen maar een internetcollegadichter, ik voel hem ook aan als een oude vriend, iemand waarmee ik graag een woordje wissel als we elkaar nog eens tegen het lijf lopen. Daarom link ik tegen.

Planning + gedicht

Wat een prinsheerlijk leven leid ik toch. Een schat van een Nip, een al even schattige Miss Jackie T, een job waar ik me niet in verveel, een dak boven m'n hoofd, een pc om me op uit te leven. Als er al eens een mindere dag of een minder moment tussen zit, dan weet ik dat dat snel voorbij zal gaan. Gewoon die mix van hierboven.

Deze zomer heb ik me ook kunnen uitleven op tal van al dan niet artificiële podia. Een plezier voor een kerel als mezelf. Als je al jaren aan het broeden bent en je kan dan eindelijk bijna a volonté je ei kwijt, dan geniet je gewoon van alles. En de zomer is nog niet voorbij. Deze Vlinderman heeft nog diverse optredens voor de boeg: SubExperimental Podium Woord en Geluid (24/08/07, Electron Café, Breda), Den Boot op (26/08/2007, Flandriaboot, Antwerpen), Woorddadige Woensdag (29/08/2007, Café De Kleine Wereld, Antwerpen), Sprekende Ezels (2/09/2007, Café Rood Wit, Berchem), het kan allemaal niet op.

Tussendoor ga ik nog wat meer tijd uittrekken voor de verhuis van Mama Mia, beetje kelders leegmaken en andere ruimten ook uiteraard. Zolang we maar bezig blijven, niet?

dat summum

je dartelt door het leven
waarvan je altijd teveel
bent blijven geven aan
mensen die het niet
en nooit eens ooit
verdienen dat jij

ik zie ze staren
met hun klauwen
naar je reiken
ze neigen naar
waar jij al lang
niet meer bent

duizend zonnen hoog
daar, bij jouw dromen
die altijd wel uitkomen
is geen plaats meer vrij
is het wel?

© Frans Vlinderman

Verzamelingen

Vlinderman heeft af en toe eens gekke kuren. Zo las hij eens in de krant een artikel over Vlaanderen verzamelt, een nieuwe website, waarop Vlaanderen zijn inwoners uitnodigt hun verzameling te komen voorstellen en toelichten, met in het achterhoofd de niet onterechte idee dat verzamelingen van inwoners iets zeggen over wat een bevolking drijft. Meer nog, dergelijke verzamelingen zouden tot het culturele erfgoed van datzelfde volk moeten behoren.

Ha, dacht Vlinderman, grappig, ik schrijf me mee in. Tot zover alles goed. Maar toen kwam het: wat verzamelt Vlinderman? Drie jaar geleden had ik nog een heuse collectie lege pakjes Bastos, die opeengestapeld stonden op de schouw in de slaapkamer.

De Rode Ridderstrips staan bij broer Jurgen. Wat is er dan nog? Boeken? Nee, te weinig om van tel te zijn als verzameling. De jaren samen met Nip? Nog veel te pril.

Wat verzamelt Vlinderman dus? Het licht kwam uiteindelijk snel (probeer dat maar eens met elkaar te doen rijmen) en gezwind. Vlinderman verzamelt gedichten. Zijn gedichten. Om alle poëzie van de wereld te verzamelen, of toch een lekker stuk ervan, daar ontbreekt het geld voor. Maar niet dus voor zijn eigen gedichten. Enfin, het ís ondertussen al een hele verzameling geworden ook. We spreken al van vier klasseurs en een rugzak vol. En er blijven er nog regelmatig bijkomen.



Vlinderman

ik zag je glimlach
ik gaf je hem terug

twee lijntjes lang
dacht het kind dichter
toen zo fier 's avonds
glundervolle ouders
en nog eens en nog

bij elk nieuw bezoek
dat kleine dicht
iedereen zou het geweten
en nooit is het opgehouden

elke waarneming geëtst
in zijn geest beschreef
al zonder woorden
het weer te geven beeld
in afgesproken lijnen
vastgelegd op papier
en later het podium

hij ziet een glimlach
hij schrijft hem terug

© Frans Vlinderman

Gemijmer + gedicht

Ik zit hier wat te staren naar al die lettertjes en beeldjes op al die sites en ik word een beetje stil. Zomaar, out of the blue, into the blue. Ik was bezig met een gedicht te zoeken om hier te plaatsen en kwam uit op mijn opa, wat ik enkele dagen geleden geschreven heb. Hij is nu toch al weer enkele maanden geleden gestorven en er is ondertussen zoveel gebeurd... Goede dingen, slechte dingen, normale dingen, rare dingen, ze blijven maar aanschuiven om ook eens aan mijn voordeur aan te mogen kloppen en mijn koffie te proeven. Veel van de laatste maanden is bijna op automatische piloot gepasseerd, ik onderging bijna lethargisch wat er allemaal op me afgekomen is. Moeder bijna weg, broer bijna weg, je zou voor minder even overschakelen op stand by. Er zijn natuurlijk ook leuke dingen geweest, zoals gisteren met Nip, verjaardagsfeestje voor nichtje Silke, de Muzevalavonden en al die andere optredens met leuke warme mensen. Dan kom ik even aan die pauzetoets, ga ik weer even spelen. Nu ja, morgen is er weer een nieuwe dag en ook die zal dan weer overgaan in een nog nieuwere.

mijn opa

haar als het zilver
dat in kerstbomen hangt
engelentranen draden
vol levensgetuigenis

een stem die alleen
weerklonk om te verhalen
over hoe goed en wel
toen en af en toe ook
nu onder de mensen

hij is er niet langer
bij om te vertellen
hoe graag hij zijn vlees
zelf had gesneden
gekauwd, vermalen
door de tijd

maar nog steeds
in gedachten hier
bij ons, bij mij
opa, jij
en ik
nog eenmaal?

© Frans Vlinderman

Mededeling: Deed u het al op water?

Een echte Vlinderman draait nergens zijn handvleugel voor om. Te bewijze alweer dit leuke initiatief van Stichting Zondag, waar ik mijn geletterd steentje op poëtische wijze aan mag bijdragen:

donderdag 23/8
afvaart van 19u30
Maarten Inghels
Zointments for Haemerrhoids

afvaart van 20u45
Inneke 23
5 Day Boon

vrijdag 24/8
afvaart van 19u30
Guy Seret
The Senators

afvaart van 20u45
Pisteffo
Mijnheer Zee

zaterdag 25/8
afvaart van 19u30
The Chocolate Lovers
Karl Eckhardt

afvaart van 20u45
Vitalski
Rio de Amberes

zondag 26/8
20u00 Xavier Roelens
20u30 Havana 1
21u00 Frans Vlinderman
21u30 Jan, Patrik en de Plooicaravans
22u00 Simon Van Buyten
22u30 Fixkes

Antwerpen, neen, de zomer is nog lang niet gedaan ;)

Sauna + gedicht

Het is ondertussen al bijna gebruikelijk dat wanneer Vlinderman de hort op trekt, dat ie dan een hele resem (al dan niet geslaagde) foto's maakt om er ook hier een verslagsken in beeld over neer te poten. Vandaag zou niet anders mogen zijn, maar het is het toch. Vermits Nip en ik de hele dag uitgebreid in de sauna in Herselt hebben rondgehangen, waar het allemaal nogal weinig om het lijf heeft, vond ik het beter het fototoestel maar thuis te laten. Al dat vocht zou er trouwens toch niet goed voor geweest zijn en veel toestemming zou ik er evenmin voor gekregen hebben. Laat staan goesting.

Vlinderman zit ondertussen weer zo fris als een hoentje thuis. Nog na te relaxen. En nip staat beeldig in haar nieuwe jurkje met haar nieuwe vintage bottekes (nou ja, zo goed als nieuw)!

saunapplaus

brede lijven bergen
de kleren op, weg ermee
wordt wat de natuur bracht
teruggebracht tot de essentie
zonder schaamte, sans gène
zelfs de oma's laten die laatste
voor wat het is
iets ongemakkelijks

op de houten banken
bij het vale licht van
een weggedoken peertje
wordt gezeten en gezwegen
maar vooral geluisterd naar
het hooglied van het zweet
dat zacht gedruppel, ondersteund
met het droog gesmoord gezucht
van een uitgelekt mensenlijf

om dan al dansend het plezier
van een koude douche mee te rillen
de tintels de sintels doen vergeten
en het lichaam weerom klaar voor
de strijd tegen virus en bacterie
het heet gezond te zijn
al die warmte

© Frans Vlinderman

Saunagenot + gedicht

En wij zijn ribbedebie, en niet naar Walibi!

Een wisselbadje (foto © klikken)

zeer verstoorbaar

hij vermoedt een verhaal
achter elk geluid
digitaal versterkt
zonder bron aan de bron
van zijn gehoorkanaal

of hij nog wel eens luistert

drukt hij zijn oren dicht
tegen het schriele hoofd
tussen zijn benepen ogen
een neus die speurt
naar de angst die
als altijd
hem verteren wil

of hij ook wel eens snuift

en dan de deur luid
in het veel te slappe slot
nooit meer
vandaag toch niet
wordt hij bemind
door iemand die gelooft
dat hij het zelf ook

© Frans Vlinderman

Wijlie nog eens (voor de liefhebbers)

3 jaar Nip + sonnet

Niet echt veel te melden vandaag: mijn nieuwste collega, die ik mee mocht opleiden, zal verhuizen van afdeling. Dag nieuwe administratieve loonslaaf. Je was/bent een kanjer en ben er zeker van dat we je nog stevig gaan missen, met die vreemde humor van tijd tot tijd.



Verder ga ik er hier niet te veel letters tegenaan gooien. Morgen vieren Nip en Vlinderman iets dat al drie jaar aan de gang is. Gezellig naar de sauna, de hele dag lang. Geen telefoons, geen mails, geen gsm, geen nikske. Ook geen kleren. Lekker zweten, broebelen, genieten.

Voor jou, Nip, mijn voorlopig laatste sonnet en dan vooral het eerste octaaf ervan (vergeet trouwens die laatste 2 terzines maar, die kans krijg je gewoonweg niet). En al moet ik je al lang niet meer verleiden, ik doe het nog even graag elke dag opnieuw ;)

minnespel (sonnet)

ze liggen eindelijk stil te bed, daar
aan het begin van opnieuw een lange nacht
waar ze zolang beiden op hebben gewacht
tussen koele lakens wat hij en wat haar

met de sterren als onaanraakbaar getuigengestaar
eindeloos getwinkel boven de minnekracht
als eerst hij en dan zij aanvankelijk zacht
onvermoeibaar zwelgen kan in elkanders liefdesgebaar

onder dezelfde hemel wordt in alle talen
hetzelfde lied weer doodgezwegen
in het krakend nest alleen nog maar gerust

mag hij nog enkel warme koffie halen
elke ochtend zo rond een uur of half negen
terwijl zij alleen in Morfeus’ armen berust

© Frans Vlinderman

Dagverloopje + sonnet

Dag één van de nieuwe werkblok zit er weer op. Ik zag er helemaal niet naar uit, maar of het nou echt tegengevallen is? Ik dacht het niet. Het deed ook wel ergens deugd er opnieuw de mouwen voor op te rollen en er zonder al te veel nadenken tegenaan te gaan. Ik heb me boven geïnstalleerd, ver van alle telefoons, en ben begonnen met een lichte opruimactie om verder in alle rust door te kunnen werken. En dat beviel dus best.

De collega's waren er voor het grapje tussendoor, ik was er voor af en toe een luisterend oor. Niet teveel lijken in en/of uit de kast en wat is er dan mis met dat gaan werken? Voorlopig nog niet al te veel. Het onthaasten kon ik nog ruimschoots na die uren gaan doen, terwijl Nip met Schone Mama Lenie over de Meir struinde op zoek naar dat mooie stukje bij die nieuwe bottekes... En dan nog een terrasje... Ik mag dan al wel volop terug in de werkweek zitten, het blijft nog augustus ook eh, en dan moet je er wat meer van genieten. En dat laat ik mij niet zomaar ongelegen.

De enige die er wat klagerig bijloopt, dat is Miss Jackie T. Die snapt er waarschijnlijk niet al te veel meer van. Eerst is er altijd wel iemand in de buurt, dan zijn ze weer met zijn tweeën een hele dag weg. Tsja, zo gaat dat, poes, maar het levert je misschien wel een mooiere krabpaal op dan die je nu al hebt.

Frans & broer Jurgen bij Marina-Cabrio

Een tweede sonnetje om u te verleiden hieronder:

kwaliteit (sonnet)

de stilte in hun moe gedragen hoofd woog
dan toch maar voor heel even, ze vulden het gat
met zachte armen om elkander, terwijl zij zat
te wachten tot hij opnieuw tot actie bewoog

sloot zij met een trilling opnieuw haar laatste oog
en voorvoelde alvast in haar gesmolten lenden dat
waarvoor hij eerder op de dag tot haar gekomen was, wat
beduidend meer was dan die ander, die haar zo bedroog

hij staat zijn man zijn met de fierheid
van een overjaars hippiefiguur
wat moet zijn zal zo ook wel zijn

voor hem telt dan ook niet de hoeveelheid
maar pure kwaliteit ieder stukje van het uur
en dat ze gebei elkander genegen zouden zijn

© Frans Vlinderman

De Muzeval 105

Poechi 2007

Poechi 2007 + sonnet

Het is iets na de tienen, ben net terug van Leuven. Jaaahaaa, Marktrock, ik hoor het jullie al hardop met een brede smile op het gelaat uitroepen. Niet dus. Mijn reden van aanwezigheid in dat stadje, waar ik lang geleden nog eens heb gewoond, was een derde aflevering van poechi, een evenement georganiseerd door Stanislaus Jaworski en Ann Van Nuffel met muziek, tai chi en poëzie, in de Kruidtuin aldaar. Van de tai chi mocht ik enkele nog een stukje Taiko bewonderen, dat is een stukje drumgeroffel op drums om u tegen te zeggen, en verder voordrachten van Pom Wolff, Sylvie Marie, Norbert De Beule, Alain Delmotte, Herlinda Vekemans en ook een stukje muziek door Andy en Di.

Ergens wat weken geleden had ik me ook opgegeven voor het vrij podium bij Stanislaus. Die stuurde me een mailtje terug met de toezegging voor drie minuten, zijnde dus de tijd om drie sonnetten ten berde te brengen. Nergens stond erbij dat hij dat beschouwde als een maatstaf qua tijd, dus ik deze ochtend nog alles opgezocht om een degelijk sonnet te kunnen schrijven... Affin, de dag bleek vruchtbaar, want ik heb drie sonnetten geschreven, met als thema verleiding... Ik plaats er alvast eentje hieronder, de andere twee volgen nog wel eens.

Een bijkomende reden om in Leuven te zijn, waren de bottekes van Nip. Die had ze online besteld bij iemand op het internet, en ik zou ze daar gelijk gaan ophalen, samen met een jurkje. Behalve het feit dat ik de verkoopster vooraan het station aan het zoeken was, terwijl zij aan de achterkant aan het aftellen was om met bottekes en al terug naar huis te rijden, is ook dat gelukt. En het zijn schoon bottekes!

Morgen begin ik terug te werken, dat zal wat anders worden. Ik ben er een beetje uit... Gelukkig was vandaag een leuke dag, met dank aan een goede vriendin. En dan nu een sonnet ;)

wielermanie (sonnet)

te elfder ure na een leven lang maar yes
barstte een tijd terug de liefde los
beklimt hij fier gezeten op zijn stalen ros
de hoge Mont Ventoux, die koele minnares

met stroeve spieren en jammergele fluohes
het taaie vuur bedwingen van het rotsenbos
koppig overeind te blijven om dan total loss
terug te denken aan zijn allereerste lerares

ze sprak toen zwoel en vrij en ongedwongen
van de beste en de mooiste aller dopingsporten
op welhaast de kaalste berg van ’t Fransenland

tot alle dikkerds samen met haar mede zongen
dat ook de laatste ponden konden ophorten
en zij de besten van het magere wielerland

© Frans Vlinderman

Freaky + gedicht

Iemand is vandaag de kleine mijlpaal van hit nummer 10000 gepasseerd, en dat zonder te laten weten dat ie er was! Ik herinner mij nog wie 8888 was (ikzelf dus), en nu vroeg ik me af wie nummer 11111 zal worden. Als jullie me zo blijven bezoeken, dan zal dat waarschijnlijk ergens in de loop van maandag of dinsdag in september iemand worden. Ben jij die alerte bezoeker, neem dan een printscreentje, plak dat in een Worddocument (control v) en mail het me gerust door op frans_vlinderman @ vlinderman.be (zonder de spaties uiteraard). Ik peins er namelijk sterk aan iets speciaal te doen voor die gelegenheid. Kwestie van toch iemand van jullie te laten delen in mijn vreugde bij het bloggen.

Voor ik zodadelijk nog een gedicht plaats, toch even een verwijzing naar een pagina, waar in het levensgroot staat hoe het NIET moet. En mocht er iemand me kunnen uitleggen who the devil die Oxygénée eigenlijk is, mag het me ook altijd laten weten...

Tot slot dus alsnog een gedicht, ook al over hoe het niet hoeft...

bezig baasje

laat het maar regenen
een druppel per slag
die achterbaks gegeven
van baas tot onderdaan
wat hiërarchie belichaamt

al kan de klacht achteraf
bij het vertrek van alweer
een trouwe voetenknecht
slechts onontvankelijk
geen verklaar je nader
maar vergeef me
want ik was fout

er waait wervelwind
door werkend land
waar de slavenhand
minder gevuld dan
de schoffeermand
zijn klauwen sluit
omheen het eigen goed

ga dan baas en
oogst daar dan baas
wat een ander gezaaid
hier blijft een mens
gewoon een mens
baas over zichzelf

© Frans Vlinderman

Mosselen

Zo, deze namiddag zit er bijna op. De kopers van het huis van Mama Mia zijn nog eens langs geweest, mét een hele hoop dakwerkers en bespeurde ik daar ook iemand die wat weg weet met verwarmingselementen. Ik hoorde termen als strippen, tot op de blote muur, nieuwe daken, poetrels die zullen gestoken worden, ... Ik was blij dat Mama Mia met Nip de deur uit was (Ikea kan toch zo gezellig zijn soms). Straks gaan we nog mosselen eten! Woehahaha, eindelijk, we dachten al dat het er dit jaar niet meer van ging komen. Dat we daardoor een BBQ mislopen, is nou ook weer niet het ergste...