Wijnegemse Poëzieprijs 2007-2008

Vlinderman steekt even zijn neus aan het blograam, na een dag in Maastricht, om vervolgens als de wiedeweerga spoorslags af te reizen naar Wijnegem, waar een podium op hem wacht. Het belooft een leuke avond te worden met een blij weerzien met sommige gastdichters van de afgelopen twee jaren én ook sommige van de muzikanten zullen present geven. Een beetje een apart Gastvrij Podium ditmaal, maar wie niet af en toe eens afwijkt van regels en structuur, die dreigt de kans te lopen vast te roesten en niet meer uit het leven te halen wat erin zit.

Vlinderman in april 2008, GVP

Tot later!

Uit de mail: 't Antistressproject vzw

Uit de mailbox gegraaid en met de juiste toestemming en zo hier geplakt:

Lieve Mensen,


Wil je deelnemen aan een dubbeltentoonstelling?
Wil je mee op de flyer/uitnodiging? Reageer dan voor donderdagochtend, deze donderdag ja!

Zondag 21 december 2008 gaat 't Antistressproject Vzw (momenteel in oprichting!) van start.

Deel 1: van 17u tot 21u vernissage en optredens bij mij thuis in de Huikstraat 48 te Antwerpen.
Deel 2: vanaf 22u vernissage en optredens in café de Jezuiet (nabij de Academie), ook al te Antwerpen.

Zondag 11 januari 2009 finissage

Doel is ook zondag 21 december te praten met kunstenaars over het dorp Doel, en wat ginds zowal vooralsnog mogelijk zou/zal zijn.

Uiteraard stellen we de vzw zelf vooral even voor. Welk zijn de doeleinden van vzw 't Antistressproject? Over kunst en Kunst en ontspanning ende Ontspanning.

Stuur deze mail gerust door. Neem vooral deel. Geef wat van jeZelf elf ;-)

2 kunstwerk(jes) per persoon. 1 voor in café de Jezuiet, 1 voor in de Huikstraat. Voorstellen voor de etalage in de Huikstraat zijn welkom. EVENALS MENSEN DIE EEN DEUNTJE MUZIEK SPELEN WILLEN, OF POWETISCHE OPTREDENS, ALSOOK ZUIVERE PERFORMANCE-VORMEN. Contacteer ons!

Mijn telefoonnummer 0473 75 999 1, e-mail hier klikken.


Met vriendelijke groetjes,


Erwin.

Oproep: 't Gastvrij Podium woensdag 3 december 2008

Nog een kleine twintig dagen en de nachten gaan weer korten, en daar kijkt Vlinderman alvast naar uit. Het is niet altijd even leuk om bij halfduister het pand te moeten verlaten en het pas bij valavond terug te mogen betreden. Dan lijkt het alsof je dagen zo vol werk zitten, alsof dat het enige is dat zou bestaan, terwijl er nog zoveel leven daarnaast te aanschouwen valt, gaande van de bedelende dakloze tot de nijdig op zijn gemanicuurde snor kauwende rijke stinkerd voor de lichten in een file omdat ze weer eens een goede baan opnieuw moeten asfalteren. Van de vlijtig snorrende Miss Jackie T die thuis op je wacht om samen met je vrouw je te verwelkomen na een dagje kantoor tot 85 mails die om je aandacht pinkelen. Van de krant die ook zijn laatste pagina's aan jou wil openbaren tot dat boek dat nog halfgelezen smeekt om een paar geïnteresseerde handen. Vlinderman telt dus af, alweer.

Morgenavond gaat hij trouwens proberen een prijsje in de wacht te slepen in Wijnegem op 't Gastvrij Podium, al rekent hij daarbij in ieder geval op een stukje fanclub dat hem komt steunen met aandacht en een stem. Heb je dus morgenavond niets aan de hand, dan ben je altijd welkom vanaf 20u00 in GC 't Gasthuis in Wijnegem, niet zo heel ver voorbij Wijnegem Shoppingcenter. En àls je komt, wees dan op tijd... Om je er warm en wakker voor te krijgen, hierbij eentje dat ik morgenavond sowieso zal voordragen (geschreven naar aanleiding van Zuiderzinnen 2008, dit jaar in het teken van het dialect - zoek ze maar), met veel goesting trouwens :-)

met volle goesting

uit goesting is hij gekomen
fragment van een splitseconde
verbijstering uit het wonder
dat vermenigvuldiging uit deling
leidt tot atomair mirakel

hij draaft van honger naar honger
ontwijkt de doefe gemeenplaatsen
zoals een volleerd koorddanser de winden
die hem zijn balans kunnen ontnemen
en laat zich leiden door de migolle
als de eerste de beste ket die weet
waaraan hij zijn bestaan te danken

in zijn zoetepoepe-les-bains
waar de aanbedene zelf aanbidt
vermengt object zich met subject
ter meerdere eer en glorie van
in hogere kringen misprezen gedoe
tussen of op of onder de lakens
maar het zal hem worst wezen
in zijn eeuwige zoektocht naar
de oorsprong van zijn ontstaan

het is de goesting
en niets meer of minder
die hem blijft drijven
voorbij de grenzen
van het fatsoen

Frans V.

uw belastingcontroleur werkt, maar hoe

Nog niet zo heel lang geleden stond er in de krant een artikel over hoe slecht het wel gesteld was met de controles van de Belgische fiscus. Manschappen te kort, computers te kort, geen tijd voor de kerntaken van het controleren, niets functioneerde naar behoren. Natuurlijk heerlijk nieuws voor al die overijverige fraudeurs onder ons, die hun pakkans tot omzeggens nul herleid weten en lustig verder doen. Geloof me als ik toen bijna medelijden kreeg met die arme ambtenaartjes die ocharme hun jobke niet konden uitvoeren.

Vandaag denk ik daar wel anders over. Eén of andere jandoedel op de Antwerpse belastingendienst had blijkbaar wat tijd te doden (of was door dat vorige artikel een beetje in zijn gat gebeten) en dacht: 'Ik zal eens een briefje sturen naar een mevrouwke om haar wat af te dreigen, want die heeft nog geen belastingbrief ingevuld en ingestuurd en dat is nu toch wel ferm over tijd, want uiterste indiendatum was toch 2 juli 2008.' Vervolgens heeft diene mens op onze (belastingbetaler zijnde) kosten zijn tijd gespendeerd aan het opstellen van die dreigbrief en nog steeds op onze kosten op de post gedaan. De frisse moeite om zijn tanden eens in een grote vis te zetten ontbrak hem waarschijnlijk volledig, want ocharme geen tijd of materiaal daarvoor...

Kijk, het is niet omdat een vrouw verhuist dat zij ineens studente af zou zijn. Het is ook niet omdat een vrouw trouwt, dat zij ineens een werkende vrouw geworden is, laat staan ineens het jaar daarvoor al gewerkt heeft, en al zeker niet als ze toen nog steeds ingeschreven stond als studente. Zo retroactief werkt het allemaal niet. En als die kinkel op zijn burea'ke nu eens de moeite had gedaan om de kruispuntdatabank van de overheid te raadplegen (en kom me nu niet vertellen dat een belastingcontroleurke dat niet kan of mag), dan had ie zich de moeite van het ambeteren kunnen besparen - en die van mijn vrouw ook. Nu mag zij onder dreiging van belastingverhoging (waarop???) en/of een boete (sic!) zich de benen onder het lijf vandaan lopen om aan te tonen dat er niets veranderd is. Vet cool bezig, zo. En ondertussen maar klagen en zagen dat ze geen tijd hebben om achter de grote jongens aan te gaan. Niet moeilijk als men zijn tijd aan deze zever verspeelt. Binnenkort krijgen we hier nog een aanslag binnen op naam van Vlinderman, dan gaan we pas lachen, ja!

Het moest me even van het hart, vooral omdat dergelijke zever ons altijd lijkt te overkomen. Eerst dubbele boete op een vermeende sluikstorting, wat de schuld was van een bende stakende overheidshuisvuilophalers, dan een boete voor verkeerd parkeren waar het kort daarvoor nog mocht, het rijtje vult zichzelf wel aan. En dan nu, op een moment dat ons hoofd wel ergens anders naar staat, deze ongein? Vlinderman twijfelt tussen geeuwen of schreeuwen.

Genoeg!

Iemand zou me moeten beginnen betalen om op m'n vermoeide achterste (eufemisme voor 'luie reet') achter m'n pc te zitten en te surfen alsof ik zo geboren was. Nergens anders zin in vandaag, geen fut voor wat dan ook, maar wel klikken dat het een lieve lust is. Schandalig, ik beken, de dichter in mij versmoord in enen en nullen en de grootste nul er nog fier op ook. Maar wat moet je anders, als je je lamgeslagen voelt door iets wat niet in je macht ligt? Keep on smiling en maar doorgaan als het eerste beste Duracellkonijn? Ik dacht het niet. Werkelijk niet.

Soit, wilde ik nog even kwijt voor de zorgvuldig aangebrachte emulsie mijn handen van het klavier losweekt, mijn billen van de zetel, mijn ogen van het scherm, kortom, ik hier gewoon een stevige en dikke punt achter kan zetten. Genoeg is genoeg en ook dat is genoeg, zoals het al zo vaak heeft weerklonken in die fijne wereld van ons. Tijd voor wat anders, ook al zal ook dat alweer niet zo onbekend zijn als de avonturier zichzelf had voorgesteld...L

Aankondiging: Wijnegemse poëzieprijs

Ondanks alles gaat het leven door. Hieronder een uitnodiging voor aanstaande woensdag in Wijnegem.


Beste poëzie- en muziekliefhebber of -ster,

U bent van harte uitgenodigd op de 19de editie van 't Gastvrij Podium dat deze keer een best off is van wat de revue passeerde de voorbije twee jaar.
Er zijn zeven dichters en dichteressen die een gedicht hebben ingestuurd voor de Wijnegemse Poëzieprijs: 4 van de edities van 2007 en 3 van die van 2008. Zowel de jury (50% van puntentotaal) als het aanwezige publiek (50% van puntentotaal) beslissen wie de beste is voor 2007 en wie voor 2008.
De volgorde waarin de dichters voordragen wordt via loting uit een hoed op het moment zelf bepaald door de jury, dichter per dichter. Elke dichter heeft 5 minuten, waarin zij of hij het ingezonden gedicht en een aantal andere werken brengt. Zij zullen muzikaal worden afgewisseld met telkens 15 min live muziek, gebracht door de vier beste muzikanten of muziekgroepen van de voorbije twee jaar.
Kom dus op tijd (20u) of u mist uw favoriet.

Dichters voor de prijs van 2007

Frans Vlinderman:
Medebezieler van het Gastvrij Podium, administratieve loonslaaf om den brode, dichter uit passie.
Frans Vlinderman behoort al enkele jaren tot de vaste kern van de Antwerpse Muzeval. Aangemoedigd door zijn dichtersvriend Verdano waagde hij zelf eind 2003 de stap naar dit vrij podium. Hij staat in voor de poëtische programmering van ‘t Gastvrij Podium, waarvan hij tevens de inleiding op zich neemt.
Frans Vlinderman wil geen hermetische poëzie brengen. Hij is een observator van mensen en gebeurtenissen, die hij vervolgens in poëtische verzen giet. De lezer van zijn poëzie heeft daarbij vaak, zo niet altijd het laatste woord. Experiment naast maatschappelijke betrokkenheid zijn hierbij zijn handelskenmerken. Meer info via frans_vlinderman@vlinderman.be te verkrijgen.

Frieda Groffy:
Is in de eerste plaats gewoon mens, vrouw, moeder, grootmoeder, dochter, zuster, vriendin, geliefde. Ze steekt haar mening niet onder stoelen of banken als sociaal bewogen activiste, die er als 'intellectueel’ geen moeite mee heeft haar nek uit te steken en indien nodig in protest de straat op te gaan. Frieda is iemand die reist om te 'leren' en zich in andere culturen kan onderdompelen, met een open geest, warm hart en veel respect.

Sven De Swerts:
Omschrijft zichzelf als de enige ghotic-poet van Vlaanderen. Hij organiseert met Spinyopaat het enige open podium in Gent. Hij is de Brian Molko van Antwerpen. Voor spinnen knielt hij, want ze zijn zijn satan.

Maarten Van Camp:
Mede-oprichter van het Gastvrij Podium die zorgt voor de muzikale inkleding ervan. Hij houdt zich bezig met ritmische poëzie die hij soms combineert met jonglerie. Zijn gedichten zijn uit het leven gegrepen en spelen kritisch in op de actualiteit. Ze zijn scherp, maar toch ook weer zacht.
Hij nam reeds deel aan podia van de Sprekende Ezels, Muzeval, Cartoons, Wijnegem Lacht en zong een tijdje zijn Poëzie in Vera's Bigband. Momenteel zingt hij nog steeds in het koor Hei Passoep, hij trommelt, rapt en jongleert in de Murga Kinébaba.

Dichters voor de prijs van 2008

Chris Van de Rijck:
Gekend van de Muzeval en 't Gastvrij Podium als gastdichteres.

Bart Hannah:
Trouwe bezoeker en deelnemer aan ’t Gastvrij Podium.

Thomas Verdijck:
Wijnegems dichter, veelschrijver, gekend als gastdichter op 't Gastvrij Podium en medewerker. Hij presenteerde ook al regelmatig het vrij podiumgedeelte van dit evenement.

Beste muzikanten en muziekgroepen van 2007 en 2008

Munck:
Speelt voor u ballads, blues en eigenzinnige covers. Dit alles wordt verwezelijkt door Jan Vrancken op gitaar en zang, Marc Franckx op contrabas en Wannes Vrancken op cajon en drums.
Marc en Jan startten 6 jaar geleden als een bas-gitaar-zang duo. Oude, ijzersterke nummers zoals 'Blue Valentines' en 'Mothers little helper' kregen een akoestisch en basic karakter.
Munck, ondertussen uitgegroeid tot een trio, bouwt nu aan een stevig repertoire van ballads en blues (o.a. Amsterdam / The road's my middle name). Zorgvuldig uitgekozen covers geven ze een eigen(zinnig) accent (nummers van o.a. David Gray / Elvis Costello /...)
Ook eigen nummers schrijven vormt op dit moment de uitdaging voor de groep.

Marieke Lightband:
Is een singer-songwriter uit Nieuw Zeeland die op het podium staat als een huis. Haar nummers komen voort uit een mix van culturen. Dankzij haar internationale achtergrond weet ze haar publiek te bekoren met originele aangrijpende melodische muziek.
Zet je neer, geniet van haar akoestische gitaarspel en laat je meenemen door haar wondermooie stem.

Yannick Rivière:
Deze sing- en rockwriter brengt eigen Engelstalige songs met een enorme gedrevenheid en ritmiek. Hij begeleidt zichzelf op een semi-akoestische gitaar. Zijn stem gaat door merg en been. Yannick trad reeds op in jeugdcafé Pierlala van JC Ahoy. Je kan hem beluisteren op zijn site
www.riviere.be.

Sarinte:
Is een trio dat het Nederlandstalige levenslied brengt met Dieter op contrabas, Roos op accordeon en Pieter op zang en gitaar. Zij zijn ook te beluisteren op www.sarinte.be.

Namens de werkgroep 'Gastvrij Podium'
meer info: gastvrijpodium@hotmail.com

Misschien weet Ed het nu

Het weer buiten is zoals de stemming binnen: naargeestig, kil, klam. Er zit niet veel beweging in vandaag. Er moet nog zoveel gebeuren, maar het lijkt alsof Vlinderman maar niet in beweging geraakt. Na een bijzonder leuke avond bij vrienden Britt en Yoeri eergisteren, gevolgd door een bezoekje aan Oma Goes en Ko & Lenie, die ons huwelijksalbum voor het eerst onder ogen kregen, dachten Nip en Bibi er een rustige avond aan te breien gisteren, maar toen kwam dus dat onbevattelijke nieuws dat Ed er niet meer was. Waar we vorige week samen nog lustig plannen smeedden om Ed eindelijk tot in onze koekenstad te krijgen, zullen we nu verder moeten in het besef dat dat er nooit meer van zal komen. Worden we bestookt met gedachten aan zijn echtgenote en zijn dochters, en hoe het nu met hen verder moet. Het hoofd gaat er van malen, alles lijkt ook opeens zo futiel, betekenisloos.

Meer nog dan op 1 november, de dag van Allerheiligen, drukt deze gebeurtenis ons met de neus op de feiten: waartoe leidt dit alles ons? Wat is de betekenis van een leven vol gejaag en gedaas, als morgen zomaar de stekker eruit kan getrokken worden? Welke zingeving is de beste, als het enkel jezelf ten dienste staat? Leven in het nu, zoals Ed het deed, volstaat het wel om de dagen door te komen? Zoveel vragen alweer en Vlinderman laat het even los. Ademen, in, uit, in, uit, zal er nog een morgen komen? Zal er nog een bewust einde aan vandaag te beleven vallen? Futiel allemaal. En toch zal ook nu weer de tijd een vage mantel vol heling op onze schouders komen draperen, zoals dat gebeurde na Papa, Victor, Micha, Jan, Bonbonneke, Bonma, Bonpa, Paula, Marcel, Remy, en al diegenen waar ik nu even niet aan denk, maar die ik nog zo vaak moet missen. That's life? Right.

Ed Klein Goldewijk overleden

Ed Klein Goldewijk is eergisteren, donderdag 27 november 2008, plots overleden. EdKG, zoals hij op Verhalensite huis hield als prachtige mens onder de mensen, met zoveel antwoorden op zoveel vragen en niet te bang om ook die weer in vraag te stellen. Je hoeft hem niet gekend te hebben. Wij kenden hem, IRL slechts twee maal, maar welke twee maal... En dan praat ik nog niet over Nip, die urenlange sessies online met hem doorbracht. Ed, Nip heeft geen echte soulmate, maar jij, jij was dat volgens mij wel.

Maastricht, november 2007 - Ed & Nip

Maastricht, november 2007 - Vlinderman & Ed

Ed?

nu, vandaag, na zoveel
wanneer kom je dan
een onverwachte vraag
ga je weg dan
een verloren vraag
dat geen antwoord meer
dan stilte in de leegte
die jij achterliet
toen je echt weg

weet je nog wel
dood zijn is niet erg
niet erger toch
dan achterblijven
en dus verontschuldigde jij je
alvast voor later - en toch
wil je mij verontschuldigen
als ik het niet wil weten?

ik wist dat de dood woonde
hier bij ons om de hoek
bij leven van passanten
zijn streken demonstreerde
maar niet dat hij wist
op welk adres jou te vinden
zo typisch jou dan toch
onverholen en onverborgen

je goede raad is nu weg
en ik weet het even niet
weet je wel?
hoor je me wel?
hoor je me nog?

Frans V.

Aankondiging: Die Schöpfung - J. Haydn - Doel

Vlinderman treft regelmatig wat aan in zijn mailbox, dat hij graag aan het publiek in blogland voorlegt. Bij deze nog eens een geëngageerde bijdrage voor het Dorpje Doel!


Beste,

U weet waarschijnlijk dat het kleine dorpje Doel, zo mooi en rustig gelegen aan de Scheldeboorden , dreigt te verdwijnen. Het eens zo lieflijk 17e eeuws dorpje valt alle dagen ten prooi aan - georchestreerde - verkrotting, vandalisme en sloop. De inwoners doen er alles aan om, tenminste, de verdiende “waardigheid“ en de “schoonheid” van Doel in ere te herstellen en te beklemtonen en te laten herleven.

Daarom, na het enorme succes van vorig jaar, richt vzw Koma-ar Educatief, samen met “De Orde van Het Pilorijn” Beveren en vzw Calcant, opnieuw een klassiek concert in, in de pas gerestaureerde barokkerk “O.L.Vrouw Ten-Hemel-Opgenomen“ te Doel. Dit op vrijdag, 5 december ek. te 20u00.

Op het programma staat - het nu zo - symbolische "Die Schöpfung” van J. Haydn, "Und es ward Licht”, in een integrale uitvoering.

Kunt U er niet bij zijn, maar U wil ons moreel ondersteunen, surf dan naar www.kunstdoel.net en onderteken de petitie om Doel te behouden.

Mogen wij U ook nog vragen deze info door te spelen aan mogelijke geïnteresseerden uit uw familie- en vriendenkring? Met al onze dank.

Vriendelijke groeten,

Frie Lauwers
Doel

Wenst U ons financiëel een duwtje in de rug te geven ?
Dit kan op onderstaande bankrekening, met vermelding 'concert'.
Heeft U flyers of affiches nodig ? Contacteer ons gerust.

Osystraat 39, bus 1
2060 Antwerpen

Adres vorming : Scheldemolenstraat 49, 9130 Doel

Tel / Fax : +32 (0) 3 231 07 02
Gsm : 0495 16 64 75
Bank : 001-2972381-86
Ondernemingsnr. : 459 251 745
www.koma-ar.be
E-Mail: komaar.educatief@scarlet.be

Mutualiteiten, een kopzorg!

Er staat een weekend voor de deur, maar voor we daaraan beginnen ga ik nog even binnenspringen bij de vrienden van de mutualiteit. Als je immers al pakweg iets meer dan drie maanden gehuwd bent en de overdracht van vrouwliefs dossier van de ene naar de andere nog steeds niet afgerond is, dan mag je wel eens van je oren gaan maken. Mocht ik op mijn eigen werkplek op die manier te werk gaan (wat doe je anders op een werkplek?), dan denk ik dat het liedje rap uitgezongen zou zijn.

Daarna rijden we even naar Bergen-Op-Zoom, bezoekje afleggen bij Britt en Yoerie met onze trouwalbum. Dan schieten er nog drie over die we te pakken moeten krijgen, waarvan er één nog in Zweden zit tot ongeveer juni 2009, een andere zowat om de hoek bij ons en de derde in Duffel. Jaja, er wordt wat afgezeuld met het album, maar Zweden, nou, neuh, dat is ons wat te ver.

Zonet het voorstel van een bibliotheek gekregen om wat met onze Muzevalgroep te komen doen rond poëzie in het kader van Gedichtendag op 29 januari. Daar is een zekere SM Lenie bij betrokken (dag dag, SM Lenie) en als Frank De Vos dit leest, dan weet hij alvast wel hoe laat het is... Vlinderman houdt u verder op de hoogte van de stand van zaken via dit blog. Ik kan alvast meegeven dat er ook in Antwerpen die donderdagavond opnieuw een gedichtenestafette zal zijn in Den Hopsack, naar jaarlijkse traditie georganiseerd door De Muzeval. Schrijf maar alvast op in die agenda. Nog geen agenda gekocht? Rep je dan maar naar de winkel, de AVA-Papierwaren of gewoon naar de krantenwinkel om je hoek...

geloof, hoop en liefde

Hoe later op de avond, hoe schoner het volk. Bekt best lekker in de volksmond en kijk eens wie hier is? De bijna schoonste, want er is nog genoeg ruimte om later volk door te laten :p In ieder geval een snelle passage, want ik wil nog wat relaxen en dat zonder PC-sores. Het krel waar ik nu op mag tokkelen heeft me immers vandaag zomaar in de steek gelaten. Niet willen opstarten deze ochtend en deze avond aanvankelijk ook al niet. Gelukkig ben ik van het koppige soort en dacht ik dat het moest en zou in gang schieten en bleef ik proberen. Wel, het is gelukt en dus even langs hier en dan weer langs daar en dan weer verder, want stilzitten, dat is voor mensen met een zittend gat en dat heb ik niet.

Wel effie een (zeemzoet) dichtje achter laten, dan ben ik tenminste niet helemaal onbeleefd geweest vandaag (eerst niet kunnen, dan laten wachten en vervolgens weer weg voor ie gekomen is - precies een echte vent, die kent ook geen manieren)

verzen liefde

hij zaait hoop in haar hart
dat niet meer kon slaan
dan enkel voor zichzelf
de kilte van een dag
als een deken om haar heen

zacht bewegen nu haar handen
op zoek naar meer van hem
laat hij haar betijen met
een zweem van liefde
een spoor van genegenheid
op elke wang wel iets

verkussen zij het verleden
om te delen in het hier
kom bij me, mens
en laat je gaan
in deze armen

Frans V.

Filmforum: Hitchhikers Guide To The Galaxy

Omdat het toch al binnen is, alvast een preview op onze volgende filmforumvertoning in Wijnegem, uitzonderlijk niet op de vierde woensdag van de maand, maar wel op de derde (Kerstmis mag niet de mist in gaan, toch?)

Vertel het verder, waarde blogbezoeker, dat er een fantastische film op komst is en dat voor een prijs waarvoor je hem niet kan gaan huren!

Ontwaakt, gij verdorvene

We zitten hier vandaag al iets minder vermoeid aan de pc, en zodadelijk kunnen we gaan kijken naar Charlie Chaplin, dus mijn lol kan alvast niet op. Op het werk beginnen de lijken al eens om de hoeken van de kastdeuren te komen piepen, maar ik heb die deuren alvast voor even vakkundig terug op slot gekarateka't. Kwestie van mijn plezier niet te vergallen nu ik een mindere baaldag dan gisteren mocht ervaren. Ik heb trouwens vastgesteld dat bij het eerste wekkersignaal mijn nachtlampje ('s ochtends vroeg, maar daar gaan we niet over vallen, eh) aanzetten, helpt bij een rustiger en vooral vollediger ontwaken - ook het humeur krijgt dan de kans zich eens goed uit te rekken in plaats van te blijven hangen in een verrimpelde en irrationele boosheid op de hele wereld.

Over het nieuws heb ik tenandere ook niet veel te vertellen. De wereld bestaat nog, ze draait nog en er loopt nog steeds meer goedmenend volk rond dan slechtmenend, al lees ik in verhouding teveel over de laatste soort dan over de eerste - 't zal wel niet interessant genoeg zijn om den braverik uit te hangen, zeker? Enfin, ik ga nu naar buiten tegen de muur staan pissen en zien hoe mooi dat dampt, zo ergens aan de vooravond van de herfst. Vervolgens zal ik een warm gedicht erover schrijven en dat misschien presenteren te alhier. Misschien ook niet, want SM Lenie en Mama Mia durven hier ook al eens ne keer te komen piepen en wat moeten die nou met een straaltje zeikpoëzie (hebt u 'm?)

Nog even een oude haiku van me die ik nog altijd graag op een podiummeke op de mensen los laat en dan log ik weer even af uit mijn bloggen:

liggend op droog stro
voelt de hond het kriebelen
zijn kussende vlo

Frans V.

Zo moe toch

Ik ben moe, maar toch nog eerst effie naar de schilderles, we zitten aan het expressionisme. Alleen lukt het me alweer niet bijzonder goed me expressionistisch te expressioneren. Dat worden dus eerst nog véél schetsjes, vooraleer Bibi weer aan de verruf gaat...

Gelukkig bestaat er ook zoiets als zelfbeteugeling, overgoten met een portie geduldige saus, anders was het hek helemaal van de Vlinderdam en zou ik mezelf de vernieling in werken/lopen/feesten. En met deze avond wat vroeger in mijn bedje te kruipen, zal ik ook al tegemoet komen aan dat vermoeide gevoel. Hoop ik.

Filmforum: Modern Times

Maandelijks een humoristische film tijdens Filmforumavond te Wijnegem, waarom dat missen? Welkom overmorgen, en het kost quasi niets...

Een goede Charlie Chaplin voor het slapengaan verzacht de zeden...

uitgesneeuwd

Goh, na zo een weekend vol dichters, sneeuw en meer dichters, was het zelfs een hele verademing om zomaar te mogen/kunnen gaan werken. Dat hebben we dan ook uit volle macht gedaan, er staat zowaar zelfs een sollicitatie open voor een nieuwe collega! Zou er dan toch een einde aan de tunnel bestaan? Is er licht om in te baden? Het heeft er alleszins een beetje schijn van en daar ga ik me toch wel even in wentelen. Spinnen is er nog niet bij, er moet eerst nog wat opgeleid worden (na het aangeworven, uiteraard), maar de optimist in Vlinderman roert zich. En nog geen beetje ook, dus moet ik mezelf wat afremmen hier.

Dat het gisteren gesneeuwd heeft, hebben we allemaal kunnen ervaren of erover lezen. Dat het vandaag opnieuw zou sneeuwen vanaf de middag, nou, laat ik stellen dat ik dat maar een bijzonder mager beestje vond. Ik hoefde na het werk niet door de brij te ploeteren, hoorde geen friswit geknerp onder mijn huiswaartse pas, niks, nada, de weerman (navrouw?) had het alweer lekker verkeerd voor. Of hield een potje stemmingmakerij mijn tram deze ochtend zomaar overvol, met een onbeschoft wicht van een jaar of veertien dat me dacht te moeten aanspreken omdat ik per se af die tram wilde en zij erop? Wie zal het zeggen (dat wicht alvast niet). Ik tel gewoon de dagen af naar volgend weekend, dat ga ik doen, en dan gaan we sneeuwballengevecht houden, lijkt me wel wat.

Vlinderman zaterdagochtend (zo vaag, ja)

Bof, ik zou nog wat uit de krant kunnen aanhalen, maar ga jullie daar vandaag niet al te veel mee opzadelen. Er komen nog dagen en het begint alweer wat later te worden. Zodadelijk nog een boodschap van algemeen nut inzake Filmforum en dan houd ik het hier voor vandaag weer voor bekeken.

De Muzeval in december - Sabine Luypaert

π

DE 121e MUZEVAL

Poëzieavond

donderdag 11 december 2008

Sabine Luypaert

Ontwaken en het silentium

Muzikaal intermezzo door Paul De Wandeler

Inleiding en presentatie door Herman J. Claeys en Bart van Peer

na de pauze: VRIJ poëzie-PODIUM
begeleid door Frans Vlinderman
en Bart van Peer

deuren 19.30 uur - aanvang 20.00 uur

gratis toegang

locatie: literair-artistiek café Den Hopsack
Grote Pieter Potstraat 24
2000 Antwerpen (centrum)
(openbaar vervoer: Groenplaats)

Organisatie:

Pipelines vzw in samenwerking met Masereelfonds Antwerpen
en met de steun van Antwerpen Boekenstad

Links:

www.muzeval.tk
www.masereelfonds.be
www.denhopsack.be

Pipelines vzw/De Muzeval: Herman J. Claeys, Jan van Veen, Willem Plugge, Frans & Nip Vlinderman-Luyben, Erwin van Massenhove, Bart van Peer, Stille Beer, Frank Vranckx, Marijke Van Heddeghem, Pierre Magis.

Gesponsord door:

Sabine Luypaert

Sabine Luypaert is de Vlaamse auteur van een groot aantal gedichten en korte verhalen, die zij vooral online op diverse schrijverssites publiceerde, alsook op haar eigen website http://www.sabineluypaert.com. Deze dichteres en schrijfster woont in Dendermonde en is al jaren een gekende en graag beluisterde bedrijfster van podiumpoëzie.

Enkele publicaties van haar hand zijn ‘Als leegte knalt’ en ‘Woordverleiding' (poëzie), 'Anno 1930' (verhalen), 'A.K.A. Kameleon' (detective), '160 honderd zestigjes' (poëzie) en ‘Filet miauw’ (kattenverhalen). Verder werd zij de voorbije jaren opgenomen in een vijfentwintigtal bloemlezingen in zowel België als Nederland. Daarnaast zijn haar gedichten en verhalen ook terug te vinden in verschillende literaire E-zines en is ze eveneens columniste voor http://www.dekattensite.nl, zoals ze ook informatieve artikels schrijft voor http://www.infonu.nl.

Toch houdt Sabine feitelijk gewoon het meest van gewone mensen, prettige gelegenheden en gezellige internetsites, waar ze dan warm onder gelijkgezinden kan vertoeven en zich in gezelschap kan voorbereiden op haar volgende taalwapenfeit.

zondagblogje

Vandaag gaan we onze vingers en tenen er laten afvriezen in Hoboken, waar we op zullen treden met enkele Muzevallers en misschien ook nog anderen. Eerst wat werken aan de volgende aflevering van De Muzeval, met Sabine Luypaert als gastdichteres. Dat betekent affiche en perstekst ontwerpen, verspreiden via multimailing, invoegen op Cultuurdatabank, allez, voldoende om me aan de waggel te houden vandaag.

Wie nog eens wat over koehandel met een baby aandurft, kan HIER eens gaan kijken. Mijn mening daarover heb ik hieronder vormgegeven in een vers of vier.

kinderdaden

er wordt weer afgeteld
binnenkort per week
naar de jaarlijkse herdenking
van die kleine in zijn stal
anno ongeveer 0
die later de harten stal
van miljoenen mensen
door zich hun zoon te verklaren

jarenlang in stilte grootgebracht
om dan zijn woord te schenken
aan al wie maar horen wilde
en soms ook liever niet
wars van al wat ongezegd
de waarheid kon verhullen

zijn ongebreidelde liefde stak
en brak met ieder voor zich
heelde wat een wereld had kapot gemaakt
deelde barmhartigheid uit als snoep
toonde de mensen de andere zijde
van wat sterven soms kan zijn

we tellen stilaan weer af
en lezen onderwijl een nieuw verhaal
van doorverkochte babytranen
anno 2008
wat zijn we veel vergeten

Frans V.

Na Amsterdam

Vlinderman is terug thuis van Amsterdam. Terug van Zaal 100, waar Aja Waalwijk goed voor de hem en zijn poëzieavond bezoekende Vlamingen heeft gezorgd. Niets is Vlinderman tekort gekomen, alles heeft hij zomaar in de schoot geworpen gekregen: een prachtige omgeving, publiek dat oprecht geïnteresseerd was (wederdienst, want bijna allemaal zelf dichter?), sneeuw op de straten, hagel in de onbedekte hals, een ontbijt om u tegen te zeggen, warmte voor een mens die zo doorgloeide dat we gerust kunnen spreken van spontane zelfontbranding als reactie daarop, gewoonweg alles waar ik zo af en toe eens van doordroom...

Vlinderman in Amsterdam

Ben best wel moe nu en morgen nog eens aan het werk in Hoboken, het gaat me niet in de kouwe kleren zitten. Dus laat ik het hier maar bij. Ge kunt nog een eigenzinnig gedicht meekrijgen (verwennerij heet dat in het jargon, twee dagen na elkaar een dichtsel van mij mogen lezen :p )

aan wal

het is ijzig windstil
aan de wal gebeurt niets
geen stoere halm roert
de onbehouwen mond

in de verte varen ze
de schepen vol emoties
voorbij, ik voel een krop
in de maandenlang gesnoerde keel
dorstig van ziltige verlangens

durft iemand het nog aan
met mij in zee te gaan?
wie neemt de fakkel over
en steekt mijn ziel in brand?
wie heeft de sleutel
dit slot weer te ontsluiten
bruisend leven te brengen
de webben te doen daveren?

wie dan toch
durft en kan
zich tonen?

kleren mogen
als steeds

Frans V.

ongehoord, een gedicht

We vertrekken vandaag naar Amsterdam, dus gaan we ons hier niet te veel vermeien met verslaggeving, berichtgeving, blogging. Gewoon een gedicht achterlaten, eentje van het gezegende jaar 2007, toen ik nog ongehuwd het verstond om eindelijk de hand van een meisje te vragen, een meisje, dat nu mijn vrouw is. Heel in tegenstelling tot de figuur die hieronder figureert en die ik zo vaak tegen kom in dit bestaan...

ongehoord

de dader een doener
zo iemand met mouwen handen
die de pakken niet laat zitten
onderwijl wat anders plant
om later te verkopen

nee, de dader een mens
op zijn rouwgerande vingers getikt
bestookt met wederloos betoog
dat hij en hij alleen
ja, niemand anders
zo gaat dat altoos door

de dader, de mens
die niet beter kon
zich vergist heeft
schromelijk onbesef
dat hij dader werd
toen en daar
hij deed wat gedaan
nooit meer ongedaan

de dader, het slachtoffer
waar haat eenmaal gezaaid
slechts woekerrente kent
en morgen ook de galg
zodra de eer hersteld
de daad alsnog
voor even ongesteld

de dader
de doener
een mens
ontspoord

Frans V.