Gedicht: uitgebengeld

Korte strofen, hij houdt er wel van. Bij deze een staaltje ervan.

uitgebengeld

hij wil af en toe
gewoon even langs de kant
van de straat
van het leven
om tot rust gekomen
te inspecteren wat
tot dan zijn buit reeds is

van de zoen der zeemeerminnen
tot het gelach met Bacchus
een krabbel van Arragon
met een draadje van Ariadne
verbonden met wat pijl van Cupido
om de weg niet meer kwijt

dan streelt hij de vlechten van Pipi Langkous
met een rood kapje op z'n hoofd
zingt stoere liederen met
minstens zeven dwarse dwergen
onder het genot van een appel
tegen dorst naar te veel

om zijn rugzak weer op te pakken
en zijn weg weer verder
te vervolgen wat zijn pad
ongekust nog meer te jagen brengt

zo blijft het kind in hem
nog steeds ongestorven
van plas tot plas
de bengel die hij was
en immer blijven zal
zo af en toe

Frans V.

Na Amsterdam

Vlinderman is terug thuis van Amsterdam. Terug van Zaal 100, waar Aja Waalwijk goed voor de hem en zijn poëzieavond bezoekende Vlamingen heeft gezorgd. Niets is Vlinderman tekort gekomen, alles heeft hij zomaar in de schoot geworpen gekregen: een prachtige omgeving, publiek dat oprecht geïnteresseerd was (wederdienst, want bijna allemaal zelf dichter?), sneeuw op de straten, hagel in de onbedekte hals, een ontbijt om u tegen te zeggen, warmte voor een mens die zo doorgloeide dat we gerust kunnen spreken van spontane zelfontbranding als reactie daarop, gewoonweg alles waar ik zo af en toe eens van doordroom...

Vlinderman in Amsterdam

Ben best wel moe nu en morgen nog eens aan het werk in Hoboken, het gaat me niet in de kouwe kleren zitten. Dus laat ik het hier maar bij. Ge kunt nog een eigenzinnig gedicht meekrijgen (verwennerij heet dat in het jargon, twee dagen na elkaar een dichtsel van mij mogen lezen :p )

aan wal

het is ijzig windstil
aan de wal gebeurt niets
geen stoere halm roert
de onbehouwen mond

in de verte varen ze
de schepen vol emoties
voorbij, ik voel een krop
in de maandenlang gesnoerde keel
dorstig van ziltige verlangens

durft iemand het nog aan
met mij in zee te gaan?
wie neemt de fakkel over
en steekt mijn ziel in brand?
wie heeft de sleutel
dit slot weer te ontsluiten
bruisend leven te brengen
de webben te doen daveren?

wie dan toch
durft en kan
zich tonen?

kleren mogen
als steeds

Frans V.