Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

zondag 30 november 2008

Genoeg!

Iemand zou me moeten beginnen betalen om op m'n vermoeide achterste (eufemisme voor 'luie reet') achter m'n pc te zitten en te surfen alsof ik zo geboren was. Nergens anders zin in vandaag, geen fut voor wat dan ook, maar wel klikken dat het een lieve lust is. Schandalig, ik beken, de dichter in mij versmoord in enen en nullen en de grootste nul er nog fier op ook. Maar wat moet je anders, als je je lamgeslagen voelt door iets wat niet in je macht ligt? Keep on smiling en maar doorgaan als het eerste beste Duracellkonijn? Ik dacht het niet. Werkelijk niet.

Soit, wilde ik nog even kwijt voor de zorgvuldig aangebrachte emulsie mijn handen van het klavier losweekt, mijn billen van de zetel, mijn ogen van het scherm, kortom, ik hier gewoon een stevige en dikke punt achter kan zetten. Genoeg is genoeg en ook dat is genoeg, zoals het al zo vaak heeft weerklonken in die fijne wereld van ons. Tijd voor wat anders, ook al zal ook dat alweer niet zo onbekend zijn als de avonturier zichzelf had voorgesteld...L

Geen opmerkingen:

Blogarchief