Nog een snelle aankondiging in het kader van Zomer van Antwerpen: vergeet zeker niet langs te lopen op dat O'ke hieronder ;)

Bron foto: erop klikken

O

Lijstjes + gedicht

Dezer dagen gaat het hier te casa Nip & Vlinderman vooral over lijstjes maken. Wat gaan we doen met en in ons appartementjen? Wat moet er veranderen, welke afspraken moeten er gemaakt, wie zorgt waarvoor, kan er nog wat extra in huis gehaald worden en zo ja, wat? Eigenlijk is het fijn om iemand te hebben waarmee je plannen kan maken. Ik ken het verleden maar al te goed, toen ik nog zo een eenzame stakker was. Of de keuken nou vloekte met de potten en pannen erin, de sofa meer weg had van een verzamelbank voor alle kranten van de laatste drie maanden, het bed bedolven lag onder de stapels wasgoed, het maakte me allemaal geen mallemoer uit. Zolang ik maar onder dak was en wist waar ik naartoe kon kruipen als de dag en een stuk van de nacht mij weer eens opgegeten en uitgebraakt hadden.

Nu spreken we van een thuis. Iets dus om thuis te komen, iets van ons, door ons, voor ons. Er kan nog heel wat veranderen, laat ons daar duidelijk over zijn. In sommige kamers regeert/heerst Nip overduidelijk, in andere dan weer Vlinderman. Trek die verschillen wat gelijk en je krijgt een thuis voor alletwee. En dus maken we lijstjes. Spannend en tegelijk verwachtingen scheppend, dat kan ik je op een briefje geven. Of in een lijstje...

Bron foto: HIER

zijn afkomst

één leven, dat heeft hij
te geven, van geboorte tot
ongeboorte, die ene korte zucht
van een kosmisch langverhaal
dat nooit een grens heeft erkend

niets ervoor, niets erna
hij accepteert het niet
gelooft niets van het iets
omdat het zou bestaan
en wat dan, onbestaan?

dus leeft hij zijn dagen op
te vullen met daden
groots en klein, veelal
klein, hij erkent soms
zijn afkomst

hij is een sterrenkind
wat anders zou hij
meer kunnen zijn?

© Frans Vlinderman

Elegast + gedicht

Na de prentjes van gisteren (ik hoop dat ze je bevielen) even wat minder beeldends. Vorige week donderdag is Paul Akkermans overleden. Paul Akkermans was niet alleen een politicus en verwoed zelfstandige, met meer dan een behoorlijke staat van dienst, Paul was ook één van de oprichtende bezielers en ook wel beschermheren van Elegast vzw uit Antwerpen. En Elegast, dat is mijn werkgever, enkele korte onderbrekingen niet te na gelaten nu al meer dan 7 jaren. In die zin kan ik hem alleen maar dankbaar zijn voor de geboden kansen daar. Neem immers maar eens een dichter in dienst voor een andere jobinhoud, dan begrijp je al snel wat ik bedoel. Wat Elegast betreft, dat is een project dat ik maar al te graag verder zet, van onderuit, zeg maar. Voor jeugd en gezin, jong en oud, behoevend en misbedeeld. Uiteraard op mijn eigen manier.

Naar aanleiding van de tentoonstelling een tijd terug georganiseerd door Gierik/Het Nieuw Vlaamse Tijdschrift om hun zomernummer voor te stellen, schreef ik onderstaand gedicht. Ik ben dan wel geen multicreatiefje, ik laat me er wel graag eens door inspireren.

gedichtenschilder

zou hij een schilder zijn
dan nam hij telkens weer
het penseel ter hand om
neer te strijken wat zich afspeelt
achter die werelddronken ogen
waarmee alles geobserveerd

nu eens met lange halen
onderstrepen wat moet bekeken
dan weer met ontelbare stippen
zijn zware puntjes op de i
af en toe gewoon de spons
als het allemaal wat luchtiger
het smijten met de verf
wanneer hij het troebel zag

in de galerij die hem ontdekt
zou hij dan weer dichter zijn
bij de aard van zijn wezen
en woorden schenken bij het beeld
dat vragen opgeroepen heeft

hij is echter gewoon een dichter
dus neemt hij de pen ter hand
of een Bic, die ganzenveer steekt toch
zo onhandig uit zijn jeans

© Frans Vlinderman

Mededelingskens

Mededelingske (alweer, ik weet het): op zaterdag 21 juli treedt uw vlinderman nog eens aan op een voor mij onbekend podium (nou ja, die ene maal er niet bij geteld dat ik er bijna stond maar het afgelast werd omwille van een misverstand met de uitbater). Organisator van dienst: Spin De Swerts, de man die van Dark Gothic een poëtische belevenis maakt. Noteer dus alvast:

Zaterdag 21 juli, vanaf 20u

Spinyopaat organiseert

Free stage with free entrance

Podiumcafé A Mi Manera
Brouwersvliet 12, 2000 Antwerpen

Volledig programma: KLIK

Voor de tellers onder ons nog een klein nieuwtje: Nip en ik zijn welgeteld twee jaar, elf maanden en één dag samen aan de weg aan het timmeren. De buren vragen al enige tijd wanneer het allemaal af zal zijn, maar dan kunnen ze nog lang wachten! Voor jou, Nipje, of je me nog graag ziet?

Wijlie dus (Foto © LM)

Yoeri viert graag feest

Omdat we allemaal graag ne keer lachen en Yoeri wel tegen een grapje kan ;)

Verjaardagsfeestje Yoeri

Er komt niet veel meer uit deze dichter, het weekend was nogal slopend. Eergisteren bleken we niet meer aan de curryworsten te kunnen, omdat het diepvriesvak volledig toegevroren was. Een Vlinderman neemt dan onmiddellijk en zonder nadenken de beslissing dat dat ding moet ontdooien... Affin, om ervoor te zorgen dat de rest van de etenswaren niet slecht werden en de onderburen geen wateroverlast kregen, diende Frans zijn ogen open te houden tot ver na drie uur.

Gisteren was het alweer prijs: een verjaardagsfeestje voor en door Yoeri. Ik zal het kort houden: het was bijzonder plezierig, bijzonder smakelijk (behalve wat er in dat potje van hem op het vuur klaargekookt werd, dat was gewoon smakelijk), bijzonder om dus nog eens te herhalen, maar bovenal: het was laat! Rond half vier het - overigens bijzondere knusse - gastenbankstel in, deze ochtend rond den elven er alweer uit. Fransje zit hier dus met bijzonder kleine oogjes... en snapt met zijn vermoeide koppeke maar niet waarom hij hier weer geen slideshow opgekleefd krijgt. Dan maar linken dacht ik eerst, terwijl het ondertussen toch geregeld is geraakt.

Gedichtje vandaag: Cujo, vrij geschreven naar de gelijknamige hond/verhaal van Stephen King.


Cujo

het been trilt licht
af, laat dat, hij denkt
controle, hij denkt weg
en aan toen hij kuste
wat verboden was

de tijd trekt zich terug
zoals het vlees dat weigert
te bedekken wat moet gebeten
en komt grauwend tot stilstand
in een gruwelijk moment
van wederzijds erkennen

het been lilt ongecontroleerd
warm nog, hun laatste ontmoeting
was de laatste, het gesnuif
luider dan de reutel
van een hoopje onbegrip

sommige situaties
eisen vroeg of laat
altijd het juiste offer
liefst geslacht

© Frans Vlinderman

Yoeri + gedicht

Nog even en ze kunnen daar in Bergen-op-Zoom ramen en deuren beginnen sluiten. Nip en hare Vlindervent gaan het daar eens gezellig uithangen in het kader van een verjaardagsfeestje voor Yoeri. Voor het zover is, toch nog een gedicht achterlaten, voor de trouwe lezers die hier elke dag opnieuw passeren. Iris, mijn favoriete bloem, al wist ik tot enkele minuten terug bij god niet hoe zo'n bloemgeval eruit zou moeten zien, speelt opnieuw een hoofdrol.

(Bron Foto: klik op Iris)

Morgen pakken Nip en ik wat dozen uit met boeken. Boeken, dat blijft toch de constante derde factor in dit huishouden. Hoewel we beiden vaak op internet vertoeven (blogland, schrijversland, dichtersland, mailland), blijft het een zaligheid voor het oog, die boekenkasten, rijkelijk gelardeerd met boeken over kunst, boeken als kunst, verhalen van King naast verhalen van Umberto Eco, de grote filosofen op schoot bij de grote schilders, Antwerpen boven...

irisdame

nog steeds verborgen
achter de thans woekerende iris
aanschouwt zij de rimpelstroken
rond haar geloken ogen
in het spiegelglas van haar serviceflat

de handschoen over haar knoken
tegen 't jichtig reumavuur
herinnert haar het verloren uur
dat zij nog het mes hanteerde
voor het avondeten
vlak voor hij thuis zou komen

de straten stromen stilaan vol
onbekenden allen onderweg
zich niet bewust van 't mensendrama
achter die stijlloos blinkende gevel
waar het leven stilaan minder
hunkert na de laatste dag

© Frans Vlinderman

Muzeval in beeld

Muzevalpubliek (Foto © FV)

De Muzeval gisteren in Den Hopsack leverde opnieuw heel wat plaatjes en uiteraard poëzie op. Voor wie er niet bij was, ik kan helaas de poëzie niet hernemen hier, maar dat kan natuurlijk volgende maand rechtgezet worden door zelf ook af te zakken naar de plaats van het gebeuren. Wat ik wel kan doen, dat is met foto's een sfeerbeeldje achterlaten. Hier gaat ie:

Bart Van Peer (Foto © FV)

Ik begin met Bart Van Peer, onze duivel doet al en huidig inleider van de Muzevallige gastdichter, in samenwerking met Herman J. Claeys. Nadien deed hij samen met uw blogger nog de introducties van de vrij podiumdichters.

David Troch (Foto © FV)

Onze gastdichter, David Troch, was niet aan zijn podiumdebuut toe, iets wat iedereen al vrij snel na zijn aanvang duidelijk werd. Zo ontspannen, zo gedreven, zo daar, David hoeft niemand iets negatief over zijn performance te laten zeggen. De dichter, auteur, regisseur, hoe je hem ook noemen wil, bracht boeiende, fijnzinnige, af en toe diepgravende en dan weer lichtvoetige poëzie. Zijn lieftallige deerne was er, luisterde ernaar en was tevreden, net zoals het overige publiek.

Herman J. Claeys (Foto © FV)

De Man Die Geen Introductie Meer Nodig Heeft, onze initiator van De Dolle Mol, bezieler van De Muzeval, gedreven dichter, Herman J. Claeys dus. En ja, ik weet waar de J. voor staat.

Steady Eddy (Foto © FV)

Onzen Steady Eddy, doorgaans zie je hem enkel met een gitaar in de hand zijn brood bijeenspelen op de terrasjes van de Groenplaats of de Grote Markt of in een hele hoop andere cafés in het Antwerpse. Volbloed zanger en muzikant, maar ook volbloed poweet. Voor hij zou gaan werken, kwam hij even zomaar binnenspringen voor een vrij optreden met Engelstalige poëzie. Muzeval goes global!

Pierre Magis (Foto © FV)

Beminnelijke kerel, deze Pierre Magis. Hoe global De Muzeval ook moge gaan, deze dichter houdt u met de Antwerpse voetjes letterlijk op de grond. Genietbaar en met veel humor tussen de regels door.

Sylvie Marie (Foto © FV)

Hare doorluchtige deerne zelf, met poëzie uit het hoofd, uit het hart ook. En een verwoed blogster, ga er maar eens kijken.

Erwin de Antistresspoweet (Foto © FV)

Erwin, dat is verrukkelijke chaos. Dat is met de woorden jezelf laten verloren vallen en dan weer overeind krabbelen met een nieuwe boodschap. Gedreven boodschapper ook, antistress zonder loosheid in het begrip. Ik heb er zelfs een opname van kunnen maken, al zie je er de ballen van, vanwege zo donker. Gelukkig is de geluidskwaliteit net iets beter, al is het niet veel ...

Sabine Luypaert (Foto © FV)

Na een lange periode van afwezigheid was ze nog eens van de partij, Sabine Luypaert. Mét haar solodebuutbundel, waaruit ze maar wat graag de poëzie op ons los liet. Niet altijd mijn persoonlijke voorkeur qua stijl, maar Sabine, dat is een vrouw naar mijn hart: altijd goedlachs, met een voorliefde voor binnen- en buitenpretjes.

Spin De Swerts (Foto © FV)

De meest uit de band springende dichter van de avond, Steven De Swerts, Spin van dienst, samen met Vlinderman van de insectenbrigade. Spin bracht zoals steeds zijn donkere poëzie met het nodige pathos, als dichter met bezieling, met roeping, al dacht hij niet echt thuis te horen binnen de Muzevalcontext. Hoezo, niet thuishoren, de Muzeval discrimineert noch selecteert, Spin! Binnenkort, 21 juli 2007, treedt Spin trouwens ook nog naar buiten met A Mi Manera (My Way), een poëtische avond ergens aan Brouwersvliet 12 te Antwerpen, maar daarover later meer.

Yerna Van den Driessche (Foto © FV)

Haar zijn we ook reeds tegen het lijf gelopen tijdens de Antwerpse voorronden van de slam, waar ze indruk maakte met haar expliciet gearticuleerde poëzie. Blijkbaar kent ook Yerna de weg naar de Muzeval.

Patricia De Landtsheer (Foto © FV)

Het waren niet allemaal uitsluitend dichters. Ook Patricia De Landtsheer, na enkele poëzieën in volle jeugd meer bepaald een jeugdboeken- en romanschrijfster uit Dendermonde met ook al enkele toneelstukken op haar naam, kwam af op de Muzeval. Het blijft daar precies slachtoffers regenen. Ondergetekende stond trouwens samen met Patricia reeds eerder in de proza- en poëziebundel 'Een Gebloemde Lezing', 2006.

Frans Vlinderman (Foto © FV)

Het mocht dan wel quasi midden juli zijn, toch was het geen onnozeliteit om mijn uniform-lievelings-trui aangetrokken te hebben. Verdomd koud tegenwoordig op straat!

Algemeen over deze avond: we zullen ons moeten beperken tot een tiental dichters op het vrij podium, om iedereen de kans te geven zijn ding te komen doen. Hoe en wat, dat zal nog bekeken worden door de Muzevalkerngroep, maar ik hou jullie via hier wel verder op de hoogte.

Nip + gedicht

Nip is terug in het land, en zalig dat dat is. Pas nu ze hier terug rondloopt, bemerk ik tenvolle hoezeer ik haar gemist had. Miss Jackie T is er ook ongewoon rustig van. Voor ik dus wat foto's van gisteren oplaadt, dit berichtje om iedereen te laten weten dat Vlinderman opnieuw een bijzonder gelukkig man is.

Nip en d'r Fransje in mei (Foto © FV)

voorgespiegeld

de strak geknoopte das
twee woorden per uitdrukking
noch de dure polsen geur
verbergen ook maar iets
van de man

elke ingekorte nagel
afgebeten zin noch ooggeknipper
er staat een verhaal dat
niemand kan ontwijken
net zo min een pas gedoopte
het water kan vergeten
nog blinkend op het hoofd

hij zet een ontzette pas
achteruit, geen afwerend gebaar
behoedt hem voor de kracht
die zo humorloos naar hem lacht
noch dempt de geluidloze gil
nog stiller dan voorheen

er kleeft bloed aan de ontkenning
dat hij niet zou zijn
zo grijnst hij zich toe
zo ondergaat hij zichzelf
in genadeloze reflectie

© Frans Vlinderman

Muzeval + gedicht

Ik heb het al tot in den treure toe gezegd, maar het is Muzeval nummer 104 vandaag. Ik ga er dus niet meer woorden aan vuil maken, maar me wel voorbereiden op deze avond. Ik ben aan het printen, om deze avond opnieuw wat werk voor de allereerste maal op een podium te brengen. Meer info vind je elders wel op deze blog.

effie zonder

jou pluk ik
elke nacht
zo zacht

de buren weten
niets, jouw pracht
op water, op de schouw

water ieder uur
en tranen
altijd weer
als ik je sterven zie
zo zonder wortel

© Frans Vlinderman

Debuut solopoëziebundel + gedicht

Nog snel een mededelingsken:

Hallo,

Eindelijk heb ik het genoegen u te mogen en kunnen meedelen dat mijn allereerste Solo Poëziebundel een vaststaand feit is. Deze boreling draagt de hemelse naam

Woordverleiding
Zonder verzuim

Van Sabine Luypaert

***

Wat mag u verwachten?

Poëzie over talrijke alledaagse momenten waarmee men zich kan identificeren, dankzij het scherpe observeren van de mens in al zijn aspecten. Voel de verademing, laat u leiden 'zonder verzuim' en ervaar hoe u in de handen van de dichter willoos zult achterblijven. Verlangend naar meer… en dit alles in een heerlijk gevulde bundel.

Inhoud: 58 gedichten
ISBN: 9789078935032
Prijs 14,95 euro
(exclusief verzending per post volgens het Belgische Nationale tarief (2 euro voor B) en (2,40 euro voor N)

Meer info, een blik op de cover en bestellingsmogelijkheden hierover hier.

Wanneer de bestelling goed doorgekomen is, krijgt u een bevestigingsmail. U kan natuurlijk ook per mail bestellen.

Opmerkingen:

1. Bij meerdere exemplaren in één bestelling zullen de verzendingskosten aangepast verrekend worden volgens de Belgische Posttarieven, hetzelfde geldt voor alle internationale bestellingen.
2. Bestellingen zullen na ontvangst van uw betaling onmiddellijk doorgestuurd worden.
3. Op vraag wordt er graag een gesigneerde versie van gemaakt.

Met heel vriendelijke infogroeten,

Sabine Luypaert

Na deze aankondiging toch even eraan denken dat het 11 juli is vandaag en dat verdient nog dit gedicht (jaja, toch, twee op enen dag).

ik Vlaming

hier sta ik pal
met twee voeten star
in de zachte grond
van mijn land, zo klein
dat in driehoeken begrepen
ik niet vendelzwaaien hoef

het warme zand krioelt
tussen mijn geplante tenen
terwijl de groene zee mij kust
met eindeloze tongehalen
de zon in de zee in de zon
voel ik me radeloos thuis

Vlaming op papier
een echte Belg, ik zwelg
in hoe ik me voorstel
onderdaan te zijn
van een heus land

misschien meer
misschien ook niet
misschien
doet er niet toe
zegt mijn pas
bij elke maat

© Frans Vlinderman

Ongetaalbaar + gedicht

Heerlijk, eens een kritische noot te lezen over het niet foutloos kunnen schrijven door zoveel schrijvers. En dan heb ik het niet over al die kleine stomme typfoutjes (die uiteraard te corrigeren vallen bij nalezen), maar over de t-fouten, over het zondigen tegen de bezittelijke naamwoorden, over de kromme toestanden van sommige zinnen. Pom zit op de wagen, Max zit op de wagen, Frans is er net op gesprongen, nog iemand zin in een ritje?

Nog even een kleine herhaling, zo de dag vóór, en dan sluit ik af, uiteraard met een streepje poweet uit Borgerhout, iets over kinderleed en hoe daarover niet gedicht mag.



kleine zieligheid

het is niet omdat
maar juist vanwege
in stilte rusten
zal je nooit
en verder
leven ook wij
slechts schimmen
bij de herinnering
aan al wat wij zoal kunnen

dus nee, toch niet
zwijgen doet er niet toe
meer nog, zwijgen pas
kindermoord, maar dan echt
met voorbedachtheid beraad
omdat het spreken toch
veel te moeilijk

© Frans Vlinderman

Gedicht

Na de mededeling eerder deze avond (doe je mee?) toch nog een gedicht (en er zitten er nog -tig in de pijplijn). Zo kort voor de nacht leek me dit geschikt. En ik herhaal: het blijft altijd een primeur hier op de blog waar Vlinderman huis-houdt ;)

dromenvanger

op het talud overdag
luistert hij, gedegen man
naar de bevelen links en rechts
ten uitvoer te brengen wat
uitvoering werd opgelegd

niet voor niets is hij
de gids voor wie geleid
het doel wil bereiken
in de sterren reeds gesteld
en ook naar waarde ingeschat

na het landen van de zon
onder het eenzaam geluid
van koor na koor verstomd
de dromenvanger die niet weet
van zwijgend lossen in de nacht

de leidersdaad bij het woord
vecht hij slechts overdag
tegen de demonen die hij veracht

om troubadour bij leven
vroeg en laat toch
altijd de onverlaat die
soms echt eens rustig slaapt

© Frans Vlinderman

Nationale Poëziedag 2008

Kunstenvereniging vzw Symbiose volgt de uitgestippelde weg naar de NATIONALE POËZIEDAG 2008

Voor de 8ste maal op rij organiseert vzw SYMBIOSE een Nationale Gedichtendag te Dendermonde. De vereniging roept opnieuw poëzieminnend Vlaanderen op om massaal gedichten in te sturen. Prozaïsche teksten zijn ook welkom. De deelnemers zenden maximum 2 gedichten of 1 tekst in en beperken zich tot max. 1 A4-blad. Een jury zal worden samengesteld om de 20 beste gedichten in een bundel te verzamelen. Over de beslissing van de jury wordt achteraf geen discussie gevoerd. De gekozen gedichten worden door de vereniging niet voor andere doeleinden gebruikt tenzij voor de gedichtendag. De auteur blijft eigenaar van zijn of haar gedicht of tekst. De gedichten worden verwacht tegen uiterlijk 10 december 2007 op adres: vzw Symbiose, Spoorwegstraat 69 te 9200 Dendermonde. De gedichten vermelden een pseudoniem of kenspreuk. In een gesloten omslag bevindt zich de naam, woonplaats, eventueel e-mail en tel.nr. van de auteur. De gedichten mogen niet aangetekend worden verzonden. Niets mag de eigenlijke identiteit van de auteur vooraf verraden. Deze formule wordt gebruikt om vooroordelen ten opzichte van de auteurs tegen te gaan en iedereen op een evenwichtige en eerlijke manier een kans te geven.

Gedichten die later dan voormelde datum worden ingestuurd, worden niet meer opgenomen in de bundel.

De vereniging behoudt zich het recht voor om schunnige, aanstootgevende, kwetsende of opruiende poëzie te weigeren. Ook té politiek getinte gedichten worden geweigerd. De deelnemers die worden opgenomen in de bundel zullen tijdig worden verwittigd. De auteurs ontvangen geen vergoeding voor deelname of opname van het werk in de bundel. Deelnemers die hun gedichten wensen te laten voordragen door een woordkunstenaar tijdens de Nationale Poëzieavond dienen dit te vermelden. De vzw organiseert opnieuw een vrij podium, afgewisseld met korte muzikale intermezzo's. In functie van het aantal deelnemende auteurs zullen de niet-aanwezigen op de poëzieavond niet kunnen worden vermeld wegens tijdgebrek.

Elke geselecteerde auteur ontvangt één gratis bundel. De vzw behoudt zich het recht voor de bundel tegen een billijke prijs te koop aan te bieden. Bundels die niet worden afgehaald kunnen tegen betaling worden nagestuurd. Het volledige gedetailleerde programma wordt later meegedeeld.

Patricia De Landtsheer
auteur ­ coördinator en voorzitter Gedichtendag 2008 vzw Symbiose.

Veel succes.

Nationaal Thema 2008: Poëzie en de dingen.

Gazettenklap + gedicht

Zo af en toe bijna dagelijks lees ik in de krant wat bij. En dan kom je toch schrijnende toestanden tegen. Neem nu het Belgisch kampioenschap touwtrekken. Nog tot middernacht 10 juli (morgen dus) staat het open in te schrijven met je ploeg om Belgisch kampioen te worden in deze bijzondere discipline. Heel wat anders dan boomstammetjes gooien of vier dagen non-stop jezelf laten opsluiten in een café met enkele vriendjes en vriendinnetjes en een stuk of wat BB-camera's. Eén van dé Belgische bodemeigen activiteiten dreigt dit jaar niet door te zullen kunnen gaan wegens... te weinig inschrijvingen! Stel je voor, en dat terwijl het aantal ingeschreven leden niet verminderd, maar zelfs vermeerderd is. Moet wel Belgisch zijn, deze onlogica valt niet anders te beschrijven. Affin, allen wat vrienden bijeen zoeken, beetje oefenen in de grootste tuin en dan snel inschrijven op hun site.

Ben je niet zo ruw van nature en wil je het liever wat gezelliger houden, dan kan je eens gaan kijken op deze blog. Vlaanderen in de prijzen met een Gents koppel in verwachting van maar liefst twee identieke tweelingen. En nu maar hopen dat die niet in een eigen taaltje beginnen te brabbelen...

En tot slot nog een gedicht - het is ook al zo lang geleden - voor de reislustigen onder ons.

uit het hart

hun tempel in goud
temidden het bruin der bergen
schittering onder loden zon
op haar lokroep tot over de horizon
miljoenen uit hun schulp

ter openbaring hunner wereld
haar ingewanden opengesteld
consumering binnen haar muren
het hoogste goed der net gehuwden
met menig zaad geplengd
voor ‘t eerst op koud plavuis
onder 't oog van niets gezien

't is daar nabij Medina schoon
dat ik haar voor 't laatst ontwaard
mijn blanke hart heb nagelaten
zomaar open voor 't religieus genot

© Frans Vlinderman

Virusnieuws

Vandaag opgevangen nieuwtje:

(bron: klik op afbeelding)

De computerwereld vreest een nieuw virus dat onder meer alle mp3-bestanden op uw pc onklaar maakt. Wie besmet is, weet dat onmiddellijk, want het virus lacht zijn slachtoffers luidop uit (als de luidsprekers tenminste aan staan):

'U bent besmet en uw systeembestanden zijn uitgewist. Sorry en nog een prettige dag,' zegt het in het Engels terwijl het zijn vernielende werk doet. Specialisten gaven het virus de naam BotVoiceA. Het raakt de computer binnen als een Trojaans paard, in een andere verpakking, zoals bijvoorbeeld een attachment bij een e-mail. BotVoiceA zou zich niet automatisch verspreiden, het wordt enkel bewust doorgegeven.

Doe dus zo maar niet Uw mail open, maar kijk echt of het:

1. geen spam is.
2. van geen oude bekende is, die met U nog een eitje te pellen heeft.

Hopelijk brengen we nu niemand op gedachten ;) In ieder geval, kijk vooral goed uit je doppen bij elke (onverwachte) e-mail met bijlage, vooral als je een mp3-verzamelaar bent. Voor je het weet, kan je weer alle files uit je back-up, die je uiteraard trouw elke dag gemaakt hebt, terugzetten naar je vaste schijf, die de drie jaar dat ie al meegaat, nog steeds niet vervangen is...

Met dank aan het forum van Antwerpse Gilde.

Werchter Classic + Muzeval + gedicht

Frans & Nip, uw stralend publiek (Foto © vriendelijke passant)

Het duurt hier al bijna een hele week lang, blogberichten waarin Pink pertinent op de voorgrond staat. Ik realiseer het me en tóch moet ik er nog één keertje, samen met de lezer, doorheen. Gewoon om wat foto's te delen, die ik gisteren samen met Nip gemaakt heb tijdens het tweede optreden live dat ik van haar mocht meemaken. Om het hele sfeerbeeld mee te pikken, kan je ook even bij Nip langs, die heeft daarnet alvast een eerste selectie gemaakt van foto's.

Tom Helsen bijt de spits af (Foto © FV)

Wie zou ze nog herkend hebben, deze OMD-ers? (Foto © op foto klikken)

Pink, een grootse entree (Foto © NL)

Pink in volle actie (Foto © FV)

Pinkie guitarman (Foto © FV)

Anouk al even hevig als Pink (Foto © NL)

Dankzij het inscannen van barcode van het ticket bij binnengaan én buitengaan (en dus inderdaad helaas géén polsbandje), hebben we trouwens nog een tweetal mensen kunnen blij maken, die graag John Fogerty en/of Elton John wilden bijwonen, maar er niet teveel geld tegenaan wilden gooien. In ruil voor onze kaarten kregen zij de kans daartoe en wij een cola en pintje. Mooie deal, toch?

Uitgeteld op de trein (Foto © NL)

Verder er nog even aan herinneren dat het aanstaande donderdag opnieuw Muzeval is in Antwerpen. Nummer 104 staat dan alweer geprogrammeerd om al dan niet gekend poëtisch geweld op de toehoorders los te laten. Ik zal er uiteraard ook weer bij zijn. U ook?


klein retoriekje

zullen we dan maar
blijven wachten, nachten lang
palaveren over het leven
dat het toch zo schoon
en onderwijl wat adem halen?

zullen we dan maar
de uren gedogen die ons resten
samen nesten en de eieren leggen
die ons verstand zo prachtig
en nadien alles weer vergeten?

of zouden we de volmaaktheid kennen
onder al wat is gewoon verborgen
achter de grenzen onzer ogen
oren, neus en geest ook
de grenzen aan de wereld?

zullen we?
zouden we?
of moeten we dan maar?

© Frans Vlinderman

OMD + aangebrand

Zaterdag 7 juli zal de herinneringen ingaan als de dag dat zowel Nip als ik ons Pink hebben laten verbranden. Donkerpink zeg maar, het kleurtje dat nog enkele dagen zal trekken en laten weten wat een stel idioten we toch kunnen zijn. Bij het vertrek deze ochtend meegesleurd wat we met een halve blik naar buiten dachten nodig te hebben: truien en een paraplu. Geloven wat je ziet, zo heet dat, en het zag er nogal bewolkt uit, zo rond een uur of tien.

Een halve dag later beseffen we dat we de professionele weervoorspellers best eens mogen geloven als ze pertinent blijven zeggen dat het een zonnig dagje zal worden. Samen met Tom Helsen (aangename verrassing) trad inderdaad ook de zon aan. Om te blijven branden, de hele dag lang. De af en toe passerende wolkjes en zuchtjes wind strooiden zand in onze ogen en nu zitten we hier, met vel dat trekt om het hardst. Ooit leren we het wel.

Zonnecrème? Is een paraplu ook goed? (Foto © NL)

Wat Pink de zangeres betreft, daar kom ik morgen nog op terug. Nee, OMD, die mannen, die hebben me nog eens aangenaam verrast.

Orchestral Manoeuvres In the Dark (Foto © FV)

Pure nostalgie was het, die oudere muzikanten hun o zo bekende nummertjes te mogen horen spelen op dat megapodium. Ik voelde me gelijk terug in de tijd geslingerd, met meer en langer haar, een groter stuk in de voeten, jeugdhuissfeertje alom, zalig dus. Terug van weggeweest, die mannen, en ik heb het zien gebeuren, was er gewoon bij. Voor Nip waarschijnlijk de grote onbekende - en waarom ligt die vlindervent van haar nou zo hardop mee te brullen? Daarom dus ;) Zo een beetje als sommige dames schijnen te hebben met Anouk, maar dan minder uit nostalgie...

Werchter + Nip + gedicht

We gaan over een klein uurtje vertrekken. Eerst nog even kiezen welke kleren we aan zullen (het zou zonnig worden, maar het lijkt wel of er regen in de lucht hangt), dan een doucheke, boterhammekes smeren, camera'tje inladen en dan zzzzzzZZZZZZZZOOOOEEEEEEEEEFFFFFFFF, op naar Werchter...

Nog even een dikke proficiat aan Nip, die voor al haar afgelegde examens geslaagd is. We hebben het gisteren gevierd met een glaasje champieter (merci, Mama Mia) en wat kleine hapjes (merci, Delhaize). Nu nog een scriptie en één opgeschoven vak (Mens en wereldbeelden in de wetenschap) en ik heb een gediplomeerde filosofe onder dak. Niet dat ze dat nu nog niet zou zijn, want niets wordt hier zonder vragen benaderd. Zelfs ik hou van jou passeert hier niet zonder zo een krul met een puntje eronder.

moderne tijden

tot zo en dan gewoon
puur op karakter zij
aan de vaat en hij
alleen met zijn verlangen
een droge doek in de hand

elk kopje een gedachte
nat achter het oor
zij alhaast in dromenland
de nacht alvast in het hart
vertederd door het keukenneon

hij droogt wel zijn verlangen
als een Robin-theedoek-Hood
tegen al het eigentijdse bloeden
is hij best bestand

hij bespringt pas als
alle lichten zijn gedoofd
met genoegen
en zeer genegen
een echt moderne vent

© Frans Vlinderman

Pink, here I come!!!