Drukke dag vandaag: Doel & Circa 2009, Vlinderman gaat zich niet vervelen. Voor degenen die thuis blijven, hieronder een ietwat somber tafereel, dat mij begin 2006 kwam aangewaaid. Kijkt u er gerust met evenveel onbehagen naar en weet dat Bibi in één van de beste vormen van zijn leven verkeert, met aan zijn dolgelukkige zijde Nip.
Nip & Vlinderman
onuitgegeven tafereel
hij streelt bedachtzaam zijn verloren klavier een trouwe dienaar altijd volzaam en gedwee te ondergaan wat hij erin durft te slaan
zich niet bewust van het vocht op zijn wang gebruikt hij een allerlaatste maal zijn anders onachtzame zakdoek hij droogt de laatste inkt
het vloeien werd bloeien in de herst waar het bloeden nooit als echt ervaren langzaam stollen moet met groeten van de lente
verklikt hij zijn licht en geeft zich over aan het duister in de stilte van het laatste verhoopt hij op zichzelf slechts zijn wanhoop
Maandag 5 tot zondag 25 oktober, doorlopend te bezichtigen tijdens de openingsuren van bibliotheek Permeke Gratis
In Bibliotheek Permeke stellen we de gedichten van onze poëziewedstrijd tentoon. Thema van de wedstrijd en thema van Circa 2009 is ‘To Belong’ of ‘Erbij Horen’. De winnende gedichten vind je in deze brochure, een ontwerp van Andrej Babenko. Deze talentvolle Antwerpse kunstenaar met Oekraïense roots stelt samen met alle ingezonden gedichten enkele van zijn werken tentoon. Andrej Babenko (°1974) emigreerde op 25 jarige leeftijd naar België waar hij zijn studies in grafisch ontwerp en schilderkunst aanvatte. Vrijwel onmiddellijk na zijn afstuderen werd hij aangenomen als grafisch vormgever en illustrator bij de Vlaamse Opera. Zijn “seizoensbeelden” gooien er hoge ogen. Winnares van de gedichtenwedstrijd is Marijcke Cauwe, een Antwerpse seniorendame met één roman op haar palmares. De oude man, is een liefdesverhaal dat zich afspeelt in Antwerpen tegen de achtergrond van de twee wereldoorlogen. Het werd in eigen beheer uitgegeven door boekscout.nl. Marijcke Cauwes gedicht ‘Aan Antwerpen, stad met een haven’, verscheen in het tijdschrift Koninklijke Havenwerktuigen S.K. in het nummer van Maart 2006.
Drumbeats
Receptie, boekvoorstelling en theater Vrijdag 16 oktober, vanaf 17u30 Brede School ‘Het Keerpunt’, Prins Leopoldstraat 52, Borgerhout Gratis
Met een receptie, boekvoorstelling en theater openen we deze editie van Circa 2009. Samen met alle partners van Circa 2009 ontvangen de Federation of Anglophon Africans in Belgium (FAAB) en Brede School ‘Het Keerpunt’ je in hun Hacienda Popular. Live muziek door de groep ‘Assempa’, een drankje en een hapje brengen je in de stemming voor de voorstelling van ‘Wooden gongs and drumbeats’, het nieuwe boek van Chris Dahi. Chris Danu Onuchukwa, geboren in Nigeria als zoon van een koning van Ubakala in Umuahia, woont sinds 1986 in België. Hij leert uit eerste hand alles over traditie, gebruiken en folklore van zijn land van oorsprong. In zijn boek ‘Wooden gongs en drumbeats’ brengt hij 31 volksverhalen samen, verhalen gebaseerd op de verhalen die doorgegeven zijn door Chris’ ouders en grootouders. In deze moderne tijd van internet en tv mogen deze wijze verhalen niet verloren gaan. Het is een boek voor zijn kinderen en kleinkinderen, voor de jongere generatie Afrikanen en voor iedereen die ze wil horen. Chris Dahi studeerde sociologie aan de Universiteit van Jos in Nigeria en is actief als journalist, researcher en schrijver. Aansluitend op de boekvoorstelling stelt Lady Pot Money hun nieuwe theaterstuk ‘O Jo Ro’ voor. Theater met muziek en dans gebaseerd op Afrikaanse volksverhalen. Deze creatie mengt traditioneel West-Afrikaans educatietheater met nieuw, jong en experimenteel theater. Regisseur Babatunde Bamidele studeerde Bewegingsleer en Gezondheidsopvoeding aan de universiteit van Ibadan. Hij werkte voor dit stuk samen met een groep jonge, getalenteerde acteurs uit Antwerpen. Kom erbij, hoor erbij!
Een literair programma om van te snoepen. Rachid Bouziani, Frans Vlinderman, Su-Yin Wang, Pierre Magis, Rosana Carcamo Sereil (ov), Bart Van Peer, Bridget Tapua, De Antistresspoweet en Herman J. Claeys (ov) brengen poëzie met Marokkaanse, Belgische, Chinese, Spaanse en Zimbabwaanse roots. Soms in het Nederlands, soms in de taal waarin de poëzie wortelt. De Ghanese Nancy Anima Baffour zorgt met highlife voor de nodige muzikale afwisseling. Nancy Anima Baffour is gezegend met een prachtige en opwindende stem waarmee ze in het verleden enkele gospelzwaargewichten ondersteunde. De 5 winnaars van onze poëziewedstrijd: Marijcke Cauwe, Roger Nupie, Bert Deben, Philémon Heeren en Tine Hertmans, lezen hun winnende gedichten voor.
Een productie van Pipelines vzw/De Muzeval en vzw Imane
Concert ‘Sindicato Sonico’ Zaterdag 17 oktober, 20u Zaal 't Werkhuys, Zegelstraat 13, Borgerhout Inkom: 8 euro en 6 euro voor leden, studenten, +3, vervangingsinkomens Sindicato Sonico brengt een nieuw genre: mariachi funk 'n roll. Traditionele ritmes uit verschillende thuislanden gemengd met elementen uit cumbia, funk, ska en rock 'n roll. Roman Santos (Mexicaan) en Marco Bustamante (Boliviaan) zetten hun aanval in begin september 2004 in Antwerpen. Al snel kwamen Juan Carlos Bonifaz (Mexicaan), Aldo Aranda (Mexicaan), Marcelo Moncada (Chileen) en Ruben Valle (Cubaan) de gelederen versterken. Veel bandleden zwierven jarenlang door Europa om elkaar dan tegen te komen in Antwerpen. Sindicato Sonico is een groep die houdt van feestjes, maar met hun muziek doen ze ook een oproep voor meer verdraagzaamheid en respect in deze wereld. Bal Global Multicultureel dansbal Zaterdag 17 oktober, 20u CC Deurne, Frans Messingstraat 36, Deurne Inkom: 8 euro en 6 euro voor leden, studenten, +3 en vervangingsinkomens
Bal Global is een multicultureel dansbal met live muziek én dansinitiaties. Bal Global toert voor het tweede jaar op rij rond in Vlaanderen en Brussel. Naast een West-Europese, Roemeense, Russische, Afrikaanse en Indische dans, wordt voortaan ook een Turkse dans aangeleerd. Het achtkoppig gekleurd muziekensemble zorgt live voor de passende deuntjes. Bal Global bestaat uit dansers en muzikanten van hier en daar en richt zich tot iedereen die graag nieuwe culturen ontdekt en graag danst.
Intercultureel Boekenplein Uitgebreide boekenmarkt geopend door het Mladi Braka Kadrievi Orkest Zondag 18 oktober, van 10u tot 17u De Coninckplein, Antwerpen Gratis
De boekenmarkt op het De Coninckplein sluit zijn vijfde jaargang af. Sinds januari 2005 vindt er een maandelijkse boekenverkoop plaats, en deze sympathieke verzameling kraampjes is ondertussen een echte klassieker geworden. Flanerend tussen boek, hapje en drankje kan je er gouden koopjes doen en genieten van leuke, intieme optredens. Circa 2009 verruimt het aanbod met boeken van ondermeer Uitgeverij Vrijdag, Black Label, Oxfam Bookshops en publicaties van onze partners. Vanaf 12u kan je genieten van hapjes uit Nigeria, Latijns-Amerika, Oeganda, Indonesië, Marokko en Vietnam. Het intercultureel boekenplein wordt geopend door de blazers van het Mladi Braka Kadrievi Orkest. Dit Macedonisch zigeunerorkest zorgde voor de soundtrack van de film Time of the Gipsies van Emir Kusterica. Daarnaast, en verder meer, Speakers’ Corner, kinderanimatie, interculturele modeshow en muziek.
i.s.m. Antwerpen Boekenplein
Speakers’ Corner Gesprekken met auteurs, theatermakers en opiniemakers Zondag 18 oktober, van 11u tot 13u De Coninckplein, Antwerpen Gratis
Geen open forum op deze Speakers’ Corner, wel het vrije woord. King Franky en Paul Schrijvers interviewen Antwerpse spraakmakers. Onder andere Elisabeth Marain, Vitalski, Stan Laureyssens, Chris Dahi, Babatunde Bamidele, Sering vzw en Benjamin Verdonck. Daarnaast gaan we op de dag van het referendum over de Oosterweelverbinding de discussie aan over democratie en interculturaliteit. Onder andere met directrice Karin Heremans, Ivan De Rycke van Ademloos en woordvoerders van federaties van verschillende gemeenschappen.
Elisabeth Marain debuteerde in 1979 met de roman ‘Het tranenmeer’, waarvoor ze de prijs voor het Beste Literair Debuut kreeg. Echt bekend werd ze met ‘Rosalie Niemand’ uit 1988, het beklemmende verhaal van een vrouw die veertig jaar in een psychiatrische instelling verbleef zonder geestelijk ziek te zijn. Andere bekroningen van haar werk volgden. Onder andere voor haar jeugdverhalen.
Vitalski was één van de oprichters van ‘Circus Bulderdrang’. Hij is wijd en zijd bekend als de nachtburgemeester van Antwerpen en literair entertainer. Voorjaar 2008 verscheen bij uitgeverij The House of Books zijn nieuwe roman ‘De fetisj’, het vierde deel van zijn romancyclus ‘De geur van nat haar’. Stan Lauryssens reisde als jong verslaggever de wereld rond en interviewde de groten der aarde. Hij sliep in een hangmat in het oerwoud van Brazilië en maakte in de Amazonestroom jacht op krokodillen. ‘Zwarte sneeuw’, zijn eerste misdaadthriller, werd bekroond met de Hercule Poirot-prijs. Stan Lauryssens woonde zeven jaar in Spanje als buurman van Salvador Dalí. Hij schreef er een boek over, ‘Dalí and I: het ware verhaal’, dat door Hollywood wordt verfilmd. Chris Danu Onuchukwa, geboren in Nigeria als zoon van een koning van Ubakala in Umuahia, woont sinds 1986 in België. Hij leert uit eerste hand alles over traditie, gebruiken en folklore van zijn land van oorsprong. In zijn boek ‘Wooden gongs en drumbeats’ brengt hij 31 volksverhalen samen.
Babatunde Bamidele studeerde aan de universiteit van Ibadan. Speciaal voor Circa 2009 creëerde hij het theaterstuk ‘O Jo Ro’ voor. Theater met muziek en dans gebaseerd op Afrikaanse volksverhalen. Deze creatie mengt traditioneel West-Afrikaans educatietheater met nieuw, jong en experimenteel theater.
Sering vzw is een sociaal-artistieke theaterwerkplaats in het hartje van multicultureel Borgerhout. Ze werken met deelnemers uit alle geledingen van de maatschappij, van alle leeftijden en doelgroepen. Ze ontwikkelen langdurige artistieke processen, met theater, zang, muziek en dans, om de deelnemers bewust te maken van hun kracht en mogelijkheden.
Benjamin Verdonck is één van de vaste theatermakers bij het Toneelhuis. Zijn nieuwste project heet ‘Kalender’ en zal bestaan uit een honderdtal acties verspreid over één jaar. Deze acties spelen zich af in Antwerpen, vaak op symbolische data. Verdonck wil spelen in de stad en zich de stad toe-eigenen zonder autoritair te worden. Hij wil iets doen bewegen in de stad, ervoor zorgen dat verhalen de ronde doen en mensen erover praten.
Voor kinderen Verhalen, sprookjes, pottendraaien, vlechtjes, schmink, tekenen en schilderen Zondag 18 oktober, van 11u tot 16u Expostieruimte Transit, De Coninckplein, Antwerpen Gratis
Ik hoor het fluisteren van de wind, de verhalen vol vuur, van de aarde, vanuit de oceaan. Zij komen naar jou toe met klank en tover in mijn woorden en mijn stem. Echt waar! Het is de wereld van magie. Verhalenvertelster Marijke Goossens tovert in Transit van 12 tot 15u een sprookjesachtig plekje tevoorschijn waar ouders met hun kinderen vanaf 4 tot … heerlijk kunnen genieten van verhalen op het verteltapijt. Maar Mim Van Keer, beter gekend als Mim El Messaoudi, bijt om 11u de spits af. Ze vertelt Arabische en Berberse sprookjes voor kinderen van 7 tot 10 jaar. Sprookjes die ze ook in haar romans gebruikt. Bekende werken van Mim Van Keer zijn Nadhira, de heks van het Rifgebergte en Amira Wallada of het verhaal van een geheime liefde. Handen uit de mouwen steken kan ook. Jan Welffens van Potterij ’t Rolleken brengt vijf draaischijven en de nodige klei mee naar het De Coninckplein. Onder zijn deskundige begeleiding kunnen kinderen een potje draaien. Jan Welffens heeft sinds een tiental jaren een atelier in Lille in de Kempen waar hij, kinderen zowel als volwassenen, de basisbeginselen van het pottendraaien bijbrengt. Jan Welffens maakte onder andere een studiereis naar Afrika waar hij in Burkina Faso toekeek hoe daar prachtige potten gemaakt werden op een manier die sinds mensenheugenis onveranderd gebleven is. Misschien kunnen de kinderen hun gedroogde kunstwerkje beschilderen aan de stand van Taller de Arte, een Latijns-Amerikaanse organisatie die in Antwerpen met kinderen tekent en schildert. Magie!
Fashion Interculturele modeshow, muziek en dans Zondag 18 oktober, vanaf 14u De Coninckplein, Antwerpen Gratis
Als afsluiter op het De Coninckplein showen modeontwerpers van Afrikaanse, Indonesische en Russische origine drie traditionele kledingculturen. Cultural African Arts and Developments zorgt voor een Afrikaanse modeshow, modeontwerpster Elena Tashkenbaeva van de vereniging Debuut kleedt de Russischtalige gemeenschap en een Javaanse modeontwerpster toont traditionele Indonesische kleding. Dat kan niet zonder muziek. The Preachers brengen reggae, gospel en rock. Enkele jaren geleden startte Obilagwa Uchenwa uit Nigeria, IBO-State, met zijn groep. Hij was het beu om jonge Afrikaanse Belgen op straat te zien rondhangen. Op eigen houtje huurde Obilagwa een repetitieruimte en sprak hij de jongeren aan. Join The Preachers. Katjusha is een volksgroep die traditionele Russische volksmuziek uit de verschillende regio’s van de Russische Federatie speelt, zowel oude als moderne muziek. Ze luisteren met hun muziek, soms geschreven door Sovjet troubadours, traditionele plechtigheden op, de sfeer van een huwelijk of Russische Vastenavond. En dan is er dans in traditionele klederdracht. Viatikare werd opgericht in Bandung door Barli Sasmitawinata, Paul Kusardy and Tanaka Hardy in 1960. Al snel volgden afdelingen in Surabaya, Bali, Jakarta, Semarang, Pontianak, Medan, Bogor en Tokyo. Viatikara betekent eenheid in verscheidenheid. Ze dansen de Glipang dans, de Tabur Sari dans, de Pecut dans en de Jejer Banyuwangi dans. Volksdansen uit Oost-Java, levendig en dynamisch, zacht en sierlijk, vrolijk en ritmisch, soms sensueel
Negen jaar geleden verliet S zijn geboorteland Kazachstan. Hij bouwde in België een nieuw leven op. Ondanks het feit dat hij nog steeds op een verblijfsvergunning wacht, voelt hij zich in België meer thuis dan elders. Zijn familie heeft hij al die tijd niet meer gezien. T is in een soortgelijke situatie. toen hij naar België kwam, reisde zijn beste vriend uit zijn geboortestad mee, maar die keerde al na enkele weken teleurgesteld terug naar Kazachstan. T bleef. Ondertussen acht jaar lang, zonder verblijfsvergunning. We filmden hun familie en vrienden in Kazachstan en hun reactie op videoboodschappen van S en T. De film verklaart niet, maar toont het leven in Kazachstan dat enkel laat vermoeden waarom mensen als S en T hun vaderland verlieten. Een film/performance met live bijdrage van muzikanten S en T.
Zoals een weekje geleden de broer van Vlinderman verjaarde, is het vandaag de beurt aan de zus. Vermits het een vrouw betreft, gaat Bibi niet het aantal jaren verklappen te alhier, maar ik had haar wel een gedicht toegezegd. Hieronder dan ook mijn bijdrage van vandaag, die ik geheel en al opdraag aan Silvie. Feest ze, meis, en laat maar eens weten waar en wanneer wij elkaar over de provinciegrenzen heen nog eens kunnen treffen. Doe trouwens Thyne ook maar een dikke knuffel voor haar verjaardag gisteren ;-)=
Vlinderman, Silvie & Jurgen
levensman
reeds als kleine baby deed hij zijn ouders bloeien hij toverde dan een glimlach op zijn tandenloze mond en kirde bij elke knuffel
als jongen maakte hij hen fier door de buurvrouw te groeten haar gras voor niets te maaien met haar een glas melk te drinken uit bewondering voor haar rimpels
nu is hij een man geworden en verrast hij iedere vriend met een helpende hand waar nodig hij is best een gewone mens geworden
hij is een rare snuiter die houdt van het leven misschien ook weer niet al bij al blijft hij altijd wel uniek
Deze avond is er een poëzieavond in Den Hopsack (Grote Pieter Potstraat 24 te 2000 Antwerpen) en Vlinderman gaat daarheen om ook zijn stem te verheffen bij al dat onrecht. Maar ook om te verduidelijken dat er nog steeds hoop is. Hoop, dat 'beslissende' mensen de moed hebben om in te zien dat ze niet goed bezig zijn geweest. En hoop, dat doet nog steeds leven...
Verzetting, bezetting, alles met en voor Doel (bron afbeelding: KLIK!)
gericht dolen door Doel
het polderdorp geslacht offert haar Doelenaars voor een letter verschil tot dolenaar zonder huis op de plek waar de beuk gezet en uitgewaaid geplet tegen de weidse vlakte moest en ook die zal verdwijnen eens afgegraven valt dan het doek over een dok waar ooit dat Doel
maar kijk
zo nu en dan triomfeert hij de dolende doch drieste Doelenaar bij alweer een glimp van Vrouwe Justitia doorheen de kieren van haar blinddoek op de waanzin van wat eens beslist nooit meer onbeslist omdat het water te diep, veel te diep en dat ondanks enkele kilometers verder wat enkeling geen Westerschelde nog dieper wil het onzin zou dit dorpse Doel toch
met maanden vol rijp in het verschiet staan meer en meer de mensen op over de grenzen heen één idee om de vooruitgang vóór terwille hun schouders onder nieuwe kunst op restanten van kersverse ruïnen omdat vaak alleen die kunst het kent van ons met geld dat toch altijd rollen zal
en dus
geef ons tijd, Hoge Heren geef ons ruimte, gehavende Farizeeërs geef ons terug, al is het maar voor even in bruikleen, onze huizen ter bewerking, onze landerijen ter aanmering, onze Scheldeoever bezint, gij die beslist en herbegint samen met ons
Antwerpen stevent in ijltempo af op een infarct tussen pro en contra, waarbij vuige bewoordingen niet geweerd worden door partij zus of partij zo in het debat rond de Oosterweelbrug. Ik typ bewust 'rond', want heel veel 'over' gaat het de laatste dagen niet meer, het is schieten op de tegenstander om te raken, en dan primeert inhoud niet meer. Vlinderman is zo vandaag NIET naar een Conscienceplein-poëziehappening gegaan, omdat hij geen zin had om met pek en veren of iets minder dramatisch (maar toch) terug naar huis te keren. Een andere mening erop nahouden dan wat voor meerderheid dan ook, het blijft een gevaarlijke bezigheid. Het begint met het woordje 'dommerik' naar je hoofd geslingerd krijgen, maar het eindigt uiteindelijk waarschijnlijk met brandende kruisen in je voortuin, of lekke banden, of achterklap bij je werkgever om je onderuit te halen, of wat nog allemaal.
De Oosterweelknoop, achilleshiel van het project om de stadsverkeerstromen te laten vloeien als nooit tevoren en waar de Lange Wapperbrug deel van uitmaakt, zal ik daar maar een gedichtje aan ophangen? Beter dan mee te doen aan dat moddergedoe van de laatste dagen op zoveel internetplaatsen.
Nog vijf maal slapen en dan kunnen we het over bruggen bouwen hebben, maar vandaag hou ik het dichter bij eigen huis: ramen en toestanden als je het Engels woord in deze dagen daarvoor hanteert. De dekkingsgraad van wie allemaal een pc in huis heeft staan (of meerdere, dat spreekt) stijgt met de jaren. Een pc met Windows op, stilaan zijn er steeds minder mensen die niet begrijpen wat je bedoelt als je daarover spreekt. Ook internet en de toegang daartoe gaan crescendo in de begrippenwereld van de doorsneemens. Vier jaren geleden inspireerde het mij tot onderstaande. Klik Start to Shut Down!
Saai, zo een blauwe achtergrond? (bron afbeelding: KLIK!)
Windows opent een raam
laat ons niet surfen het is niet veilig meer het onbekende te verkennen op het wereldwijde web waar een onzichtbaar foutje ramen en deuren heeft geopend voor de malafide superhacker
en laat ons maar niet mailen ook al ken ik dan jouw adres want ik kan je niet vertrouwen mijn openheid te misbruiken voor wat een ander jou heeft aangedaan met een kleine worm of groter paard
laat ons dus nog eens gaan kijken naar de film in een steil en groot complex er schijnt iets over zagen te zijn en daarna kunnen we dan, als je wil wat overbodig bloed gaan schenken ik bel je dadelijk op, ok?
Vermoedelijk heeft Vlinderman hieronder het gedicht van de oudste zijner mannen geplaatst, maar ik zie hem daar nog steeds echt zo zitten als ik me hem voor het geestesoog tevoorschijn tover. En het mag al eens wat luchtiger, denk ik ook bij mezelf. Iemand die ik vorig weekend heb teruggezien deed me wat aan die stoere Vikings denken en ook hij ziet er dezer dagen wat minder ruig uit dan pakweg zeven jaar geleden. Het kan 'boegeren' in het leven.
Het kan natuurlijk altijd erger :p (bron afbeelding: KLIK!)
Noorman
hij vloekt nog even onbehouwen als in de middeldagen van eeuwen geleden toen hij nog uitroeide wat niet aan zijn humeur voldeed
ook het bier vloeit nog bij sloten aan zijn rijkgevulde dis waar de maagden hem nog steeds behagen tot het donkerst uur heeft geslagen
maar boven zijn woeste baard fonkelen zijn ogen wat minder fel, hij is meegegaan met de tijd en wapent zijn ogen nu met een bril
de sneeuw die hij tegenwoordig ziet is niet meer zo zwart want de buit heeft hij vandaag maar zelf gekocht hij is een Noorman met digitale TV
Nogal wat mensen hebben zo omtrent de jaarwisseling nogal de mond vol over goede voornemens. Vlinderman uiteraard ook, maar hij ziet ook een andere vorm ervan: nanemens. Waarover die zoal kunnen gaan, heb ik trachten te verwoorden in onderstaand gedicht. Gelijk ook mijn bijdrage deze zondag op deze dagelijkse blog.
het is allemaal voor op een andere dag als hij eens tijd vindt maar dus niet vandaag want hij moet nog rennen heelder tanden bijsteken boven zichzelf uitgroeien om gedaan te krijgen wat hij allemaal wil
hij plant ondertussen het geheim van de tijd te ontsluiten om haar te begrijpen dit jaar zal hij nog meer dan vorig een nieuwe man zijn omdat soms dromen uitkomen van samen op weg gaan en alles zomaar delen
De man mag wat meer voor het voetlicht geplaatst worden, vindt Vlinderman. Daarom waarschijnlijk zijn onwaarschijnlijke reeks man-gedichten. Bon, hier is er nog eentje, om u alvast voor te bereiden op jaarsovergangen in mindere omstandigheden ;-)=
liefhebberman
kronkelvingers in zijn rug prikken onderhuidse beelden van gehoest en stramme leden voor welzeker een dag of zeven of voorwaar een hele week
vermoedt hij sloom vermoeid dat het avondfeest gepland best wel anders kan passeren met een verraderlijke neus die vandaag toch anders loopt
dus beproeft hij het oud recept niet bevreesd voor zware katers van de heet gekruide grog maal twee en de welgevulde warme kruik alleen heil de nacht die raad zal brengen
hij is een echte liefhebber van kromme generatietrucjes en andere loze middeltjes maar zal er toch wel staan bij het jaarlijks blij gespring
Vandaag verjaart de broer van Vlinderman, dus gaat Vlinderman strakjes met veel plezier eens kijken aan welke toog mijnheer zijn laatste herdenking van tram drie gaat vieren, maar eerst kom ik u bezoekende hier nog wat achterna laten. Het is niet helemaal een favoriet van me, maar toch, het heeft volgens mij genoeg in zich om gelezen te mogen worden...
het is windstil aan de wal gebeurt niets geen halm roert zich ook de onbehouwen mond houdt het bij stijf gesloten
in de verte varen ze de schepen vol emoties voorbij en hij voelt een krop in de maandenlang gesnoerde keel vol opgedroogde zieleroerselen
of iemand het nog aandurft diep met hem in zee te gaan wie neemt de flakkerende fakkel over en steekt zijn ziel in brand kolkt het schuimend door zijn hoofd
hij is op zoek naar de beheerder van de sleutel om zijn slot opnieuw te ontsluiten en zo bruisend leven te brengen en hem te doen daveren op zijn verwaterde grondvesten
wie dan toch durft en kan zich tonen kleren mogen als steeds
Bibi gaat dan vanavond wel voordragen, het schrijven gebeurde eerder thuis of onderweg. Niet veel te makken daarmee, maar bon, we gooien hier nog maar eens een oudje op de digitale stoep...
Morgen komt een fotografe een foto'ke nemen van Vlinderman, vandaag blijkt hij gewoon noest aan het werk om De Muzeval morgen zowel als volgende maand in alle rust en peis en vree te laten verlopen. Toen besloop hem de gewillige goesting om eens een ander oudje op de internetter los te laten, gewoon om eens te zien of die er klaar voor is. Bij deze ;-)=
zijn spiedende blik met getuite lippen duister en licht tegelijk terwijl het water hem onbedaarlijk in de mond stroomt typeert een zoekend man verloren in een straatje waar aan het einde de roem in een steegje verscholen wacht
pijnigt hij zijn arme hoofd waar een schattenkaart zegt dat het voor waar is en bijna bijna bereikt hij zijn doel als de beelden hem bestormen van zijn sokken blazen en dan weer steels verdwijnen met de droeve westenwind
hij was er bijna bij zijn dichtorgasme bleef zonder pen een onbeschreven verlies
Poëten en liefdesgedichten, het is een cliché zo oud als je grootje en dan nog eentje waar Vlinderman zich graag verre van probeerde te houden. Toch zijn er hier en daar sporen terug te vinden in het Vlinderarchief van dichterlijke uitlatingen over De Liefde. Of het gebrek eraan, dat zijn dan nog de meest frequente. Vandaag, aan de vooravond van het Antwerpse referendum aangaande Lange Wapper, waar de kranten momenteel niet meer weten welk standpunt eerst te belichten, neem ik u graag mee naar de toenmalige Vlinderman, zoveel jaren terug, zonder zijn Nip aan zijn zij en wat hij er toen van dacht/voelde/vond...
Erika De Stercke schrijft al een aantal jaren gedichten. Daarbij geeft het vinden van het juiste woord in een zin pas echt en dan ook bijzonder veel voldoening en plezier. Dat ontbrekend woord kan haar dagenlang zoet houden.
Erika De Stercke
Haar gedichten gaan over alledaagse dingen, gebeurtenissen. Ze hoort een verhaal of pikt ideeën van vrienden op, die dan beginnen een eigen vervormd leven te leiden. Spontaan ontspint er zich dan een gedicht in haar gedachten... aan verbeelding dus geen gebrek!
Bron: Erika De Stercke Bewerking: Frans Vlinderman
Het eerste weekendje oktober zit er ook alweer op, dus in principe is nu iedere student terug - of eindelijk - aan het studiewerk. Dat brengt mij ertoe om versgewijs te berichten over een avondstudent, die ik een viertal jaren geleden verpakte in onderstaand gedicht. Nu zou ik dat waarschijnlijk anders omschrijven, maar eerder dan dit nu te doen, zal ik een ander gedicht schrijven. Misschien geef ik het dan wel de titel avondstudent 2 mee ;-)=
Wie wil deelnemen aan een wedstrijd, kan HIER altijd eens een kijkje gaan nemen. Meer verklap ik niet, behalve dat het een keuze inhoudt, verbonden aan 18 oktober 2009 voor alle Antwerpenaren en bij uitbreiding ook enkele niet Antwerpse Vlamingen... Anyway, Vlinderman houdt het deze zondag rustig en laat één van zijn dichtsels maar verder het blogwerk opknappen en gelijk ook de poëtische noden van sommige van mijn bezoekers te alhier lenigen. Geniet nog van de rest van het weekend, want het begint alweer te korten en de week die komt kan ook voor u een belangrijke zijn...
Vlinderman en zijn Nip zitten stikkapot na een dagje Efteling voor neefje Sander en nichtje Thyne ter ere van hun eerste communie ergens in het voorjaar. Niet dat het lastige familietelgen waren, integendeel, je had er geen broertje dood aan zolang je de teugels niet te lang vierde, maar het blijven wel lange uren ononderbroken gefocust zijn. Aan alle ouders: chapeau, jullie verdienen stuk voor stuk per kind dat zo knap wordt opgebracht een standbeeld! Veel gelachen, veel genoten, veel foto's ook, maar wie Vlinderman en foto's in één zin uitspreekt, weet dat hij het best binnenkort alvast zijn licht eens opsteekt bij eega Nip... Allez, als toegift toch al een drietal pics...
De Eftelingse Holle Bolle Gijs met Thyne & Sander
Tante Nip met Thyne & Sander & suikerspinduo
Nonkel Vlinderman met Sander & Thyne & ijsjesduo
rondjesman
er valt niets meer te zeggen het doek is eindelijk weg gevallen over een periode van verlangen en nog meer het is dan toch voorbij
hij klimt niet meer in bomen op zoek naar zachte takken waar hij wiebelend kon lachen met de angst in haar blikken waarmee zij hem weer grondwaarts riep
ook schaaft hij geen knieën meer die zij dan moet verzorgen sussen met een kopje choco lekker warm en het velletje alweer bijna genezen
de jaren zijn voorbijgegaan en ineens staat hij daar een man vol jongensdromen en wie weet kan hij dan nu haar ook eens in de rondte rijden
Wegens kleuterachtig gedrag van een enkele 'volwassene' worden alle reacties gecontroleerd op inhoud, alvorens geplaatst te worden. Anonieme reacties, daar is een mens feitelijk niets mee, dus die worden niet altijd geplaatst. Gewoon even (onder)tekenen, dus.
Nip & Vlinderman
Nip & Vlinderman
