Gedicht: Noorman

Vermoedelijk heeft Vlinderman hieronder het gedicht van de oudste zijner mannen geplaatst, maar ik zie hem daar nog steeds echt zo zitten als ik me hem voor het geestesoog tevoorschijn tover. En het mag al eens wat luchtiger, denk ik ook bij mezelf. Iemand die ik vorig weekend heb teruggezien deed me wat aan die stoere Vikings denken en ook hij ziet er dezer dagen wat minder ruig uit dan pakweg zeven jaar geleden. Het kan 'boegeren' in het leven.

Het kan natuurlijk altijd erger :p (bron afbeelding: KLIK!)

Noorman

hij vloekt nog even onbehouwen
als in de middeldagen van eeuwen
geleden toen hij nog uitroeide
wat niet aan zijn humeur voldeed

ook het bier vloeit nog bij sloten
aan zijn rijkgevulde dis waar
de maagden hem nog steeds behagen
tot het donkerst uur heeft geslagen

maar boven zijn woeste baard
fonkelen zijn ogen wat minder
fel, hij is meegegaan met de tijd
en wapent zijn ogen nu met een bril

de sneeuw die hij tegenwoordig ziet
is niet meer zo zwart want de buit
heeft hij vandaag maar zelf gekocht
hij is een Noorman met digitale TV

Frans V.