Gedicht: rondjesman

Vlinderman en zijn Nip zitten stikkapot na een dagje Efteling voor neefje Sander en nichtje Thyne ter ere van hun eerste communie ergens in het voorjaar. Niet dat het lastige familietelgen waren, integendeel, je had er geen broertje dood aan zolang je de teugels niet te lang vierde, maar het blijven wel lange uren ononderbroken gefocust zijn. Aan alle ouders: chapeau, jullie verdienen stuk voor stuk per kind dat zo knap wordt opgebracht een standbeeld! Veel gelachen, veel genoten, veel foto's ook, maar wie Vlinderman en foto's in één zin uitspreekt, weet dat hij het best binnenkort alvast zijn licht eens opsteekt bij eega Nip... Allez, als toegift toch al een drietal pics...

De Eftelingse Holle Bolle Gijs met Thyne & Sander

Tante Nip met Thyne & Sander & suikerspinduo

Nonkel Vlinderman met Sander & Thyne & ijsjesduo

rondjesman

er valt niets meer te zeggen
het doek is eindelijk weg
gevallen over een periode
van verlangen en nog meer
het is dan toch voorbij

hij klimt niet meer in bomen
op zoek naar zachte takken
waar hij wiebelend kon lachen
met de angst in haar blikken
waarmee zij hem weer grondwaarts riep

ook schaaft hij geen knieën meer
die zij dan moet verzorgen
sussen met een kopje choco
lekker warm en het velletje
alweer bijna genezen

de jaren zijn voorbijgegaan
en ineens staat hij daar
een man vol jongensdromen
en wie weet kan hij dan nu
haar ook eens in de rondte rijden

Frans V.

Ebony Sikelelwa Wuyts

Heden ochtend vroeg op pad, want neefje Sander zou zijn eerste communie doen en daar wil nonkel Vlinderman dus best bij aanwezig zijn. Om 9u26 ter plaatse bleek er aan de kapel van Duffel nogal weinig beweging te bespeuren, wat Nip quasi onmiddellijk opmerkte. Eigenaardig, voor een communicantenmis die binnen 4 minuten van start zou gaan. Het werd snel helemaal duidelijk na een telefoontje naar Oma Mama Mia. We stonden er een week te vroeg! Over agendamensen gesproken, wij blijven er stom bij.

Gelukkig konden we nog terecht bij Getuige Ann & Dochter Cato, die ons samen met Opa Ivo warm ontving met niet ontplofbare Senseo-welzijnskopjes. Zo geraakt een mens ook ne keer waar hij tot dan toe nog niet geraakt was.

Halve voormiddag later aangebeld bij Fiere Nieuwe Papa Polle en Fiere Nieuwe Mama Wendy, om kersverse dochter Ebony Sikelelwa Wuyts te gaan begroeten. Een wolk van een kind en twee tropische buien vol milde weldaad van ouders. Toch wel leuk om zien hoe twee mensen samen hun weg zoeken te plaveien met meer dan genoeg ruimte voor een ander mensje.

We hebben de dag zonet afgerond met een pitta-onderhoudje samen met Britt & Yoerie, twee buurmensen van de Red & Blues, en daar houden we het dan ook bij in onze berichtgeving vandaag. Niets te kritisch, dat bewaren we voor later. Geniet nog van deze avond en laat maar weten of het nog steeds avond was ;-)

Na de blub

Van mijn blub gisteren ben ik al wat bekomen. Niet dat het er op het werk wat minder op geworden is, daar moet ik nog steeds van begin tot einde stevig uit mijn pijp komen om het allernoodzakelijkste gedaan te krijgen, maar omdat ik het moet toegeven: eventjes blub zeggen, verlicht het gevoel absoluut en volkomen. Waarschijnlijk omdat het zo een geheel niets zeggend woordje is, totaal onverwachts om te horen (lezen, in uw geval) en omdat het toch zoveel uitdrukt. Ik ga trouwens eens broeden op dat woord, want ik vermoed er een gedicht in. Of een gedichtje, dat kan ook.

Nip is vandaag de prinses gaan uithangen in Het Paleis en dat leverde een mooie rok, een flashy jeans en een leuk leren jasje op. Zo is die verjaardag van haar ook weer verzilverd. Bibi heeft het afgerond met een setje Ferrero Rocherkes, dus mogen we ervan uitgaan dat zij alvast in feeststemming verkeert. Overmorgen gaat Vlinderman nog een lang dagje maken en dan kan hij zich weer toeleggen op alweer een weekendje. Feestweekendje trouwens, want we starten met een feestelijke receptie om te eindigen met een communiefeestje van neefje Sander. Moet er nog zand zijn?

En een engel zal nederdalen en over Miss Jackie T waken...

Mei zit trouwens vol verrassingen en feestjes allerhande, waarvan het leukste voor de dichter in mij mijn allereerste optreden in Ruigoord zal zijn, tijdens Vurige Tongen, een poëziefestival dat toch al enkele jaartjes op de internationale agenda staat tijdens het Pinksterweekend. Daar valt uiteraard nog wat aan voor te bereiden en eerst hebben we volgende week nog De Muzeval, maar stiekem tel ik toch al stevig af om in de Vlindermobiel te stappen en mij richting Amsterdam te begeven...

Meer volgt later nog wel, zoals steeds ;-)

Sander + gedicht

Gisteren een zalig dagje niksen. En 's avonds wou ik dan wat filmpjes meepikken op de DVD-speler. Maar dat viel ferm tegen: eerst was er een film, waarvan de helft ontbrak. Dan was er een film die niet wilde starten. De derde bleef dan weer om de vijf seconden hangen - en probeer daar maar eens rustig onder te blijven. Ben dan ook een beetje vroeger gaan slapen dan anders, vermits er toch niets te bekijken viel.

Morgen gaan we naar Broer Jurgen en Schone Zus Joke om de vijfde verjaardag van Neefje Sander te vieren. Een rasechte bengel, zoals ik mezelf en Jurgen herken, die Sander, en Nichtje Silke doet er in niets voor onder. Dat belooft als die twee zich meer en meer mondiger zullen roeren...

door het ge-uk

onstuimig onttrokken ze zich
aan de veilige haven die
hun baarmoeder hen eertijds bood
om zich in de wereld te werpen
met de geestdrift eigen aan de jeugd
nog voor ze zelfs spreken konden

van 't verkennen plat op de buik
over 't rollen naar handen en knieën
en niets overgelaten aan later
het proeven met alle zintuigen
zonder het geduld dat de jaren
telkenmale doet vergroten

het kleine wondje, 't verbrande mondje
of de kloofjes in het tere vel
de drang te weten doet vergeten
dat niet alles zomaar peis en vree
en voor veel een les te leren
op die weg naar 't grote leven

Frans Vlinderman