Sander + gedicht

Gisteren een zalig dagje niksen. En 's avonds wou ik dan wat filmpjes meepikken op de DVD-speler. Maar dat viel ferm tegen: eerst was er een film, waarvan de helft ontbrak. Dan was er een film die niet wilde starten. De derde bleef dan weer om de vijf seconden hangen - en probeer daar maar eens rustig onder te blijven. Ben dan ook een beetje vroeger gaan slapen dan anders, vermits er toch niets te bekijken viel.

Morgen gaan we naar Broer Jurgen en Schone Zus Joke om de vijfde verjaardag van Neefje Sander te vieren. Een rasechte bengel, zoals ik mezelf en Jurgen herken, die Sander, en Nichtje Silke doet er in niets voor onder. Dat belooft als die twee zich meer en meer mondiger zullen roeren...

door het ge-uk

onstuimig onttrokken ze zich
aan de veilige haven die
hun baarmoeder hen eertijds bood
om zich in de wereld te werpen
met de geestdrift eigen aan de jeugd
nog voor ze zelfs spreken konden

van 't verkennen plat op de buik
over 't rollen naar handen en knieën
en niets overgelaten aan later
het proeven met alle zintuigen
zonder het geduld dat de jaren
telkenmale doet vergroten

het kleine wondje, 't verbrande mondje
of de kloofjes in het tere vel
de drang te weten doet vergeten
dat niet alles zomaar peis en vree
en voor veel een les te leren
op die weg naar 't grote leven

Frans Vlinderman