Gedicht: Oesterlijke wensen

Deze avond een beetje gaan werken voor het jaarlijkse Mosselfestival van mijn werkgever, en dus verschijnt Vlinderman hier maar kort - alweer - om jullie te trakteren op een Oesterlijk gedicht. Laat het u à volonté smaken, zou ik zo zeggen en voor sommigen onder u: tot later deze avond, de wijn zal heerlijk smaken en rijkelijk vloeien.

Alles voor het Goede Doel (bron afbeelding: KLIK!)

Oesterlijke wensen

maal-tijd onder vrienden

met mosselen, brood, wijn

wat kaas voor de ongeschelpte

en oever-loze tijd samen

om te proeven van jeugd

die anders niet zou kunnen

ieder jaar wat uurtjes

samen op de bres voor zij

die anders amper kunnen

lachen tegen het bestaan

toen er geen reden was

aleer die helpende hand

ook hun hoofd kon aaien

er zijn geen redenen

nooit geweest ook

dat wij mensen zouden zeggen

geen warmte te zullen schenken

aan die het nodig hebben

mensen zijn geen oesters

al kunnen zij wel parels

van kinderen baren

Frans V.

Gedicht: alledagsvlieg

Net nog even gedag kunnen zeggen aan oude Vriend Cisse (heyhey!), maar zodadelijk ga ik mijn telefoon eens ter hand nemen om die andere oude Bekende van mij, Johanne, nog eens te belagen. De man heeft ondertussen een waarschijnlijk al rondlopende dochter en is hier in het nieuwe Vlinderverblijf nog niet langs komen lopen, hoog tijd dus om daar wat aan te veranderen! Gelukkig genoeg heeft hij Bibi gisteren dan toch eens (terug)gebeld...

Ondertussen zetten de foto's van de afgelopen weken zich netjes op mijn harde schijf en kan u wat genieten van een bijzondere eendagsvlieg, namelijk de alledagsvlieg (neen, niet verwant werk aan het nanemens, maar toch :p). Het is één van de laatste gedichten die ik schreef tijdens het opstarten van deze blog...

Zo gaat dat met sommige eendagsvliegen... (bron cartoon: KLIK!)

alledagsvlieg

tussen de capriolen
van wel duizend sterren in
is hij de zon en de maan
nog niet vergaan van glorie
de furore trekt hem aan

barst hij elke avond los
voor een beperkt publiek
in muzikale levenslessen
en af en toe een verhaal
om stil bij te worden
de borden op het schap
tot gruizels te herleiden

hij stopt slechts dan
als zijn beurs gevuld
hem naar de grond toe trekt
om even te gaan slapen
elke dag kent zo weer
zijn eigen einde

Frans V.

Gedicht: dichtman (voor Verdano)

Bij het overlijden van ieder opmerkelijk figuur uit mijn werelds beeld, duiken de voorgangers op in de belevingswereld van Vlinderman. Dat is zo doorgaans dan minimaal mijn Vader, Frans Verwimp, maar heel regelmatig ook die andere Man, Victor Vanderdaelen/Verdano, mijn off the record-mentor, waarmee ik mijn voorliefde voor auteursnamen lijk te delen... Dra gaan we de winter verwelkomen en op die manier ook opnieuw afscheid nemen van die goede zondagvriend. Feitelijk ook van een vriend, die Vlinderman zag groeien in zijn nieuwe liefde en dat samen met haar ook vierde met ondergetekende. En Fikske, wat zou er van jou geworden zijn? Hersenspinsels, herinneringen, en het zal er allemaal niet op beteren. Voor jou, Victor, nog eenmaal dit jaar...

Vlinderman en Verdano, mei 2005 in Wijnegem

dichtman

met een stok in de hand
zo leerde ik je kennen
op een dichtvolle dag
toen je me inweidde in
de geheimen van jouw taal

en tovertaal was het
met verrukte wendingen
zinnelijk op de loer om
katersvlug te vlieden naar
weer een verdraaide draai
om de onbelezen dichtersoren

vandaag ben ik een wees
ontdaan van een vader
die met raad en daad sprak
en deed wat moest en zou
jouw woorden besteedde je
niet aan alles van belang
maar wel aan mij

ik heb vandaag besloten
jouw glimlach te behouden
de wereld is weer verder gegaan
met mij en zonder jou maar ik
vertik het jou los te laten
eens in het hart, altijd in het hart
soms kan het ook zo eenvoudig zijn

Frans V.

Gedicht: verkozen blind

Welkom alweer op de blog van uw Langzame Zwalper. De tijd stond hier eerder nooit echt stil, maar vandaag, ho maar, we gaan een groene lijdensweg tegemoet, waar over wat jaren van hier nog lang over gepalaverd zal worden, niet in het minst door degenen die dachten vandaag vooruitstrevend te zijn. Blind overal tegen, Vlinderman dacht dat hij een link met onderstaand gedicht best kon verantwoorden. Geniet nog van deze avond en speciaal voor wie in of rond Antwerpen woont: laat ons hopen dat het op één of andere manier toch allemaal vooruit mag gaan binnen dit en enkele jaren.

Tot stilstand? (bron afbeelding: KLIK!)

verkozen blind

een leeg vat, bodem zo loos
dat er een hele zee in past
voelt hij zich, hij
hult zich in het verleden
waar niet gesproken werd

de frons op zijn voorhoofd
verwijst naar diepe oorzaken
verborgen in zijn geheugen
naast de pijnlijke rimpels
bezijden zijn mondhoeken neer

elke doffe blik die hij werpt
landt zonder geluid daar
waar hij het niet wilde

hij weet van niets nog iets
dus is hij gestopt
met verder kijken

Frans V.

NIMBY, the next generation

De paden waarover een Vlinderman zich begeeft, lijken niet allemaal dezelfde weg uit te gaan. Zo stel ik zelf vast dat waar aan de ene kant Doel mijn onvoorwaardelijke steun blijft genieten in haar strijd om het voortbestaan als dorp, Bibi aan de andere kant net zo onwrikbaar en pal achter de Lange Wapperbrug blijft staan, ook al heeft goed 20% njet gezegd op het referendum gisteren. Als ik dan ga kijken op bijvoorbeeld de website van Het Laatste Nieuws en meer bepaald bij al de reacties daar, dan nog komt er geen spoor van twijfel in me op om alsnog het nee-kamp te kiezen. Ook al zijn veel van mijn vrienden en familieleden een tegenovergestelde mening toegedaan. De redenen daarvoor deed ik de voorbije weken reeds uit de doeken, daar ga ik dus niet meer op terugkomen, maar ik houd wel mijn hart vast voor de toekomst. Meer dan ooit zal deze twistappel ons op de Antwerpse maag blijven liggen, net omdat ze enkel maar voor- en tegenstanders kent die alleen maar voor het eigen grote gelijk blijven gaan. En gelukkig maar is dat een goed recht.

Het NIMBY-fenomeen (Not In My Back Yard) dat voor velen vandaag de dag speelt, dat is een ander paar mouwen. Vlinderman waant zich terug in de Middeleeuwen, waarin iedereen het voor het zeggen had in zijn eigen kasteel en de daarbij horende lijfeigenen. Ook toen heerste er geen maatschappelijk 'wij-gevoel', tegen welker belang grootschalige projecten konden ontwikkeld worden. Geen sociale zekerheid, geen mutualiteit, geen recht op een waardig leven ook. Bestond allemaal niet en waarschijnlijk zouden we zonder de Verlichting met zijn allen nog steeds onze plas laten lopen waar en wanneer we daar zin in hadden, terwijl we met paard en kar ons naar waar dan ook begaven waar er voedsel op ons lag te wachten. Want wegen, dat waren van die verharde karrensporen waar enkel de plaatselijke rabauw wat onderhoud aan deed om af en toe zijn slag te kunnen slaan. Maar ik dwaal af.

Ikke ikke ikke (bron afbeelding: KLIK!)

NIMBY. Het hoort blijkbaar bij deze moderne tijden dat iedereen letterlijk álles wil, hier én nu, maar nooit ofte nimmer daarbij wat dan ook wil inleveren. Never, over ieders dood lijk! Gemeenschapszin betonen? Ok, op welke rekening mag ik dan storten en het klopt toch dat ik het dan mag aftrekken van mijn belastingen, eh? D'r moeten besparingen komen? Ok, maar eerst de andere, als die betaalt, wil ik ook wel bijdragen, maar pas dan eh! Belastingen ontduiken? Hoe doe jij dat en heb je nog tips voor mij? Het holt ons uit als mens, dat NIMBY-airtje. Dat bouwt geen bruggen tussen mensen, integendeel. En dat vindt Bibi triest. Vlinderman pleit dan ook voor HIMBY (Here In My Back Yard)!

Opinie: Lange Wapper-referendum

Vlinderman heeft zijn ja-bolleke rood gekleurd in het stembureau en dat terwijl nagenoeg iedereen in zijn stemgerechtigde omgeving het andere bolleke heeft gefavoriseerd. Het is een bijzondere dag, deze zondag 18 oktober 2009, en het zal een bepalende dag worden voor Antwerpen. Wat ook de uitslag zal zijn, vanaf vandaag is deze Koekenstad verdeeld zoals nooit eerder. 'Mijn' Stad aan de Schelde is hopeloos verdeeld geraakt tijdens de voorbije pakweg 6 maanden. Harde voor- en tegenstanders speelden het allemaal nét niet zo netjes in het verdedigen van hun pro- en contrastandpunten, met heel wat gebeuzel over en weer tot gevolg. Bibi is benieuwd naar hoe het verder zal gaan.

Jaja (of neenee) (bron afbeelding: KLIK!)

In heel dit gebeuren heb ik toch wel een kanttekening te plaatsen bij het nut hebben van onze 'rechtstreeks verkozenen des volks'. Om de zoveel jaren worden we verplicht opgeroepen onze democratische stem uit te brengen voor gemeenteraad, provincieraad, Vlaamse en/of federale overheid. Die dag geven we van rechtswege een mandaat aan de verkozenen om namens onszelf een beleid uit te stippelen waar we beter van worden en waardoor we gezellig samen kunnen blijven 'leven'. Feitelijk zou je dan een referendum als dat van vandaag kunnen omschrijven als een motie van wantrouwen, want we geloven blijkbaar collectief niet in het vermogen van onze beleidsvoerders om dat te doen waarvoor we hen verkozen hebben... Het is wat kort door de bocht, dat besef ik ook wel, maar toch. Waarom zouden we dan nog moeten gaan stemmen?

Binnenkort zal blijken of de Antwerpenaar - en spijtig dat niet de rest van Antwerpen-doorstekend Vlaanderen mee heeft mogen kiezen - het beleid van zijn verkozenen heeft goed- of afgekeurd en De Lange Wapper er al dan niet komt. Los van het al dan niet opgeloste verkeersinfarct zal dan ook blijken of de Antwerpenaar die enkele jaren geleden zijn stem uitgebracht heeft, dan goed zal opgelet hebben. En over enkele jaren zullen we dan moeten zien of diezelfde Antwerpenaar zijn (herziene) stem beter zal besteden. Want vergis u niet, ook dat stond/staat vandaag ter discussie.

In ieder geval: over enkele minuten sluiten de stembureau's hun deuren en kan er al dan niet overgegaan worden tot het tellen van de stemmen. Al dan niet, want er is een minimum aantal stemmers nodig om de rechtsgeldigheid van dit referendum vandaag te kunnen honoreren. En dan komt uiteindelijk finaal de Vlaamse overheid nog aan het woord. Als je ziet wat die heeft aangevangen met pakweg het quasi-vermoorde Doel...

We houden de vinger aan de pols.

Gedicht: onuitgegeven tafereel

Drukke dag vandaag: Doel & Circa 2009, Vlinderman gaat zich niet vervelen. Voor degenen die thuis blijven, hieronder een ietwat somber tafereel, dat mij begin 2006 kwam aangewaaid. Kijkt u er gerust met evenveel onbehagen naar en weet dat Bibi in één van de beste vormen van zijn leven verkeert, met aan zijn dolgelukkige zijde Nip.

Nip & Vlinderman

onuitgegeven tafereel

hij streelt bedachtzaam
zijn verloren klavier
een trouwe dienaar altijd
volzaam en gedwee te ondergaan
wat hij erin durft te slaan

zich niet bewust van
het vocht op zijn wang
gebruikt hij een allerlaatste maal
zijn anders onachtzame zakdoek
hij droogt de laatste inkt

het vloeien werd bloeien
in de herst waar het bloeden
nooit als echt ervaren
langzaam stollen moet
met groeten van de lente

verklikt hij zijn licht en
geeft zich over aan het duister
in de stilte van het laatste
verhoopt hij op zichzelf
slechts zijn wanhoop

Frans V.

Aankondiging: Circa 2009

PROGRAMMA CIRCA 2009

WERELDHAVEN VAN WOORD, MUZIEK EN DANS

Tentoonstelling Erbij horen/To belong

Maandag 5 tot zondag 25 oktober, doorlopend te bezichtigen tijdens de openingsuren van bibliotheek Permeke
Gratis

In Bibliotheek Permeke stellen we de gedichten van onze poëziewedstrijd tentoon. Thema van de wedstrijd en thema van Circa 2009 is ‘To Belong’ of ‘Erbij Horen’. De winnende gedichten vind je in deze brochure, een ontwerp van Andrej Babenko. Deze talentvolle Antwerpse kunstenaar met Oekraïense roots stelt samen met alle ingezonden gedichten enkele van zijn werken tentoon. Andrej Babenko (°1974) emigreerde op 25 jarige leeftijd naar België waar hij zijn studies in grafisch ontwerp en schilderkunst aanvatte. Vrijwel onmiddellijk na zijn afstuderen werd hij aangenomen als grafisch vormgever en illustrator bij de Vlaamse Opera. Zijn “seizoensbeelden” gooien er hoge ogen. Winnares van de gedichtenwedstrijd is Marijcke Cauwe, een Antwerpse seniorendame met één roman op haar palmares. De oude man, is een liefdesverhaal dat zich afspeelt in Antwerpen tegen de achtergrond van de twee wereldoorlogen. Het werd in eigen beheer uitgegeven door boekscout.nl. Marijcke Cauwes gedicht ‘Aan Antwerpen, stad met een haven’, verscheen in het tijdschrift Koninklijke Havenwerktuigen S.K. in het nummer van Maart 2006.

Drumbeats

Receptie, boekvoorstelling en theater
Vrijdag 16 oktober, vanaf 17u30
Brede School ‘Het Keerpunt’, Prins Leopoldstraat 52, Borgerhout
Gratis

Met een receptie, boekvoorstelling en theater openen we deze editie van Circa 2009. Samen met alle partners van Circa 2009 ontvangen de Federation of Anglophon Africans in Belgium (FAAB) en Brede School ‘Het Keerpunt’ je in hun Hacienda Popular. Live muziek door de groep ‘Assempa’, een drankje en een hapje brengen je in de stemming voor de voorstelling van ‘Wooden gongs and drumbeats’, het nieuwe boek van Chris Dahi. Chris Danu Onuchukwa, geboren in Nigeria als zoon van een koning van Ubakala in Umuahia, woont sinds 1986 in België. Hij leert uit eerste hand alles over traditie, gebruiken en folklore van zijn land van oorsprong. In zijn boek ‘Wooden gongs en drumbeats’ brengt hij 31 volksverhalen samen, verhalen gebaseerd op de verhalen die doorgegeven zijn door Chris’ ouders en grootouders. In deze moderne tijd van internet en tv mogen deze wijze verhalen niet verloren gaan. Het is een boek voor zijn kinderen en kleinkinderen, voor de jongere generatie Afrikanen en voor iedereen die ze wil horen. Chris Dahi studeerde sociologie aan de Universiteit van Jos in Nigeria en is actief als journalist, researcher en schrijver. Aansluitend op de boekvoorstelling stelt Lady Pot Money hun nieuwe theaterstuk ‘O Jo Ro’ voor. Theater met muziek en dans gebaseerd op Afrikaanse volksverhalen. Deze creatie mengt traditioneel West-Afrikaans educatietheater met nieuw, jong en experimenteel theater. Regisseur Babatunde Bamidele studeerde Bewegingsleer en Gezondheidsopvoeding aan de universiteit van Ibadan. Hij werkte voor dit stuk samen met een groep jonge, getalenteerde acteurs uit Antwerpen. Kom erbij, hoor erbij!

Literair en muzikaal voorprogramma
Zaterdag 17 oktober, 18u
Café 't Werkhuys, Zegelstraat 13, Borgerhout
Gratis

Een literair programma om van te snoepen. Rachid Bouziani, Frans Vlinderman, Su-Yin Wang, Pierre Magis, Rosana Carcamo Sereil (ov), Bart Van Peer, Bridget Tapua, De Antistresspoweet en Herman J. Claeys (ov) brengen poëzie met Marokkaanse, Belgische, Chinese, Spaanse en Zimbabwaanse roots. Soms in het Nederlands, soms in de taal waarin de poëzie wortelt. De Ghanese Nancy Anima Baffour zorgt met highlife voor de nodige muzikale afwisseling. Nancy Anima Baffour is gezegend met een prachtige en opwindende stem waarmee ze in het verleden enkele gospelzwaargewichten ondersteunde.
De 5 winnaars van onze poëziewedstrijd: Marijcke Cauwe, Roger Nupie, Bert Deben, Philémon Heeren en Tine Hertmans, lezen hun winnende gedichten voor.

Een productie van Pipelines vzw/De Muzeval en vzw Imane

Concert ‘Sindicato Sonico’
Zaterdag 17 oktober, 20u
Zaal 't Werkhuys, Zegelstraat 13, Borgerhout
Inkom: 8 euro en 6 euro voor leden, studenten, +3, vervangingsinkomens
Sindicato Sonico brengt een nieuw genre: mariachi funk 'n roll. Traditionele ritmes uit verschillende thuislanden gemengd met elementen uit cumbia, funk, ska en rock 'n roll. Roman Santos (Mexicaan) en Marco Bustamante (Boliviaan) zetten hun aanval in begin september 2004 in Antwerpen. Al snel kwamen Juan Carlos Bonifaz (Mexicaan), Aldo Aranda (Mexicaan), Marcelo Moncada (Chileen) en Ruben Valle (Cubaan) de gelederen versterken. Veel bandleden zwierven jarenlang door Europa om elkaar dan tegen te komen in Antwerpen. Sindicato Sonico is een groep die houdt van feestjes, maar met hun muziek doen ze ook een oproep voor meer verdraagzaamheid en respect in deze wereld.

Bal Global
Multicultureel dansbal
Zaterdag 17 oktober, 20u
CC Deurne, Frans Messingstraat 36, Deurne
Inkom: 8 euro en 6 euro voor leden, studenten, +3 en vervangingsinkomens

Bal Global is een multicultureel dansbal met live muziek én dansinitiaties. Bal Global toert voor het tweede jaar op rij rond in Vlaanderen en Brussel. Naast een West-Europese, Roemeense, Russische, Afrikaanse en Indische dans, wordt voortaan ook een Turkse dans aangeleerd. Het achtkoppig gekleurd muziekensemble zorgt live voor de passende deuntjes. Bal Global bestaat uit dansers en muzikanten van hier en daar en richt zich tot iedereen die graag nieuwe culturen ontdekt en graag danst.

Intercultureel Boekenplein
Uitgebreide boekenmarkt geopend door het Mladi Braka Kadrievi Orkest
Zondag 18 oktober, van 10u tot 17u
De Coninckplein, Antwerpen
Gratis

De boekenmarkt op het De Coninckplein sluit zijn vijfde jaargang af. Sinds januari 2005 vindt er een maandelijkse boekenverkoop plaats, en deze sympathieke verzameling kraampjes is ondertussen een echte klassieker geworden. Flanerend tussen boek, hapje en drankje kan je er gouden koopjes doen en genieten van leuke, intieme optredens. Circa 2009 verruimt het aanbod met boeken van ondermeer Uitgeverij Vrijdag, Black Label, Oxfam Bookshops en publicaties van onze partners. Vanaf 12u kan je genieten van hapjes uit Nigeria, Latijns-Amerika, Oeganda, Indonesië, Marokko en Vietnam. Het intercultureel boekenplein wordt geopend door de blazers van het Mladi Braka Kadrievi Orkest. Dit Macedonisch zigeunerorkest zorgde voor de soundtrack van de film Time of the Gipsies van Emir Kusterica. Daarnaast, en verder meer, Speakers’ Corner, kinderanimatie, interculturele modeshow en muziek.

i.s.m. Antwerpen Boekenplein

Speakers’ Corner
Gesprekken met auteurs, theatermakers en opiniemakers
Zondag 18 oktober, van 11u tot 13u
De Coninckplein, Antwerpen
Gratis

Geen open forum op deze Speakers’ Corner, wel het vrije woord. King Franky en Paul Schrijvers interviewen Antwerpse spraakmakers. Onder andere Elisabeth Marain, Vitalski, Stan Laureyssens, Chris Dahi, Babatunde Bamidele, Sering vzw en Benjamin Verdonck. Daarnaast gaan we op de dag van het referendum over de Oosterweelverbinding de discussie aan over democratie en interculturaliteit. Onder andere met directrice Karin Heremans, Ivan De Rycke van Ademloos en woordvoerders van federaties van verschillende gemeenschappen.

Elisabeth Marain debuteerde in 1979 met de roman ‘Het tranenmeer’, waarvoor ze de prijs voor het Beste Literair Debuut kreeg. Echt bekend werd ze met ‘Rosalie Niemand’ uit 1988, het beklemmende verhaal van een vrouw die veertig jaar in een psychiatrische instelling verbleef zonder geestelijk ziek te zijn. Andere bekroningen van haar werk volgden. Onder andere voor haar jeugdverhalen.

Vitalski was één van de oprichters van ‘Circus Bulderdrang’. Hij is wijd en zijd bekend als de nachtburgemeester van Antwerpen en literair entertainer. Voorjaar 2008 verscheen bij uitgeverij The House of Books zijn nieuwe roman ‘De fetisj’, het vierde deel van zijn romancyclus ‘De geur van nat haar’.
Stan Lauryssens reisde als jong verslaggever de wereld rond en interviewde de groten der aarde. Hij sliep in een hangmat in het oerwoud van Brazilië en maakte in de Amazonestroom jacht op krokodillen. ‘Zwarte sneeuw’, zijn eerste misdaadthriller, werd bekroond met de Hercule Poirot-prijs. Stan Lauryssens woonde zeven jaar in Spanje als buurman van Salvador Dalí. Hij schreef er een boek over, ‘Dalí and I: het ware verhaal’, dat door Hollywood wordt verfilmd.
Chris Danu Onuchukwa, geboren in Nigeria als zoon van een koning van Ubakala in Umuahia, woont sinds 1986 in België. Hij leert uit eerste hand alles over traditie, gebruiken en folklore van zijn land van oorsprong. In zijn boek ‘Wooden gongs en drumbeats’ brengt hij 31 volksverhalen samen.

Babatunde Bamidele studeerde aan de universiteit van Ibadan. Speciaal voor Circa 2009 creëerde hij het theaterstuk ‘O Jo Ro’ voor. Theater met muziek en dans gebaseerd op Afrikaanse volksverhalen. Deze creatie mengt traditioneel West-Afrikaans educatietheater met nieuw, jong en experimenteel theater.

Sering vzw is een sociaal-artistieke theaterwerkplaats in het hartje van multicultureel Borgerhout. Ze werken met deelnemers uit alle geledingen van de maatschappij, van alle leeftijden en doelgroepen. Ze ontwikkelen langdurige artistieke processen, met theater, zang, muziek en dans, om de deelnemers bewust te maken van hun kracht en mogelijkheden.

Benjamin Verdonck is één van de vaste theatermakers bij het Toneelhuis. Zijn nieuwste project heet ‘Kalender’ en zal bestaan uit een honderdtal acties verspreid over één jaar. Deze acties spelen zich af in Antwerpen, vaak op symbolische data. Verdonck wil spelen in de stad en zich de stad toe-eigenen zonder autoritair te worden. Hij wil iets doen bewegen in de stad, ervoor zorgen dat verhalen de ronde doen en mensen erover praten.


Voor kinderen
Verhalen, sprookjes, pottendraaien, vlechtjes, schmink, tekenen en schilderen
Zondag 18 oktober, van 11u tot 16u
Expostieruimte Transit, De Coninckplein, Antwerpen
Gratis

Ik hoor het fluisteren van de wind, de verhalen vol vuur, van de aarde, vanuit de oceaan. Zij komen naar jou toe met klank en tover in mijn woorden en mijn stem. Echt waar! Het is de wereld van magie. Verhalenvertelster Marijke Goossens tovert in Transit van 12 tot 15u een sprookjesachtig plekje tevoorschijn waar ouders met hun kinderen vanaf 4 tot … heerlijk kunnen genieten van verhalen op het verteltapijt. Maar Mim Van Keer, beter gekend als Mim El Messaoudi, bijt om 11u de spits af. Ze vertelt Arabische en Berberse sprookjes voor kinderen van 7 tot 10 jaar. Sprookjes die ze ook in haar romans gebruikt. Bekende werken van Mim Van Keer zijn Nadhira, de heks van het Rifgebergte en Amira Wallada of het verhaal van een geheime liefde. Handen uit de mouwen steken kan ook. Jan Welffens van Potterij ’t Rolleken brengt vijf draaischijven en de nodige klei mee naar het De Coninckplein. Onder zijn deskundige begeleiding kunnen kinderen een potje draaien. Jan Welffens heeft sinds een tiental jaren een atelier in Lille in de Kempen waar hij, kinderen zowel als volwassenen, de basisbeginselen van het pottendraaien bijbrengt. Jan Welffens maakte onder andere een studiereis naar Afrika waar hij in Burkina Faso toekeek hoe daar prachtige potten gemaakt werden op een manier die sinds mensenheugenis onveranderd gebleven is. Misschien kunnen de kinderen hun gedroogde kunstwerkje beschilderen aan de stand van Taller de Arte, een Latijns-Amerikaanse organisatie die in Antwerpen met kinderen tekent en schildert. Magie!

Fashion
Interculturele modeshow, muziek en dans
Zondag 18 oktober, vanaf 14u
De Coninckplein, Antwerpen
Gratis

Als afsluiter op het De Coninckplein showen modeontwerpers van Afrikaanse, Indonesische en Russische origine drie traditionele kledingculturen. Cultural African Arts and Developments zorgt voor een Afrikaanse modeshow, modeontwerpster Elena Tashkenbaeva van de vereniging Debuut kleedt de Russischtalige gemeenschap en een Javaanse modeontwerpster toont traditionele Indonesische kleding. Dat kan niet zonder muziek. The Preachers brengen reggae, gospel en rock. Enkele jaren geleden startte Obilagwa Uchenwa uit Nigeria, IBO-State, met zijn groep. Hij was het beu om jonge Afrikaanse Belgen op straat te zien rondhangen. Op eigen houtje huurde Obilagwa een repetitieruimte en sprak hij de jongeren aan. Join The Preachers. Katjusha is een volksgroep die traditionele Russische volksmuziek uit de verschillende regio’s van de Russische Federatie speelt, zowel oude als moderne muziek. Ze luisteren met hun muziek, soms geschreven door Sovjet troubadours, traditionele plechtigheden op, de sfeer van een huwelijk of Russische Vastenavond. En dan is er dans in traditionele klederdracht. Viatikare werd opgericht in Bandung door Barli Sasmitawinata, Paul Kusardy and Tanaka Hardy in 1960. Al snel volgden afdelingen in Surabaya, Bali, Jakarta, Semarang, Pontianak, Medan, Bogor en Tokyo. Viatikara betekent eenheid in verscheidenheid. Ze dansen de Glipang dans, de Tabur Sari dans, de Pecut dans en de Jejer Banyuwangi dans. Volksdansen uit Oost-Java, levendig en dynamisch, zacht en sierlijk, vrolijk en ritmisch, soms sensueel

Film/Performance ‘Op Afstand’
Zondag 18 oktober, 20u
Aula Bibliotheek Permeke, De Coninckplein, Antwerpen
Gratis

Negen jaar geleden verliet S zijn geboorteland Kazachstan. Hij bouwde in België een nieuw leven op. Ondanks het feit dat hij nog steeds op een verblijfsvergunning wacht, voelt hij zich in België meer thuis dan elders. Zijn familie heeft hij al die tijd niet meer gezien. T is in een soortgelijke situatie. toen hij naar België kwam, reisde zijn beste vriend uit zijn geboortestad mee, maar die keerde al na enkele weken teleurgesteld terug naar Kazachstan. T bleef. Ondertussen acht jaar lang, zonder verblijfsvergunning. We filmden hun familie en vrienden in Kazachstan en hun reactie op videoboodschappen van S en T. De film verklaart niet, maar toont het leven in Kazachstan dat enkel laat vermoeden waarom mensen als S en T hun vaderland verlieten. Een film/performance met live bijdrage van muzikanten S en T.

Een productie van Moeidu

Gedicht voor zus: levensman

Zoals een weekje geleden de broer van Vlinderman verjaarde, is het vandaag de beurt aan de zus. Vermits het een vrouw betreft, gaat Bibi niet het aantal jaren verklappen te alhier, maar ik had haar wel een gedicht toegezegd. Hieronder dan ook mijn bijdrage van vandaag, die ik geheel en al opdraag aan Silvie. Feest ze, meis, en laat maar eens weten waar en wanneer wij elkaar over de provinciegrenzen heen nog eens kunnen treffen. Doe trouwens Thyne ook maar een dikke knuffel voor haar verjaardag gisteren ;-)=

Vlinderman, Silvie & Jurgen

levensman

reeds als kleine baby
deed hij zijn ouders bloeien
hij toverde dan een glimlach
op zijn tandenloze mond
en kirde bij elke knuffel

als jongen maakte hij hen fier
door de buurvrouw te groeten
haar gras voor niets te maaien
met haar een glas melk te drinken
uit bewondering voor haar rimpels

nu is hij een man geworden
en verrast hij iedere vriend
met een helpende hand waar nodig
hij is best een gewone mens geworden

hij is een rare snuiter
die houdt van het leven
misschien ook weer niet
al bij al blijft hij
altijd wel uniek

Frans V.

Lange Wapper of Trage Trapper?

Gedicht: gericht dolen door Doel

Deze avond is er een poëzieavond in Den Hopsack (Grote Pieter Potstraat 24 te 2000 Antwerpen) en Vlinderman gaat daarheen om ook zijn stem te verheffen bij al dat onrecht. Maar ook om te verduidelijken dat er nog steeds hoop is. Hoop, dat 'beslissende' mensen de moed hebben om in te zien dat ze niet goed bezig zijn geweest. En hoop, dat doet nog steeds leven...

Verzetting, bezetting, alles met en voor Doel (bron afbeelding: KLIK!)

gericht dolen door Doel

het polderdorp geslacht
offert haar Doelenaars
voor een letter verschil
tot dolenaar zonder huis
op de plek waar de beuk
gezet en uitgewaaid geplet
tegen de weidse vlakte moest
en ook die zal verdwijnen
eens afgegraven valt dan het doek
over een dok waar ooit dat Doel

maar kijk

zo nu en dan triomfeert hij
de dolende doch drieste Doelenaar
bij alweer een glimp van Vrouwe Justitia
doorheen de kieren van haar blinddoek
op de waanzin van wat eens beslist
nooit meer onbeslist omdat het water
te diep, veel te diep en dat ondanks
enkele kilometers verder wat enkeling
geen Westerschelde nog dieper wil
het onzin zou dit dorpse Doel toch

met maanden vol rijp in het verschiet
staan meer en meer de mensen op
over de grenzen heen één idee
om de vooruitgang vóór terwille
hun schouders onder nieuwe kunst
op restanten van kersverse ruïnen
omdat vaak alleen die kunst
het kent van ons met geld
dat toch altijd rollen zal

en dus

geef ons tijd, Hoge Heren
geef ons ruimte, gehavende Farizeeërs
geef ons terug, al is het maar voor even
in bruikleen, onze huizen
ter bewerking, onze landerijen
ter aanmering, onze Scheldeoever
bezint, gij die beslist
en herbegint
samen met ons

Frans V.

Gedicht: in de (Oosterweel)knoop

Antwerpen stevent in ijltempo af op een infarct tussen pro en contra, waarbij vuige bewoordingen niet geweerd worden door partij zus of partij zo in het debat rond de Oosterweelbrug. Ik typ bewust 'rond', want heel veel 'over' gaat het de laatste dagen niet meer, het is schieten op de tegenstander om te raken, en dan primeert inhoud niet meer. Vlinderman is zo vandaag NIET naar een Conscienceplein-poëziehappening gegaan, omdat hij geen zin had om met pek en veren of iets minder dramatisch (maar toch) terug naar huis te keren. Een andere mening erop nahouden dan wat voor meerderheid dan ook, het blijft een gevaarlijke bezigheid. Het begint met het woordje 'dommerik' naar je hoofd geslingerd krijgen, maar het eindigt uiteindelijk waarschijnlijk met brandende kruisen in je voortuin, of lekke banden, of achterklap bij je werkgever om je onderuit te halen, of wat nog allemaal.

De Oosterweelknoop, achilleshiel van het project om de stadsverkeerstromen te laten vloeien als nooit tevoren en waar de Lange Wapperbrug deel van uitmaakt, zal ik daar maar een gedichtje aan ophangen? Beter dan mee te doen aan dat moddergedoe van de laatste dagen op zoveel internetplaatsen.

Ronden we nu of niet? (bron afbeelding: KLIK!)

in de knoop

ze is een knoop
verward in hoop dat
na het gevecht ze echt
zichzelf mag zijn zonder
bemoeienis van een man

haar onderwalde ogen
verstrooien de aandacht
weg van het node geziene
kopen haar de tijd die
ze volop denkt te hebben

ze is het waarachtig beeld
van haar eigen tijd, het moet
maar eigenlijk kan ze niet dus
gaat ze langzaam tenonder
aan het kopje dat nooit drijft

Frans V.

Gedicht: Windows opent een raam

Nog vijf maal slapen en dan kunnen we het over bruggen bouwen hebben, maar vandaag hou ik het dichter bij eigen huis: ramen en toestanden als je het Engels woord in deze dagen daarvoor hanteert. De dekkingsgraad van wie allemaal een pc in huis heeft staan (of meerdere, dat spreekt) stijgt met de jaren. Een pc met Windows op, stilaan zijn er steeds minder mensen die niet begrijpen wat je bedoelt als je daarover spreekt. Ook internet en de toegang daartoe gaan crescendo in de begrippenwereld van de doorsneemens. Vier jaren geleden inspireerde het mij tot onderstaande. Klik Start to Shut Down!

Saai, zo een blauwe achtergrond? (bron afbeelding: KLIK!)

Windows opent een raam

laat ons niet surfen
het is niet veilig meer
het onbekende te verkennen
op het wereldwijde web
waar een onzichtbaar foutje
ramen en deuren heeft geopend
voor de malafide superhacker

en laat ons maar niet mailen
ook al ken ik dan jouw adres
want ik kan je niet vertrouwen
mijn openheid te misbruiken voor
wat een ander jou heeft aangedaan
met een kleine worm of groter paard

laat ons dus nog eens
gaan kijken naar de film
in een steil en groot complex
er schijnt iets over zagen te zijn
en daarna kunnen we dan, als je wil
wat overbodig bloed gaan schenken
ik bel je dadelijk op, ok?

Frans V.

Gedicht: Noorman

Vermoedelijk heeft Vlinderman hieronder het gedicht van de oudste zijner mannen geplaatst, maar ik zie hem daar nog steeds echt zo zitten als ik me hem voor het geestesoog tevoorschijn tover. En het mag al eens wat luchtiger, denk ik ook bij mezelf. Iemand die ik vorig weekend heb teruggezien deed me wat aan die stoere Vikings denken en ook hij ziet er dezer dagen wat minder ruig uit dan pakweg zeven jaar geleden. Het kan 'boegeren' in het leven.

Het kan natuurlijk altijd erger :p (bron afbeelding: KLIK!)

Noorman

hij vloekt nog even onbehouwen
als in de middeldagen van eeuwen
geleden toen hij nog uitroeide
wat niet aan zijn humeur voldeed

ook het bier vloeit nog bij sloten
aan zijn rijkgevulde dis waar
de maagden hem nog steeds behagen
tot het donkerst uur heeft geslagen

maar boven zijn woeste baard
fonkelen zijn ogen wat minder
fel, hij is meegegaan met de tijd
en wapent zijn ogen nu met een bril

de sneeuw die hij tegenwoordig ziet
is niet meer zo zwart want de buit
heeft hij vandaag maar zelf gekocht
hij is een Noorman met digitale TV

Frans V.

Gedicht: nanemens

Nogal wat mensen hebben zo omtrent de jaarwisseling nogal de mond vol over goede voornemens. Vlinderman uiteraard ook, maar hij ziet ook een andere vorm ervan: nanemens. Waarover die zoal kunnen gaan, heb ik trachten te verwoorden in onderstaand gedicht. Gelijk ook mijn bijdrage deze zondag op deze dagelijkse blog.

Loesje dus ook (bron afbeelding: KLIK!)

nanemens

het is allemaal voor
op een andere dag
als hij eens tijd vindt
maar dus niet vandaag
want hij moet nog rennen
heelder tanden bijsteken
boven zichzelf uitgroeien
om gedaan te krijgen
wat hij allemaal wil

hij plant ondertussen
het geheim van de tijd
te ontsluiten om
haar te begrijpen
dit jaar zal hij
nog meer dan vorig
een nieuwe man zijn
omdat soms dromen uitkomen
van samen op weg gaan
en alles zomaar delen

Frans V.

Gedicht: liefhebberman

De man mag wat meer voor het voetlicht geplaatst worden, vindt Vlinderman. Daarom waarschijnlijk zijn onwaarschijnlijke reeks man-gedichten. Bon, hier is er nog eentje, om u alvast voor te bereiden op jaarsovergangen in mindere omstandigheden ;-)=

liefhebberman

kronkelvingers in zijn rug
prikken onderhuidse beelden
van gehoest en stramme leden
voor welzeker een dag of zeven
of voorwaar een hele week

vermoedt hij sloom vermoeid
dat het avondfeest gepland
best wel anders kan passeren
met een verraderlijke neus
die vandaag toch anders loopt

dus beproeft hij het oud recept
niet bevreesd voor zware katers
van de heet gekruide grog maal twee
en de welgevulde warme kruik alleen
heil de nacht die raad zal brengen

hij is een echte liefhebber
van kromme generatietrucjes
en andere loze middeltjes
maar zal er toch wel staan
bij het jaarlijks blij gespring

Frans V.

Gedicht: SOS

Vandaag verjaart de broer van Vlinderman, dus gaat Vlinderman strakjes met veel plezier eens kijken aan welke toog mijnheer zijn laatste herdenking van tram drie gaat vieren, maar eerst kom ik u bezoekende hier nog wat achterna laten. Het is niet helemaal een favoriet van me, maar toch, het heeft volgens mij genoeg in zich om gelezen te mogen worden...

Iemand wat onweer? (bron afbeelding: KLIK!)

SOS

het is windstil
aan de wal gebeurt niets
geen halm roert zich ook
de onbehouwen mond
houdt het bij stijf gesloten

in de verte varen ze
de schepen vol emoties
voorbij en hij voelt een krop
in de maandenlang gesnoerde keel
vol opgedroogde zieleroerselen

of iemand het nog aandurft
diep met hem in zee te gaan
wie neemt de flakkerende fakkel
over en steekt zijn ziel in brand
kolkt het schuimend door zijn hoofd

hij is op zoek naar de beheerder
van de sleutel om zijn slot opnieuw
te ontsluiten en zo bruisend leven
te brengen en hem te doen daveren
op zijn verwaterde grondvesten

wie dan toch
durft en kan
zich tonen
kleren mogen
als steeds

Frans V.