Goed en kwaad + gedicht

Er valt niet veel te melden. Sommige mensen in mijn leven zijn vriendelijk en lief, een enkele andere is dat niet. Een beetje zoals dat in ieders leven zijn gangetje gaat, quoi. In mijn krant vandaag vooral weer veel gezever over een nieuwe krant-vorm en zo (als er geen echt nieuws te rapen valt, dan maak je het zelf, hou wel van dat concept), naast een hoop oude koeien in nog steeds dezelfde grachten. En op het werk, mocht daar een stressbarometer hangen, dat ding was al lang tilt geslagen. Nihil nove sub sole...

slaaf van het geregeld leven

hij loopt over de verschoten loper
van alweer een lang verrekte dag
door dezelfde rechthoeken vormen
van alweer dezelfde talloze deuren
die hij telkens behoedzaam sluit om
de gewoonten niet te laten ontsnappen

tijdens de schijnpauze op de noen
propt hij het eten in zijn wangen
telkens de telefoon hem stoort
staat hij quasi voedselloos
de mensen zonder middagkennis
correct en adequaat te woord

tussen de gekende onbekenden
rept hij zich 's avonds huiswaarts
eten, babbelen, beeldjes kijken
want de nacht wenkt alweer zo snel
dat de rest zal moeten wachten
tot de vrijheid van een weekend
hem vangt met zijn gevuld programma

Frans Vlinderman

Dodelijke onderzoeken + gedicht

Allez vooruit. Nu zijn er in Nederland bij een wetenschappelijk onderzoek 24 doden gevallen, mag ik van Nipje nooit meer meedoen aan zo'n onderzoek. Het is natuurlijk erg voor die mensen, maar waar moet ik nu heen met mijn zin voor avontuur? Wie niet leeft op het randje, die leeft toch niet ten volle? Nee, ik mag er niet de spot mee drijven. Voor hetzelfde geld had ik zelf al eerder ondervonden dat zo een onderzoek, ondanks alle mogelijke voorzorgen, niet helemaal risicovrij zijn. Dat verklaart waarschijnlijk al een hele hoop inzake de bijzonder hoge be-/verloning die zo'n proefkonijn doorgaans krijgt. 'k Zal wel gewoon mijnen boterham gaan verdienen dan. Dat is ook risicovol :p

Eerst gaan we naar de film in Wijnegem (en ik nog even binnen springen in Krabbershoek, een klein maar leuk kroegje daar vlak tegenover). Ik hou het dus kort. Straks nog een kleine aankondiging en dan kunnen jullie ook weer met een gerust hart/geweten gaan slapen...

theo-traal

reik me het mes eens aan
ze vroeg het doodgewoon
haar hand uitgestrekt naar
wat ze dacht haar echtgenoot
zoals hij deze ochtend nog

nu staat hij daar alleen
gebalde handen in de zakken
wat te draaien voor de toga
van een man met veel gewicht
die met een hamertje tikt
als het veel te luid

vergeef me edelachtbare
van 't moorden moest vast
zijn mond gekrompen zijn
zo stil en onverstaanbaar
het gemompel om excuus

Frans V.

Mededelingske: Filmforum Wijnegem

Allez, nog snel, voor ik het weer vergeet of er weer een week naast zit: deze avond, zoals iedere vierde woensdag van de maand, is het opnieuw Filmforum in GC 't Gasthuis in Wijnegem. En Nip doet de inleiding, komt dat horen, komt dat zien...

Sollicitanten + Blogging + gedicht

Vandaag op het werk twee solliciterende would be collega's zien passeren. Een klein testje was hun deel, om te zien of ze bijvoorbeeld met pakweg Word overweg konden. Dat gaat zo in zijn werk: ze krijgen elk een blad, waarop wat tekst, een kop- en voettekst, paginanummer, een tabel en wat titeltjes staan. Die moeten ze dan 'kopiëren' in een nieuw document en de opmaak ervan zo goed als mogelijk hernemen. Ze krijgen daar een kwartier voor. Ik weet niet in hoeverre ik zelf in 1999 binnen de tijd gebleven was, maar ik weet nog wel dat het een quasi exacte kopie was. Als ik dan nu zie wat ik terugkreeg, hm. Affin, misschien was de opdracht niet met hand en tand genoeg uitgelegd... We zullen wel zien wat het wordt met hen of anderen.

Ik denk dat ik ondertussen officieel mag zeggen dat ik blogverslaafd ben. Zeker nu ik niet (of toch nauwelijks) nog op andere sites wat ga plaatsen, wil ik hier wat uitgebreider rond hangen. Niets zo plezant om immers wat woorden door het internet te laten rollen en zien of iemand ze heeft opgepikt. En af en toe gebeurt dat dus wel degelijk en dat vind ik persoonlijk dan weer bijzonder. Zo iemand die even stopt om een lettertje of wat terug te laten rollen... Ik heb hier niet echt veel te klagen, maar Nipje, die krijgt amper een reactie te verhaspelen. Spijtig, want ik vind dat ze soms echt behoorlijk origineel uit de hoek kan komen. Nu nog wat regelmatiger plaatsen misschien...

Onderstaand gedicht naar aanleiding van zoveel vuiligheid uit Bulgarije, verhalen over verwaarlozing en mishandeling, die niemand onberoerd zouden mogen laten.

weeswoede

we zullen je met ons meenemen
naar een thuis, jij verdient
ook een kans op het kruis
van de rechtgeaarde Kristen
nadat je er oud genoeg voor

in Chinaland staat een Westers paar
vertederd door een kleintje
ongewild van 't andere geslacht
opzij geschoven voor de regel
dat er maar één de man kan
en zij dus kansloos

dichterbij broeit er
volkse woede om wat
amper enkele duizenden kilometers
verder in het eigen Europa
gebeurt het onvoorstelbaarste
tussen een volk en haar kinderen
niets meer dan onverschilligheid

Frans V.

Vlindertje + Jemen + gedicht

Vlindertje is terecht. Via via kwam hij te weten dat er hier nogal wat ongeruste mensen nogal wat ongeruste vragen hadden bij zijn plotselinge verdwijnen. Hij heeft dan ook zo snel als mogelijk contact opgenomen met familie en vrienden. Via deze weg toch een warm en welgemeend woord van dank aan iedereen die mee geholpen heeft aan de verspreiding van onze bezorgdheid. En verder: eind goed, al goed! Nu hem nog terug zien verschijnen...

Verder in de krant vandaag niet echt veel soeps om even bij stil te staan. Of toch. U hebt links of rechts waarschijnlijk al opgevangen dat er twee Vlaamse vrouwen in Jemen met kogels afgemaakt zijn tijdens een toeristische reis. Veel wil ik daar niet over kwijt, maar wel over de lezersrubrieken. Daarin verschijnen nu met de regelmaat van een klok bijdragen van mensen die vinden dat het toch wel hun eigen schuld is. Iederéén weet toch dat het in Jemen lévensgevaarlijk is, de klok rond, het jaar rond. Wie daar dus naartoe trekt en wordt neergeschoten, wel, dat is diens eigen dikke schuld. En dan heb je nog een toeristische Vereniging van Vlaamse Reisbureaus, die vindt dat de overheid reizen naar dergelijke landen zou moeten verbieden. Wel, daar krijg ik het nu eens tot tweemaal toe van op mijn heupen. Ten eerste vraagt niemand om neergeschoten te worden. Punt aan de lijn. Alsof je in pakweg Nijvel niet door een Bende kan gedood worden terwijl je de ingrediënten voor de avondsoep aan het kiezen bent. Nee, het blijft immens erg voor de nabestaanden, en daar zou de aandacht naar uit moeten gaan. Ten tweede zou de overheid nog maar eens een (wetgevende) regel moeten opleggen aan de mensen. En dan achteraf maar klagen dat er zoveel regeltjes en wetten zijn...

doorgeregeld

doe die voorschoot aan
achter de toog geen betoog
voor meer kleur of eigen fleur
de letter zegt bescherming
van de wet, van de mens
wordt niets verwacht

stop bij rood, vertraag bij oranje
door groen mag iedereen vrij door
behalve als het rood is en luid
sirenevol met flikkerlicht
dan stopt men beter ook
de oren even dicht

en wie nog echt wil werken
tekent een heus contract
opgesteld volgens de regels
van de arbitraire kunst
in Brussel verheven tot
de mooiste doolhof van
het rechten- en plichtenmodel

wie dit allemaal niet wil
kan nog steeds verhuizen
naar het laatste lege eiland
na het tekenen van overeenkomst
met de onbewoner te aldaar

Frans V.

Mededeling: De Muzeval & Gedichtendag

Binnenkort, over een kleine twee weken, is het weer Vlaams-Nederlandse gedichtendag. Ook De Muzeval laat zich dan niet onbetuigd en richt een Gedichtenestafette in. Wil jij er als dichter ook bij zijn, dan kan je altijd contact opnemen met Bart Van Peer, wie weet is er nog een plekje voor je vrij...

Meer info: klik op affiche

Stadsdichter Joke van Leeuwen + gedicht zes

'Elk stadsgedicht moet een verrassing zijn'
Joke van Leeuwen doet haar intrede als stadsdichter op Gedichtendag

Foto: bron klik op foto

Over enkele weken krijgen we dus een nieuwe stadsdichter in de Koekenstad. Als je geïnteresseerd zou zijn in hoe ze dat wil invullen, dan moet je haar interview met het Nieuwsblad maar eens lezen. Ben zelf best benieuwd naar hoe ze één en ander zal verwoorden. Voor de pree (ocharme € 5.000,00 per jaar) zal ze het niet hoeven doen. Alhoewel, € 833,33 per gedicht, dat is natuurlijk mooi meegenomen...

Gisteren in de Hotsy Totsy was het een vrolijke bedoening. De kroeg zat lekker vol en voor wie de micro dicht genoeg bij de neus hield, was er ook meer dan voldoende luisterbereidheid. Nips suggestie, dat ik de mensen nog maar eens wat dichterbij het gebeuren moest betrekken door hen zelf een nummer te laten roepen, welk dan weer een gedicht uit mijn dichtschrift opleverde, sloeg aan. Nummer zes werd tot tweemaal toe opnieuw gevraagd (heb het maar één maal herhaald, er zijn grenzen aan die betrokkenheid). Daarom dat ik het hieronder even herneem (voor de verslaafden onder ons, quoi).

de toekomst later

het bestoven raam op de toekomst
op een kier voor wie bang
zijn voeten niet te snel beweegt
het kan gesloten worden
met een simpele zucht

voor de onstuitbare zoeker
naar goud in dit leven
wenkt enkel het grote gat
waar gordijnen hangen waaien
op de ademtochten van passanten
te vlug dus onderweg nooit herkend

dit steedse raam hier
is gesloten voor bezoek
eerst het eigen onderzoek nu
en dan pas wat verder ligt
hier verschiet voorlopig
geen zinnig mens

Frans Vlinderman

optreden + gedicht

Vlinderman gaat vandaag naar Gent dus. Spin De Swerts heeft nog eens een avondplekje vrijgehouden voor mij en daar gaan we graag op in. Het is immers altijd leuk om te zien hoe een publiek reageert op mijn gedichten, ook voor mezelf is het wat anders: een dichtsel schrijven of er één voordragen.

Wat trouwens ook plezant is aan zo een podiumavond, dat zijn de anderen die ik dan mag ontmoeten. Soms zijn dat oude bekenden, heel vaak nobele onbekenden, waar ik hier en daar al wel eens iets van opgevangen kan hebben. Deze avond is niet anders. En Nip gaat mee! Hiep hiep!

backstage

na de leegte van een week
vult het gebouw zich gonzend
de met fluweel gelardeerde zaal
spreidt haar bordeaux deken
over de toegestroomde menigte

met fraai gedrukte programma's
tegen bonten verlangens geplet
worden dromen onder woorden gebracht
van een wereld in scène gezet
telt iedereen ademloos af

achter de coulissen de chaos
georchestreerd en geprogrammeerd
een laatste draf naar
de finale repetitie

tussen onzekerheid en fierheid in
hangt het doek er onbewogen bij
te wachten op feestelijke nachten

Frans V.

Mededeling: optreden

Zaterdag 19 Januari 08

Hotsy Totsy
Hoogstraat 1
Gent 9000

Spinyopaat Presents:

Instant Star Free Stage with Free Entrance

Gesponsord door:

Creatief Schrijven vzw
Zirkstraat 36
2000 Antwerpen
03 222 40 99


begin 20 u

KEES MEERMAN
(bekend van TV-SHOWS als De Rechtvaardige Rechters op Canvas, bekend van Zaalshow "In Het Hol Van De Leeuw")

Roos Van Vlaenderen
(bekend van samenwerkingen met Pieter Embrechts)

Philip Meersman VS Fjorton
(Theater, Poëzie, Experimentele Unieke Show)

Spin De Swerts
(de enige Gothic Poet van Vlaanderen!)

Marie Meeusen
(Spreekmoorden & zwijgwijzen)

Frans Vlinderman
(bekend van Brussel TV)

Bart Van Peer
(woordenkoning)

Steven Crauwels
(neoromantische poëzie)

Yerna Van Den Driessche
(poëziegodin)

MEER INFO HIER

Kanker + gedicht

Hiep hiep, het is weer weekend en straks naar een receptie! Wat meer kan een mens nog willen, lekker bediend worden en oude bekenden ontmoeten bij een parelend glaasje... Samenwerken in je vrije tijd doet een mens sowieso al goed, maar als je dan wordt uitgenodigd op pakweg een receptie, dan voel je dat het ook geapprecieerd wordt. Merci, Masereelfonds.

Terwijl ik dit hier lig te typen, verschijnt er op mijn Vista-scherm dat ik door A-Squared beschermd wordt tegen 1 105 672 definities van viri en dergelijke. Het getal lijkt me zo duizelingwekkend, dat ik het gewoon niet kan vatten. Hoeveel??? Eén miljoen honderdenvijfduizend zes honderdtweeënzeventig! Slik dat maar even door. En dan zijn er nog waar ik waarschijnlijk niet tegen beschermd ben. Internet, toch zo een veilige plek op aarde...

Ben zonet langs het ziekenhuis geweest, om mijn vriend Rudy te gaan bezoeken. Ook hij had het kanker verdict te horen gekregen, maar na de operatie en revalidatie zal hij er als vanouds tegenaan kunnen op zijn site, Antwerpen. Stad en Provincie, zij het met in achtneming van een (klein) aantal aandachtspunten. Ben blij voor hem en voor zijn partner, Rita.

komedie TV

ze schudden elkaar de hand
voor de camera bevrijd
los van de naijver, de achterklap
onder de gordel na de uren
dat een ander reeds te bed

kille winterogen monsteren
de oude vijand verborgen
achter een witte rij
glimlach met een hoekje af
zo zonder de ogen erbij
met in gedachten de volgende
finale overwinningszet

de kleine man kijkt
balt de vuist die hij
zomaar in 't gelaat planten kan
van wie hij niets beladen wil
nog liever dan schijnheilig

Frans Vlinderman

Hoofdpijn + senryu

Vandaag niet, schat, ik heb hoofdpijn!

telryu

één plus één is drie
als een één maar telt voor twee
zelfs voor drie dan vier

Frans Vlinderman

daglogje + gedicht

Er zijn weer heel wat uurtjes verstreken sinds ik hier nog eens rondhing. In die tussentijd ben ik gaan slapen, heb ik een krant gekocht, Miss Jackie T geaaid (en na een bijna-aanval niet meer), in acht snelle uren mijn 16 andere veranderd in vrije tijd, een heel stuk van de krant gelezen, op de tram gezeten, gewandeld, Nip gekust, misschien gedroomd, zeker gebruik gemaakt van het (letterlijk) kleinste kamertje in ons appartement, getelefoneerd & -faxed & -e-mailed & -surft, (wan)hoop gezien en gehoord, en noem maar op. Eigenlijk heb ik weer veel gedaan, maar (na)gedacht? Niet echt. Dat hoort waarschijnlijk bij het leven van een (werkende) mens. Veel gebeurt blijkbaar op automatische piloot. Daar is op zich niets mis mee, maar ik wil zo graag eens een periode gewoon alleen maar 'contempleren'. En dat meen ik dus, eh! Als ik zo een voorzichtige blik vooruit durf te werpen, dan vrees ik dat het nog even zal duren voor het zover is. Minstens een jaar of dertig. We zullen wel zien, zeker?

van oost naar west

tussen kogel en strop ligt
de wereld van het westen
in tijdelijkheid uitgedrukt
een paar eeuwen van groei
om tot hetzelfde resultaat

in het oosten is het anders
daar brandt de lamp nog
volop op olie en flakkert
het moderne kaarsje dat het licht
nog niet helemaal gezien
mensen ook handen doet verliezen
na eerder al hun zinnen

de wereld is klein geworden
met het groeien van de geest
blijft echter nog te vaak
het bekrompen hart bestaan
dat niet weten wil van groots

Frans V.

41 maanden + senryu

Nog even meegeven: nog 213 dagen, en dan gaan Nip en ik samen de boot in. Vandaag was het dus alvast 3 jaar en 5 maanden, volgende Valentijn zitten we dan bijna op 3,5 jaar en vandaar naar spelevaren is nog maar een half jaartje aftellen. Of het kriebelt? Al eens een vlinder gezien met vlinders in zijn buik? Ik ook niet, maar het kietelt wel en ja, ik lach nog steeds...

stel - senryu

zonder reden zij
de vrouw voor de man samen
treinstel op de rails

Frans Vlinderman

Bibgeheimpjes + gedicht

Kleine waarschuwing voor de lezende liefhebber onder ons: het is niet omdat je in de bibliotheek een boek ontleent, dat je dan ook een gaaf exemplaar in handen hebt. Als je al ontdekt dat er wat mee schort terwijl je nog in de bib zelf bent, is het aangewezen even te wachten om te gaan lezen en langs de infobalie te gaan om één en ander vast te laten stellen. En niet tevreden zijn met 'ja hoor, dat hebben we wel gezien', vraag maar een schriftelijke bekentenis van je baliemedewerk(st)er.

Je wil immers niet meemaken dat je die stap overslaat en een tijd later na het inleveren van je boek een klacht aan je been hebt wegens de al eerder door jou opgemerkte beschadigingen als een boekenstormer. Nip heeft het in ieder geval vlaggen. Een ontieglijk klein boekje ontleend hebben, gezien hebben dat er iemand met water op gerotzooid had en denken 'ach, ik kan het nog lezen en daarbij, ze zullen dat al weten'.

Nou nee. Ze wisten het niet. Opeens zagen ze het (licht) en de beschadiging kon niet anders dan door de laatste ontlener zijn aangebracht. Jaaaaaaa, ééééééécht wel!

cleane nummers

zeshonderd zeventien
een mondvol getal
in een kale gang
waar veelal vrouwen
af en toe onderbroken
door een verdwaalde man
in stralend doorkijkwit
rubberstil voorbij stijven

achter het getal ligt
zeshonderd negentien
de overbuur telt niet
langer, hij is uitgeteld
zeshonderd zeventien daarentegen
telt de uren af, nog een laatste
sonde, eitje, bedpannetje
zeldzaam de man die zo fel
naar een ontslag verlangde

zonder geheimen links
rechts, links, rechts
een droge klop op een deur
die niet van kloppen houdt
zonder antwoord binnen
de grenzen van het verwachte
zijn soms wat ondoorzichtig
ligt een glimlach te bed
- hij heeft het overleefd!

Frans Vlinderman

tips & tricks + gedicht

Na mijn bijdrage van vorige week vrijdag, kreeg ik via mijn mailbox van het gastenboek een met initialen ondertekend bericht over een gerelateerd onderwerp, namelijk werkgevers en sollicitanten. Ik vermoed dat het allemaal goed bedoeld was en zo en dat ik er een waarschuwing in zou moeten lezen dat ik moet opletten met wat ik over mezelf prijsgeef op het internet. Ik plaats het betreffend bericht even integraal hieronder:

"Eén op vijf werkgevers zoekt online informatie over sollicitanten

Eén op de vijf werkgevers gaat op het internet op zoek naar gegevens over sollicitanten. Bijna 60 procent zegt dat de gevonden informatie doorslaggevend is om iemand wel of niet uit te nodigen voor een eerste gesprek. Dat blijkt uit onderzoek van Viadeo, een zakelijk netwerk op internet, naar de invloed van persoonlijke informatie op het internet. Uit het onderzoek blijkt dat een kwart van de personeelsverantwoordelijken kandidaten afwijst na het vinden van bepaalde informatie op het internet.

Ongunstig
Slechts in dertien procent valt een online onderzoek door de toekomstige werkgever gunstig uit. Daarnaast blijkt dat veel mensen zich niet bewust zijn van de negatieve invloed die online persoonlijke informatie op hun carrière kan hebben, aldus Viadeo. Internettoepassingen zoals blogs of sociale netwerken geven allemaal een ander beeld van de persoon achter een cv. Sites als MySpace en YouTube maken het online vinden van informatie steeds makkelijker. Deze informatie blijkt lang niet altijd een positief beeld te geven en verkleint in veel gevallen zelfs de kans op de arbeidsmarkt.


Foto's
Zo kwam een werkgever er achter dat een kandidaat gezocht werd door de politie, andere bedrijven ontdekten drankmisbruik en andere onethische zaken. Uit het onderzoek van Viadeo blijkt dat 31 procent van alle leeftijdsgroepen persoonlijke informatie online plaatst en dat dit niet alleen is voorbehouden voor jongeren tussen de 18 en 24 jaar. Dertien procent van de respondenten heeft foto's van feestjes online staan, in de leeftijdscategorie 18 tot 24 is dit zelfs 54 procent. Slechts negen procent van de respondenten gebruikt zakelijke profielsites om zichzelf zakelijk te promoten. (belga/adv) "

Ok, ben helemaal onder de indruk. Dus, gesteld dat ik ergens zou solliciteren en er is een kandidaat-werkgever met een overschot aan tijd die mij zou googelen, dan bestaat de kans dat ik niet zou worden aangeworven op basis van wat ik online laat uitsijpelen over en door mezelf?

Een aantal zaken:

1. De baas die mij om die reden niet zou aanwerven, is een idioot.
2. De mens achter deze blogger zal geen andere mens/betere werknemer zijn zonder zijn blog.
3. Bij mijn sollicitatie zal ik niet te beroerd zijn om mijn hobby's en bezigheden toe te lichten.
4. Ik ben een mens in de eerste plaats, werknemer in de tweede, maar dat wil niet zeggen dat ik minder werknemer zou zijn.

Lieve vriend(in), bedankt om me te willen waarschuwen voor de gevolgen van mijn openheid. Ik wil er echter graag aan toevoegen dat ik liever mezelf ben dan iemand anders en dat sommige werkgevers dat ook liever zo hebben. Laat ze dus maar speuren naar wat dan ook, er valt hier immers niets te verbergen (staat dat niet ergens in de toelichtende hoofding van deze blog?)

marionet

uit de kleren ziet hij
er nog steeds niet uit
alsof hij beter mens dan
koning van vermomming
met tierlantijntjes
voor de toeschouwer

dus draagt hij de broek
af en toe een rok
als het hem maar past
de commentaren ondertiteling
voor een streep beroering, blij
het leven rechtdoor zo die gaat
zo spontaan kan hangen blijven
in de ogen van niet zichzelf

vergeten doet hij iedere dag
hoe manieren mensen doen bewegen
als een houten geraamte rammelen
en verstrikkend in de touwtjes
van de immer schouwende ander

Frans Vlinderman

Mededeling: Woorddadige Woensdag

Een poëtisch – literaire midweekstoornis
Agenda 30 januari 2008

In de kijker:

Cesare Pavese (1908-1935) is één van de grootste Italiaanse auteurs. Pavese schreef gedichten, romans en vertaalde buitenlands werk. In 1935 werd hij wegens antifascistische activiteiten veroordeeld en een jaar geïnterneerd. Op het hoogtepunt van zijn leven ontving hij de grootste literaire onderscheiding, de Premio Strega, en maakte hij een einde aan zijn leven. Zijn werk werd in vele talen vertaald.

Op het podium:

Paul Cardon, Jo Peeters, Pierre Magie en Mistral
brengen telkens drie van hun gedichten.

Muzikale omlijsting:

Jowan speelt gitaar.

Welkom in De Kleine Wereld, Vlasmarkt 25, 2000 Antwerpen

reizen + gedicht

Vandaag gaan Nip en ik in Turnhout op ziekenhuisbezoek bij Alice, een vriendin van Mama Mia en uiteraard onszelf. We zullen bijna twee uur onderweg zijn om er te geraken. Dat is het voordeel van afhankelijk zijn van het openbaar vervoer. Misschien moeten we er toch eens over denken om ons een kleine koekendoos op wielen aan te schaffen voor dergelijke verplaatsingen. Alhoewel het tijdsvoordeel van zo'n ding niet altijd opweegt tegen de kost ervan. En toch, want zo zouden we ook bijvoorbeeld andere poëziepodia kunnen aandoen, zonder bang te zijn niet meer thuis te geraken... Bon, we zullen het (nog) eens bespreken terwijl we onderweg zijn...

reizen - senryu

uren onderweg
de tijd glijdt langzaam voorbij
vegen langs het raam

Frans Vlinderman

Bedenkingen + gedicht

Geluiden uit de oude Vlindermandagen, toen hij nog Papillon plachtte te zijn, golven door de ruimte. Vlinderman geniet, wetend dat hij de dag van vandaag dan toch bereikt heeft. Waarschijnlijk zijn er een aantal mensen die hun wenkbrauwen fronsen en zich afvragen hoe. En anderen, die spontaan op hun knieën vallen en hun eigen god danken voor het verhoren van hun gebeden. Over de rest spreek ik gewoon niet, dat zou te pijnlijk zijn. Feit is: Vlinderman is er, alive and kicking and pretty much otherwise. En dat voelt goed, zeker voor de niet gelover die Bibi ooit was.

Affin, een ietwat vreemde dag neemt een einde en ik kom dat hier even meedelen (waar dient zo een blog anders voor?)

misplaatst

uit de tijd gerukt
de hand uitgerekt
om net ernaast niet
die ander te vatten
dan toch ongrijpbaar

er hangt een handschoen
in de lucht de geur van
morgen komt de lente
zonder mij, de bloemen
uit de grond, erin
de mest van een heel jaar

hij kijkt naar de einder
waar zijn vader ongetwijfeld
wist zijn sporen in het zand
met een onaangetaste hand
de palm omhoog als toen
hij echt niet beter wist

Frans Vlinderman

een brief + gedicht

Dit weekend ga ik een brief schrijven. Een belangrijke brief, rechtstreeks aan mijn baas gericht. Vandaag vertelde ik hem het nieuws. De reactie erop is sprekend voor de reden ervan: "Wat moet ik daar dan mee doen?" Ik heb gezegd dat hij hem aandachtig moet lezen. Waarmee ik misschien net het tegenovergestelde zal bereiken, namelijk dat hij hem helemaal niet leest. Stiekem hoop ik toch op een aandachtig iemand, aanstaande maandag. En op een reactie waar deze overwerkte zot wat mee aan kan. Het gaat immers niet goed daar op het bureau: teveel werk en te weinig mensen om het gedaan te krijgen op een deftige manier. En als dan ook nog een collega voor drie weken uitvalt wegens ziekte en een andere parttime collega op bevallen ligt, dan zie je de stapel 'to do' zo groeien, al werk je je te pletter. En vermits ik nog altijd werk om te leven en niet andersom, moet er wat veranderen. En snel, want ik begin het al deftig te voelen. Zelfs Nip begint mijn gezaag beu te worden. Net zoals jullie daar aan de andere kant van het web, vermoed ik zo...

Gelukkig zijn er nog leuke momenten genoeg. De Muzeval, het filmforum, waarempel het zwemmen, het toeleven naar onze trouwdag, het verlof dat nog allemaal ingepland moet worden, de vele feestjes links en rechts in het verschiet. Ja, we schrijven een brief en gaan verder vol goede moed.

Als er nou ook nog eens iemand dat waanzinnige idee van Patrick Dewael kan afschieten om een nieuw gesloten asielcentrum te bouwen om er asielzoekers met kinderen in op te sluiten, dan sliep ik alvast veel geruster. Het gaat er mij in deze niet om dat iedere asielzoeker dan maar zomaar moet kunnen en mogen blijven, maar van kinderen blijf je af en die sluit je al helemaal niet op! Simpel genoeg voor mij om 100% tegen dit 'humaan voorstel' te zijn. Zoek maar een andere oplossing, waar de kinderen niet bij betrokken geraken en die toch in hun voordeel is.

asielkind

de deur staat tegen
de stijl, er zit een sleutel
langs de andere kant
waar mannen heen en weer
lopen in bepaalde cadans
onder 't oog van camera's

buiten schijnt de zon
het kind kijkt hunker
in het hart, het gras
ligt er heerlijk mals
op hem te wachten
samen groen te worden
tijdens het rollebollen

een loopman snauwt iets
in een vreemde taal
het kind wijst naar zichzelf
de deur, het gras, de sleutel
blijft zitten, onaangedaan
wandelt de man weg

regels zijn regels,
net zoals papieren,
waardevol in het westen
en ver daarbuiten nodig
om te kunnen overleven
in 'verworven' vrijheid

Frans Vlinderman

Bomen & bommen = haiku's

Ik zou kunnen vertellen over het werk vandaag, maar dat wordt zo vervelend. Elke dag hetzelfde liedje zingen, dat lokt geen vogel, toch? Neen, ik hou het kort, want zodadelijk moet ik naar De Muzeval. En dus post ik hier een haiku-keten, die ik onlangs naar aanleiding van een online artikel bij Pomgedichten schreef.

boom, kortweg bom

bom(m)en vallen zo
dra het geloof de wortels
elders zoeken wil

of hoe vergeten
het verleden rood gesmoord
de kettingen in

laat het maar blaten
een schaap zonder geheugen
wordt niet herinnerd

plant maar eens een bo(o)m
waar jaren later gepraat
neerhalen ontwijkt

Frans Vlinderman

(altijd open voor suggesties)