Sollicitanten + Blogging + gedicht

Vandaag op het werk twee solliciterende would be collega's zien passeren. Een klein testje was hun deel, om te zien of ze bijvoorbeeld met pakweg Word overweg konden. Dat gaat zo in zijn werk: ze krijgen elk een blad, waarop wat tekst, een kop- en voettekst, paginanummer, een tabel en wat titeltjes staan. Die moeten ze dan 'kopiëren' in een nieuw document en de opmaak ervan zo goed als mogelijk hernemen. Ze krijgen daar een kwartier voor. Ik weet niet in hoeverre ik zelf in 1999 binnen de tijd gebleven was, maar ik weet nog wel dat het een quasi exacte kopie was. Als ik dan nu zie wat ik terugkreeg, hm. Affin, misschien was de opdracht niet met hand en tand genoeg uitgelegd... We zullen wel zien wat het wordt met hen of anderen.

Ik denk dat ik ondertussen officieel mag zeggen dat ik blogverslaafd ben. Zeker nu ik niet (of toch nauwelijks) nog op andere sites wat ga plaatsen, wil ik hier wat uitgebreider rond hangen. Niets zo plezant om immers wat woorden door het internet te laten rollen en zien of iemand ze heeft opgepikt. En af en toe gebeurt dat dus wel degelijk en dat vind ik persoonlijk dan weer bijzonder. Zo iemand die even stopt om een lettertje of wat terug te laten rollen... Ik heb hier niet echt veel te klagen, maar Nipje, die krijgt amper een reactie te verhaspelen. Spijtig, want ik vind dat ze soms echt behoorlijk origineel uit de hoek kan komen. Nu nog wat regelmatiger plaatsen misschien...

Onderstaand gedicht naar aanleiding van zoveel vuiligheid uit Bulgarije, verhalen over verwaarlozing en mishandeling, die niemand onberoerd zouden mogen laten.

weeswoede

we zullen je met ons meenemen
naar een thuis, jij verdient
ook een kans op het kruis
van de rechtgeaarde Kristen
nadat je er oud genoeg voor

in Chinaland staat een Westers paar
vertederd door een kleintje
ongewild van 't andere geslacht
opzij geschoven voor de regel
dat er maar één de man kan
en zij dus kansloos

dichterbij broeit er
volkse woede om wat
amper enkele duizenden kilometers
verder in het eigen Europa
gebeurt het onvoorstelbaarste
tussen een volk en haar kinderen
niets meer dan onverschilligheid

Frans V.