Goed en kwaad + gedicht
Er valt niet veel te melden. Sommige mensen in mijn leven zijn vriendelijk en lief, een enkele andere is dat niet. Een beetje zoals dat in ieders leven zijn gangetje gaat, quoi. In mijn krant vandaag vooral weer veel gezever over een nieuwe krant-vorm en zo (als er geen echt nieuws te rapen valt, dan maak je het zelf, hou wel van dat concept), naast een hoop oude koeien in nog steeds dezelfde grachten. En op het werk, mocht daar een stressbarometer hangen, dat ding was al lang tilt geslagen. Nihil nove sub sole...
Frans Vlinderman
slaaf van het geregeld leven
hij loopt over de verschoten loper
van alweer een lang verrekte dag
door dezelfde rechthoeken vormen
van alweer dezelfde talloze deuren
die hij telkens behoedzaam sluit om
de gewoonten niet te laten ontsnappen
tijdens de schijnpauze op de noen
propt hij het eten in zijn wangen
telkens de telefoon hem stoort
staat hij quasi voedselloos
de mensen zonder middagkennis
correct en adequaat te woord
tussen de gekende onbekenden
rept hij zich 's avonds huiswaarts
eten, babbelen, beeldjes kijken
want de nacht wenkt alweer zo snel
dat de rest zal moeten wachten
tot de vrijheid van een weekend
hem vangt met zijn gevuld programma
hij loopt over de verschoten loper
van alweer een lang verrekte dag
door dezelfde rechthoeken vormen
van alweer dezelfde talloze deuren
die hij telkens behoedzaam sluit om
de gewoonten niet te laten ontsnappen
tijdens de schijnpauze op de noen
propt hij het eten in zijn wangen
telkens de telefoon hem stoort
staat hij quasi voedselloos
de mensen zonder middagkennis
correct en adequaat te woord
tussen de gekende onbekenden
rept hij zich 's avonds huiswaarts
eten, babbelen, beeldjes kijken
want de nacht wenkt alweer zo snel
dat de rest zal moeten wachten
tot de vrijheid van een weekend
hem vangt met zijn gevuld programma
Frans Vlinderman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten