De Heren van Justitie aan de Senseo

Onze Senseo is vandaag terug aangeleverd. Het moet gezegd worden: na de moeizame start, met teveel weken tussen de aankondiging dat honderdduizenden toestellen dienden teruggeroepen te worden en de feitelijke aanlevering van de doos waarin je het apparaat mocht verpakken, is dit toch wel een knap staaltje van efficiëntie. Maandag omstreeks half drie heeft Nip die doos afgeleverd op het postkantoor en vandaag (waarschijnlijk gisteren zelfs al) stonden ze er terug mee aan de deur. Vermits die dingen in Nederland hersteld worden, kan je niet anders dan vaststellen dat ze heel ernstig met hun actie bezig zijn, daar bij Philips. Mijn petje daarvoor af!

Bron foto: KLIK

Iets helemaal anders. Heb je het ook in de krant zien staan, dat van de Antwerpse strafrechter Walter De Smedt? Mijnheer de Rechter vond er niets beters op dan een inbreker, die hij enkele maanden geleden al had veroordeeld tot een effectieve celstraf van 18 maanden, die nog steeds de binnenkant van die beloofde cel nog niet gezien had en dan maar vrolijk verder bleef inbreken, waardoor hij terug voor diezelfde rechter diende te verschijnen voor soortgelijke feiten, vrij te spreken van een straf. Redenering: vermits er de vorige maal toch geen uitvoering van zijn uitspraak was, hoeft hij er ditmaal zijn tijd niet aan te verbeuzelen. Waarschijnlijk staat nu heel het juridische apparaat op zijn achterste poten, maar geef toe: wie draagt graag emmertjes water naar de zee, een bepaalde (volwassen) leeftijdsdrempel eenmaal overschreden? Niemand toch? Ondertussen is Mijnheer de Minister Stefaan De Clerck al aan het briesen dat dit niet kan en blablabla. Mijnheer de Minister zou zich beter eens buigen over het fundamentele probleem dat in dit land celstraffen onder de drie jaar niet meer uitgezeten hoeven te worden. Mijnheer de Minister zou zich beter eens bezig houden met de overbevolking in de Belgische gevangenissen. Mijnheer de Minister zou zich gewoon wat beter van zijn taak mogen kwijten. En als een rechter een straf oplegt, dan zou Mijnheer de Minister er zich beter op toeleggen dat die uitspraak ook wel degelijk uitgevoerd kan worden. Naar Nederland voor mijn part, zolang er maar íets gebeurt. Dan zal Mijnheer de Rechter zich niet voor paal hoeven te voelen staan en zal die de door Mijnheer de Minister vastgestelde strafmaten bepalen en voor uitvoering uitspreken. Simpel, als je 't mij vraagt.

Nog een prettige vrijdag verder, Mijnheer de Minister en Mijnheer de Rechter. Ik ga een Senseootje drinken.

uw draai of niets!

Wil je weten welk soort ei jij bent? Welke speciale Hollywooddame? Wil je weten welke filosoof je aankleeft? En ben je bereid daar enkele idiote vragen voor te beantwoorden, waarvan je je afvraagt of de antwoorden het niveau ervan ooit kunnen opkrikken? Ben je zo nieuwsgierig dat je zelfs al weet je al de uitslag, je nog wil deelnemen aan allerlei triviale, zelf ontworpen quiz-jes? Wat doe je hier dan nog??? Maak dat je op Facebook zit, waar er vrienden huizen waar je nog nooit van gehoord hebt en waar ze je om de oren slaan met de meest onmogelijke vraagpartijtjes. In enkele seconden, tegenwoordig ook wel uitgedrukt in klikken met de muis, ben je lid van één van de grootste sociale netwerken ter wereld én kan je je volledig laten gaan in stompzinnigheid. Bibi doet er dagelijks aan mee ;-)

Voor wie meer wil dan dat, kan je natuurlijk gewoon je schoenen aantrekken en aan een wandeling in het dichtsbijzijnde park beginnen. Kuieren, luieren en luisteren, het kan nooit mis gaan. Laat je apparatuur, waar toch ieder jaar opnieuw je broekzakken kapot aan gaan, gewoon thuis, trek de stekker uit, laat je verrassen door het groenste groen, zoals je het nog steeds niet op je scherm tevoorschijn getoverd krijgt. Leef!

30.000 knetters en granaten!

Afgelopen dagen toch al een paar maal in de krant tegengekomen: er werden wel 30.000 bliksems - waarvan tussen de 10.000 en de 15.000 effectief ingeslagen zijn op de aarde - geteld tijdens het noodweer, pardon, het onweer van twee nachten terug. Zie je die kerel(s?) daar al staan bij nacht en ontij, een blad op een kartonnetje geclipped, naar de hemel turend en bij iedere schicht een turfje bijtrekkend? Ware, stoere kerels, die zonder angst voor het eigen vege lijf de wetenschap ter wille willen zijn, met doodsverachting voor de inslag die hen ook wel zou kunnen treffen.

En dan 's ochtends alle turfbladen zo snel mogelijk faxen, brengen, mailen, naar die ene administratieve loonslaaf die om den brode dergelijke belangrijke massagegevens door de wetenschappelijke pc draait - we leven tenslotte al in een tijdje in het Derde Millenium - en voor elk geregistreerd blokje een cirkeltje errond trekt met rode viltstift. Of met rode alcoholstift, waar het door de stormregen doorweekte exemplaren betreft. Om dan op het einde van een dagje input tot de output te komen dat er welzeker 30.000 bliksems te bewonderen zijn geweest, zo ergens tussen 24u00 en 06u00.

De wondere wereld van de cijfermatige realiteit in wetenschappelijke contexten, word je daar nu niet doodgewoon, eh, opgewonden van? En zo accuraat dat alles! Het doet er mij aan denken dat ze hier in België ook exact lijken te weten hoeveel illegalen er nu juist verblijven. Al weet ik niet wie die mensen dan weer turft...

Filmforum: Mon Oncle

Vierde woensdag van de maand alweer en bijna ook alweer te laat: Filmforum in Wijnegem, deze avond, om 20u00, GC Het Gasthuis, Turnhoutsebaan 199 te 2110 Wijnegem (da 's naast Deurne)...

Binnen of buiten?

Het Vlinderpaleis raakt stilaan ingericht. Vandaag is er wéér een doos gesneuveld, dankzij teerbeminde Nip, die nog op zoek is naar wat nog niet opgedoken spulletjes. Ondertussen verdiende Vlinderman het zout op hun patatten en hier en daar nog een extraatje ook. Vermits we te alhier nogal sober te keer gaan, zijn we al snel tevreden met wat er zoal voor handen is: een dak boven het hoofd, eten op tafel, vocht in het glas en verder elkaar. Die dikke bak voor de deur hoeft niet per se, het duurste servies doet ons niet meer eten en die jacuzzi, ach, een broebelbad van tijd tot tijd in de sauna volstaat zo ook wel.

Anders is het gesteld met de wereld die aansluit bij onze voordeur. Iedereen loopt er nogal opgejaagd bij. Verkiezingen, ontslagen, brutale en ongestraft blijvende overvallen, dichtslibbende wegen, ge noemt het maar, de mensen lijken er werkelijk onder te lijden. En op zich is dat een goed teken. Mocht het anders zijn, mocht de lethargie greep beginnen krijgen op onze medemensen, dán was het pas erg. Nu is er nog wat hoop op een vorm van protest, stil of luid, tegen de gangbare gang van zaken. En waar er protest heerst, daar kan verandering ontstaan. Eigenlijk hoop ik daar wel op, want het begint groteske vormen aan te nemen als je al scheef bekeken wordt wanneer je een nobele onbekende op straat durft te groeten terwijl je onderweg bent naar je werk.

We houden het hier dus nog even knus en gezellie, laden onze batterijen verder op en trekken dan resoluut terug de hort op. De baan ook, nu onze vermaledijde Vlindermobiel het toch weer uitstekend blijkt te doen. Nog zoveel te gaan beleven, weet je wel ;-)

over politieke spelletjes

De verkiezingen blijven met rasse schreden naderen en je merkt het aan vanalles. Het ene schandaal is nog niet goed verteerd door de verblufte burger of het volgende wordt al op straat gegooid. Deze Homo Sapiens Sapiens ziet het aan en rekent zichzelf uitgesproken niét tot het verblufte gedeelte, simpelweg omdat het nooit anders is geweest. Waar mensen in naam van andere mensen spreken - en au fond is het dat wat politici doen - zullen er altijd wel verkeerde woorden vallen, verfoeilijke daden gesteld worden. Het was al zo in de tijd van de oude Grieken en de iets minder oude Romeinen, met hun fora en hun parlementa, het is nog niets veranderd, pakweg 2000 jaren later.

Het gekakel in het groene en/of rode halfrond, dat toch zou moeten verminderen als niet iedereen-met-de-pet per se zijn of haar eigen zegje te placeren heeft, is bij wijlen nog erger dan op een doordeweekse Werchterse wei. En met die bolletjeskleurdag (of aanstipdag voor de elektronisch stemmenden onder ons) in het nabije verschiet, lijken al die politieke neuzen nog maar moeizaam in dezelfde richting te wijzen: die van het goed bestuur omdat een volk daar recht op heeft.

Met duizenden wordt er nogal wat afgezeverd, deze dagen. Over hoe de doorsnee politicus nog vromer dan de paus zou moeten zijn (je zou er de geschiedenis van die heren (en een enkele dame) eens op moeten naslaan, dan zijn onze verkozenen, gecoöpteerden en geïmporteerde bewindvoerders verdorie veelal padvinders, die hun pollekens af en toe verbranden aan een te snel opgepookt vuurtje). Of dat zo een politicus geen fouten zou mogen maken, want meteen wordt er moord en brand geschreeuwd - veelal nog door mensen die zwaar naast de kade staan, niet eens erop. Wie durft in eer en geweten zichzelf een foutloos levensparcours toedichten?

Bibi laat ze hun gang maar gaan. Nog enkele weekjes, zelfs geen twee meer, en dan gaat het om de knikkers. Wie mag verder doen en wie niet meer, wie krijgt er een kansje in de politieke lotto en wie is/blijft reservebal... Best wel spannend. En misschien komt er wel verandering van. Misschien, jongens, misschien, niet te enthousiast, het is maar een (politiek) spelletje.

Over zomerse plannen

Het is zalig buiten, met dat zonnetje en dat zwoel temperatuurtje, maar ik heb vandaag bovenal zin om het rustig aan te doen binnen. Gaatje boren hier, kaderke ophangen daar, poesje stoei tussendoor (met Miss Jackie T, ja!) en af en toe een knuffel van mijn teerbeminde, een Vlinderman is soms met weinig content.

De weken en maanden rijgen zich zo al genoeg aan elkaar, soms mag de handrem even op om ter plaatse terug te kijken naar wat onherroepelijk voorbij is. Het is ook spannend om even vooruit te blikken, naar wat er nog in het verschiet ligt bijvoorbeeld. Een optreden op Vurige Tongen in Ruigoord, Amsterdam, volgend weekend, bijvoorbeeld. Of een passage op de Gentse Feesten de vierde donderdag van juli. Een meetinkje links en rechts, wie wil er nou alleen maar naar festivals?



Over festivals gesproken, binnenkort eens mijn hoofd breken over wanneer ik mijn verlof ga plannen. Nu alle collega's dat al hebben kunnen doen, kan ik overzichtelijk mijn eigen feestperiode ook eens inkleuren. Misschien dat we er met Vlindermobiel en tentje op uit trekken, al zal dat van vrouwlief afhangen. Bibi is alvast aan het dromen, thuisboor nog in de aanslag...

U verhuist graag?

Het is stilaan onvermijdelijk om vast te stellen: Vlinderman houdt niet van verhuizen, maar nog minder van het herinrichten van de nieuwe stek. Dozen die onverklaarbaar blijven zoals ze onder het verscheiden van liters zweet binnengedragen werden: ongeopend en bijzonder gevuld, kasten die nadat ze maagdelijk ongeschonden in elkaar gezet werden zich schijnbaar moeiteloos lijken te vullen met allerhande rotzooi die uit die zichzelf hervullende dozen moet zijn gekomen, DVD's die maar niet willen opduiken met trouwfoto's, stofnesten die verhalen vertellen van rondwervende kattenegootjes, affin, u snapt het plaatje. Feitelijk wil ik hieronder best eens een opsomming proberen te produceren van waar Vlinderman tot nog toe al overal verbleven/gewoond heeft en u zal versteld staan...

- Hamme, Legen Heirweg
- Hamme, nen anderen weg
- Koksijde, ergens bij dienen grote, vierkant belapte bol aan de zijkant van het militair domein
- Duffel, Mechelsebaan nummer zoveel
- Duffel, Mechelsebaan 22
- Leuven, J.B. Van Monsstraat
- Heverlee, Groenstraat
- Duffel, Netelei
- Duffel, Gele Weg
- Dilbeek, in de buurt van de Schoolstraat
- Duffel, Stationsstraat
- Duffel, Stationsstraat bis
- Duffel, Rietlei
- Duffel, Kapelstraat
- Duffel, Voogdijstraat
- Antwerpen, Vleminckveld
- 's Gravenwezel, Constant Joossenslei
- Borgerhout, Kroonstraat
- Hoboken, Scheirlinckxstraat
- Deurne, ergens aan 't Rivierenhof

En waarschijnlijk vergeet ik hier en daar nog wel een adresje, maar aan dit gemiddelde zit ik amper 1,8 maanden per locatie mezelf wijs te maken dat het nu wat langer zal duren... Nog één maal, en nu meen ik het, echt wel! En Nip zal wel meehelpen om die belofte te houden ;-)

PS: Limburg zal ik als enige Vlaamse provincie nooit aandoen, al zou dat het plaatje compleet gemaakt hebben van deze Vlaming...

Dag brugdag

Beetje eigenaardige dag op het werk gehad. Vlinderman als quasi alleenheerser over ongeveer drie etages. Door de stilte, slechts af en toe onderbroken door het gerinkel van een verloren gelopen beller, kon je het gekraak horen van een man die eenzaam zijn zure centen aan het verdienen was, terwijl collega's en oversten zich overgaven aan een genoegdoening gevende brugdag. Het moet gezegd, vandaag was ook een uitgelezen kans om een aantal draden terug op te pikken, die de laatste maanden verloren gelegd waren wegens andere en dringender zaken. Al moet het ook gezegd dat de volgende brugdag er toch eentje voor Bibi zal worden ook.

Dan heb ik ook eens overdag de tijd in plaats van 's avonds om wat Ikeaplanken in de muur te vijzen. Dan kan ik ook eens uitslapen - al komt dat er tegenwoordig niet echt meer van, vermits ik het werkritme stilaan zonder wekker 's ochtends vroeg voel aanslaan. En die matras op de grond, dat zorgt ook niet echt voor een super-relaxed bedgevoel...

Vermits alles stilaan in gereedheid is gebracht, ben ik van plan dit weekend nog eens door te trekken en nog wat dozen finaal uit te pakken, dingen hun definitieve plaats toe te wijzen en nog wat klaar te maken om de deur uit te doen vliegen. Zaken die ik al meer dan een jaar niet meer nodig heb gehad en het eerstvolgende jaar ook niet zal benutten, gaan er onherroepelijk uit. Een beetje orde in de verzamelde chaos, quoi?

Via deze weg wens ik iedereen een bijzonder leuk weekend toe. Geniet van de kersverse olifant, van een leuk zonnetje, gevuld terrasglas ook, en bovenal van elkaar. En wacht er niet mee tot morgen, want dan kan het dus al te laat zijn, sla er de kranten maar op na. Ondertussen ga ik proberen heel lief te zijn voor een sNIPverkouden en bedhoudende eega.

te bed of niet te bed

Er staat een heus bed in onze living sedert enkele minuten. Beetje gek zicht, maar ergens ook weer niet. Nip en haar Vlinderman genieten immers van al waar ze ook maar iets of wat affiniteit mee hebben. En vermits Nip in haar jeugd in datzelfde bed heeft geslapen in het ouderlijke huis, krijgt het nu een prominent plaatsje in haar nieuwe leven met Bibi.

Verder is het te alhier al bij al een rustige dag geworden, waarbij Nip de bovenetage ietwat onder handen heeft genomen, terwijl Bibi gesjouwd heeft met dozen en dergelijke (kwestie van plaats te maken voor dat bed) én tot de vaststelling gekomen is dat sommige waterpas-meters niet altijd waterpas meten, vermits de behuizing van dat luchtbelding niet altijd muurvast zit... Gelukkig dat er nog een andere waterpas in huis was, want we zouden nogal scheve muurplanken gecreëerd hebben :p

De kleine dingen des levens, ik kan er nog uren over doorgaan, maar dat wil ik jullie niet aandoen. Tenslotte moeten jullie ook nog wat feestvieren op deze Dag Des Heren, nietwaar?

verkiezingen in aantocht

Naar het schijnt is er een olifantje geboren. Naar het schijnt zou het ook een kikker kunnen zijn, maar daar spreek ik me niet over uit. Er zijn andere schijnen en zwemen. Zoals die van mogelijke, Belgische verkiezingen ergens in juni eerstkomende. Verkiezingen, u weet wel, die dag dat u uw stem mag, excuseer, moet gaan uitbrengen op de één of andere partij waarvan u denkt dat die uw (beleids)visie het beste zal uitdragen en eventueel zelfs verwezenlijken.

Vlinderman kijkt ernaar en vindt zijn goesting niet. Teveel belofte, te weinig recht voor de raap. Iedereen heeft ondertussen al door dat er zoiets als een crisis door de wereld raast, al voelt mister Lada hem veel harder dan mister Benz. Iedereen heeft al gemerkt dat er minder in het winkelkarretje te liggen komt voor hetzelfde bedrag als pakweg drie jaren geleden. Sommigen hebben vast ook al door dat er zeer zuinig zal moeten omgesprongen worden met heel wat minder federaal geld in Vlaanderen. En een enkeling droomt waarschijnlijk van nog wat meer gratis.

Los daarvan rommelt het in de politieke regionen. De tijd van letterlijk elkanders bloed drinken lijkt met de dag dichterbij te komen als dé revival van deze nalente. Geen dag zonder een vers schandaal - meestal door leden van dezelfde (bloed)rode partij en af en toe door een donkerblauwe. Geen dag zonder een welgemikt schuin detail over hoe het beter niet zou gaan. Geen dag zonder geen werk. Geen dag tout court. En daartussen mag (moet dus) een normale mens zijn keuze gaan inkleuren, drie districten verder dan nog. Jaha, veel goesting...

Vlinderman aan de bodybuilding

Echt geweldig nieuws vandaag in de krant. Een heel bodybuilding-kampioenschap in Nederland de afgelopen dagen is niet doorgegaan. De stoere mannen waren stuk voor stuk van hun (magere?) melk omdat er Vlaamse dopingcontroleurs aanwezig waren. Verzamelend voor de poorten van hun testosteroneus Walhalla zagen ze de bui van ver al hangen. En al gaan ze graag - op een miniscuul slipje na dat een al even miniscuul 'geval' ruimschoots kan bedekken - bloot, toch wilden ze met hun gespierde billen niet hetzelfde.

Bron foto: KLIK

De macho-achtige mannen, die pronken met spierbundels waar u en Vlinderman nog niet in dertig jaar hard trainen aan toe komen, kozen eieren (kleine) voor hun geld en verkozen niet deel te nemen aan hun kampioenschap. Naderhand gevraagd naar hun motivatie om niet deel te nemen, werd er wat gespierd gepruild en naar die andere, niet deelnemende, testosteronbom gewezen, maar wat bovenal zo grappig was: de ene wou geen spelbreker zijn door dan maar zonder 'de matekes' met zijn spierballen te gaan rollen.

We kunnen doen wat we willen, maar geef gewoon één ding toe: als een heel kampioenschap (?) wordt stilgelegd omdat alle (ALLE) deelnemers te bang zijn om dopingcontroleurs te passeren, wat zegt dat dan? Onzuiver op de graat? Niet direct, die mannen hebben allemaal een schoon grateke, het zit 'm meer op de biceps, triceps en quadriceps. En niet van het vele gewichtheffen of zo. Gisteren magere Jan, die vandaag niet meer door de deur en kan. Zoietske. Speedcursus, pardon, spoedcursus. Want sporten is gezond en deelnemen belangrijker dan winnen, jaja.

Trouwens, iemand zin om eens te gaan biljarten met Vlinderman? Ik zal me inhouden...

Miss Jackie T on the move

Wat een korte week lijkt te zijn op de werkvloer, zal voor velen een extra lange blijken te zijn. We hebben immers met zowat zijn allen een dagje verlof komende donderdag, maar wie geen verlof heeft gepland op de brugdag vrijdag, die zal eraan zijn voor de moeite. Geen weekend van vier dagen in dat geval, maar een onderbreking van een werkritme met energieverspilling op vrijdag om daar terug in te geraken. Dubbel pech ook vaak, want hetzelfde werk blijft daarbij dan waarschijnlijk ook nog eens op de vijfdagenwerkplank liggen, dus moet je deze week zelfs harder werken dan in een langere week.

Kromme logica, misschien, maar Bibi voelt het wél zo aan. Gelukkig wordt er elke dag wat meer tandje bijgestoken, dus heel misschien, heel misschien gaat er eens een weekje komen dat ik me niet over het werk hoef uit te laten op deze vrijetijdsblog. Heel, heel, heel misschien, dus.

Miss Jackie T en verhuisdozen: avontuur!

Net nog met Nip een ontspannend spelletje schaak gespeeld, terwijl Miss Jackie T voor de eerste maal sedert onze verhuis haar eerste stapjes buiten heeft gezet. Het was veel gemakkelijker om de drie katten van een hondertal meter verder over de daken wat te gaan uitmauwen, dan op ons geroep terug naar ons te komen, maar de lokroep van enkele lekkere kattenbrokjes heeft haar uiteindelijk toch overhaald. We wéten dat de buur(t)katten haar wel zullen wijzen op de rechten en plichten van ons nieuwkomertje, maar toch deed het raar, toen twee van hen toch wel extreem dicht bij onze dikstaartige verkennende MJT kwamen. Die gekke bezorgdheid om iets wat zo natuurlijk is dat het wel zijn gewone gang zou móeten gaan... Ach, elke dag een beetje meer, we zien wel waar ze later moet gehecht worden ;-)

Haiku - bijna zomer

Uitgeteld, deze Vlinderman. Net terug van het laatste wapenfeit van dit weekend, namelijk het communiefeest van neefje Sander, en het is al moeilijk om te moeten vaststellen dat het zondagavond is en Bibi dus vanavond nog het huisvuil moet buiten zetten. Het lijkt er gewoon te veel aan. Misschien ben ik niet meer van de jongste of zo, maar van al dat gefeest wordt het deze mens allemaal teveel om nog ernstig lui te kunnen zijn in de aflopende uurtjes. Uitgeput, ja. Knok out. Nog net genoeg fut voor een haiku'tje.

bijna zomer - haiku

avondrood geveld
achter het regengordijn
een verborgen zon

Frans V.

Tussentijdse aftrap

Alle voorbereiding zijn getroffen, Nip en Bibi zijn zodadelijk ribbedebie naar Den Dam. Buurtfeestje, waarna we het gaan zoeken in het Turnhoutse, ander feestje bouwen voor iemand die 50 geworden - een tante van Nip als ik me niet vergis.

Vandaar dat er hier nogal weinig beweging te bespeuren valt, hoewel ik een aantal bijzonder leuke foto's heb van vorige Muzevalavond, toen Medusa en haar Baby Snakes ons enige tijd meer dan voldoende konden boeien. Die zwier ik er later wel weer op.

Voor wie geïnteresseerd mocht zijn: voor amper € 10,00 kan ik de dichtbundel 'Franse Zoenen' ofwel 'Ontbijt op bed' aanbieden van de Antwerpse dichter Marc Pairon. Gewoon een mailtje sturen naar de_muzeval@telenet.be en dan wordt er verder afgesproken hoe we de bundel tot bij jou krijgen. Met dank aan Marc Pairon!

Baby D. - alweer een vervolging ingesteld

Enkele dagen terug wond ik me danig op over wereldtopcongressen over armoede, overgoten met een exuberant sausje van genoeg eten en drinken. Daarmee dacht uw Vlinderman zijn portie deze week wel te slikken gekregen te hebben, maar ondertussen is daar toch weer wat bijgekomen.

Bart Philtjens, de man die zijn dochter na vier jaar nog steeds niet in de armen heeft kunnen sluiten omdat de toenmalige draagmoeder ervan ergens anders meer geldgewin zag, wordt nu voor de rechtbank gesleurd, wegens mensonwaardige behandeling van zijn dochter. De man wordt misbruikt om ergens de wetgevende macht in dit land het licht in de ogen (en bij uitbreiding de hersenen) te laten schijnen. Dat Bart een beetje idioot is geweest om via internet een draagmoeder voor zijn zaad te zoeken en dat niet geregeld heeft via een stevig contract, daar valt over te discussiëren. Maar dat een vader, die al zoveel jaren nul op het request heeft gekregen inzake zijn vraag om zijn vaderschap op te mogen en kunnen nemen, nu als medebeklaagde voor een rechtstribunaal wordt gedaagd, dat gaat er bij mij dus niet.

Een tijd terug klaagde ik al aan dat het hier in Belgenland stilaan te zot voor woorden aan het worden is, de realiteit wordt er in ieder geval niet beter op, met dit voorval als nieuwste aanwinst. Sleur verdorie dat kindverkopende draagmoedergeval voor de rechtbank, maar toch niet de te goeder trouw handelende spermadonor. En als die man als betrokken partij moet gehoord worden, sommeer hem dan als bevoorrechte en belanghebbende getuige van zijn onbezonnen daden. Toch niet als beklaagde.

Ondertussen gaat het leven verder, leert een kind in vreemde tongval de taal van haar vaderland en blaast de politie in dit Belgenland haar eigen zakjes vol. We genieten er maar van, van die Belgenmoppen, nietwaar? En lachen, jongens toch. U zei 'groen'?

Buurtfeest Elegast-Den Dam 2009

Vrienden van de buurtwerking,

Op 15 mei gaat er ter opwarming van het buurtfeest een kleine cocktailavond door op Elegast-Den Dam, iedereen is welkom vanaf 18 uur.

Op 16 mei is het dan zover: het echte werk; BUURTFEEST! Van 13u tot 18u!

Diezelfde 16e is er 's avonds een quiz; er kunnen nog steeds ploegen inschrijven en de uitdaging zal groter zijn dan ooit!


Het zou mooi zijn als u deze verder kan mailen, uitdelen, facebooken, ... zodat iedereen die mogelijks zou mee willen komen antwoorden, drinken of buurtfeesten ervan op de hoogte is!

Met hartelijke groet,

Marjan & Jeroen
Buurtwerkers Elegast-Den Dam
Twee Netenstraat 13a
2060 Antwerpen
03/232 60 20
buurtwerking@elegast.be

De Muzeval - Medusa & the Baby Snakes

Medusa and the Baby Snakes

Medusa,
Was born when there was war across the U.S.A.
Amazing Non-Issue, Marinated Brainiac, Neurotic Ex-Nun, Certified Nutcase…
And my name is NOT Walter!

Dit is de enige info die Medusa alias Soetkin Soethoudt over zichzelf verstrekt. U kan er echter meer over te weten komen. Tijdens de 126ste Muzeval heeft zij immers de eer gastdichter te zijn.
Ze wordt bijgestaan door een aantal gasten, waarover wel wat meer uitgebreide informatie.

Niko Rubbens:

Debuteert in 2002 met zijn dichtbundel "Figurant in een spel zonder naam".
Rond dezelfde periode begint hij ook zijn poëzie te combineren met experimentele performance.
In 2003 onstaat de muzikale improvisatiegroep "Joyous Cosmology", opgericht door Erwin Vanmassenhoven.
Niko Rubbens wordt in eerste instantie gevraagd voor zijn stem en teksten maar stapt later ook over naar synths en piano.
In 2004 richt Niko Rubbens samen met Kasper Vandenbroeck "Lasergoat" op, een avant-garde metalact met drum, synths en piano.
In 2007 ontstaat "Dwangbuizerdeffect". Een gewaagde poëtische perfomance in samenwerking met percussionist Lieven Peeters. In het begin van de samenwerking legt Niko Rubbens zich toe op de teksten, maar in de latere samenwerking maken ze ook samen muziek.
2008 wordt een jaar van creatieve evolutie.
"Lasergoat" stopt abrupt door het plotse overlijden van Kasper Vandenbroeck.
Eind 2008 begint Niko een samenwerking met dichteres Soetkin Soethoudt.

Djuna Mich:

Heeft vrije grafiek gestudeerd aan de Academie in Antwerpen. Ze tekent, schildert, speelt sopraansax en is uitgeefster en ontwerpster van Keen-magazine: een experimenteel tijdschrift waar verschillende kunstenaars, dichters en muzikanten van zowel de underground, aboveground of middleground aan meedoen.
Samen met de improvisatieband “Joyous Cosmology” laat ze haar saxklanken loos gaan in de onvatbare ruimte.
Ze speelt ook in de groep “Kurperbush”, samen met haar levensgezel Maarten Tibos.

Maarten Tibos:

Heeft animatie gestudeerd aan de Academie in Gent en studeert momenteel open atelier aan Sint-Lucas Antwerpen. Hij schildert, tekent en beoefent lo-fi elektronica en is ook terug te vinden bij de “Joyous Cosmology”.
Zijn invloeden zijn comics, film, muziek en het nu.

Joyous Cosmology:

"Totally instant sounds, twitching wawa bleep spasm space electrowizards slowly climbing on mountains looking for a fairytale in a black hole confronted with cosmic wavewars and timeless dialogues of magic suddenly falling of a rollercoaster shouting colors to the sky it's a storytelling journey through improv soundscapes."
Nogal wat leden van ‘Joyous Cosmology’ zijn geen onbekenden bij De Muzeval en zijn trouwe bezoekers. Zowel op de 2de donderdag van de maand als andere activiteiten waaraan De Muzeval deelneemt zijn ze op of rond het podium te vinden.

Wij heten U van harte welkom op donderdag 14 mei vanaf 19:30 u. in Literair Café Den Hopsack, Grote Pieter Potstraat 24 te Antwerpen.

Even terugschakelen voor hoger

Morgenavond gaan we nog eens richting Muzeval (zie mededeling later hiero), maar vanavond geeft Vlinderman even gewoon en vooral rustig thuis. Vanaf morgenavond wordt het immers redelijk hectisch. Klein schemaatje:

Elke dag wat anders (Bron foto: KLIK)

- Donderdagavond: De Muzeval
- Vrijdagavond: cocktailavond op Den Dam
- Zaterdagnamiddag: mee gaan helpen op Buurtfeest Den Dam
- Zaterdagavond: feestavondje om een frisse 50-ster van Nips familie te vieren
- Zondag: communiefeest neefje Sander

We gaan ons dus stevig mogen weren om al die verschillende festiviteiten heelhuids door te komen. Daarom nemen we nu dus alvast even een klein beetje gas terug. We gaan een filmpje zien en verder niet al te veel drukte creëren. En gelukkig hoef ik vrijdag niet te werken, dat scheelt ook al een pak.

Een bedenking bij wereldtop over armoede

Het is nogal wat met Tom Boonen. Ja, de jongeman wint af en toe eens een stevige wielerkoers en ja, hij heeft al wat problemen gekend in zijnen privé en ja, hij ziet soms witjes rond de neusgaten in zijnen vrijetijd en ja, hij staat nogal allenig op zijnen sokkel vol idolaterie, maar om nu de laatste dagen continu op de voorpagina van de kranten te moeten vertoeven, daarvoor belichaamt hij toch echt een beetje te weinig mijnen wereld. Ik zou denken dat er toch wat meer belangwekkender zaken zijn om over te berichten.

Bron foto: KLIK

Ik denk spontaan - en ook naar aanleiding van een opmerking van Schone Papa Ton gisteren - dat er wat meer aandacht zou kunnen gaan naar het feit dat op een wereldtop van de G20 eerder deze maand er voor meer dan € 500.000,00 geld in rook is opgegaan, verteerd naar uitwerpselen en vloeibare afscheiding, en dat terwijl het besproken thema toch wel DE ARMOEDE was. Hoe kan een normaal denkend mens nu verwachten dat die welvoldane wereldleiders in eendert Wiens Naam ook maar het flauwste benul hebben van waar ze het over hebben?!? Ik bedien me niet graag van een uitroepteken, maar hier staat het er verdomd goed op zijn plaats te staan. Al even spontaan verder gaand kom ik uit bij 'hoedt U voor de wolf die de passie preekt'. Op water en brood zou zo'n conferentie moeten afgewerkt worden. En niet in een chique conferencezaal, maar in het midden van een verlebberd park. Dat de Heren en Dames wereldleiders zelf eens ondervinden waar ze het nou helemaal over hebben. Misschien dat dergelijke vinger aan de armoedige pols tot wat meer resultaat zou leiden in het uit te stippelen beleid. Het is uiteraard maar een spontane bedenking, met dank aan SP Ton, maar toch wel eentje die ik u niet wilde onthouden.