Baby D. - alweer een vervolging ingesteld

Enkele dagen terug wond ik me danig op over wereldtopcongressen over armoede, overgoten met een exuberant sausje van genoeg eten en drinken. Daarmee dacht uw Vlinderman zijn portie deze week wel te slikken gekregen te hebben, maar ondertussen is daar toch weer wat bijgekomen.

Bart Philtjens, de man die zijn dochter na vier jaar nog steeds niet in de armen heeft kunnen sluiten omdat de toenmalige draagmoeder ervan ergens anders meer geldgewin zag, wordt nu voor de rechtbank gesleurd, wegens mensonwaardige behandeling van zijn dochter. De man wordt misbruikt om ergens de wetgevende macht in dit land het licht in de ogen (en bij uitbreiding de hersenen) te laten schijnen. Dat Bart een beetje idioot is geweest om via internet een draagmoeder voor zijn zaad te zoeken en dat niet geregeld heeft via een stevig contract, daar valt over te discussiëren. Maar dat een vader, die al zoveel jaren nul op het request heeft gekregen inzake zijn vraag om zijn vaderschap op te mogen en kunnen nemen, nu als medebeklaagde voor een rechtstribunaal wordt gedaagd, dat gaat er bij mij dus niet.

Een tijd terug klaagde ik al aan dat het hier in Belgenland stilaan te zot voor woorden aan het worden is, de realiteit wordt er in ieder geval niet beter op, met dit voorval als nieuwste aanwinst. Sleur verdorie dat kindverkopende draagmoedergeval voor de rechtbank, maar toch niet de te goeder trouw handelende spermadonor. En als die man als betrokken partij moet gehoord worden, sommeer hem dan als bevoorrechte en belanghebbende getuige van zijn onbezonnen daden. Toch niet als beklaagde.

Ondertussen gaat het leven verder, leert een kind in vreemde tongval de taal van haar vaderland en blaast de politie in dit Belgenland haar eigen zakjes vol. We genieten er maar van, van die Belgenmoppen, nietwaar? En lachen, jongens toch. U zei 'groen'?

Koehandel met baby's in de Lage Landen

Deze zondag is bijna voorbij gewandeld en dus vind ik het even tijd hier te komen verpozen, voor ik me aan het verversen ener kattenbak zet. Hierbij wil ik een kleine beschouwing houden over de kinderwinkel, welke we met zijn allen de laatste weken uitvoerig mochten volgen in de kranten en andere dag- en weekbladen, zelfs een enkel maandblad pikte het al eerder op.

Het gaat over die mensen die baby's kweken en andere mensen die daarvoor grof geld neertellen, al dan niet ingegeven vanuit hun wanhoop om toch maar een kleine mens te mogen opvoeden als het hunne. Het is van alle tijden, dit fenomeen van draagmoeders en koopouders, al werd daar naar mijn aanvoelen in het verleden toch ietwat zorgvuldiger mee omgesprongen dan heden ten dage. Nu volstaat het een baarmoeder te hebben, een internetaansluiting en voldoende aanleg voor platte commercie om er een winstgevend zaakje van te maken. Het helpt natuurlijk ook dat er terzake nauwelijks en verder geen sluitende wettelijke regelgeving rond bestaat om je gangen mee te gaan.

Over dat laatste wil ik het even en dan nog bijzonder kort hebben. Onze Belgische minister die over dit soort zaken gaat, ik wil zijn naam hier niet op mijn blog, heeft onlangs nog op deze nieuwe actualiteit gereageerd met de boodschap dat hij geen wetten gaat uitwerken hieromtrent omdat het (I quote) maar één geval betreft.

Ey Minister Pipo, enkele zaken: ten eerste betreft het al lang niet meer een alleenstaand geval, ten tweede was je prominent lid van de moord en brand schreeuwende meute politici die dachten even snel aan politieke recuperatie te kunnen doen toen het geval van Baby D. aan het licht kwam met de belofte dat het allemaal 'wettelijk geregeld zou gaan worden', ten derde laten de Belgen zich in elk nieuw geval rollen door de Nederlandse Justitie - die in mijn ogen Nederlands denkt en absoluut niet in het belang van het kind! - en verder vind ik heel persoonlijk - het waarom daarvan hang ik niet aan uw tsjevenneus - dat één casus inzake mensen(be)handel(ing) meer dan volstaat om regelgeving uit te werken. En dat geldt dus verdorie ook voor onze noorderburen, de Nederlanders.

We werken ons hier in ieder geval in dit land krom om alle nieuwe regeltjes en wetjes te volgen die al even overbodig als belachelijk zijn en ons desondanks opgedrongen worden, maar waar het op mensen, letterlijk dus, aankomt, moeten er blijkbaar eerst nog wat slachtoffertjes volgen. Hoeveel is genoeg, Minister Pipo? Een stuk of 10 verknoeide kinderen? Het zelfbeeld van een stuk of 8 onderuitgehaalde jonge mensen over pakweg 15 jaar vanaf nu te tellen? Nog 5 slachtoffers extra van uw besluiteloosheid? Komaan, hoeveel, vent, vertel het ons eens onomwonden, hoeveel menselijk leed is er nog nodig vooraleer jij gaat doen waarvoor we jou betalen, huh?

Vlinderman aanvaardt en benadrukt dat er meer aan het debat is dan er in dit stukje over te lezen valt, maar een mens moet ergens beginnen. Die minister trouwens misschien ook.

Baby D. + gedicht

Welkom in het land waar de wet er niet is om u te beschermen, maar waar ze naar goeddunken wordt toegepast op haar subjecten. De wet bovenaan. Een enkele madam durft het ondertussen dan wel aan om de wet in te roepen om haar criminele activiteiten (het bekrassen van auto's) niet veroordeelbaar te maken. De camera die haar had vastgelegd tijdens haar euvele daad zou er immers onwettig hangen. Toch is het meer andersom en werkt 'de wet' verpletterend.

Een 'mooi' staaltje daarvan is het hele gedoe rond baby D. Het arme kind was nog niet geboren en maakte al onderdeel uit van een handelsovereenkomst. Zo gaat dat in het land van wensouders. In ieder geval, één en ander is dus misgelopen, madam de draagmoeder vond het beter baby D. door te verkopen aan een ander, nietsvermoedend, wenskoppel en hopla, de wet faalt in haar voornaamste bestaansreden, het beschermen. Uitleg: 'oeps, vergeten een wettelijk kader te scheppen. Sorry, mijnheer de wensvader, u heeft geen juridische poot om op te staan.'

Dag, baby D.

Gelukkig is deze Antwerpenaar geen simpele kerel en bleef hij wegen zoeken om één en ander aan te tonen. Blijkt na DNA-onderzoek hij wel degelijk de biologische vader te zijn. Of hij daarmee baby D. terug kan krijgen? De wet zal oordelen 'in het belang van het kind'. En vermits baby D. nu al enkele jaren opgevoed wordt door dat andere wenskoppel... Ik geloof in de liefde die baby D. bij dat andere koppel mag ervaren, absoluut. Maar... alsof die andere ouders niet weten dat je geen kind kan 'kopen' (tenzij in de figuurlijke betekenis), en alsof zij niet op de hoogte waren, van meet af aan, dat er iets louche gebeurd was (zouden ze ooit al van het woord mensenhandel gehoord hebben?) Waarom trouwens komen 'shoppen' in België? Goede prijs-kwaliteit-verhouding of zo? En hoe zit dat trouwens met die draagmoeder? Ontspringt die nou helemaal de dans of wat? Kan die niet aan de gerechterlijke muur genageld worden wegens tenminste contractbreuk? Ah nee, ge kunt niet handelen in mensen... Haar rekening heb ik in ieder geval voor mezelf gemaakt, en ze komt er verdomd slecht uit.

Ach, het zal me wat. Deze Vlinderman werd zelf ooit en nog gelukkig ook geadopteerd, kent wat van de jeugdzorgtoestanden, en vindt van zichzelf dat hij er een mening op na mag houden. Ik ben in dit geval voor een terugkeer van baby D. naar haar biologische vader, Bart Philtjens, helemaal in het belang van het kind. En wat met jou: Baby D. terug naar bio-vader of blijven waar ze nu is? Klik gerust hier en neem een standpunt in in dit menselijk drama.

Baby Dee

welkom in deze wereld
kleine Baby Dee
gewenst al lang
met je kleine handjes
eerst zonder tandjes
maar van meet af aan
de meest volmaakte oogjes

als een godsgeschenk beloofd
mocht je gedragen worden
je ontplooien tot dat kind
om in liefde gelaafd
product van twee felle harten

al beleef je dan het bestaan
in een vreemd land, je band
zal later schreeuwen in het bloed
dat door je aderen stroomt
het antwoord zal niet verbazen

hoe je ooit werd geroofd
jij, ongewild het koekoeksjong
waar geen wetten voor gemaakt
het onrecht kunnen ongedaan

dan slechts later de jaren
met stuk voor stuk
jouw eigen verhalen

© Frans V.