En nóg een mededelingske

Woensdag 29 augustus 2007

(net zoals élke laatste woensdag van de maand)

De Woorddadige Woensdag

Locatie: De Kleine Wereld
Vlasmarkt 25
2000 Antwerpen.

Aanvang: 20.30

Met deze week o.a.

Jean Dexters
Frans Vlinderman
...


Organisatie

Bart Van Peer
(dichters en presentatie)
&
Frank van den Steen
(muzicale acts)

Nog een mededelingske

VOORLOPER VAN SPREKENDE EZELS

SPREKENDE EGELS

Zondag 2/09/07

CAFE ROOD WIT
GENERAAL DRUBBELSTRAAT 42
2600 BERCHEM

AANVANG 19.30 U.

TOEGANG GRATIS


FRANS VLINDERMAN

JESSICA DE PRETER

BART VAN PEER

LUT VAN NOOTEN/ EMO MUSIC

MIL / ENGLISH POETRY

SVEN DE SWERTS

PIETER HEMERIJCK

HERMAN J. CLAEYS


OPEN STAGE

PRESENTATIE
PIETER HEMERIJCK

Mededelingske

Aanstaande vrijdag in Den Hopsack (klik op affiche):

botnet + Ton + gedicht

Er is weer wat aan de hand, hoor. Gisteren ben ik één van die sukkels geworden, die erin geslaagd is zich bij de neus te laten nemen door een nepmailtje, waaraan een YouTube-luchtje kleefde. Nieuwsgierig en niet in het minst afgeremd door enige op intelligentie wijzende voorzichtigheid deed Vlinderman 'klik' en kwam hij uit waar hij niet wou zijn. Of de tweede 'klik' snel genoeg was, het is nog onduidelijk. Voorlopig loopt en draait hier alles nog goed, maar voor hetzelfde geld ben ik nu met pc en al lid van een botnet...

Affin, we gaan het niet helemaal aan ons hart laten komen. Belangrijker zaken eerst nu. Nip en ik zijn net op bezoek gegaan bij Schone Vader Ton, die nog steeds in het Middelheim aan het bekomen is van zijn heupoperatie. Waar de verpleegsters langs de ene kant iemand die nog vóór hem geopereerd was quasi het bed uit moesten vloeken, dient Ton zowaar ingetoomd te worden. Het ziet er goed uit, Ton trouwens ook, het leed zal dus snel geleden zijn.

Straks doe ik nog een aankondigingsken of twee, maar voorlopig laat ik het hier maar bij, afgerond met een haiku'tje, versvorm die me wel ligt van tijd tot tijd (of het niveau de ander ligt, dat moeten we ooit nog eens uitmaken).

bergdal - haiku

winters dal geprangd
tussen twee grijze bergen
versiering in kleur

© Frans Vlinderman

blog + gedicht

Al bijna half twaalf, eindelijk wat tijd om even langs te lopen. Ik weet het, ik moet dringend wat gaan vertellen over de laatste dagen, maar verdorie, ik heb ook maar 24u in een dagske, waarvan ik er vandaag om te beginnen 7 verslapen, 8,5 gewerkt, 1,5 op de bus en 3 bij moeder thuis heb besteed. Tel dan nog enkele uurtjes voor Nip en ook wel wat weblezerij erbij, en dan is de rekening snel gemaakt.

Het volgende verslag zal dus nog even moeten wachten, al wil ik alvast meegeven dat het fijn optreden is op de Flandriaboot, als je tenminste bereid bent al die doorbabbelende zeveraars (nogal een hap van de aanwezigen) van zogenaamd publiek erbij te nemen. Als men dan toch per se de politiek of de laatste familieroddels wil bespreken, dat men dan toch ergens anders gaat zitten, niet?


Affin, een klein podiumgezaagske heeft veel geholpen en al bij al was het best wel een leuke ervaring. De organisatie stak puik ineens, een pluim voor Stichting Zondag! Op nu naar woensdag, waar ik 'De Kleine Wereld' nog eens onveilig ga maken... en misschien moet ik inderdaad ook eens wat 'van buiten' gaan leren...

de letter

de letter staart hem statig aan
het is of hij zeggen wil
neem me dan, lees me, hier
en nu, dat ik tot leven kom
in je hooft, je hart, gedijend
tussen al die andere letters
die al zo vaak voor jou gevallen

hij krabt zich in zijn kruin
terwijl hij aarzelt, is er nog
genoeg plaats voor meer
alweer een vers symbool
op dat groene akkerland
dat hij zo graag doorploegt

de letter blijft staan
op zijn sierlijk blad
hij weet zich bekeken
en al lang opgenomen
hij is thuis gekomen

© Frans Vlinderman

Bloggen + gedicht

Het nader order is gekomen. Het werkelijke leven kan best wat wachten. Ook dit is immers het werkelijke leven, het Vlindermanleven. Soms kabbelend, soms overbevolkt met gebeurtenissen, nimmer saai. Er wordt wat afgelapt hier en het moet gedeeld. Simpel, dus uitvoerbaar. En de rest, dat komt er ook wel van, op tijd en zo.

Gisterenavond ben ik al eens Den Boot Op-gegaan en zag daar Sammy Deburggraeve aan het werk. Alweer een stevige performer, waarbij ik er alleen maar van kan dromen zo op een podium te staan. Gelukkig maar, dromen zijn immers de motor die me blijft verder doen gaan. Straks ga ik nog even naar de Cultuurmarkt, beetje sfeer opsnuiven en wie weet, wat contactjes en zo leggen. Ben ook nog op een nieuwe blog gestoten, Nachtvlinder, lijkt me ook wel interessant om binnenkort eens werk van te maken...

Deze avond sta ik dus op het Flandriabootpodium aan Het Steen. Ik mag een half uurtje mijn ding doen, en ik heb er zin in. Weet je dus niet wat doen, rep je dan gerust daarheen en kom eens luisteren. Vanaf 21u teken ik present, de anderen kan je te weten komen door bijvoorbeeld op de boot hierboven te klikken.

sjoelbakspel

als een schijfje in de sjoelbak
gelanceerd door een moederhand
die het spel niet kende
maar toch al te graag
de wereld van de kermis
voor een volks prijsje verkende

zo schuift hij door het leven
met een rotvaart recht vooruit
de afwijking hier en daar
met een droge knal de lotgenoten
simpelweg opzij tot hij
op de rand tot stilstand
één botsing net te veel

de schijf die handen groeide
zich plooiden rond het touw
dat liefde daar voorzien
hem terugtrok naar het leven
met ook twee voeten
stevig op de grond

© Frans Vlinderman

Dit blog is tot nader order gesloten, eerst enkele rechtstreeks met het werkelijke leven verbonden zaken in orde brengen. Ik plaats af en toe nog wel wat poëzie.

Breda + gedicht

Wat hebben de mensen op deze foto hierboven met elkaar gemeen? Ik leg het je later nog uit, ik moet zodadelijk nog naar een trouwpartijtje, maar het heeft dus te maken met mijn hobby, met Nederlands Breda en met hoe dichters toch kunnen en durven verbroederen. En degene in het midden, Erwin Troost, de dichter die voor de laatste maal gisteren zou aantreden als dichter, vroeg nog aan Nip om een verslagje te maken voor op zijn blog, dus dat volgt ook nog.

In afwachting van dat alles, een CV in dichtvorm ;)

CV - FV

zijn komst werd voorspeld
terwijl hij in moeders buik
als wind in de zielen
alsmaar boller wordend
trainde met rondjes zwemmen
om later kampioen
in de vlinderslag

het kind ter wereld
opnieuw een bad
een woordenbad
kleine lieve woordjes
gefluisterd in gretige oortjes
die dan maar dienden
ter volmaking van de vlindertaal

de man uit het kind
uit de kronkels van een jeugd
die nooit vergeten zal
hoe flauw dient opgekruid
met lach en vooral met liefde
de man een jongen binnenin
elke dag wat meer vlinderman

© Frans Vlinderman

Mededeling

zaterdag 8 september 2007
a mi manera
brouwersvliet 12, a'pen

21u: Philip en Fjorton
(shout & theatrical poetry)

21.30u: Manu
(LDA)

21.50u: Pisteffo
(experimental theatre)

22.10u: Steven Crauwels
(Bassguitar Poetry)

22.25u: Lut Van Nooten
( Tasty Jazzrock)

22.45u: Spin
(Ghotic Poetry)

23u: Pieter Hemerijck
(Peeler Poetry)

23.15u: Peter Kluppels
(Poetic Comedy)

23u30: slot

jaja + gedicht

Morgen staan we in Breda, mijn tweede 'optreden' ooit in Nederland. Voor een luttele 5 à 7 minuten zal ik me na het werk huiswaarts spoeden, mijn poëzie bijeen scharrelen en dan een klein uurtje onderweg zijn om temidden enkele illusteren mijn eigen bescheiden bijdrage te leveren aan het naar almaar meer poëzie hongerend Nederlandse volk te leveren...

Zaterdag hou ik het kort en bondig: we doen wat verhuisstuff en we gaan wat naar trouwerij kijken en genieten van wat gelukkige mensen (misschien wat inspi opdoen ook, je weet maar nooit). Collega Ignace trouwt immers met zijn vlam en dat wil ik gezien en gehoord hebben!

Voorlopig ziet volgende week er nog behoorlijk rustig uit, maar ook dat is bedrieglijke schijn. Nip's nichtje komt logeren van woensdag tot vrijdag, schone moeder is jarig, het schooljaar zou moeten herbeginnen, affin, opnieuw en alweer geen verveling in het vizier...

Geen doordeweeks gedicht vandaag, maar een haiku-poging.

orkaan - haiku

deuren zonder muur
de goudvis in de zetel
Dean is gepasseerd

© Frans Vlinderman

Mededeling: Kun Fang

Alweer uit de mailbox:

Berlijn juni 2007.

De Aziatische kunstenares die in Antwerpen woont en exposeert Kun Fang toert mee met haar vriend, een bassist van een onbekende Antwerpse straatgroep, als zij plots tijdens het concert opmerkt dat haar vriend er een minnares op nahoudt. De door stress gedreven schoolmeisjesachtig uitziende Kun Fang, die ervoor bekend staat bevrijdende revolutionaire agressieve heldere kunstwerken te maken, verliest haar geduld en begint de vrouw aan te vallen. 4 Security agenten kunnen haar met moeite uit de haren van haar rivale trekken en krijgen haar na een half uur eindelijk gekalmeerd. Een half uur lang hoorden de toeschouwers geen bas meer en bleek Kun’s vriend er nogal verstomd en onder de indruk bij te staan.
“Die zal geen 2de maal zijn vriendin bedriegen!”
Aldus de rest van de Antwerpse straatgroep na afloop. Kun Fangs werk kunt u bezoeken via http://www.kunfang.be waar u ook alle galerij-adressen en data van haar expositie “A Beijing Story” te bezichtigen vindt.

Sven De Swerts

Gedicht

Even een korte bijdrage, want zodadelijk ga ik met Nip ons afreizen naar Breda overmorgen voor een voordracht bespreken met onze chauffeur, Linde. Vermits ik gisteren geen gedicht heb geplaatst, dacht ik eraan er vandaag wél één achter te laten voor jullie. Beetje raar gedicht, maar dat doet een krant met al haar verschillende artikels wel vaker met me, me veranderen in een rare snuiter...

gekielhaald door de staat

geen onbeschreven blad
die liederlijke man van
't Kiel, zo vol verwijt
naar 't steeds beleid
dat hem van huis verdreef
voor een nieuwe baan
of hij dan even kon gaan?

matroos op de lange vaart
geen schipper naast Rosalinde
maar stoere knaap in 't want
met vloeken in wel tig talen
en heimwee naar zijn stee
onder klinkers of asfalt
hij heeft het nooit geweten

de zee, zijn lief
en hij doodbemind
tot de deining die
hem tot haar dreef

© Frans Vlinderman

Interview + Muzeval

En zo is het alweer dinsdagavond. Tussen de soep en de patatten hoorde ik deze middag mezelf zowaar op de radio, meer bepaald Radio 2. Hoe een mens toch zo blij kan worden van zoiets dat duizenden en miljoenen andere mensen als heel normaal beschouwen... In ieder geval, de dichter is dus ook verzamelaar, en als je het gemist zou hebben, dan kan je het nog altijd hier terug beluisteren ;)

Verder alvast de affiche voor Muzeval nummer 106 alweer, met Renée Van Hekken, een dame die al vijftien bundels op haar actief heeft staan, op donderdag 13 september 2007 in Den Hopsack. Ze zal er haar dichtbundel 'De trage reiziger' komen voorstellen, muzikaal bijgestaan door accordeonist Jozef Tourné met een gipsy sound. Schrijf dus maar in in die agenda, donderdag 13 september 2007...

Vlinderman op Radio 2

Na de filmploeg van RTV tijdens het Passa Portafestival in Brussel enkele maanden geleden (meer bepaald april) en naast het 'vele' poëtische werk - of is het nou juist dankzij - dat Vlinderman verricht, zal hij morgen ook eens op Radio 2 te horen zijn, zo tussen 12u en 13u.


Aanleiding hiervoor was de inschrijving op Vlaanderen Verzamelt, die website waar ik het enkele dagen geleden al over had. Deze ochtend speciaal een half uurtje vroeger begonnen op het werk, want het was mogelijk dat het interview tijdens de werkuren zou afgenomen worden, maar het is ons gelukt tussen 12u15 en 12u30. Een frisse reporter, Nathalie, kwam me wat vanalles vragen en ik heb wat vanalles geantwoord. Heb je dus een radio (Antwerpen 97.5 Mhz, Vlaams-Brabant (Sint-Pieters-Leeuw 93.7 Mhz, Diest 92.4 Mhz, Leuven en omgeving 88.7 Mhz), Limburg 97.9 Mhz, Oost-Vlaanderen (Egem 98.6 Mhz, Dendermonde-Aalst-Temse 90.7 Mhz, Waasland 89.8 Mhz), West-Vlaanderen 100.1 Mhz) of internet én zin om me eens niet alleen te lezen, maar ook te horen zonder me effenaf te zien, dan weet je morgen wat te doen ;) En dan zeggen we nu met z'n allen in koor: lang leve de poëzie!

Gedicht dat morgen misschien te horen zal zijn, is één van onderstaande:

wij

een opgestoken hand
van de overkant van
een opgebroken straat
zomaar onverwacht staat
de buurman te zwaaien
voor het eerst na maanden

laat de wereld maar groter
hier verkleint ze elke dag
hand over hand
per knipoog ook
of even de deur tegen
en mag er suiker bij?

tegen de kranten in
verzuring tot begroeting
getuigt het leven hier
van warmte en vooral
veel van wij

opgewekt

die laatste seconden
ik zie ze niet graag
wegsluipen in de nacht
die zich zo ongevraagd
feilloos wegparkeert
met een brede sikkelgrijns

ook die geheel verlaten straten
met amper wat mens in beeld
gebogen ergens naar op weg
geen blik of woord teveel
slechts het jachtig dokkeren
met het hoofd al bang in bed

dan sta ik stom te staren
door een groot laat raam
de dag te slapen leggen
met ja, ik je weer gezien
en morgen zal het zijn
opnieuw tussen jou en mij

rust wel dan maar
mijn stukje slaap
ik laat je weer

© Frans Vlinderman

Boek in beeld!

Net uit de douche, de kelder is leeg, ik ben bijgelezen, mails en dergelijke beantwoord, en nu is het tijd voor die andere ontspanning van me: filmke zien... Veel zul je dus niet meer van me horen/lezen vandaag, al plak ik hieronder met veel plezier alvast de filmtitels van het Filmforum in Wijnegem voor het komende werkjaar. Kwestie dat je het goed van tevoren allemaal weet ;)


September: Nineteen Eighty-Four
Oktober: Barry Lyndon
November: Secret Window
December: De ontdekking van de hemel
Januari: A Midsummer Night's Dream
Februari: Girl With a Pearl Earring
Maart: Spider
April: The World According To Garp
Mei: Eréndira
Juni: De Zaal Alzheimer

Een stapeltje films om u tegen te zeggen. En wat ze hier op mijn blog staan te prijken? Het zijn stuk voor stuk verfilmingen van een boek. Simpel, toch? Boek in beeld!

Zondag + gedicht

Op zondag mag je zeker en vast altijd even blijven stilstaan bij vanalles en nog wat - al moet ik bekennen dat ik dat ook zomaar door de week doe, kwestie van voorbereid de laatste dag van de week te bereiken. Eén van die stilstaande momenten leverde volgend gedicht op.

stuk onbenul

met zijn handen diep
in de potaarde van Van Gastel
wroet hij zich een eind
naar zijn Walhalla waar
alles toch eens moet bloeien

de kat vreet zijn koelkast leeg
vergeten af te sluiten toen hij
zijn rauwe klauwen legde op
de kern van zijn bestaan
een wortel ongeschikt voor
eender welke consumptie
laat staan productie

maar 's ochtends zondag
met de randjes om de nagels
rouwt hij om de verloren tijd
die nimmer devotie geproefd
ook geen enkel doel gediend
dan wat loze contemplatie

© Frans Vlinderman

Beetje aan de sombere kant, ik weet het, maar dat komt door al dat gebrek aan zonlicht van de laatste weken. Is dit nou nog een zomer te noemen?

Mededelingen

25 augustus / 20u
(feest)podium / Mariachi Los Morenos de Amberes

Van Guadalajara tot Amberes... Inmiddels al een heel aantal jaren geleden had men ergens midden in het land van onze noorderburen een behoefte aan muzikanten die een Mexicaanse sfeer konden oproepen.

Johan 'Juan Hernandez' Verwerft zag dat wel zitten en ging erop af. Gewapend met iets dat op een klein gitaartje trok, drie akkoorden en een paar vrienden waaronder Gerardo De Jong speelden ze een hele zomer lang de ziel uit hun lijf om het de mensen gezellig te maken.

Maar de microbe had Johan te pakken gekregen en na enkele reizen naar het land van de Mariachi wist hij het zeker: samen met Gerardo De Jong zou hij een mariachi beginnen.

En zie, enkel jaren later staat er een groep van ongeveer 10 mensen op het podium. En het blijft niet bij optredens op kleine feestelijkheden. De groep wordt uitgenodigd om te spelen in Guadalajara, Mexico en komt daar op televisie. Daarnaast zijn er optredens op de grote markt in Antwerpen, er is de samenwerking met Helmut Lotti. Festivaloptredens in België, Nederland en Duitsland en niet te vergeten een hele reeks concerten voor de Mexicaanse ambassade in België.

Het is haast niet te voorspellen met hoeveel zij op het podium zullen staan, maar verwachten zij een feestelijk gebeuren, dan kan dit podium behoorlijk vol worden. Naast de vaste 11-koppige kern komen er regelmatig Mexicaanse vrienden-muzikanten op doorreis, de groep vervoegen........

€ 10 – VVK € 9

1 september / 20u
jazz(feest)café / Jazzfun en Los Playeros

Jazzfun is een vzw met als doel via socio-culturele evenementen de muziek in het algemeen en de jazzmuziek in het bijzonder uit te dragen. Als groep is Jazzfun een stel "rijpere jazzcats"! Ze kiezen voor de leuke Standards: gekende melodieën, harmonieuze improvisaties in Swing, Latin, Funky, Ballad,.. en een beetje eigen werk. Goed-verteerbare Jazz brengen, publieksvriendelijk blijven en vooral plezier beleven tijdens het musiceren; herkenbaarheid en toegankelijkheid... dat zijn hun intenties. HAVE SOME JAZZFUN! dat is hun motto.

Los Playeros, muziek met zin voor feest... Zij duiden ska aan als hoofdgenre, maar dat is niet altijd zo. Het is vooral het reggae-dub sfeertje waar ze zich goed in voelen! ... voor de rest zit er een latinovibeje in... Sommige nummers trekken ergens wel op Los Lobos of Mano Negra en bijna altijd zingen ze in het Nederlands... Een soort van middeleeuws hedonisch geinspireerde teksten met inhoud... Feesten is hun ding en daar gaan ze dan ook volledig voor!! Los Playeros is een band die na 5 jaar een stevige set heeft kunnen uitbouwen... De laatste nieuwe bezetting bekleedt de klassieke podiuminstrumenten (drum, bas, gitaar, zang, keyboard), maar daarnaast spelen ook de balofoon (afrikaans etnische xylofoon), de timbales en de conga's mee!!!

€ 10 – VVK € 9

Strijdaardig berichtje

Pom Wolff, je bent zijn naam hier ongetwijfeld al vaker tegengekomen bij diverse blogaangelegenheden, ligt onder vuur. Eén of andere droogkloot heeft niet beters gevonden dan een lekker oud-Roemeens aandoend dossiertje aan te leggen over Pom, met geen andere bedoeling dan Pom in een hoekje te drummen, te schofferen, onderuit te halen.


Pom Wolff is met zijn boomende site blijkbaar een stevige doorn in het oog van diverse andere 'goden'. Wat echter erger is, diezelfde droogkloot wil ook nog eens Google gaan misbruiken om Pom op de knieën te krijgen. Nu, ik geloof dat Pom best in staat is zichzelf tegen laster en achterklap te verdedigen, maar in deze wil ik toch Gijs Ter Haar volgen en een tegenzet doen. Pom is immers niet alleen maar een internetcollegadichter, ik voel hem ook aan als een oude vriend, iemand waarmee ik graag een woordje wissel als we elkaar nog eens tegen het lijf lopen. Daarom link ik tegen.

Planning + gedicht

Wat een prinsheerlijk leven leid ik toch. Een schat van een Nip, een al even schattige Miss Jackie T, een job waar ik me niet in verveel, een dak boven m'n hoofd, een pc om me op uit te leven. Als er al eens een mindere dag of een minder moment tussen zit, dan weet ik dat dat snel voorbij zal gaan. Gewoon die mix van hierboven.

Deze zomer heb ik me ook kunnen uitleven op tal van al dan niet artificiële podia. Een plezier voor een kerel als mezelf. Als je al jaren aan het broeden bent en je kan dan eindelijk bijna a volonté je ei kwijt, dan geniet je gewoon van alles. En de zomer is nog niet voorbij. Deze Vlinderman heeft nog diverse optredens voor de boeg: SubExperimental Podium Woord en Geluid (24/08/07, Electron Café, Breda), Den Boot op (26/08/2007, Flandriaboot, Antwerpen), Woorddadige Woensdag (29/08/2007, Café De Kleine Wereld, Antwerpen), Sprekende Ezels (2/09/2007, Café Rood Wit, Berchem), het kan allemaal niet op.

Tussendoor ga ik nog wat meer tijd uittrekken voor de verhuis van Mama Mia, beetje kelders leegmaken en andere ruimten ook uiteraard. Zolang we maar bezig blijven, niet?

dat summum

je dartelt door het leven
waarvan je altijd teveel
bent blijven geven aan
mensen die het niet
en nooit eens ooit
verdienen dat jij

ik zie ze staren
met hun klauwen
naar je reiken
ze neigen naar
waar jij al lang
niet meer bent

duizend zonnen hoog
daar, bij jouw dromen
die altijd wel uitkomen
is geen plaats meer vrij
is het wel?

© Frans Vlinderman

Verzamelingen

Vlinderman heeft af en toe eens gekke kuren. Zo las hij eens in de krant een artikel over Vlaanderen verzamelt, een nieuwe website, waarop Vlaanderen zijn inwoners uitnodigt hun verzameling te komen voorstellen en toelichten, met in het achterhoofd de niet onterechte idee dat verzamelingen van inwoners iets zeggen over wat een bevolking drijft. Meer nog, dergelijke verzamelingen zouden tot het culturele erfgoed van datzelfde volk moeten behoren.

Ha, dacht Vlinderman, grappig, ik schrijf me mee in. Tot zover alles goed. Maar toen kwam het: wat verzamelt Vlinderman? Drie jaar geleden had ik nog een heuse collectie lege pakjes Bastos, die opeengestapeld stonden op de schouw in de slaapkamer.

De Rode Ridderstrips staan bij broer Jurgen. Wat is er dan nog? Boeken? Nee, te weinig om van tel te zijn als verzameling. De jaren samen met Nip? Nog veel te pril.

Wat verzamelt Vlinderman dus? Het licht kwam uiteindelijk snel (probeer dat maar eens met elkaar te doen rijmen) en gezwind. Vlinderman verzamelt gedichten. Zijn gedichten. Om alle poëzie van de wereld te verzamelen, of toch een lekker stuk ervan, daar ontbreekt het geld voor. Maar niet dus voor zijn eigen gedichten. Enfin, het ís ondertussen al een hele verzameling geworden ook. We spreken al van vier klasseurs en een rugzak vol. En er blijven er nog regelmatig bijkomen.



Vlinderman

ik zag je glimlach
ik gaf je hem terug

twee lijntjes lang
dacht het kind dichter
toen zo fier 's avonds
glundervolle ouders
en nog eens en nog

bij elk nieuw bezoek
dat kleine dicht
iedereen zou het geweten
en nooit is het opgehouden

elke waarneming geëtst
in zijn geest beschreef
al zonder woorden
het weer te geven beeld
in afgesproken lijnen
vastgelegd op papier
en later het podium

hij ziet een glimlach
hij schrijft hem terug

© Frans Vlinderman