blog + gedicht

Al bijna half twaalf, eindelijk wat tijd om even langs te lopen. Ik weet het, ik moet dringend wat gaan vertellen over de laatste dagen, maar verdorie, ik heb ook maar 24u in een dagske, waarvan ik er vandaag om te beginnen 7 verslapen, 8,5 gewerkt, 1,5 op de bus en 3 bij moeder thuis heb besteed. Tel dan nog enkele uurtjes voor Nip en ook wel wat weblezerij erbij, en dan is de rekening snel gemaakt.

Het volgende verslag zal dus nog even moeten wachten, al wil ik alvast meegeven dat het fijn optreden is op de Flandriaboot, als je tenminste bereid bent al die doorbabbelende zeveraars (nogal een hap van de aanwezigen) van zogenaamd publiek erbij te nemen. Als men dan toch per se de politiek of de laatste familieroddels wil bespreken, dat men dan toch ergens anders gaat zitten, niet?


Affin, een klein podiumgezaagske heeft veel geholpen en al bij al was het best wel een leuke ervaring. De organisatie stak puik ineens, een pluim voor Stichting Zondag! Op nu naar woensdag, waar ik 'De Kleine Wereld' nog eens onveilig ga maken... en misschien moet ik inderdaad ook eens wat 'van buiten' gaan leren...

de letter

de letter staart hem statig aan
het is of hij zeggen wil
neem me dan, lees me, hier
en nu, dat ik tot leven kom
in je hooft, je hart, gedijend
tussen al die andere letters
die al zo vaak voor jou gevallen

hij krabt zich in zijn kruin
terwijl hij aarzelt, is er nog
genoeg plaats voor meer
alweer een vers symbool
op dat groene akkerland
dat hij zo graag doorploegt

de letter blijft staan
op zijn sierlijk blad
hij weet zich bekeken
en al lang opgenomen
hij is thuis gekomen

© Frans Vlinderman