Debuut solopoëziebundel + gedicht

Nog snel een mededelingsken:

Hallo,

Eindelijk heb ik het genoegen u te mogen en kunnen meedelen dat mijn allereerste Solo Poëziebundel een vaststaand feit is. Deze boreling draagt de hemelse naam

Woordverleiding
Zonder verzuim

Van Sabine Luypaert

***

Wat mag u verwachten?

Poëzie over talrijke alledaagse momenten waarmee men zich kan identificeren, dankzij het scherpe observeren van de mens in al zijn aspecten. Voel de verademing, laat u leiden 'zonder verzuim' en ervaar hoe u in de handen van de dichter willoos zult achterblijven. Verlangend naar meer… en dit alles in een heerlijk gevulde bundel.

Inhoud: 58 gedichten
ISBN: 9789078935032
Prijs 14,95 euro
(exclusief verzending per post volgens het Belgische Nationale tarief (2 euro voor B) en (2,40 euro voor N)

Meer info, een blik op de cover en bestellingsmogelijkheden hierover hier.

Wanneer de bestelling goed doorgekomen is, krijgt u een bevestigingsmail. U kan natuurlijk ook per mail bestellen.

Opmerkingen:

1. Bij meerdere exemplaren in één bestelling zullen de verzendingskosten aangepast verrekend worden volgens de Belgische Posttarieven, hetzelfde geldt voor alle internationale bestellingen.
2. Bestellingen zullen na ontvangst van uw betaling onmiddellijk doorgestuurd worden.
3. Op vraag wordt er graag een gesigneerde versie van gemaakt.

Met heel vriendelijke infogroeten,

Sabine Luypaert

Na deze aankondiging toch even eraan denken dat het 11 juli is vandaag en dat verdient nog dit gedicht (jaja, toch, twee op enen dag).

ik Vlaming

hier sta ik pal
met twee voeten star
in de zachte grond
van mijn land, zo klein
dat in driehoeken begrepen
ik niet vendelzwaaien hoef

het warme zand krioelt
tussen mijn geplante tenen
terwijl de groene zee mij kust
met eindeloze tongehalen
de zon in de zee in de zon
voel ik me radeloos thuis

Vlaming op papier
een echte Belg, ik zwelg
in hoe ik me voorstel
onderdaan te zijn
van een heus land

misschien meer
misschien ook niet
misschien
doet er niet toe
zegt mijn pas
bij elke maat

© Frans Vlinderman

Ongetaalbaar + gedicht

Heerlijk, eens een kritische noot te lezen over het niet foutloos kunnen schrijven door zoveel schrijvers. En dan heb ik het niet over al die kleine stomme typfoutjes (die uiteraard te corrigeren vallen bij nalezen), maar over de t-fouten, over het zondigen tegen de bezittelijke naamwoorden, over de kromme toestanden van sommige zinnen. Pom zit op de wagen, Max zit op de wagen, Frans is er net op gesprongen, nog iemand zin in een ritje?

Nog even een kleine herhaling, zo de dag vóór, en dan sluit ik af, uiteraard met een streepje poweet uit Borgerhout, iets over kinderleed en hoe daarover niet gedicht mag.



kleine zieligheid

het is niet omdat
maar juist vanwege
in stilte rusten
zal je nooit
en verder
leven ook wij
slechts schimmen
bij de herinnering
aan al wat wij zoal kunnen

dus nee, toch niet
zwijgen doet er niet toe
meer nog, zwijgen pas
kindermoord, maar dan echt
met voorbedachtheid beraad
omdat het spreken toch
veel te moeilijk

© Frans Vlinderman

Gedicht

Na de mededeling eerder deze avond (doe je mee?) toch nog een gedicht (en er zitten er nog -tig in de pijplijn). Zo kort voor de nacht leek me dit geschikt. En ik herhaal: het blijft altijd een primeur hier op de blog waar Vlinderman huis-houdt ;)

dromenvanger

op het talud overdag
luistert hij, gedegen man
naar de bevelen links en rechts
ten uitvoer te brengen wat
uitvoering werd opgelegd

niet voor niets is hij
de gids voor wie geleid
het doel wil bereiken
in de sterren reeds gesteld
en ook naar waarde ingeschat

na het landen van de zon
onder het eenzaam geluid
van koor na koor verstomd
de dromenvanger die niet weet
van zwijgend lossen in de nacht

de leidersdaad bij het woord
vecht hij slechts overdag
tegen de demonen die hij veracht

om troubadour bij leven
vroeg en laat toch
altijd de onverlaat die
soms echt eens rustig slaapt

© Frans Vlinderman

Nationale Poëziedag 2008

Kunstenvereniging vzw Symbiose volgt de uitgestippelde weg naar de NATIONALE POËZIEDAG 2008

Voor de 8ste maal op rij organiseert vzw SYMBIOSE een Nationale Gedichtendag te Dendermonde. De vereniging roept opnieuw poëzieminnend Vlaanderen op om massaal gedichten in te sturen. Prozaïsche teksten zijn ook welkom. De deelnemers zenden maximum 2 gedichten of 1 tekst in en beperken zich tot max. 1 A4-blad. Een jury zal worden samengesteld om de 20 beste gedichten in een bundel te verzamelen. Over de beslissing van de jury wordt achteraf geen discussie gevoerd. De gekozen gedichten worden door de vereniging niet voor andere doeleinden gebruikt tenzij voor de gedichtendag. De auteur blijft eigenaar van zijn of haar gedicht of tekst. De gedichten worden verwacht tegen uiterlijk 10 december 2007 op adres: vzw Symbiose, Spoorwegstraat 69 te 9200 Dendermonde. De gedichten vermelden een pseudoniem of kenspreuk. In een gesloten omslag bevindt zich de naam, woonplaats, eventueel e-mail en tel.nr. van de auteur. De gedichten mogen niet aangetekend worden verzonden. Niets mag de eigenlijke identiteit van de auteur vooraf verraden. Deze formule wordt gebruikt om vooroordelen ten opzichte van de auteurs tegen te gaan en iedereen op een evenwichtige en eerlijke manier een kans te geven.

Gedichten die later dan voormelde datum worden ingestuurd, worden niet meer opgenomen in de bundel.

De vereniging behoudt zich het recht voor om schunnige, aanstootgevende, kwetsende of opruiende poëzie te weigeren. Ook té politiek getinte gedichten worden geweigerd. De deelnemers die worden opgenomen in de bundel zullen tijdig worden verwittigd. De auteurs ontvangen geen vergoeding voor deelname of opname van het werk in de bundel. Deelnemers die hun gedichten wensen te laten voordragen door een woordkunstenaar tijdens de Nationale Poëzieavond dienen dit te vermelden. De vzw organiseert opnieuw een vrij podium, afgewisseld met korte muzikale intermezzo's. In functie van het aantal deelnemende auteurs zullen de niet-aanwezigen op de poëzieavond niet kunnen worden vermeld wegens tijdgebrek.

Elke geselecteerde auteur ontvangt één gratis bundel. De vzw behoudt zich het recht voor de bundel tegen een billijke prijs te koop aan te bieden. Bundels die niet worden afgehaald kunnen tegen betaling worden nagestuurd. Het volledige gedetailleerde programma wordt later meegedeeld.

Patricia De Landtsheer
auteur ­ coördinator en voorzitter Gedichtendag 2008 vzw Symbiose.

Veel succes.

Nationaal Thema 2008: Poëzie en de dingen.

Gazettenklap + gedicht

Zo af en toe bijna dagelijks lees ik in de krant wat bij. En dan kom je toch schrijnende toestanden tegen. Neem nu het Belgisch kampioenschap touwtrekken. Nog tot middernacht 10 juli (morgen dus) staat het open in te schrijven met je ploeg om Belgisch kampioen te worden in deze bijzondere discipline. Heel wat anders dan boomstammetjes gooien of vier dagen non-stop jezelf laten opsluiten in een café met enkele vriendjes en vriendinnetjes en een stuk of wat BB-camera's. Eén van dé Belgische bodemeigen activiteiten dreigt dit jaar niet door te zullen kunnen gaan wegens... te weinig inschrijvingen! Stel je voor, en dat terwijl het aantal ingeschreven leden niet verminderd, maar zelfs vermeerderd is. Moet wel Belgisch zijn, deze onlogica valt niet anders te beschrijven. Affin, allen wat vrienden bijeen zoeken, beetje oefenen in de grootste tuin en dan snel inschrijven op hun site.

Ben je niet zo ruw van nature en wil je het liever wat gezelliger houden, dan kan je eens gaan kijken op deze blog. Vlaanderen in de prijzen met een Gents koppel in verwachting van maar liefst twee identieke tweelingen. En nu maar hopen dat die niet in een eigen taaltje beginnen te brabbelen...

En tot slot nog een gedicht - het is ook al zo lang geleden - voor de reislustigen onder ons.

uit het hart

hun tempel in goud
temidden het bruin der bergen
schittering onder loden zon
op haar lokroep tot over de horizon
miljoenen uit hun schulp

ter openbaring hunner wereld
haar ingewanden opengesteld
consumering binnen haar muren
het hoogste goed der net gehuwden
met menig zaad geplengd
voor ‘t eerst op koud plavuis
onder 't oog van niets gezien

't is daar nabij Medina schoon
dat ik haar voor 't laatst ontwaard
mijn blanke hart heb nagelaten
zomaar open voor 't religieus genot

© Frans Vlinderman

Virusnieuws

Vandaag opgevangen nieuwtje:

(bron: klik op afbeelding)

De computerwereld vreest een nieuw virus dat onder meer alle mp3-bestanden op uw pc onklaar maakt. Wie besmet is, weet dat onmiddellijk, want het virus lacht zijn slachtoffers luidop uit (als de luidsprekers tenminste aan staan):

'U bent besmet en uw systeembestanden zijn uitgewist. Sorry en nog een prettige dag,' zegt het in het Engels terwijl het zijn vernielende werk doet. Specialisten gaven het virus de naam BotVoiceA. Het raakt de computer binnen als een Trojaans paard, in een andere verpakking, zoals bijvoorbeeld een attachment bij een e-mail. BotVoiceA zou zich niet automatisch verspreiden, het wordt enkel bewust doorgegeven.

Doe dus zo maar niet Uw mail open, maar kijk echt of het:

1. geen spam is.
2. van geen oude bekende is, die met U nog een eitje te pellen heeft.

Hopelijk brengen we nu niemand op gedachten ;) In ieder geval, kijk vooral goed uit je doppen bij elke (onverwachte) e-mail met bijlage, vooral als je een mp3-verzamelaar bent. Voor je het weet, kan je weer alle files uit je back-up, die je uiteraard trouw elke dag gemaakt hebt, terugzetten naar je vaste schijf, die de drie jaar dat ie al meegaat, nog steeds niet vervangen is...

Met dank aan het forum van Antwerpse Gilde.

Werchter Classic + Muzeval + gedicht

Frans & Nip, uw stralend publiek (Foto © vriendelijke passant)

Het duurt hier al bijna een hele week lang, blogberichten waarin Pink pertinent op de voorgrond staat. Ik realiseer het me en tóch moet ik er nog één keertje, samen met de lezer, doorheen. Gewoon om wat foto's te delen, die ik gisteren samen met Nip gemaakt heb tijdens het tweede optreden live dat ik van haar mocht meemaken. Om het hele sfeerbeeld mee te pikken, kan je ook even bij Nip langs, die heeft daarnet alvast een eerste selectie gemaakt van foto's.

Tom Helsen bijt de spits af (Foto © FV)

Wie zou ze nog herkend hebben, deze OMD-ers? (Foto © op foto klikken)

Pink, een grootse entree (Foto © NL)

Pink in volle actie (Foto © FV)

Pinkie guitarman (Foto © FV)

Anouk al even hevig als Pink (Foto © NL)

Dankzij het inscannen van barcode van het ticket bij binnengaan én buitengaan (en dus inderdaad helaas géén polsbandje), hebben we trouwens nog een tweetal mensen kunnen blij maken, die graag John Fogerty en/of Elton John wilden bijwonen, maar er niet teveel geld tegenaan wilden gooien. In ruil voor onze kaarten kregen zij de kans daartoe en wij een cola en pintje. Mooie deal, toch?

Uitgeteld op de trein (Foto © NL)

Verder er nog even aan herinneren dat het aanstaande donderdag opnieuw Muzeval is in Antwerpen. Nummer 104 staat dan alweer geprogrammeerd om al dan niet gekend poëtisch geweld op de toehoorders los te laten. Ik zal er uiteraard ook weer bij zijn. U ook?


klein retoriekje

zullen we dan maar
blijven wachten, nachten lang
palaveren over het leven
dat het toch zo schoon
en onderwijl wat adem halen?

zullen we dan maar
de uren gedogen die ons resten
samen nesten en de eieren leggen
die ons verstand zo prachtig
en nadien alles weer vergeten?

of zouden we de volmaaktheid kennen
onder al wat is gewoon verborgen
achter de grenzen onzer ogen
oren, neus en geest ook
de grenzen aan de wereld?

zullen we?
zouden we?
of moeten we dan maar?

© Frans Vlinderman

OMD + aangebrand

Zaterdag 7 juli zal de herinneringen ingaan als de dag dat zowel Nip als ik ons Pink hebben laten verbranden. Donkerpink zeg maar, het kleurtje dat nog enkele dagen zal trekken en laten weten wat een stel idioten we toch kunnen zijn. Bij het vertrek deze ochtend meegesleurd wat we met een halve blik naar buiten dachten nodig te hebben: truien en een paraplu. Geloven wat je ziet, zo heet dat, en het zag er nogal bewolkt uit, zo rond een uur of tien.

Een halve dag later beseffen we dat we de professionele weervoorspellers best eens mogen geloven als ze pertinent blijven zeggen dat het een zonnig dagje zal worden. Samen met Tom Helsen (aangename verrassing) trad inderdaad ook de zon aan. Om te blijven branden, de hele dag lang. De af en toe passerende wolkjes en zuchtjes wind strooiden zand in onze ogen en nu zitten we hier, met vel dat trekt om het hardst. Ooit leren we het wel.

Zonnecrème? Is een paraplu ook goed? (Foto © NL)

Wat Pink de zangeres betreft, daar kom ik morgen nog op terug. Nee, OMD, die mannen, die hebben me nog eens aangenaam verrast.

Orchestral Manoeuvres In the Dark (Foto © FV)

Pure nostalgie was het, die oudere muzikanten hun o zo bekende nummertjes te mogen horen spelen op dat megapodium. Ik voelde me gelijk terug in de tijd geslingerd, met meer en langer haar, een groter stuk in de voeten, jeugdhuissfeertje alom, zalig dus. Terug van weggeweest, die mannen, en ik heb het zien gebeuren, was er gewoon bij. Voor Nip waarschijnlijk de grote onbekende - en waarom ligt die vlindervent van haar nou zo hardop mee te brullen? Daarom dus ;) Zo een beetje als sommige dames schijnen te hebben met Anouk, maar dan minder uit nostalgie...

Werchter + Nip + gedicht

We gaan over een klein uurtje vertrekken. Eerst nog even kiezen welke kleren we aan zullen (het zou zonnig worden, maar het lijkt wel of er regen in de lucht hangt), dan een doucheke, boterhammekes smeren, camera'tje inladen en dan zzzzzzZZZZZZZZOOOOEEEEEEEEEFFFFFFFF, op naar Werchter...

Nog even een dikke proficiat aan Nip, die voor al haar afgelegde examens geslaagd is. We hebben het gisteren gevierd met een glaasje champieter (merci, Mama Mia) en wat kleine hapjes (merci, Delhaize). Nu nog een scriptie en één opgeschoven vak (Mens en wereldbeelden in de wetenschap) en ik heb een gediplomeerde filosofe onder dak. Niet dat ze dat nu nog niet zou zijn, want niets wordt hier zonder vragen benaderd. Zelfs ik hou van jou passeert hier niet zonder zo een krul met een puntje eronder.

moderne tijden

tot zo en dan gewoon
puur op karakter zij
aan de vaat en hij
alleen met zijn verlangen
een droge doek in de hand

elk kopje een gedachte
nat achter het oor
zij alhaast in dromenland
de nacht alvast in het hart
vertederd door het keukenneon

hij droogt wel zijn verlangen
als een Robin-theedoek-Hood
tegen al het eigentijdse bloeden
is hij best bestand

hij bespringt pas als
alle lichten zijn gedoofd
met genoegen
en zeer genegen
een echt moderne vent

© Frans Vlinderman

Pink, here I come!!!

Pink + gedicht

De lijdensweg blijft aanhouden. Nog is het niet genoeg, nu is het Nips vader die een stevige veeg uit de pan krijgt. Daarover lees je best even haar blog. Hier weiger ik te capituleren en kijk ik vooruit naar morgen. Met behulp van de inleidende tekst op de site van TW Classic, zelf ook wat over de diva die dan op mijn net- en in mijn trommelvlies gebrand zal worden...


Wie Pink zegt, moet ongetwijfeld ook lef, muzikaal talent, quite a body en zeker en vast ook een stevig stel hersens zeggen. Pink is er immers niet zomaar eentje. Pink is geen blontje, het is een nieuwe species. Eigenzinnig als de pest, met lak aan de goorste president van de laaste decennia, in-gevoelig als het moet en toch met een dikke fuck you-vuist naar alle lagen van de bevolking die dat volgens haar verdienen.

Ten huize Vlinderman wordt er met die rebelse meid nogal gedweept. Nip verzorgt de achtergronden op mijn bureaublad, uiteraard en exclusief met Pink-materiaal. Hoort ze ergens een nieuwe song, dan zorgt ze dat die binnen de kortste keren hier ook door die kleine pc-boxkes van mij kan knallen. En laatste nieuwtjes, die worden hier gretig geabsorbeerd, daar wijkt even alles voor...

Pink is geen ééndagsvliegje, dat vond ik d'r al niet toen ik ze voor het eerst aan het werk hoorde en zag op MTV (toen was er nog kabel, jawel) en al helemaal niet meer toen ik haar live kon bekijken in Vorst Nationaal, enkele jaartjes geleden. Morgen zal daar hoogstwaarschijnlijk niet veel aan veranderen, vermits ik haar ondertussen heb weten rijpen. Een feestje is alvast besteld...

Het onderstaande gedicht beschouw je maar als tegengewicht voor al dat jong geweld dat ik morgen met Nipje zal aanschouwen onder uiteraard een stralende zon.

opoe

lange stroken vel
over uitgebloosde kaken
ze maalt het leven
tussen haar afgebeten kaken
en maalt niet om de spuug
die sporen trekt
naar d'r behaarde kin

de veranda kraakt
in dezelfde oude voegen
wanneer ze opstaat en fel
haar vuist de lucht in gooit
geen vlegels in haar hof
ook niet vandaag

oma doet niet altijd
een tukje na de noen

© Frans Vlinderman

Na lang (zeker een maaltijd lang) en rijp beraad, werd deze avond de planning voor quasi 90% van het volgende filmforumseizoen vastgelegd. Noteer maar alvast in die agenda's: vanaf september elke maand twee maal naar Wijnegem: één woensdag voor een filmke mee te pikken, één woensdag om uw poëtische ziel te laven. Ik verklap nog niets, maar wel dat het thema inzake films volgend jaar 'Boek in beeld' zal zijn, waarmee we verfilmde boeken op jullie los zullen laten. En er zitten een paar prachtige prentjes tussen...

Het filmforumteam vandaag: Kjell, Nip, Frans V. & Schone Moeder Lenie (foto © LM)

Voor wie vóór de vrede is én er een steentje aan wil bijdragen met de kans op het winnen van een prijs: KLIK

Gedicht

Voor ik vertrek naar mijn lief Nipje en Schone Moeder, alvast nog een Siberisch gedichtje voor de koukleumers onder ons. Als na de winter dan toch eerst de zomer komt en dan de herst, is dat hier niet geheel en al misplaatst.

Siberisch koud bevonden

welkom in Siberië waar
de plicht verplicht bestaat
bij eindeloos sneeuwgetij
het water warm te schenken
aan wie daar gewoon om vragen zou

dit land bestaat erin
rijk te zijn in alles
waarvoor het gekend
zomaar uit te delen
in de vorm die helpt

al heerst er soms wat droogte
ieder hoogseizoen zijn mind're kant
dan komt dat ander bod
wat harder werken voor
het Europees verminderde

de toeristen zijn er dol op
fabels en andere sprookjesdichten

© Frans Vlinderman

Later op de avond misschien nog een tipje van de sluiter ivm komend filmforumjaar in Wijnegem ;)

't Gastvrij Podium begon met vertraging. Er was wel publiek, maar weinig te bespeuren van de hoofdact. Toen bleek dat Frieda Groffy ziek met griep thuis moest blijven, diende er snel een oplossing gezocht.

Frans V & Maarten Van Camp (Foto © FV)

Het werd een nooit eerder uitgegeven dubbeloptreden van Maarten Van Camp met Frans Vlinderman. Tot grote hilariteit van zeker ondergetekende bleken sommige van onze gedichten zelfs aan te sluiten bij elkaar. Het deed me wat denken aan toen ik daar in datzelfde Wijnegemse Gasthuis samen met Verdano op het podium stond...

Wat rest zijn enkele foto's van een alweer geslaagde avond.

Thomas, presentator van dienst (Foto © FV)

Spinyopaat in actie (Foto © FV)

Maarten Van Camp (Foto © FV)

Frans Vlinderman (Foto © FV)

Wijlie + gedicht

Voor ik naar Wijnegem vertrek, nog een gedicht dat ik daar misschien wel uitprobeer. En nee, het is niet van toepassing op Nip en mezelf ;)

Wijlie eind vorig jaar (Foto © FV)

vertragischt

ze haken zich Siamees in elkaar
twee verloren zielen die dienen
wat ooit eens geweest vandaag
het leven laat gevoelen
tijdens de laatste tango

het vuur brult laaiend op
tussen de wervelpassen door
de magie volop herlevend
voelen ze zich weer even
mens in elke wereld met
een deugd in iedere twist

te lang zwegen ze toen
praten nog kon redden
wat schreeuwen had vernield

het verlies hernomen na de oorlog
bracht nochtans geen verzoening meer
dan wel wat warme herinnering
aan toen en
dan nog

© Frans Vlinderman

Ter herinnering voor al wie geen agenda bijhoudt ;)

070707 wordt Pink

In mijn planning van gisteren was ik toch wel even iets vergeten, namelijk aanstaande zaterdag naar Pink gaan kijken! Yup, uw Vlinderman gaat naar Werchter om de Classic Pink te bewonderen! Veel en lang naar uitgekeken, het was alweer geleden van in Vorst Nationaal enkele jaren geleden dat ik nog eens kon uitpinken...

Vandaag werd broer Vlinderman voor de tweede maal geopereerd. De vorige huidtransplantatie was niet volledig geslaagd en dus moest er een tweede ritje aan geloven. Alles is goed verlopen, ben al even langs geweest, broer komt er wel door...

Tot slot van deze avondlijke sessie nog een Doelgedicht:

het doel

het doel blijft duidelijk
dorp in de kijker
een gemeenschap stijf
het burgerlijke been
in ongehoorzaamheid niet te wijken
van de stenen die hen binden

de overheid staat erboven
staart erover, ziet niet
wat ieder ander ziet
het dorp dat leeft
zelfs na het vonnis nog
haast elke dag weer feest

hier is men al jaren
en blijft men ook nu nog
vragen naar wat meer
mildheid, die haven
heeft al genoeg doen dokken
dat ook zij niet

nee, ze redden het niet
dit nieuwe Belgenverdriet
maar ze blijven wel
lachen, tot de laatste snik

© Frans Vlinderman

Pinkie stuff

weekplanning + gedicht

Een nieuwe week is aangebroken. Wat staat er me zoal te wachten? Ik doe het even dag per dag, koffiedik gekeken, glazen bol vertaald:

maandag
werken van 8u30 tot 20u30, dan huiswaarts en mails checken + eventueel beantwoorden, blogje invullen, wat gedichtensites afschuimen, slapen.

dinsdag
werken van 8u30 tot 17u, dan richting ziekenhuis Stuyvenberg om broer te gaan bezoeken die daar ligt te bekomen van zijn tweede huidtransplantatie, vervolgens huiswaarts, beetje mailcheck, beetje bloggen, beetje surfen, slapen.

woensdag
werken van 8u30 tot 17u, huiswaarts, beetje poëzie printen, naar Wijnegem voor 't Gastvrij Podium om wat voor te dragen, huiswaarts, vuilzakken buiten zetten, foto'kes op pc zetten, snelle mailcheck, snelle blog, slapen.

donderdag
werken van 8u30 tot 17u, ziekenhuis, huiswaarts, mailen, bloggen, surfen, dichten, slapen.

vrijdag
werken van 8u30 tot 17u, ziekenhuis, huiswaarts, Nipje doodknuffelen, mailcheck, blogcheck, forumonderhoud, filmpje meepikken, lanterfanten, slapen.

zaterdag & zondag
nog te bezien met Nipje.

=> elke dag: opstaan, slapen, krantje lezen, eten en drinken, naar wc gaan, kat af en toe eens strelen, terugdenken aan gisteren en vooruit naar morgen (niet te veel verder), genieten van het leven, vloeken als een ketter op het leven, poëzie ontdekken waar het niet te ontdekken zou mogen vallen en er dan over schrijven, Mama Mia en Schone Moeder in ere houden, mezelf blijven, stukje vreemde poëzie beluisteren, ...

Ziet er zeker saai uit, is het niet? En wat dan nog. Ik weet alvast dat er elke avond opnieuw een afwijking van mijn planning zal optreden. Dat gebeurt hier constant zo. Daarom dat ik nooit al te stevig plan. De enige toegift die hier ten huize Vlinderman ooit gebeurd is richting planning, dat is de agenda, waarin alle belanghebbenden (= Nip en ik) kunnen intekenen om een stukje dag te bezetten...

een afleider

zijn wil heiligt altijd
het doel, het eeuwig doel
dat geen mens bereikt
zonder slaaf te zijn
van zijn eigen driften

perverse driften die kiften
in het hoofd, de voorrang
aan de minst beteugelde
aan welke altijd opnieuw
de minst gekleurde eer

de prijs slechts te verdragen
door telkens weer opnieuw
een hoger doel

hij grijnst bij
elke onvermoede inslag
van een verloren bliksem

© Frans Vlinderman

Zondagavond + gedicht

Gezellig bij schone moeder gaan eten vandaag. Ik plaats er de mooiste foto's van vandaag bij, al moet ik eerlijk bekennen dat er schonere bestaan. Nipje is daar nu, want moet morgen weer werken (ik ook, maar bij mij staat het woord vakantie er niet voor). Om maar te zeggen dat het hier weer aan de stille kant is. Miss Jackie T huppelt hier af en toe voorbij, maar veel hebben we er vandaag niet aan. Dan maar wat surfen...

Schone Moeder (foto © Nip)

Nip en haar Frans (foto © FV)

Een weekje wordt afgesloten, morgen weer maandag, maar niet zonder een streepje poëzie.

ongezien

op de korrel, snel
zo wil hij er van af
ook zijn geweten belust
op een moment van rust

ze weet haar lot
is wat het moet zijn
niet gekozen toch daar
altijd te vroeg
zoveel nog te doen

het einde te gewaagd
bedenkt een dodelijk man zich
in haar ogen moeders wil
voor het vagevuur te pril

niet langer door het leven
gevreesd geeft hij
dan toch de geest
op voor haar zo gekwetst
ze lijkt, zo onschuldig
dat hij niet kan doen
wat voor zijn hand ligt

© Frans Vlinderman