Even over en met oorlogstaal,...

Dobber, dobber, schipper, schipper, blauw, blauw, we kabbelen een heel eind richting week-eind, samen met de levenden en de overledenen. Blijken ondertussen sommige 'brave' burgers in dit land toch wel degelijk in staat zichzelf te laten ontsporen tot ongenoemd. We zijn niet helemaal zeker meer, van niets meer. Een heel dorp dat vooral onschuld heeft uitgeschreeuwd de laatste dagen mag nu bij zichzelf te rade gaan over het waarom, over het hoe van het misvatten ook. Ik leef met dat dorp mee. Het roept oorlogstaal op, maar soit, we weten allemaal toch wel zeker van waar we over spreken, toch?

Mja, Mnee, pfff (bron afbeelding: KLIK!)

oorlogstaal

de wapens kies jij
je bent daar zo goed in
net als in al het andere
waarin ik zo slecht ben

en ergens tussenin

bevindt zich het evenwicht
het tegenwicht voor jou
als contergewicht van mij
dat ons behoedt voor vallen
en weer op moeten staan

het leven is geregeld
een zootje ongeregeld
maar deze patstelling
houdt ons beiden overeind
als het weer eens stormt
in onze relatie

straks, als de kruitdampen
de uitgang hebben gevonden
mag je daar weer aan denken
en zwijgen over de dreun
die jou het licht teruggaf
ook dat houdt ons overeind
en doet ons elkaar beminnen
met sporen op mijn gezicht

Frans V.

Duizend bommen en granaten!

In Nederland huilen ze momenteel tranen met tuiten, want zelfs dit jaar ziet het er naar uit dat de Elfstedentocht alweer in het water zal vallen. Het dooiwater, welteverstaan. Wie iets of wat onze Noorderburen kent, die weet hoe gek ze daar zijn van schaatsen op de Friese toegevroren wateren. Het is trouwens niet alleen in Nederland, ook in Damme waren ze gisteren met vele duizenden om hun schaatsen van de haak te halen en met vet en al onder de half bevroren voeten te binden voor een knerpend stukje glijplezier op de kanaaltjes. Ze mogen het hebben, hoor, Bibi heeft heerlijk gecocoond dit weekend, op zondag na, waar hij even zijn vergadertechniekjes heeft losgelaten op De Muzevalactiviteiten.

Verder zie ik dat Israël nog maar eens de intensiteit van zijn oorlogsmisdaden, pardon, -inspanningen in Gaza heeft opgevoerd. Het lijkt me dat ze daar niet meer weten wat er bedoeld wordt met de uitdrukking 'met een kanon op een mug schieten'. Feitelijk zijn ze daar gewoon bezig met een genocide, en daarin nog min of meer gesteund door zowat de hele wereld, die gewoon laat betijen, op wat onverstaanbaar tegengepruttel na. Boter op het hoofd, alle partijen, de onze ook, en daar blijft het bij. Niet leven en laten leven, maar (be)schieten en laten schieten. Fraai hoor. En wat doe je eraan als gewone mens? Petities invullen, verdorie, je ongenoegen ventileren, zowel de Palestijnse als de Israëlische autoriteiten (lach maar eens (on?)smakelijk met dat woord en vervang het eventueel door warlords) bestoken met mails, brieven, blijken van afkeer, whatever, maar doe iets! Je kan hier alvast beginnen.

Ach, ik moet heel even ophouden hier, want ik zou zo over mijn (en uw) nek kunnen gaan over heel die historie daar...

Oorlog, waar?

Vlinderman heeft altijd geleefd tegen meer dan honderd per uur, heeft geblogd ook tegen meer dan teveel. Vlinderman heeft opgeroepen om van deze duizendste bijdrage er eentje van jullie van te maken, maar het was jullie al gelijk. Wel, het is Vlinderman ook al gelijk. Net terug van Wijnegem Gastvrij Podium kan ik alleen maar vaststellen dat er weinig volk te bewegen valt voor een streepje poëzie in het dagdagelijkse leven. Dus geef ik jullie mijn laatst geschreven, nogal stevige dichtsel te lezen. Smakelijk of zoiets. En morgen doen we weer wat anders. Als Ghaza & Israël het tenminste zullen toelaten, want met hun 'gestoei' wordt het stilaan moeilijk een volgende wereldoorlog te vermijden...

gruwelman

wat uit haar dijen kwam gekropen
heeft nooit een naam gekregen
dan slechts een voetnoot vakkundig
klein onleesbaar weggeletterd
onder een nooit te lezen tekst

over liefde werd er niet gesproken
hij kende haar niet kende hem niet
buiten zinnen zomaar de daad gesteld
en nog ferm mee zingen met het koor
als de prima donna's die ze waren
zonder baard in de keel of borsten
die naam al enigszins waard

in de annalen staat 't geschreven
't loos verhaal van oudermoord
Godgevrees en zelfverminking
zoals het vlees toen werd versneden
om toch maar even werkelijk bemind
geweten in 't verwensen
van wat die twee dan toch nog
zomaar even kruipen leerden

Frans V.

Zwemmen + gedicht

Na wel zeker bijna een maand zijn Nip en ik nog eens gaan zwemmen. Veertig lengtes zag ik alles 'en bleu', met mijn nieuwe Splash-zwembrilletje (dankjewel, Schone Moeder Lenie, nu zag alleen mijn linkeroog er wat chloorderig uit, vermits daar soms wat water insijpelde). We dachten allebei dat het stroef zou gaan, maar eerlijk is eerlijk: het verliep (verzwom?) zonder een centje pijn. En snel! Op wel goed 40 minuten waren we al klaar, waar we helemaal in het begin nog ongeveer bijna een vol uur nodig hadden voor dezelfde kilometer. Maar bon, dat zijn maar cijfertjes.

Na het zwemmen stelde Nip voor om een kleinigheidje te gaan eten in 't Zeezicht, waar ik niet nee tegen heb gezegd. Al helemaal niet omdat zij trakteerde (niet elke man staat er per se op in zijn eigen buidel te tasten). Laat ik me dus maar een gevrouwcipeerde man voelen. Chili con carne, jawel, en lekker! Als ge den 23sten zou komen en ge zou honger hebben, het is geen geld, het is genoeg en het smaakt! En als ge geen bonen lust, de lasagna is ook altijd top, net zoals de suggestie van de dag/week (al hebben we vandaag het bord niet gevonden waar die suggestie op staat).

Het gedicht vandaag schreef ik naar aanleiding van een stukje in de krant, waarin ene Joseph Stiglitz, voormalig Nobelprijswinnaar Economie in 2001, het heeft over het kostenplaatje van de Amerikaanse oorlog in Irak. Hij plaatst er ook even naast wat er met dat geld had kunnen gerealiseerd worden...

gij patriot

geef om uw land
hoeder van recht
vrager van plicht
beschermer van al dat maakt
dat u wel vaart in 't leven
er naast brood ook beleg
en geld voor als dat nodig

geef aan een ander land
wanneer daar mensen wonen
met dezelfde mondenhonger
en geen morzel te verkauwen
met dezelfde handenvormen
uitgestoken naar de ander
om te delen wat in overvloed

maar ontneem uw land alles
als het in dat ander land
oorlog komt bereiden zonder
uw warme voorbeeld te volgen
met uitgestreken staatsgelaat
de rekening te presenteren
aan haar onderdaan
die liever geeft
om het warme leven

Frans V.