Openbare files bij Ikea

Het pand staat hier weer op stelten. Vlinderman en Nip zijn zoals aangekondigd naar Ikea getrokken en na enig pas en sleutelwerk is Vlinderman thuisgekomen met de nieuwe aanwinsten. Alleen. Hoe ruim de Vlindermobiel er ook lijkt uit te zien, de realiteit heeft ons vandaag geleerd dat het óf Nip óf de kasten zijn. Nip achterlatende bij de bushalte aan de Boomsesteenweg was de keuze van Vlinderman overduidelijk: de kasten.

Wat is er trouwens nog fouter dan je eigen wagen voor een bestelwagen nemen? Vertrouwen stellen in die 70% niet bij de socialistische vakbond aangesloten buschauffeurs bij De Lijn. We zitten nu in de tweede dag van de aangekondigde congé, pardon, staking door die sossen, maar het lijkt wel alsof bijna alle chauffeurs dat kleurtje dragen. Bibi had de wagen al uitgeladen in Deurne, toen Nip nog steeds stond te wachten op welke bus dan ook. Bon, we zijn haar dan maar gaan halen, vermits ik al die paketten toch niet alleen de trap(pen) wenste op te zeulen. En ik maak bij mezelf momenteel de bedenking of er ook bij De Lijn - en bij uitbreiding het gehele openbare vervoer dat u en ik zo gul sponsoren, naast wegentakstoestanden en dergelijke - niet best een minimumdienstverlening wordt ingesteld bij van die stakingsacties die vooral de reiziger treffen, niet de beoogde met-plakjes-zwaaiers.

Ik zou hier trouwens nog een heel epistel kunnen laten verschijnen over de dagelijkse files bij mensen die het openbaar vervoer overduidelijk niet vertrouwen - in het midden gelaten of dat al dan niet terecht is, dat wanvertrouwen - die bijna dagelijkse kost geworden zijn en dat in tijden van zoveel ontslagen. Het was immers frappant hoeveel ontslagen er de laatste maanden al gevallen zijn en toch nog altijd files die langer en langer werden. Dan toch niet door de werknemer. Maar dat ga ik dus niet doen. Urbanus heeft mijn vermoedens in de weekendkrant bevestigd en daarmee is de kous af - voorlopig toch. Vlinderman wist het. Alweer ;-)

Trouwens, Bibi moet nog wat vijzen. Nog snel wat beterschap wensen aan sNIPverkouden SM Lenie en we zien elkaar later nog wel weer.

ontslagen door het woord

Vandaag in de krant (gisteren al op het internet, maar dat wil je toch altijd eerst gedrukt zien staan): een werknemer van 'De Lijn' krijgt zijn ontslag nadat hij op zijn eigen blog een kritische bedenking had geformuleerd naar aanleiding van een aanwervingscampagne voor nieuwe chauffeurs. Vijftien jaar trouwe dienst, u heeft misschien bij hem in bus of op tram gezeten, teniet gedaan door misschien niet helemaal doordachte uittypsels op 'ons' internetplatform. "Dag Jan, en ga het elders maar uitleggen, Jan!" Het doet me slikken. Ik ben zelf een (ondertussen welgeweten) verwoed blogger naast mijn dichter zijn, maar dat je daar ook je job door kunt verliezen, door als kritische mens je mening te uiten, te ventileren, kenbaar te maken aan de wereld, dat is verdorie hard om slikken. Uiteraard moet je niet je werkgever 'afvallen' op een medium dat bij uitstek open staat voor het grote publiek, maar moet je dan echt enkel berichten over hoe 'mooi' en 'goed' het (l)allemaal wel is op straffe van broodroof?!?

Hoogst waarschijnlijk is er nog een stuk van het verhaal tussen blogger en werkgever waar we geen weet van hebben, maar toch verontrust dit mij. Het lijkt me een variant op 'tais-toi ét soi belle', maar dan op een ander niveau. En eender welk niveau van die uitspraak doet me gruwelen.

Het is natuurlijk altijd zo geweest dat je je mag en kan ventileren na de uurtjes, in het gezelschap van gelijkgezinde al dan niet collegae, hangend aan de toog van je lievelingsplekje, zonder de mogelijkheid als 'werkgeversverrader' bestempeld te worden, maar als de tijden zo veranderd blijken als nu, wat moet je dan nog? Dankzij Europa (hallelujaaaaaah!!!!) sluit dag na dag minstens één kroeg de deuren en verminderen de kansen op die uitlaatklep, terwijl het internet steeds meer en meer een toevluchtsoord wordt. En om dan net daarop koud gepakt te worden, komaan zeg! En weet je wat nog het ergste is? Die man heeft zich van zijn meest kritische zijde getoond, maar vertolkte gewoonweg dát waar iedereen tegenwoordig de mond vol van heeft. Go figure!

Om kort te gaan: ik hoop dat die man zijn job via de arbeidsrechtbank terug krijgt, vervolgens zelf ontslag neemt en dan elders op zijn pootjes terecht komt. En Bibi zal toch enigszins nauwlettend (mooie woordspeling, vindt u ook niet?) zijn eigen bijdragen over zijn werkvloer in de gaten houden. Omdat ik verplichtingen heb inzake dak boven het hoofd, eten op tafel, aanstaande vrouwen, noem maar op. We leven in een vrij land, weet u wel?

Waterstofbus + gedicht

Vanaf morgen is het zover, dan rijdt voor het eerst de waterstofbus uit (en pakt Antwerpen opnieuw uit met een wereldprimeur). Of ik een groene jongen ben, weet ik niet, maar het is wel een mooi gegeven dat er wat aan het bewegen is wereldwijd op vlak van het milieu. Sommige bedrijven en overheidsinstanties beginnen het ook te begrijpen. Alleen spijtig dat het vooralsnog koeien van mensen kost om eens wat anders te proberen. Het is echter een kniesoor die om die reden het allemaal maar gewoon bij het oude zou laten.

bevreesd

de grote acht blazen verzamelen
achter rijkelijk versterkte muren
waar tot in de uren van de nacht
besluiten zullen geveld
nieuwe aanleiding tot geweld
op kleine Jan met de pet

op de vraag naar meer milieu
het oliedollar antwoord njet
de mens is nog niet klaar
met almaar meer, de natuur
blijft het te verduren krijgen
morgen zal altijd wel
de zon opnieuw schijnen

hij koestert vandaag alvast het licht
in sepia herinneringen
die stilaan vervagen
tot de tijd van ooit
met Ambiorix in de schaduw
van zijn laatste zaad

© Frans V.