Silke + Mama Mia + gedicht
Silke is dus twee jaar geworden (en heeft dat vorige nacht nog gevierd door gedurende ongeveer 2 uur in het holst van de nacht haar prachtige stem door het hele slapende huis te laten galmen). De avond was leuk, vermits ook haar Peter, de Rik zoals we zeggen, er nog eens een babbelke sloeg met nonkel Vlinderman, iets dat al lang geleden was (jochei, dag Rick!) Dat de taart en de omgeving ook mooi meegenomen waren, hoef ik niet te betogen. Ook het afsluiten van de dag, waarbij Nip, Jurgen, Joke en Bibi bij een vuurkorfje nog wat bleven napraten alvorens het bed in te duiken, gaf me een lang geleden lekker gevoel. Zou er dan toch niets boven familie...
Vandaag was het wat hectisch. Mama Mia staat nog steeds op verhuizen, vandaag hebben zowel Jurgen, Nip als ikzelf de handen uit de mouwen gestoken om het allemaal weer wat dichterbij en werkelijker te brengen. Balans van een dagje stevig doorvloeken: één slaapkamer naar de haaienkelder, een andere verhuisd, een rondleiding door het huis voor de ditjes en datjes die anders zomaar zouden verdwijnen, een Mama Mia die toch al wat opgeluchter kan ademhalen (eens het stof gaat liggen toch). Het komt eraan, moeder! En sneller dan je denkt ;)
Ik rond nog snel af met een gedicht, voor ik naar een verjaardagsfeestje ga (zou Nip meegaan?) Spijtig trouwens, want ik zou dus naar Wijnegem getrokken zijn met die twee vrienden van laatst, Pascale en Johanne. Dat zal dan voor een volgende maal zijn, verjaardagsfeestjes gaan soms bij mij voor op poëziefeestjes (al is dat eerder uitzondering dan regel).
oma in verwachting
haar bezem vliegt echt
door het stof, het wolkt
en kolkt, alles moet netjes
voor haar Roodkapje komt
aan kant gezet
haar rimpeloogjes glinsteren
weer dertig en nog jonger
zingt het hart opnieuw
die aloude deuntjes
van feest voor de deur
zit ze voldaan
een verweerd pijpje
in de tandeloze mond
te wachten op de komst
van wie ze enkel kent
uit horen praten over
ze is niet boos
noch verdrietig
gewoon ietwat
in verwachting zo
hemelsmeltend blij
© Frans Vlinderman
Vandaag was het wat hectisch. Mama Mia staat nog steeds op verhuizen, vandaag hebben zowel Jurgen, Nip als ikzelf de handen uit de mouwen gestoken om het allemaal weer wat dichterbij en werkelijker te brengen. Balans van een dagje stevig doorvloeken: één slaapkamer naar de haaienkelder, een andere verhuisd, een rondleiding door het huis voor de ditjes en datjes die anders zomaar zouden verdwijnen, een Mama Mia die toch al wat opgeluchter kan ademhalen (eens het stof gaat liggen toch). Het komt eraan, moeder! En sneller dan je denkt ;)
Ik rond nog snel af met een gedicht, voor ik naar een verjaardagsfeestje ga (zou Nip meegaan?) Spijtig trouwens, want ik zou dus naar Wijnegem getrokken zijn met die twee vrienden van laatst, Pascale en Johanne. Dat zal dan voor een volgende maal zijn, verjaardagsfeestjes gaan soms bij mij voor op poëziefeestjes (al is dat eerder uitzondering dan regel).
oma in verwachting
haar bezem vliegt echt
door het stof, het wolkt
en kolkt, alles moet netjes
voor haar Roodkapje komt
aan kant gezet
haar rimpeloogjes glinsteren
weer dertig en nog jonger
zingt het hart opnieuw
die aloude deuntjes
van feest voor de deur
zit ze voldaan
een verweerd pijpje
in de tandeloze mond
te wachten op de komst
van wie ze enkel kent
uit horen praten over
ze is niet boos
noch verdrietig
gewoon ietwat
in verwachting zo
hemelsmeltend blij
© Frans Vlinderman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten