Zinloos???

Tijdens de les gisteren, vraag me niet naar het vak, maar ik denk dat het supervisie was, ging het onder andere over het zinloze geweld, dat in Oostende afgelopen weekend weer de kop opstak. Zinloos? Zinloos??? En dan heb je daar mijn vriend, die opmerkt dat het bij zo'n uitspraak ophoudt. zinloos geweld, ja, wat valt daar aan toe te voegen? Dat slaat elk zinvol gesprek erover gewoon bij voorbaat plat. Dan helpt ook de boutade 'er bestaat toch geen zinvol geweld' niet meer. Einde discussie, over naar het volgende, ik moet nog boodschappen gaan doen en ik moet nog naar het wassalon en de poes zit zonder water. Het alledaagse als therapie om te bekomen van alweer een ferme schok. Een mens in shock, een pilletje, een banale bezigheid en hop, terug vertrokken.

ik zie opnieuw de bloemen groeien
plastieken stapels liefde
voor een leven veel te kort
om nu reeds weg

Kan er mij iemand uitleggen wat het verband is tussen een mes en een sigaret? Kent er iemand het verband tussen de eenentwintigste eeuw en haar exploten en pakweg de gemiddelde programmering op TV? Is een mens vermoorden tegenwoordig al zo alledaags, dat de voorpagina er slechts één dag aan wijdt? En als zo een krant er dan wat inkt aan schenkt, is de aandacht dan wel goed gericht? Of telt alleen de sensatie, de vlekken bloed op de stoep, uitgedrukt in liter?

grijze vegen door het patroon
recht op recht, de quenasttegels
hullen zich in donkerbruin
zo gewonnen, snel geronnen
leven weggevloeid

Met geen woord vind ik nog enkele dagen later in de actua iets terug over andere slachtoffers van dergelijke maatschappelijke 'hebberigheid'. Niets over het gemolesteerde hoofddoekloze meisje, niets meer over die vreemde jongeman in de Schelde, niet over die Kortrijkse voetballer die er ook al niet meer is. De schijnwerpers zijn gericht, op een doorrookt taxigebeuren in Oostende. Niet dat ik dat laatste erg vind, maar waarom enkel daarop? En wat doet dat volkje toch op straat met een mes tussen de tanden?

dit is geen grijns, mijn vriend
maar het laatste staal
voor jou speciaal gevat
in mijn koude hand, tenzij
je mij wat anders biedt

Ik hou van mijn wereldje, landje, stadje, appartementje, liefje, poesje. En graag blijf ik dat nog wat doen. Maar ik wil niet verhongeren, dus moet ik erop uit, boodschappen doen. Ik wil ook niet vereenzamen, dus moet ik erop uit, sociaal gaan wezen. Ik wil niet verstommen, dus moet ik erop uit, mijn ervaringen verrijken. Gelukkig durf ik nog. Voorlopig. En zonder mes.

allemaal heel zinvol

het leven is niet meer
dan af en toe wat rook
op straat, zo snel vervlogen
dat het al niet meer bestaat
bij de volgende ademtocht

een fluitje van een cent
nog minder dan de prijs
van een winkelwagentje
voor de doortocht te betalen
met een stukje rond metaal

de jaren die nodig waren
alle liefde en elke ruzie
tevergeefs, je kind is soms niets
meer dan een te nemen horde
op weg naar levenslang
voor een ritje
voor een peukje
dankjewel

Frans V.

Muzeval # 99

Even een mededeling van algemeen poëtisch nut: aanstaande donderdag is het weer zover: tweede donderdag van de maand, dus opnieuw een Muzeval! De 99ste dan nog wel. Philippe Van Beek komt zijn bundel voorstellen, Rode Vlaggen. En dat in de vernieuwde locatie, Restaurant en Drinkatrium 'Bazilikum', Verschansingstraat 61B (vlak naast de Muziekdoos) te 2000 Antwerpen.

Naar aloude gewoonte kunnen dan ook de gegadigden hun eeuwige eer en roem vergaren door het free podium te bestijgen. Kaatje en ik zullen opnieuw dat tweede luik in goede banen leiden, terwijl Bart Van Peer de presentatie van de gastdichter op zich neemt.

Ook niet te vergeten: de finale aanstaande woensdag de veertiende van de eerste Antwerpse voorronden van de Poetry Slam. Een stuk of negen kandidaten, een gezellige locatie vlakbij de Bourla en Valentijn onder de neus, wat denk je daarvan? Maar meer daarover later deze week alhier op de blog.

Frans V.

Monumentenstrijd

We hebben onze blogstrijd, maar er woedt ook een monumentenstrijd in Vlaanderen. En dat is voor deze vlinderman toch een speciale aangelegenheid, vermits Cinema Plaza uitkomt voor provincie Antwerpen. Ik moet dan terugdenken aan die vele zondagavonden dat ik daar bij den Tuur mijn filmke ging meepikken. Zalige avonden, daar toen in Duffel. Ik ging daar dan rond half acht naartoe, kon ik nog een half uurtje bijkletsen met de vrienden bij een glaasje schuimend nat. Rond acht uur verdween den Tuur dan naar zijn regiekamertje, waarna de vertoning kon beginnen. Zo ongeveer iets na negen ging het licht weer aan en was het pauze. Al even wat filmbespreking, of wat er die dag belangrijk genoeg was om over te ventileren, en na een goed kwartier de tweede helft van de film. Jarenlang heb ik dat gedaan.

Ik herinner mij ook nog die overstroming een paar jaar geleden al. Tuur in de kano, ik met hem zijn cinema binnengevaren om nog wat oude filmrollen te gaan redden. Tussen de frigo's door...

Op 19 februari zal het erop of eronder worden voor dit monument. Mijn stem is al bekend, misschien dat er via deze weg nog wat kan geronseld worden voor meer stemmen...

Frans V.

Blogstrijd! + gedicht

Het is zondag en het is lui. Het is een koppel in Borgerhout, bestaande uit Nip en Frans. Het enige vermoeiende vandaag was de keuze uit de inzendingen voor de blogstrijd. Maar meer daarover onder. Laat het ons even hebben over de stem van het forumlid over de keuze van vorige week. Zeven dagen lang stond er dus een gedicht op de meest zichtbare stek van onze respectievelijke blog. Bij Nip was dat 'een bloem op een vlinder' van Filip Roman (hoe toepasselijk, mijnheer Filip weet hoe het hart van Nip te doen smelten!), bij mij was dat 'Spinnenvorst' van Spinyopaat (al zet ik doorgaans nog veel liever mijn geschoende voet op dergelijke kruipbeestjes). En u als gewaardeerd lid (als u tenminste bij die 33% hoort die zich de moeite heeft getroost) heeft daar een stem op ons forum over uitgebracht. Wie van ons beiden had de beste smaak? U koos en besliste: Nip heeft de beste smaak! Met drie hits op een excellente smaak moet ik nederig het hoofd buigen. Nip wint. Deze week dan toch. Want ik roep verschoning in. Iets dat ik pas volgende week zal uitleggen, ik moet nog wat onderzoeken...

Het stemmen is in ieder geval veranderd. U krijgt vanaf nu de gelegenheid uw stem uit te brengen op één van ons beiden in één poll! Gemakkelijker kan het niet: u bent voor de keuze van Nip (klik) óf u bent voor de keuze van Frans (klik). Even meegeven dat prijken bij Vlinderman toch (voorlopig nog) leidt tot meer bekijks (de Google-statistieken beweren dat toch).

Gerard Cornielje

Over tot de orde van de dag. Met dank aan iedereen die instuurde bij Nip en bij mezelf, maar u zag het al, hierboven prijkt sedert vandaag het gedicht 'onrust' van Gerard Cornielje, een dichter die binnenkort opnieuw een bundel zal publiceren. Meer info vindt u hier en hier. Waarschijnlijk ook hier. Of hier. Affin, u begrijpt dat hij een bezig bijtje is én dat hij kan schrijven. Wat ons bij dit onderwerp brengt: wie durft het aan deze week al dan niet opnieuw zich te onderwerpen aan de keuze van Nip of van mezelf? Geef ons werk op zondag, laat ons niet lui wezen!

zondagsmens

hij luimt zich loom
zijn arm over haar dij
zij deint zachtjes weg
naar het andere eind
van het ledikant

ergens loopt een mens
met een wens, wie weet
sleept de dag zich voort
eindeloos, betekenisloos
een dozijnen dag als anders

kraakt een veer gespannen
in antwoord op het gekreun
van een vermoeide zondagman
die zijn arm te lam bevindt
zichzelf naar boven toe te bewegen
en nog is het einde niet in zicht

Frans V.

Voor P.

Ik draag deze bijdrage op aan iemand, die mij ooit onderdak heeft geboden, toen ik op straat stond en niemand anders mij kon of wilde verder helpen. Dankzij haar kan ik dit nu typen, kan ik verder. En hoe somber ik me ook voel, ik wil niet ondankbaar lijken. Daarom een stukje somber en hoop ineen.

la vie est belle, non?

het leven is geen feest
zonder een echte deejay
dans je ook geen uren
tot je voeten pijnlijk
smeken om de bedstee
of tenminste een stoel
de vloer ook ok

het leven is geen pretje
zonder gevoel voor humor
lacht niemand met je mee
als je weer eens viel
na een nachtje lachen
met de fratsen van je vriend
en dan huilen om diezelfde
in de armen van je lief

het leven is die grijsaard
tandeloos en kwijnend
altijd maar afwachtend
of er nog iets zou komen
dat echt te beleven valt
tenzij je iemand kent die weet
hoe de zaken kunnen keren

Frans V.

mailinglijsten, studies + gedicht

Deze week enkele mails binnengekregen, waarin collega-schrijvers en -dichters de nakende geboorte van hun al dan niet zelf gesponsorde boeken en bundels aankondigden. Dat is altijd een plaatsvervangend feestje. Wat echter minder feestelijk is, dat is dat ik daarbij een hele lijst van e-mailadressen in mijn bezit krijg, gratis en voor niets, van mensen die ik absoluut niet ken, maar waarvan ik kan vermoeden dat ze óf familie van de afzender, óf enerzijds geïnteresseerd in, anderzijds bezig met het geschreven woord. En dan kruip ik in mijn klavier, prikkel daar in een bepaalde volgorde de toetsen en bericht terug dat ik het best leuk vind op de hoogte gehouden te worden, maar dat ik geen behoefte eraan heb dat zo hele waslijsten adressen meegestuurd worden. Dergelijke lijsten hebben namelijk ook de neiging in verkeerde handen te vallen. En dan wordt het soms heel spammerig. Ik stel betrokkenen dan altijd voor dergelijke mailings aan zichzelf te richten en de geadresseerden in BCC. Moeilijk kan dat allemaal niet zijn, dacht ik zo. Enfin, ik hoop dat men mij toch ergens begrijpt. Vanaf dergelijke volgende lijst krijgt in ieder geval elk adresje zo een verwittiging. In BCC uiteraard.

Nip is vandaag haar laatste examen gaan afleggen. Ik verwacht haar over een klein uurtje terug thuis. Ben benieuwd. En er mocht een einde aan gaan komen. Om diverse redenen. Het is namelijk voldoende geweest. Acht (!) examens in één periode, ze weten daar op de UA van aanpakken. Het is bijna niet verantwoord meer. Zeker niet als je zoals Nip deze week, tussen twee vakken in maar 1 (!) dag hebt om je voor te bereiden op het tweede. Nip bezig tot 22u45 gisterenavond. Dat is toch niet normaal, wat?! Niet dat er nu sprake is van examenstress, maar toch... Veel scheelt dat allemaal niet.

Miss Jackie T in de winter

met gebogen hoge rug
haar staart rondom geplooid
bestudeert zij het verkeer
daar beneden in de straat
waar zij geen woord voor heeft

haar interesse al dat beweegt
blijft zich uren verder slepen
slechts verstoord door de klank
van een zieke op weg naar huis
in een fluo geel scheurend busje
of door het gedaver bij de buren
die weer gaten moeten boren

en als dan alles is gezien
komt ze op fluwelen poten
haar benen weeral inpalmen
met de flair van de bezitter
die weet wat mijn is dijn is
en dan luilekker in de zetel
garen spint van het leven

Frans V.

Tijdelijkheid, A-meisjes, blogstrijd, gedicht

Het is alweer februari. Ik herinner mij nog de aftrap naar januari en gelijk ook naar het nieuwe jaar. Uiteraard met de beste voornemens, de belofte aan meer liefde, meer woorden, meer wereld. Tot nu toe ben ik vooral bezig geweest met dit blog aan te vullen elke dag. En met vloeken op html, een taal die ik dus niet beheers. Maar met wat goede suggesties van enkele vrienden, de medewerking van Google en mijn legendarische koppigheid heb ik wel één en ander weten aan te passen. De gedichten van de blogstrijd zullen voortaan netjes in hun eigen kadertje kunnen blijven staan, ietwat opgemaakt zelfs. De wonderen en de wereld, zou er dan toch een nieuw jaar aangebroken zijn?

Gisteren was het ook boeiend om vast te stellen hoeveel van mijn vriendinnen Ann, Antje, Anneke of gewoon An heten. Ben van elke categorie op één of andere manier wel met één ervan in contact gekomen, en voor sommigen was het al een behoorlijke poos geleden. In ieder geval, het boeide me en boeit me nog steeds. In mijn GSM staan er trouwens een stuk of 13, waarvan ik er 6 met zekerheid voor het geestesoog kan halen. Die 7 andere A-kes, wie zijn, wat doen ze vandaag en nu, waarom staan ze in mijn GSM? Allemaal vragen, ik zal Piekenman moeten worden om overal een antwoord op te vinden.

Nog in verband met de blogstrijd: het forum waarop gestemd kan worden, is zo ongeveer wat het moet zijn, dus alleen daarheen en registreren maar. Via deze weg trouwens nog zeker een oproep aan alle inzenders van vorige week (ja, ook aan die van Nip), die nog niet gestemd zouden hebben: tegen uiterlijk zaterdag 23u59 hadden we graag jullie stem gekend over de smaak van Nip en mezelf. Het ziet er allemaal ingewikkelder uit dan het lijkt, gewoon wat gaan klikken bij Nip en bij mezelf. We werken in ieder geval aan een vereenvoudiging, waarbij je gewoon per forumlid per week één stem uitbrengt op één van ons beiden. Firma Vlinderman houdt jullie verder op de hoogte, wijzigingen in het stemmen zijn er nog niet voor deze week.

kalendervlucht

de kalender hangt nog steeds
met zijn rug tegen de muur
het is een maand eerder
met 1 januari op zijn gezicht

er wordt niet meer gescheurd
de dagen niet langer geteld
wat voor zin dat ook heeft
als men er geen extra krijgt
in die lange uren van nood
rest er enkel te vergeten
wat nog is komen kijken

toen er nog leven was
al was het machinaal
een beetje droge lucht
en gebarsten lippen
die niet meer spreken konden

© Frans V.

gedicht: nachtgedachten

Er staat vandaag een rit naar Duffel op het programma. De moeder van iemand die mij na aan het hart ligt is onlangs gestorven. Ik vertrek niet graag, maar ik moet er zijn. Voor haar, voor haar vader. Veel meer hoef ik hier niet over kwijt.

nachtgedachten


in de onbestemde uren
waar onbekenden gluren
om allengs te oordelen
of hij wel kan bevelen
wacht het stil gelegen

dat allerlaatste woord
nog onuitgesproken stil
op het besef dat misschien komt
maar altijd onaangekondigd

valt het wachten hem
te zwaar te moede met enkel
een vage herinnering aan
zijn trouwe metgezel
en zijn geliefden later
dan is er slechts hij

Frans V.

Gedicht 'de dichter bekeken'

Af en toe moet er eens iets van het hart, ik heb het al eens zo geformuleerd, maar ik weet het niet zeker. Nu ja, van een beetje herhaling gaat niemand dood, toch?

Deze nacht nog wat opgezocht rond html, het komt nog wel in orde met onze bloggedichtenstrijdkadertoestand, ge kunt het trouwens al zien...

de dichter bekeken

ziet hier de dichter
neem hem de woorden
uit de welbespraakte mond
en laaf je aan de beelden
die hem altoos omringen

gebruik wat van dat elan
dat een ander kan beroeren
om je wereld aan te kruiden
een letteren specerij erbij
waar het soms droog toeven was

maar vermink hem niet, hij
die de kracht had gevonden
op te staan en uit te spreken
wat ergens anders doodgezwegen
en onderuit geschoffeld werd

geen censuur, geen dichtatuur
enkel de vrijheid van een ziel
die zich nooit gewonnen gaf
niet in het eerste uur
noch ter elfder ure
hij is immers puur


Frans V.

Verslag vierde Antwerpse Slamvoorronde

AntwerpSlam, voorronde 4: Slammen begint altijd met een avontuur.

Stel u even voor. Donker regennachtje, achterbank vol affiches met ‘het gedicht’ van Joke van Leeuwen die men blijkbaar zelfs aan de straatstenen niet kwijtraakt, en de weg verliezen in Antwerpen. Dacht ik en de eerlijkheid gebiedt me de waarheid niets dan de waarheid op te biechten. Ik stond haast naast het Krugerplein, waar ik moest zijn, toen ik het niet meer zag zitten, laat staan rijden, en vroeg de weg aan een paar jongemannen die veruit de enige in die buurt waren die Nederlands verstonden en waarvan ik dus echt dacht dat zij mij zouden kunnen helpen. Wel, die gasten namen een heel geleerd uitziend stadsplan, legden me alles en alles uit en ook al zei ik dat dat niet zo strookte met hoe ik het me herinnerde van laatst, waren ze uiteindelijk zo overtuigend dat ik dat Krugerplein aan mijn linkerkant gewoon links heb laten liggen.

Een kwartier later gaf ik het op en wetende dat de Vlinderman me wel zou redden, gaf ik hem een seintje.
“Frans, ik ben verloren.”
“Waar zij ge?”
“Geen flauw idee.”
“Kaatje, in welke stráát sta je?”
“Mareestraat.”
“Ik zoek het voor je op… Ma… ma… ma…maree… maree… maree… Kaat! Ziedde gij daar een politiekantoor?”
“Eu ja, ik sta daar vlak voor geparkeerd.”
“Blijf staan waar ge staat, ik woon hier om de hoek.”

Blijkbaar heb ik Frans ondertussen al zo vaak veilig bij ons Nipke afgezet dat mijn wagen vanzelf zijne tussenstal begint te vinden en zo en aldus begonnen wij een halfuurtje later aan onze vierde voorronde van de Antwerp Slam.

De vijf deelnemers meteen in ongeveer de volgorde van voordragen waren Fjorton, Maarten Redstar, Yerna Van den Driessche, Guy Seret en Nathalie.

De vaste jury bestond zoals gewoonlijk uit Marc Tiefenthal, Helena met de mooie ogen, en ikzelf. Onze wild card was Zoë die zich trouwens prima van haar taak heeft gekweten en zoals gebruikelijk was de Heer Sacha De Backer van Stichting Zondag de moderator/entertainer/rode lamp-flikker en noem maar op tussen de gebruikelijke bedrijven van den Apropos door.

Fjorton bracht het er in de eerste ronde heel goed vanaf en dat luchtte me toch wel enigszins op daar de helft van zijn repertorium op mijn eettafel in Willebroek lag. Wist ik veel dat hij zou meedoen (de communicatie loopt hier wel vaker mank tenzij op de dag van het gebeuren zelf) en wist hij veel dat hij die bundel niet bij zich had. Niet vragen hoe goed die zich had voorbereid... Hij begon een beetje slap maar maakte alles goed met het laatste wat hij bracht, waar hij én inhoudelijk en qua performance bleef groeien.
Zijn tweede ronde stelde me echter teleur, hij kreeg het publiek minder mee maar ja, die hele tweede ronde was voor iedereen slecht, dus zoveel verschil maakte het niet uit in punten en Fjorton haalde dan ook de finale.

Maarten nam zijn tijd en bleef zijn tijd te veel nemen, niet dat hij over tijd ging maar ook dat scheelde zo weinig. Maarten heeft leuke versjes, Maarten heeft soms zelfs mooie verzen, Maarten kan goed jongleren, maar Maarten kan helaas niet slammen. Wij kennen hem al lang, wij vinden hem heel lief, maar een jury kent geen vrienden, enkel maar dichters dus… Maarten haalde de finale niet.

Yerna nu. In de eerste ronde bracht ze één lang gedicht met veel wisseling van klank, met veel intonatie, met een heel mooie stem en alles paste wel bij elkaar, wat haar toch heel wat punten opleverde. Maar net als bij de twee voorgangers, zakte ook haar tweede ronde in als een platte pudding want… Yerna veroorloofde zich een stoel, ergens in een donker hoekje om een sprookje voor te dragen en had ik niet geleerd dat je enkel maar een stoel of kruk gebruikt als die relevant was voor het gedicht… We zagen haar niet meer zitten en tja… dat leverde puntenverlies.

Guy Seret, in tegenstelling tot toen ik hem in Utrecht hoorde, kwam in zijn eerste ronde enorm sterk om de hoek kijken. Heel expressief en inhoudelijk ook goed en weer, hoe gek het was, verloor ook hij punten op de tweede ronde waar hij sterk begon maar afzwakte. Geen ramp want de rest deed ook geen schitterende ronde en Guy haalde de finale.

Zaten we aan onze laatste kandidate, Nathalie. Nathalie die nog nooit eigen werk had voorgedragen waardoor sommigen van de jury dachten dat Nathalie geen podiumervaring had. Mooi niet dus en dat was er aan te zien. Nathalie kon performen, Nathalie straalde uit, Nathalie stond er gewoon, Nathalie wist dat zij er stond. Alleen waren de teksten van Nathalie nog niet je dat, te veel cliché, niks vernieuwend qua beeld (ook niet toen ik het later op internet terugvond), nog te veel dwangrijm en dat kostte punten.

Tijd voor de jury om te beslissen wie er naar de finale mocht. Dat Maarten afviel was overduidelijk aan de punten. Dat Fjorton en Seret het met alle gemak nog haalden was ook duidelijk. Kwamen de twee vrouwen aan bod in een nek aan nekrace waar onze moderator in het vuur van zijn eigen ideeën even vergat dat de afspraak was dat publiekappreciatie (het applaus dat hij moest waarnemen) pas in voege treedt indien er onenigheid tussen de jury bestond. Er was echter geen onenigheid zodat na het doven van een paar spetterende vonken Yerna alsnog mee mocht naar de finale.

De finale was een beetje voorspelbaar. Guy Seret deed zijn best. Zijn performance zat goed in elkaar, zijn tekst begon ijzersterk maar zwakte even af naar het einde toe. Toch bleef hij goed genoeg om als winnaar naar de Antwerpse finale te gaan.

Fjorton was in de finale wel grappig maar echt boeien kon hij me niet, althans niet qua inhoud. Hij scoorde hoog genoeg qua performance om één en ander goed te maken.

Yerna die de hekken sloot, bleef inhoudelijk heel sterk, al raadde niemand van de andere juryleden dat dat laatste gedicht over een Dame Blanche ging (ik had het al eens gehoord en wist het dus wel) maar qua performance verloor ze nu wel punten omdat het plots opviel dat er geen variatie te vinden was en ze alles steeds op dezelfde manier bracht.

Punten werden geteld, geen discussie mogelijk, Fjorton en Guy Seret gaan door naar de finale die doorgaat op 14 februari in café Gounod (naast de Bourlaschouwburg), Kelderstraat 4, Antwerpen, vanaf 20u00.

Tussen de wedstrijd door, dat mag niet vergeten, kregen we nog een paar leuke acts en muziek van allerlei artiesten die ik niet meer uit het hoofd ken. Chocolate Lovers met hun versie van Melopee en te beluisteren op Parlando, Vincent Dalemans die hoe langer hoe gekker doet maar wel goed was voor een lach, Peter Kluppels (die al zeker naar de eerste Belgische Slamfinale gaat in Brussel) en die in conflict lag met zijn hond maar voor de rest viel het nog mee, net zoals de avond in schoonheid met een glaasje wijn werd afgesloten.

© Kaatje Wharton

Eerste winnaar: Sven De Swerts

Spinnenvorst

Gij zult schoon zijn

omdat ik dat ook ooit was.

Gij zult snuiven om zo een

Evenbeeld van mijn denken

te worden. Gij zult lege wijn -

flessen op stenen stukgooien om

zo de traditie voort te zetten.

Elke spin is een hogere genialere levensvorm

van jou en zult ge eren, uzelf onderwerpen om

te idoliseren. de bijbel sla je over om mij te

lezen, na te leven. Uw lang haar zult ge

houden, verwennen en verzorgen als een

godsgeschenk. Als iemand u wil verkrachten

staat ge dat toe en vindt ge het fijn en kreunt ge.

Gij zult vrijen en drinken om mij te verafgoden

te evenaren. Ik heb de nagels gestolen

.

om zo de polsen open te halen,

gelijk jij ook zult doen als je

ooit “slaap” voelt opkomen.

.

het kruis heb ik omgedraaid

zodat gij priesters wilt

uitmoorden. Mensen zijn

lagere levensvormen, en ze

verdienen een intellectueel kunstwerk als

jij niet. Iedereen die u slecht vindt is ofwel

stupide ofwel benijdend jaloers.

iedereen die u aanbidt zal je afsnauwen &

het volgende in hun gezicht brullen.

.

“vindt gij mij nog steeds aardig?

.

Vindt gij mij…nog…steeds?"

.

© Sven De Swerts

Het was niet eenvoudig, een keuze maken uit al die inzendingen. Ik dank dan ook iedereen die zich de moeite heeft getroost om wat in te sturen. Zelfs de moeder van wil ik danken, al weet ik niet of het kind van er nou al dan niet van op de hoogte was. Maar goed. Het is gebeurd. Ik heb geselecteerd op basis van mijn eigen quoteringssysteem. Ik heb met andere woorden gekeken naar spelling, taalfoutjes, consistentie, idee-uitwerking, vormgeving, en zo voort en zo voort. Het gedicht als een ambachtelijk product, quoi. En dan beoordeeld. Eerst op 3, dan op 10. En uiteindelijk krijg je dan een samengestelde score. Eentje dat wel garant moet staan voor jouw eigen overtuiging. De Spin wint dus bij mij. De anderen ook, maar ietsje minder. Zo is het leven.

.

En als iemand zowel Nip als mezelf een suggestie aan de hand kan doen over hoe the f*ck je een gedicht op deze blogpagina in een tekstkader kan plaatsen met regelafbreking en dergelijke prietpraat in html, die mag het ons altijd laten weten. Voorlopig plaatsen wij het strijdgedicht van de week dan maar elke dag bovenin onze post...

.

Frans V.

Blogstrijd + gedicht

De blogstrijd (zie ook boven, zie ook onder) woedt, mensen, vrienden, bezoekers, in volle hevigheid. Ten huize Vlinderman bouwen de spanningen zich op, Nip heeft zowaar het eerste bloed trachten te halen op haar blog, waar ze zich openlijk afvroeg of mijn smaak dan beter zou zijn dan de hare.

Waarom? Waarom kan zij niet wachten tot u gesproken hebt, zo ergens volgende week zaterdag, als jullie onze keuzes hebben beoordeeld...

Ik prik niet terug, ik ben een dichterlijk zieltje, dus schrijf ik terug. Uit liefde, je kent dat wel.

En garde



weer wordt de strijd aangegaan
tussen geliefden het minnen
aan de kant geschoven, tranen
ook minstens blauwe plekken
en stof om in te bijten

na het vertrappelen dan
het verzorgen, dekens vol
troost op gehavende schouders
en zoete woordjes schuren
in gescheurde oren

die vinger die nog wijst
uit het oog, uit het hart
de dolk die daar niet hoort
en franjelintjes in het haar

daar stamp je maar mee
door een bloedrode zee
even snel na het wijken
het opnieuw bezwijken

Frans V.

Gedichtendagverslag + gedicht

Gedichtendag hebben we alweer gehad. Er was een beetje volk, er was een beetje woord, er waren dichters. Indian Caps go, al was het bij tijden een beetje te licht. Dichters houden namelijk van smoezelig. Deze dichter toch. Vanaf iets voor zeven begonnen er al mensen binnen te sijpelen, stuk voor stuk opgevangen door Kaatje Wharton, gastvrouw van de avond. Ondertussen stoomden Nanny en Frans de deelnemerslijst klaar qua volgorde, via het beproefde recept van de Muzeval. Enige caps (of waren het nu inca's) later begonnen de voordrachten. Ieder zijn stijl, ieder zijn meug, maar er werd gedicht, gemusiceerd en gedanst. Enkele foto's van die avond, zodat u mee kan proeven, zijn er nu ook, eens ik vastgesteld had dat ze allemaal een stuk of 15 MB groot waren (en Blogspot gaat maar tot 8 MB...)

Fjorton en Philip Meersman

Jo Peeters

De Antistresspoweet

Chris Van de Rijck

Een Kleine Keizerin en een AnnaStesia

Eli Stater

De Minister Van Agitatie

Kaatje Wharton

Wat u zeker niet mag missen volgende Muzeval, dat is het free podium, waar ik samen met Chris Van De Rijck een kort samenspel ga debiteren. Oedipus zelf komt mee toehoren ;)

Verder goed nieuws voor alle blogstrijders ter wereld: de inzendingen lopen lekker! Toch bij Bibi. Ik zal veel werk hebben zondag om er eentje uit te selecteren. En dan verwacht ik nog wat van Kleine Keizerin (beloofd is beloofd) en van Annastesia, die trouwens zondag zal deelnemen aan de vierde voorronde van de Antwerpse slam, dat tussen ons gezegd en gezwegen, een coproductie is tussen Stichting Zondag én Stichting Pipelines! Kwestie van de juiste pluimen in het juiste gat te krijgen.

droomland

azuren kussen vinden

haar opgezette lippen

daar op het eindeloze strand

van hun kleine tropisch eiland

voor een week of drie dan toch

met het hoofd in elkanders handen

het hart verwarmd tot 30 graden

- en meer tijdens de korte nachten -

hun plekje om eens los te laten

wat een ander soms begeert

maar niet vinden kan noch wil

samen gedachten lezen

in het hart weten dat

het toch wel juist moet zijn

zij twee daar aan de einder

van een verreweg thuisland

eens in dromen daar gekomen

Frans V.

Gedichtendag + gedicht

Zo, deze dag is het eindelijk zover, de blogs zullen ervan uitpuilen, en ik wil niet achterblijven. Gedichtendag is gearriveerd en als je het fijn bekijkt, loopt die dag over verschillende dagen (vraag me niet waarom ze er geen Gedichtenweek van maken). Afspraak deze avond voor mij is Kunstkamers Indian Caps aan de Engelse Beurs 4 in hartje Antwerpen.

Vanaf 19u wordt daar het startschot gegeven voor de jaarlijkse Poëzie-estafette van de Muzeval. Lekker gratis en zo. Er zullen dichters zijn, er zal dans zijn, en een stevig streepje muziek zal ook niet ontbreken.








Voor het echter zover is, ga ik nog eens op bezoek bij mijn neuropsychiater. Gelieve de nadruk te leggen op neuro. We gaan de stand van zaken in verband met mijn hoofdpijnen en prismaglazen een keertje onder de loep leggen. En wie weet eindelijk terug aan de slag gaan. Ik kan wel wat hoofdpijn hebben, maar het mag niet overdreven zijn. We zien wel.









Terug naar Gedichtendag in Antwerpen: wie mag je zeker verwachten op onze avond:

Bart van Peer
Chris Van de Ryck
Dirk Elst
Eli Stater
Erwin van Massenhove
Fjorton (na 22 u)
Frans Vlinderman
Herman J. Claeys
Jo Peeters
Johan Praats
Kaatje Wharton
Kristof Van Hooymissen
Lin
Lode Van Oxenbergen
Maarten
Marc Tiefenthal
De Minister van Agitatie
Philippe van Beek
Philip Meersman
Werner Vols

Intermezzo’s:
2 x Dansgroep Mirium (dans op poëzie).
Rudi de Smet ofte Man Rudes (zang, gitaar)
Suzy’s Back in Town (jazzgedichten met accordeon)

Je ziet het, je hoort het, je proeft het, maar alleen als je erbij kan zijn. Dus: gooi weg die das, trek je gemakkelijke broek/rok en dito schoenen aan, wikkel een sjaal rond dat verkleumde nekje en kom gerust af.

gedichtendag 2007

witte wolken bevolken
in nacht gehulde stegen
terwijl de horden drommen
voor talloze open deuren
waar de dichter vandaag
zijn feestdag viert

lokaaltjes vol rook
bruine vingers die knippen
bij een gesmaakte declamatie
of een spontaan applaus
op het einde van een reeks
die veel te vroeg moest eindigen

handen schudden, kussen wisselen
een omhelzing links en rechts
blikken vol verwachting, wat
er moet gebracht, het zal
wel ergens in 't Stad gebeuren
waar ook deze dichter
zijn publiek zal zijn

Frans V.

The Motorcycle Diaries + gedicht

Wat doet een Vlinderman als hij niet dicht? Nou, af en toe een filmpje meepikken (ik ken iemand die groen zou uitslaan bij dat af en toe, maar kom). Sinds half juli ben ik ook lid geworden van een filmforum, dat opereert onder de vleugels van cultureel centrum 't Gasthuis in Wijnegem. Even toelichten wat we daarmee willen bereiken: iedereen gaat wel eens naar de cinema en kijkt dan lui achterover gezakt naar wat er op dat scherm vooraan geprojecteerd wordt. Het filmforum gaat iets verder dan dat. Elke vierde woensdag van de maanden september tot en met juni wordt er voor amper € 3,00 (senioren krijgen extra korting) om 20u een film vertoond in het CC. Deze film past binnen een jaarlijks nieuw thema en wordt ingeleid door één van de leden van het filmforum. Na de film is het dan de bedoeling dat er nog wat nagepraat wordt over de film (vandaar het woord forum), bij een glaasje nat. We proberen ook de bibliotheek van Wijnegem erbij te betrekken, door boeken aangaande de film ter beschikking te leggen voor wie wat meer wil weten. Het thema van de films 2006-2007: opmerkelijke figuren. Deze avond gaat het over de jeugdjaren van Ernesto 'Che' Guevara, waarin we bij deze wereldberoemde verzetsman zijn idealen zien ontstaan. Juist, The Motorcycle Diaries dus. Wil je meer weten, kom dan gerust eens af...

Che?

op een stalen ros gezeten
met achterlating van alles
wat niet vast gehangen
slechts ballast kan zijn
door de jaren van jeugd
blik op oneindig in het hart
de wetenschap van morgen

dorpen rondom armoede
met stof op het bord
eenzame gitaren snaren
over melancholie en rust
die berust in de ondergang
van stukjes vlees en bot
de onaanraakbaren aangeraakt

een hoofd vol verwondering
verzet in hogere versnelling
raast de woede door het lijf
met achterlating van de vrede
die geen rede blijkt te zijn
maar een juk van zonder geld
ben je maar een arme mens
of hoe bezieling wordt geboren

Frans V.

Bijna midweek + gedicht

Dinsdag alweer, het weekend is definitief vertrokken, maar het volgende lonkt reeds. Eerst echter zal de Gedichtenestafette nog plaatsvinden in Galerie Indian Caps (zie posting onder) aanstaande donderdag. Weet je niet wat doen die avond, zeg dan niet dat ik geen suggestie heb gegeven...



stadshaas

de Meir overstroomd
er loopt teveel volk
met de tanden op de grond
onder zaken beladen die
niemand ooit wil dragen

ergens en nergens flitst
een stadshaas tussendoor
met een gepeperde haast
op weg naar een stadshuis
de luis van het stedelijk schoon
om de deur toe te knallen

de kilte om hem heen
was hem te veel, waar
zijn al zijn buren gebleven
waar hij vorig jaar nog
opgewekt tegen spreken durfde?

Opgewekte en quasi hoofdpijnvrije groet,


Frans V.

Blogstrijd + gedicht

Het staat hierboven al aangegeven, maar ik wil jullie aandacht er eens extra op vestigen, want mijn lief Nipje en ik beginnen aan een blogstrijd! Helemaal beneden staat alle uitleg, maar toch nog even kort:

1) Stuur een gedicht naar mij OF Nip (dus niet EN).
2) Word gedicht van de week en sta een hele week in de spotlights op mijn (of Nips) blog!
3) Geef de gekozen gedichten dan punten op het forum.
4) Zie wie de beste smaak heeft, Nip of ik!
5) Niet gelukt? De aanhouder wint, stuur de volgende week gewoon weer in.

Een gedicht insturen of nog vragen? Mail naar frans_vlinderman@vlinderman.be (zet als onderwerp 'blogstrijd')

Succes ermee!


Hongergeleiding


een beker water op tafel
op een rond stukje vilt
met een bord vol dampen
recht naar de hemel van
de verfijnde veelvraat

het vriest glimmende keien
onder twee versleten voeten
tussen de ramen bloemen
een ongepoetste walm
en aanvriezend kwijl
houdt hem op zijn plaats

binnen wordt getafeld
naar verheven tradities
met het beste van het beste
nog niet tot aan de bodem
van een overvolle buidel
oogkleppen houden hen
aan hun stoel genageld


Frans V.