dichten

Bijna half tien, het is toch wat, als je dan pas een gaatje vindt om even wat op je blog te gooien. Dat wil zeggen dat er een overvolle dag achter de kiezen ligt en dat je kaakspieren pijn doen van het voortdurend kauwen om het allemaal geslikt te krijgen. Ik ga hier dus niet al te veel gezever komen verkopen, enkel wel meegeven dat Vlinderman niet van zin is te stoppen met dichten, alleen voorlopig alvast gewoon niets meer plaatst. Er blijven trouwens altijd nog de podia her en der.

Als ik me hier op de blog meer en meer richting columns verplaats, dan heeft u dat goed aangevoeld. Hm, wie weet zelfs ook gelezen. Ieder snoekje zijn hoekje, ook al zit ie misschien in een ovaal meer rond te plassen.

Enquête, opvolging 1

De enquête begint aan te slaan. In de heerlijke anonimiteit van het internet hebben er al drie het aangedurfd een stem uit te brengen. Twee daarvan gaan momenteel voor de meest negatieve optie nummer vier, namelijk dat Vlinderman zich geen dichter kan noemen. Ben benieuwd naar de uiteindelijke uitslag. Niemand hoeft mij voor te houden dat ik iets wel zou kunnen als dat niet zo is, maar mensen toch, het is allemaal zóóó belangrijk voor me. Die gemiddeld minstens dertig mensen die hier dan toch maar dagelijks komen lezen, houden die dan op met lezen voor het bijna even dagelijks gedicht? Willen ze alleen maar binnengluren in andermans leven? Zou het zo eenvoudig kunnen zijn?

Komaan, welgeachte bezoeker, leg die zweep erop, Vlinderman zit met ontbloot bovenlijf te wachten op jullie afstraffing met de karwats (en als je dat woord niet kent, neem dan verdorie een woordenboek).

Gedicht 'de dichter bekeken'

Af en toe moet er eens iets van het hart, ik heb het al eens zo geformuleerd, maar ik weet het niet zeker. Nu ja, van een beetje herhaling gaat niemand dood, toch?

Deze nacht nog wat opgezocht rond html, het komt nog wel in orde met onze bloggedichtenstrijdkadertoestand, ge kunt het trouwens al zien...

de dichter bekeken

ziet hier de dichter
neem hem de woorden
uit de welbespraakte mond
en laaf je aan de beelden
die hem altoos omringen

gebruik wat van dat elan
dat een ander kan beroeren
om je wereld aan te kruiden
een letteren specerij erbij
waar het soms droog toeven was

maar vermink hem niet, hij
die de kracht had gevonden
op te staan en uit te spreken
wat ergens anders doodgezwegen
en onderuit geschoffeld werd

geen censuur, geen dichtatuur
enkel de vrijheid van een ziel
die zich nooit gewonnen gaf
niet in het eerste uur
noch ter elfder ure
hij is immers puur


Frans V.

gedicht: schildersafgunst

van jouw uithalen kan ik balen
als een vreemde stekker met drie
pinnen, je bent zo kleurrijk
in je zinnen, dat ik verga
tot de grijze muis die ik
al altijd moet zijn geweest

zo mooi als jij de wereld
vat in enkele lijnen
met een kleur op elk detail
en dan nog durven beweren
dat het allemaal niet lukt

zit ik daar schamel te wezen
een dichter met zijn pen
die beroep doet op gevoel
van de lezer zonder naam
te zien wat ik geschreven heb
al is het dan iets anders

ja, ik kan soms balen van
jouw getalenteerde uithalen