Muzevalfotoverslag + gedicht

Er doen geruchten de ronde als zou De Muzeval niet meer bestaan, laat ons daarom duidelijk wezen: De Muzeval bestaat nog wel degelijk, elke tweede donderdag van de maand, zoals vanouds, maar ze is tegenwoordig terug te vinden in Den Hopsack in Antwerpen. We zijn een stuk opgeschoven, van het (semi-mondaine) Antwerpse Zuid naar het oude stadscentrum, tegen de Grote Markt, waar anarchisme nog net iets meer is dan een stoer en sloganesk begrip voor wie daar graag mee uitpakt.

Hieronder de inleider, Guy Van Hoof, gevolgd door de gastdichter, Frank Decerf, waarna Bart Van Peer en mezelf als vrij podiumbegeleiders met de vrije dichters, in volgorde van aantreden. Geniet gerust mee van een fotoverslag over alweer een succesvolle Muzevalavond.

Guy Van Hoof (Foto © Frans V.)

Frank Decerf (Foto © Frans V.)

Herman J. Claeys (Foto © Frans V.)

de Dolle Mol - opgedragen aan Herman

de Dolle Mol is niet meer
gesloten, dat wel, het systeem
verdraagt geen klare kijkers
die teveel kunnen bespreken
met stemmen die kunnen tellen

de koffie staat te verkleumen
zonder warme mensenhanden
het lot van elke geschonken kop
in de krant van agitatie
over frustratie en defenestratie

- iets ging naar de mallemoer

zo eindigt het gesproken woord
gemuilkorfde kleine mensen waarheid
wordt nergens minder gedoogd
dan in een democratisch oord

de staat weet echter niets
van schrijven in stilte
om nog lang daarna
oorverdovend te worden gehoord

politiek, het is
niets voor mij

© Frans V.

De Antistresspoweet (Foto © Frans V.)

Kristof Van Hooymissen (Foto © Frans V.)

Pierre Magis (Foto © Frans V.)

Lode Van Oxenbergen (Foto © Frans V.)

Lin (Foto © Frans V.)

Eli Stater (Foto © Frans V.)

Bart Van Peer (Foto © Frans V.)

Valerie Rousseau (Foto © Frans V.)

Thomas Somers (Foto © Frans V.)

Philippe Van Beek (Foto © Frans V.)

Fronk (Foto © Frans V.)

Frans Vlinderman (Foto © Frans V.)

't Gastvrij Podium - fotoverslag + gedicht

Na Sacha De Bakker in maart, Philip Meersman en Fjorton in april, was het gisteren dus genieten van Stijn Vranken in Wijnegem, op het Gastvrij Podium daar. Opnieuw poëzie dus, en ze smaakte bijzonder goed, maar wat me ook opviel was dat de Wijnegemse Muziekschool over een stel uitmuntende studenten beschikt. Ook zij maakte daar haar opwachting met een keure aan jonge muzikanten op dwarsfluit, piano, viool, gitaar en klarinet. En niet met van die simpele riedeltjes, maar genrestukken als tango's en sonaten (of ik moest er al heel ferm naast zitten). In ieder geval een geslaagde combinatie van de ars musica en ars poetica, bijzonder verrijkend. En wat leuker is, ook in de zomer mogen we ons verwachten aan een verderzetting van dit prachtige, jeugdige en nieuwe initiatief daar in GC 't Gasthuis te Wijnegem. Mijn eerste woensdagen zijn alvast gepland.

Enkele foto's, om een idee te geven van de sfeer:

Thomas Verdijck, presentator van dienst (Foto © Frans V.)

Piano en dwarsfluit, muziekschool Zoltán Kodály (Foto © Frans V.)

Stijn Vranken, religieus opgevoed dus (Foto © Frans V.)

Viool en gitaar recht uit de muziekschool (Foto © Frans V.)

En ook de klarinet werd ons niet onthouden (Foto © Frans V.)

Thomas zelf aan de poëzie (Foto © Frans V.)

Maarten Van Camp, organisator en poweet van dienst (Foto © Frans V.)

Uw eigenste Vlinderman (Foto © Nip)

powetisch krijten

met krijt schrijft zij
haar geloof in hem vrij
op fel begane stoeptegels
voor even haar liefde eeuwig

hij vindt zichzelf terug
met onwetende voeten getreden
een haal erbij, onderstreept
dat ze hetzelfde krijt hanteren
plannen hebben als nooit

passanten worden standbeeld
te lezen wat hen verspert
in ellebogen aangestoten vragen
kruisen vreemde wegen vandaag
voor even geschiedenis geschreven

© Frans V.

Ik denk trouwens dat ik binnenkort eens een inzending ga doen bij Chalkpoetry, waar ik graag onderstaande bijdrage aan wil leveren naast een vleug welgemeend leven (bovenstaand gedicht inspireerde trouwens best wel).

stoephaiku

dit zonnig stoepkrijt
enkel traag te vervagen
tot herinnering

© Frans V.

stoephaiku (Foto © Nip)

Verslag Antwerpse slamfinale

De Antwerpse slamfinale gisteren. De meningen zijn nogal verdeeld, naargelang wie ik aan het woord hoor. Daarom een kort verslag vanuit een vlindermansoog of twee. Laat ik beginnen met de locatie. Café Gounod, een café waar ik graag nog naar terugkeer, maar vanuit standpunt van de dichter die ergens in mij moet huizen, niet zo heel geschikt, want er waren nogal wat afgelegen ruimten, die het publiek verhinderden rechtstreeks betrokken te zijn bij het gebeuren op het podium. Dat creëert natuurlijk ruimte voor gebabbel en getetter tijdens de optredens, wat soms ronduit storend was. Toch bedankt aan de uitbaters dat ze ons hun café ter beschikking stelden. Het was immers te koud om het pakweg ergens op de kaaien te laten doorgaan.

Aangezien ik erin geslaagd ben van iedere optredende dichter een foto te maken, volgt hieronder een (korte) reportage, met enkele persoonlijke indrukken, al dan niet aan de hand van wat ik over de betrokken dichter zelf al weet of van mogen ervaren heb. Ik volg hierbij de volgorde van optreden in de eerste ronde.

Dirk Elst

© Foto by Frans Vlinderman

Sober, maar krachtig dichter, die zijn publiek gewoon kan boeien met zijn duidelijk stemgeluid alleen al. Bracht poëzie, waar ik alleen nog maar van kan dromen.

Philip Meersman

© Foto by Frans Vlinderman

De man uit het Oostvlaamse, die erin slaagt zo met taal te spelen, dat je haast ongemerkt niet anders kan dan spontaan mee beginnen puzzelen. Ik miste de metronoom, maar dat deed niets af aan zijn performance gisteren. Spijtig dat hij geen finalist mocht zijn.

Erwin, de Antistresspoweet

© Foto by Frans Vlinderman

Zoals je kan zien, zit er inderdaad geen greintje stress in deze dichter. 'De naakte waarheid', zoals je hem nog niet eerder zag. En als je niet alles goed kunt zien, dan komt dat door mijn lichte modificatie. Ik zit hier tenslotte op een blog te werken en kan niet zomaar alles hier gewoon maar op gooien. Erwin had in ieder geval de aandacht van het publiek grondig vast én bracht het bijhorende gedicht met de nodige ernst. Enkel het billengeknijp richting jury moest niet per se.

Maarten Inghels

© Foto by Frans Vlinderman

Jonge dichter, maar dan wel eentje waar we nog veel van zullen kunnen lezen, horen, leren. Hij dicht zoals hij ademt, onbekommerd, puur natuur. Helaas ook geen finaleplek voor hem.

Sammy Deburggraeve

© Foto by Frans Vlinderman

De man die erin slaagt stand up comedy en poëzie te verweven tot een heel nieuw genre, waarvoor ik al de term poedy ben tegengekomen. Een beetje bang voor de tijdslimiet, deze Sammy, maar hij stond er helemaal. Te volgen, deze kerel, want talent zat. Ik vind het de terechte winnaar van deze avond.

Enak Cortebeeck

© Foto by Frans Vlinderman

Een dichter, die ik al gedurende enkele jaren links en rechts aan het werk heb gezien, en die al die tijd ook heb weten groeien. Ik heb genoten van zijn voordracht, en blijkbaar ook de jury, want Enak mocht doorstoten tot in de finale gisteren. Hij heeft het echter moeten afleggen tegen Sammy voor de publieksprijs.

Guy Seret

© Foto by Frans Vlinderman

Nederlandse dichter die het in Nederland in de slamfinale helaas niet haalde, maar in Antwerpen zijn gram kwam halen. Met een beetje ritmische ondersteuning per djembé bracht hij structuur in zijn optreden. Ook al gesmaakt door de jury, want eveneens een plekje op het finale podium.

Frans Vlinderman

© Foto by Frans Vlinderman

Uhuh, alsof ik mezelf ga bespreken. Allez, slecht in de eerste ronde, iets beter in ronde twee. Voor ik mezelf een slammer mag noemen, moet ik nog heel wat bijschaven op vlak van voornamelijk performance. Naar ik van een aantal mensen mocht horen was mijn poëzie in ieder geval gewoon ok.

Fjorton

© Foto by Frans Vlinderman

Oorverdovend, deze Fjorton. Ik vond hem persoonlijk niet slecht, maar de decibels die hij kan produceren, maken een verdere versterking eigenlijk overbodig. Wat zonde is, want zo ging een deel van zijn teksten gewoon verloren. In ieder geval een podiumbeest, dat ik graag nog eens elders aan het werk zal zien.

Algemeen bekeken vond ik het een geslaagde avond, waarbij de jury in mijn ogen nogal verrassend uit de hoek is gekomen, al had bijvoorbeeld Nathalie haar top 3 bijna correct ingevuld. Enfin, laat ons hopen dat Sammy en Guy de eer van Antwerpen in april in Brussel hoog zullen houden. Ik heb er in ieder geval geen kwaad oog in.

Frans V.