Zaterdags blogje

Vlinderman is 'en pleine forme'. Voor dag en dauw alweer het bed uit, om de parkeermeter te gaan voorzien van muntjes, vervolgens naar de krantenwinkel voor een Humo en de weekendkrant, alwaar ik gelijk met krijt moest laten schrijven, want de laatste benodigde € 0,10 stak al in de parkeermeter. Vervolgens ticketje in de Vlindermobiel gaan leggen. Het is trouwens een echte Vlindermobiel geworden, vermits broer gisteren nog een oud collectors item van mij in zijn garage teruggevonden heeft...

De Vlindermobiel

Zot zijn doet geen zeer, dus genieten we dezer dagen nog volop van het vrij van hot naar her kunnen vroemmen, zonder hier rekening mee te houden en daar op beletsels te kunnen stoten. Gewoon instappen en wegwezen. Uiteraard zal dat allemaal nog wel luwen, het is nog een beetje nieuw allemaal. En nieuw heeft zo zijn charmes.

En vroemmen maar

Wie wil, mag proberen te ontcijferen wat Vlinderman vandaag zowaar in elkaar geknutseld heeft. Het ziet er allemaal ingewikkelder uit dan het is, maar toen ik het voor het eerst zag, moest ik toch even slikken. Soit, binnenkort zie je een stevig afgetraind Vlinderpaar voor het burgeraltaar, en dan kan jij zeggen dat je weet hoe dat zo gekomen is.

Moet u hiervoor technisch onderlegd zijn?

Gut, het is iets na elven, en de rest van de dag komt er alweer aan in een rotvaart. Ik laat u daarom weer even en misschien dat ik deze avond nog even langs kom gefietst... Geniet van deze zaterdag, met zijn streepje zon en zijn geutje regen.

Vroem vroem

Vlinderman is mobiel. Na jaren openbaar vervoer (de trein is altijd een beetje lijden, met De Lijn zou je er zo zijn), aangevuld met alle ongemakken van nooit nog op tijd thuis geraken, dus sowieso thuis blijven of overnachtingsoplossingen zoeken, begon het toch te kriebelen. Zou het eens geen tijd zijn om toch een auto aan te schaffen? Zo een klein stads modelleke? Niet om er elke dag mee rond te roetsjen, maar om nu en dan eens gewoon te zeggen: 'We zijn weg,' zonder eerst het internet af te speuren naar de juiste vertrektijden van bus of trein. Zomaar een ritje naar een leuk plekje - we voelen de hete adem van de sauna al in onze nek zonder dat we bij vrienden of familie een auto moeten bedelen...

Na het nemen van de eerste horde, namelijk een auto vinden voor een prijsje, het nemen van de tweede horde, namelijk een verzekering vinden voor een prijsje, moet er nu nog een derde horde genomen: het aanvragen van een bewonerskaart. Want terwijl ik mijn beslissing nam om een wagentje aan te schaffen, besliste het stadsbestuur om ook in Borgerhout-Oost, waar Bibi resideert, het betalend parkeren in te voeren... Soit, onze kleine rode Alfa Romeo is sedert vandaag getooid met verzekering en platen voor en achteraan, maar staat nu op zo een gezegende afstand van thuis, dat ik de tram heb moeten nemen om nog voor middernacht thuis te geraken. En dat lijkt me dan ook weer van het goede teveel, dus morgen effie de rest regelen. Hopelijk dat tegen midden volgende week het één en ander dan in de brievenbus zit. Zodat ik mijn heilige koe een beetje dichter bij huis kan stallen.

Bron Foto: Klik!