Enquête + gedicht
Vlinderman heeft bij zijn laatste wedstrijd lelijk op zijn donder gekregen. Volgens de jury daarvan kan hij niet dichten. Volgens mij valt daar iets voor te zeggen, maar net zo goed veel meer tegen. Om dat laatste dan weer tegen te spreken, moeten de mensen van de jury dan weer iedereen ongelijk geven die mij de laatste jaren al ooit de bemerking heeft toegevoegd dat ik dat wel kon. Bibi zit dus in een vacuüm. Ofwel kan hij het, ofwel kan hij het niet. Daarom dat ik hier ergens rechts boven een enquête heb opgengesteld, waarop iedereen zomaar een stem kan uitbrengen. Mag Vlinderman zich een dichter noemen, of moddert ie maar wat aan? Er is genoeg materiaal op deze blog voorhanden en elders te internet of in bloemlezing of hoe je zo een gedichtenbundels ook maar moge noemen. Ga er eens bij zitten en geef me een seintje. Ben best wel nieuwsgierig naar jullie mening. Ook als je hier nooit of zeldzaam reageert omdat je dat niet wil of omdat je niet weet hoe dat reageren zou moeten. Geef me je mening. Gewoon effie klikken en klaar. Niet omdat ik onzeker ben of zo, maar om het eens van jullie te horen. Je hebt een kleine twee weken de tijd.
Frans V.
puzzelman
de laatste weken
hij puzzelt verwoed
een einde aan de dag
met een cijfer per vak
wil hij Sudokukampioen
voor het eerst, het laatst
of gewoon eindelijk
ergens de beste in zijn
al was het maar even
morgen zal een ander
opstaan en gaan lopen
terwijl hij nooit meer
uit zijn uitgezeten rolstoel
maar hij spreekt niet van
verbittering, geen gif
voor zijn getrainde geest
terwijl de dag hem verlaat
de zon zijn getaande huid
niet langer in rimpels belicht
vult hij negen in, de derde
voor het duister komt
de verpleegster hem sommeert
zijn ogen toe te doen
het is half negen
slechts drie cijfers
scheiden hem nog
van het einde
waar de glorie wenkt
de laatste weken
hij puzzelt verwoed
een einde aan de dag
met een cijfer per vak
wil hij Sudokukampioen
voor het eerst, het laatst
of gewoon eindelijk
ergens de beste in zijn
al was het maar even
morgen zal een ander
opstaan en gaan lopen
terwijl hij nooit meer
uit zijn uitgezeten rolstoel
maar hij spreekt niet van
verbittering, geen gif
voor zijn getrainde geest
terwijl de dag hem verlaat
de zon zijn getaande huid
niet langer in rimpels belicht
vult hij negen in, de derde
voor het duister komt
de verpleegster hem sommeert
zijn ogen toe te doen
het is half negen
slechts drie cijfers
scheiden hem nog
van het einde
waar de glorie wenkt
Frans V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten