Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

zondag 11 november 2007

zondagse kasten + gedicht

Hier zit ik dan voor de tweede dag op rij in Duffel. Er dienden wat kasten in elkaar gezet te worden voor Mama Mia, dus dat is bij deze gebeurd. Na wat dozen uit de garage naar het nieuw appartement verhuisd te hebben, heb ik me even aan de heropbouw van de pc gezet. En kijk, alles werkt! Ook het internet is goed aangesloten en via wat gefoefel met verlengdraden kon ik dit via eigen ogen nog bekijken ook. Vandaag gaat er hopelijk iemand tevreden zijn... En ik hoop dat Nip mij ook niet al te lang gemist zal hebben. Zodadelijk komt Moeder mij hier opladen en dan kan ik weer richting Borgerhout, waar het maar stilletjes moet zijn zo zonder mij :-)

Dit gedicht schreef ik gisteren, toen ik in een driftige schrijfbui nog enkele andere dichtsels bijeen pende. Ik draag het maar al te graag op aan Nip.

over de illusie heen

jou verhalen in enkel
wat simpele lijnen
zou je onrecht aandoen
net als jij mij eens, toen
zo schromelijk tekort

waarom beschrijven dat
wat helemaal nog niet af
laat staan bijna voltooid
alsof wij vertelbaar
zonder meer te grijpen

laat ons dus de illusie zijn
dat het zomaar maakbaar
twee streepjes individu
samen de optelsom van
wiskundige voorspelbaarheid

ik beloof je niets anders
dan een wereld ongezien
door jouw of mijn ogen
en van jou, mijn lief
verwacht ik niets anders

Frans Vlinderman

PS: ondertussen ben ik alweer lang en droog bij Nipje aangekomen ;-)

Geen opmerkingen:

Blogarchief