Nikske Doelloos!

Maatschappij Linkerscheldeoever stuurt deurwaarder af op jonge kunstenaars in Doel

Uit de mailbox van Vlinderman, onderstaand staaltje van alweer je reinste zever van de overheid om toch maar Doel te verdoemen tot de ondergang. Lees en verspreid!

De mensen uit Doel meldden KunstDoel vrijdagnamiddag dat de Maatschappij een deurwaarder en een bulldozer naar de Havenweg in Doel heeft gestuurd om het installatiekunstwerk af te breken dat enkele jonge kunstenaars aan het vervaardigen waren met afval uit het dorp. Hun bedoeling met deze actie was het dorp op te schonen en het afvalmateriaal een positieve herbestemming te geven (zie recent bericht hierover HIER). Dit kunstwerk had tegen de Scheldewijding (8 augustus) voltooid moeten zijn.

De kunstenaars dienden voor dit initiatief een rijkelijk gemotiveerde aanvraag in bij de Maatschappij voor Linkerscheldeoever, met een gedetailleerde conceptbeschrijving, powerpointpresentatie en de belofte na de Scheldewijding alles terug te ontmantelen. Pas gisteravond kregen zij een mailtje terug dat hen geen toestemming verleend werd. Zij lazen dit bericht pas vanavond, na de deurwaardersactie, omdat zij voor PC-gebruik afhangen van welwillende Doelbewoners. Zonder enige vorm van dialoog krijgen deze jongeren nu meteen te maken met een deurwaarder en bedreigingen met dwangsommen.

Indien de betrokken overheid haar inspiratie voor dit initiatief uit het recente arrest van het Gentse Hof van Beroep put en het dorp in de toekomst consequent van iedere vorm van vandalisme wil vrijwaren, zou KunstDoel het betreuren dat geen onderscheid wordt gemaakt tussen goedbedoelende kunstenaars en vandalen, maar verder weinig bezwaren uiten.

Onbeteugeld vandalisme uit een erg recent verleden noopt ons echter tot scepticisme wat betreft de ware intenties van de overheid. Dit riekt ons inziens naar een beleid met twee maten en gewichten…

Wij houden u via onze kanalen op de hoogte van verdere ontwikkelingen en de juiste toedracht van dit dossier.


vr, 30/07/2010 - 17:08 — Eva

Nip: schilderen met de PC

Sad Woman (Nip, 2010)

Wat gebeurt er als je eega tekentalent heeft en je na een dubbele verhuis toch ineens een tekentablet, die je indertijd voor een prikje in de Aldi hebt aangeschaft, terug vindt, samen met het bijhorend tekenpennetje dat uiteraard ergens geheel anders was opgeborgen? Wel, je sluit de boel aan op je pc, zoekt op het internet naar de juiste driver - de bijhorende CD-ROM ligt immers nog op een derde, tot dan toe niet gekende plek weggeborgen - en gaat vervolgens je eigen gangetje.

Ondertussen bekijkt de eega waarvan eerder sprake het nieuwe boeltje met de nieuwsgierigheid van een kind dat voor het eerst losgelaten wordt in een speelgoedwinkel met alle leuke dingetjes net op grijphoogte. Een streepje hier, een klikje daar, wat gevloek en hier en daar wat verwaarlozing van uit te voeren taken in en om het huis, waarna het wonder zich voltrekt. Plotsklaps verschijnen er digitale schilderijen, waarvan je als absolute leek niet kan begrijpen dat iemand ertoe in staat is om met wat elektronische toestanden dergelijke resultaten tevoorschijn te toveren.

Op deze zondag laat ik jullie genieten van een foto, die door Nip omgezet werd in dergelijk digitaal schilderij. Kwestie van het weekend in schoonheid uit te bloggen. Met dank aan Empatia (te bezoeken op Deviant Art) voor het ter beschikking stellen van deze foto.

Oh-so-sad (Empatia)

Aankondiging: Muzeval 140 met gastdichter Andy Fierens aanstaande donderdag 8 juli 2010

π

DE 140e MUZEVAL

Poëzieavond
donderdag 8 juli 2010

Gastdichter

Andy Fierens

Grote Smerige Vlinder

Inleiding en presentatie door Bart van Peer

na de pauze: VRIJ poëzie-PODIUM
begeleid door Frans Vlinderman en Bart van Peer

deuren 19.30 uur - aanvang 20.00 uur
gratis toegang

locatie: literair-artistiek café Den Hopsack
Grote Pieter Potstraat 24
2000 Antwerpen (centrum)
(openbaar vervoer: Groenplaats)

Organisatie:
Pipelines vzw in samenwerking met Masereelfonds Antwerpenen met de steun van Antwerpen Boekenstad

Links: www.muzeval.tk, www.masereelfonds.be, www.denhopsack.be

Pipelines vzw/De Muzeval: Jan van Veen, Willem Plugge, Frans & Nip Vlinderman-Luyben, Erwin van Massenhove, Bart van Peer, Frank Vranckx, Marijke Van Heddeghem, Pierre Magis & Raymonda Bertels.

Beknopte perstekst Andy Fierens

Met dank voor de foto aan Dirk Cornelis – BOEST – Trix

Andy Fierens is een onverzadigbare veelvraat in de breedste zin van het woord: hij is frontman van de literaire trashgroep Andy & the Androids, maakt samen met Sam de Buysscher de cartoonreeks Kawabata en organiseerde talloze evenementen. Maar in de eerste plaats is hij dichter. “Andy Fierens is een bokser”, schreef Guido Lauwaert in Knack, “hij slaat niet met zijn vuisten maar met zijn stembanden.” Het podium is zijn strijdtoneel. Zo deelt Fierens aan de lopende band op het ritme van mitrailleursalvo’s zijn onnavolgbare verbale uppercuts uit op podia in België, Nederland, Frankrijk, Zuid-Afrika en Japan.

In 2009 verscheen zijn debuutbundel ‘Grote Smerige Vlinder’, die bekroond werd met de Herman de Coninckprijs voor het Beste Debuut. ‘Potige testosteronpoëzie van een dichter die wijdbeens in het leven staat en met een glimlach in de klerezooi stapt,’ aldus de jury.

Grote Smerige Vlinder in de pers:

‘Eerlijk gezegd heb ik me zo vermaakt met dit boek dat dat een understatement is. (...) Het is lang geleden dat ik zo’n vrolijk stemmend en naar meer smakend debuut heb gelezen.’ (Erik Jan Harmens, Trouw)

‘Het beest is woord geworden.’ (Anna De Bruyckere, Cutting Egde)

‘Grove, lelijke, foute anti-literatuur die bij vlagen buitengewoon vermakelijk is.’ (Piet Gerbrandy, De Groene Amsterdammer)

‘Onbesuisde en felle gedichten.’ (Stefan Nieuwenhuis, Zone 5300)

‘Een sterk stillist en een mooie nihilist. Proost.’ (Hanz Mirck, De Contrabas)

‘Andy Fierens zorgt ervoor dat de Vlaamse poëzie niet van gezapigheid indommelt. (...) Hij is de Johnny The Selfkicker van deze tijd: genadeloos soms, cynisch, balorig wegens zoveel idiotie in de wereld.’ (Paul Demets, De Morgen)

‘Een performance poet in de traditie van John Cooper Clarke: punky, narrig, schoppend. (Erik Lindner, De Groene Amsterdammer)



Bron tekst: Andy Fierens
Lichte bewerking: Frans Vlinderman

Grote Smerige Vlinder

Grote Smerige Vlinder! Vlinderman zal u binnenkort nader duiden wat dat zinnetje inhoudt, maar stelt u nu reeds gerust: Vlinderman is noch Groot, noch Smerig. Toch vandaag niet.

Terwijl we met zijn allen in afwachting zijn van een stomende en niet te stuiten nieuwe regering die alle problemen voor u en mij oplost - of toch het grootste deel ervan - genieten we lekker van de zon, na die voorbijgegaan zijnde regenpauze en voelen we de zomer meer dan ooit terugkeren op zijn laatste-jaars-schreden. Denk ik toch, mocht ik u op dat terrasje daar naast mijn tafeltje hebben zien zitten. U hoeft niet te ontkennen, vermits ik u toch niet ken, van haar noch pluim, noch u mij, en dat dan weer van pluim. Ik spring heus niet van de hak op de tak, dit zijn allemaal stevige gedachten in mijn warrelend hoofd, of zijn het warrelende gedachten in mijn stevig hoofd? Wie zal het zeggen. Ik doe alvast een poging.

Kasteel Rivierenhof, Deurne (bron afbeelding: KLIK!)

Er ruist alleszins wat door het struikgewas, en als zelfs Bibi op 0,8 km van het Rivierenhof te Deurne het kan horen op zijn stedelijk terrasje, dan zijn er beloftevolle zaken op komst. We zijn dus in blijde verwachting...

De Muzeval 10 juni 2010: Pieter Hemerijck

π

DE 139e MUZEVAL

Poëzieavond

donderdag 10 juni 2010

Gastdichter

Pieter Hemerijck

Rechttoe rechtaan
poëzie om de poëzie

Inleiding en presentatie door Bart van Peer

na de pauze: VRIJ poëzie-PODIUM
begeleid doorFrans Vlinderman en Bart van Peer

deuren 19.30 uur - aanvang 20.00 uur
gratis toegang

locatie: literair-artistiek café Den Hopsack
Grote Pieter Potstraat 24
2000 Antwerpen (centrum)
(openbaar vervoer: Groenplaats)

Organisatie:
Pipelines vzw in samenwerking met Masereelfonds Antwerpen
en met de steun van Antwerpen Boekenstad

Links: www.muzeval.tk, www.masereelfonds.be, www.denhopsack.be

Pieter Hemerijck op de Muzevaltrein?

Beknopte perstekst

Pieter Hemerijck is reeds ruim twintig jaar actief in de letteren. In het Antwerpse poëzielandschap is hij een graag gezien en veel gevraagd auteur. Ondanks de dubbele bodems waarvan zijn werk in grote getale is voorzien, streeft Hemerijck naar duidelijkheid.

Volgens zijn zeggen komt zijn poëzie in de eerste plaats in gelezen vorm tot zijn recht.

Aangezien hij ruimschoots de tijd heeft ons een proeve te gunnen van zijn kunnen, brengt hij naast gedichten ook een aantal kortverhalen; wat tijdens de doorsnee free podia waaraan hij deelneemt zelden gebeurt.

Pieter wenst niet deel te nemen aan poëziewedstrijden of poetry slams en er verscheen van hem evenmin een letter in boekvorm. Hierover wordt volop onderhandeld, vertelde hij me zelf.

Ook in Den Hopsack is Pieter Hemerijck geen onbekende. Twintig jaar geleden lag hij aan de basis van de Dichttank; een free podium voor poëzie dat na hem nog jaren lang door tal van anderen voort werd gezet en waar trouwens De Muzeval de mosterd vandaan haalde.

Pieter kreeg eerder het gastdichterschap van de 105de Muzeval toebedeeld en tijdens de 139ste editie mag hij deze rol nog eens overdoen.

De afgelopen jaren herwerkte en schreef hij maar liefst 200 gedichten waaruit hij graag een selectie brengt.



Bron: Bart Van Peer
Lichte bewerking: Frans Vlinderman

Deurne en haar gevels

Op weg van het werk naar huis veel te weinig tram 8 gezien, maar ook een door de brandweer naar beneden gehaald hoekbouwsel omdat dat dreigde naar beneden te komen. Spannende dagen en uw Reporter was erbij om er alvast een foto van te nemen, met gevaar voor eigen leven hangend uit zijn eigen raam. Dat komt er dan waarschijnlijk van, als je van een heel hoekpand enkel de benedenruimte ter beschikking stelt van een winkel en de bovenliggende verdiepingen (bovenliggend? verdieping?? nou ja) ietwat laat verkommeren. Dan rukt de brandweer uit om toevallige passanten tegen vallend puin op het onschuldig hoofd te beschermen, dan rukt tram 24 tijdelijk niet uit tot ongenoegen van enkele tientallen, zoniet honderd(en) medebuurtbewoners, dan ligt er uiteindelijk een zielig zeil over je dak gespannen tegen de regen nu er niets anders meer kan naar beneden komen...

Work no longer in progress...

Verder niets te melden, behalve dat SM Lenie en Eega Nip een fantastische Indische curryavond in elkaar gebokst hebben. Mogen ze voor mijn part meer doen.

Study van een Curry

En dan tussendoor ook nog even op schoonheidsbezoek hier in de buurt terwijl Vlinderman af en toe in het pruttelende wonder roert om het niet te doen aanbranden... Straffe madammen, die in het leven van Bibi ;-)=

Vlinderman weer aan het Bloginfuus

Na bijna twee weken niet ter land, niet ter zee en al helemaal niet ter lucht maar simpelweg ter bed, ter zetel en ten huize was Vlinderman vandaag nog eens zo blij als de achttienjarige die net de schoolpoort achter zich dicht getrokken heeft en een dag later van een werkgever de kans krijgt om zoveel domheid om te zetten in pure, daadkrachtige handenarbeid die hij ooit was. Om maar te zeggen dat we de heropstanding als mens van toen nog eens dunnetjes hebben overgedaan. Niet dat het zich vandaag op dezelfde werkvloer als toen afspeelt, twintig jaar evolutie doen duidelijk iets met een dichterlijk aangelegde jonge ziel, vooral ook met het jeugdig sentiment en de roekeloze onbezonnenheid van een bevlogen veulen, al zoekt Vlinderman nog steeds na al die jaren naar de onweerlegbare en onderbouwde zin aan 'Het Al'.

We hadden alvast gisteren al aangekondigd nog eens aan de blog te gaan op FB, waar ik mijn ontrouw ten opzichte van deze blog maanden aan een stuk met ongebreidelde passie heb geëtaleerd, en vermits we proberen een man (ja ja, het is dan toch ergens gebeurd!) van ons woord te zijn, bij deze. De aankondiging van een Vlinderblogrevival! Meer van het oude, af en toe ook weer dat streepje poëzie (tenzij ik die alweer iedere dag op jullie loslaat), een vlinderkijkje op het leven zoals het blijkt te (moeten) zijn en leuke dingen, die ik met jullie wil delen. Back to basics voor deze (inter)nette(nde) poweet met somtijds woelige gedachtengangen bij schijnbaar onschuldige fenomenen in het straatbeeld. En blij dat ook jullie er terug/ook nog zijn! Speciaal voor jullie een herneming van een drie jaar oud gedicht hier ergens onder.

En toen moest het alleen nog ingericht worden

CV - FV

zijn komst werd voorspeld

terwijl hij in moeders buik

als wind in de zielen

alsmaar boller wordend

trainde met rondjes zwemmen

om later kampioen

in de vlinderslag

het kind ter wereld

opnieuw een bad

een woordenbad

kleine lieve woordjes

gefluisterd in gretige oortjes

die dan maar dienden

ter volmaking van de vlindertaal

de man uit het kind

uit de kronkels van een jeugd

die nooit vergeten zal

hoe flauw dient opgekruid

met lach en vooral met liefde

de man een jongen binnenin

elke dag wat meer vlinderman

Frans V.

Over een Vlinderman

Een mens komt wat tegen op het internet. Hieronder een onvervalst Vlinderman-gedicht van de hand van Bert Deben, een zeer charmant dichter, die iedereen zou moeten gehoord/gelezen hebben. Geniet je mee op deze tweede mei-dag van 2010?

Pillekes, pillekes, pillekes!!!!

De laatste tien jaar is het medicijnverbruik in België zowat verdubbeld. Als dat geen goed nieuws is. Voor de farmaceutische industrie, dan toch. Terwijl Vlinderman dergelijke cijfers absorbeert uit zijn krant, tracht hij zich ook voor te stellen hoe het er dan tien jaar geleden aan toe ging en dan moet hij vaststellen dat hij alvast zelf toen méér pillen verbruikte dan het gangbare aantal van één per dag op heden. Is dat dan een goed teken aan de wand? Vlinderman houdt het antwoord in beraad...

Met een minimum aan structuur... (bron afbeelding: KLIK!)

pillenpatiënt

bij ieder paard in galop
doorheen zijn slapen
slikt hij wel een pil zo
dat het hoofd vertelt van
vaart tot pijn op een drafje

overdag zijn gamma medicijnen
van alfa tot omega, vet en zuur
voor ieder uur een capsule opdat
de tijd tussen weg van en weer thuis
zonder verandering kan overleefd

zoekt hij zijn overgave
verticaal de nacht in
het medicijn voor eenmalig
mens zijn in zijn bestaan
botst hij slechts op de grens
in het vluchtig voorschrift
van een dokter ongekend

Frans V.

Welkom, Jack!

Het einde van de pree is alweer daar en opnieuw schiet er nog een stukje maand over. We kennen het maar al te goed, nietwaar, en het leverde in 2008 alvast onderstaand gedicht op. Gelukkig is er nog het goede nieuws van kleine Jack die dit weekend besloot om enkele dagen na datum zijn moederschip te verlaten. Proficiat, Jacco en Adriana!!!

Hi there, here's Jack!!!

uitgemolken

hij is als geen ander
ware voorstander van
alles omlaag, liefst vandaag
wereldklok terug gezet
op het uur van historie

na al zijn borden vervangen
door kleinere maatjes als
dezelfde broek nieuw versteld
daarbij nóg meer uren thuis
voor de buis in plaats van
buiten met wat vrienden
is het feitelijk genoeg

of niet genoeg, hij weet het
zelf niet, hij geniet niet
van leven vol gecijfer
aan het einde van de maand
telkens weer diezelfde
overstroming met rekeningen

hij verzuipt al jaren
in de luxe van 't genot
op welverdiende afbetaling
echter niet al te vaak voor
wat echt nodig, maar wél
wat luxe in overvloed

Frans V.

Gedicht Nip: doorgelicht

Doorgaans verschijnen hier, als er al verschijnen, gedichten van mijn hand, maar na meer dan een jaar vloeide er opeens nog eens een gedicht uit de pen van mijn allerliefste en dat wilde ik niemand onthouden. U ook dus niet. Ziehier het nieuwe wonder der poëzie...

Na de Cola de inspiratie, zo gaat dat dus...

doorgelicht

we zijn niet meer
zoals voorheen

ons morgenland
een vergeten
bestemming

wij zijn slechts
jij en ik

- restafval bijna -

achteloos
pluk ik ons
uit de lucht

we zijn niet meer
dan dat

een dagdroom

Nip

Gedicht: Liesje lacht niet meer

Liesje lacht niet meer

Liesje loopt verloren
in haar hoofd
droomt ze elke dag
over hagelwit en nagelrand
grijze tand en mortelklauw
jonge meisjesbenen die gillen
dat ze nog wat sneller

Liesje was wat blond
frisse piekjes op een kopje
dat nog dwaas en giechel ging
toen haar zomer van dertien
in het eerste dozijn zowaar
haar plotsklaps tien erbij
en zij het lachen verstierf

Liesje is een vrouw
nog steeds een kind
veertien en in de rouw
om wat verloren ging
dat jaar terug, die tien erbij
toen hij haar zomaar vond
van hem en hem alleen

Frans V.

Verloren met Vlinderman

Leuk kapstokje gevonden voor een alweer wat ouder gedicht hieronder. Vlinderman las vandaag de krant en moest eens voluit grijnzen bij het getuigenis van een onfortuinlijke chauffeur die gedurende een autorit van nogal wat kilometers enkele malen verloren gereden was. Hij beschikte namelijk niet over een gps, enkel en alleen over een wegenkaart... Ziedaar de nieuwe mens, homo technologicus, al moet ik eraan toevoegen - voor Bibi iemand voor het hoofd stoot - dat ik er zelfs mét gps, wegenkaart én Nip naast me als co-chauffeur in slaag om verkeerd te rijden. Ik weet niet hoe ze dát talent benoemen, maar bon. Een beetje zelfspot, waarom ook niet ;-)

De rechtse ben ik :p (bron afbeelding: KLIK!)

over het pad

het ligt er bezaaid
geen straatsteen ziet hij nog
met oude lijken, het meest verse
witglimmend tot geraamte
het oudste nog slechts stof
met een stel gave kiezen
dat zijn meester niet lossen wilde

als overjaarse, overeeuwse geesten
komen ze hem rond de oren spoken
of hij toen niet daar en dat en zo
beter had gedaan, alsof hij nu
niets anders aan zijn hoofd zou

hij ontkent het stilgestorven gekrijt
uit het verleden reeds geleerd
zo staat hij en gaat hij toch
in het alledaagse ondermaanse
weigert hij de blik achterwaarts
er is nog veel te veel te zien
met zo weinig, oh zo weinig tijd
even stil te staan

het ligt er bezaaid
met oude lijken naast de kast
hoor hoe ze steriel kraken
terwijl hij zijn weg vervolgt
haastig van getrappel

Frans V.

Hiep hiep voor de prins

Het weekend is begonnen voor Vlinderman en Bibi gaat morgen héérlijk uitslapen. Dat wil zeggen dat de gsm vandaag beneden blijft liggen, want we zijn te lui om even het ingestelde alarm uit te schakelen. Vermits we daarna doorgaans toch vergeten dat alarm terug in te stellen, is die luiheid mooi meegenomen. Oh ja, prins Filip is jarig vandaag, al een halve eeuw in de wachtzaal van het koningsschap, we wensen hem bij deze nog een lang en gelukkig leven. Kwestie van niemand te vergeten in het lijstje jarigen dat me iedere dag tegemoet grijnst op Facebook.

Enniehoe, de uitslaapgedachte bracht me op het idee om nog eens een ouder gedicht hier op de blog te gooien, slapeloos. Een paar jaar verder slaap ik best goed genoeg, maar inhoudelijk lijken de verschillen er niet zo veel groter op geworden. Gelukkig is er nog steeds morgen om naar uit te kijken en zolang dat gevoel blijft, kunnen we verder...

Droom er maar op los... (bron afbeelding: KLIK!)

slapeloos

ligt het aan mezelf
dat de wereld niet meer draait
alleen nog spint en tolt
zodat het enkel maar vasthouden
en hopen dat ik er niet af zal

duizend uren in de nacht
en niet één ervan geslapen
zoveel zorgen over morgen
zonder dat er iets verandert
daarvoor ben ik helaas
met veel te weinig

ligt het aan de ander
die niet wil veranderen
zweert bij zijn verkrampt gemeander
in een wereld die in wezen
geen boodschap heeft aan al
wat misschien toch best anders

drie duizend uren in de dag
en ieder uur getracht te vergeten
wat ik niet langer onder ogen
lijdzaam afgeteld naar het moment
dat zonnen zouden doven
in het schroeivol licht
dat dromen nooit uitkomen
laat staan gewoon komen

aan wat ligt het
dat ik er mijn slaap voor laat

Frans V.

Over ongelukken

Omdat er rare kronkels door een dichtershoofd durven lopen, en omdat het hier anders te leeg zal blijven, woorden over een ongelukkige prijs, eentje die men best niet iedere dag verdient.

Kom er maar eens om (bron afbeelding: KLIK!)

ongelukkige prijs

dit was mijn bloed
dit bruin geronnen vlak
op drie betonnen tegels
zelfs na drie eenzame maanden
door weer en wind, zon en regen
niet uit te wissen

ik bespaar eenieder de verhalen
over nachten lang waken
bidden ook of hoe dat heten mag
gezeten bij het kille bed
waaruit mijn kind op zou staan
in ontwaken uit mijn nachtmerrie

ben ik dan verbitterd
dat ik jou erop wijzen zou
wat jij hebt aangericht
die ochtend toen jij dacht
hoe lezend rijden tijd bespaarde?

heb je al geleerd
hoe machtig jij kan zijn
koning aan het stuur
God over leven en dood?

en wat vind je dan van
de prijs die jij gewonnen
mijn kind en ik
vol hebben betaald?

Frans V.

Al 38,019...

Morgen is Vlinderman 38 en een week, afgerond dus 38,019. Heeft die 0,019 al veel bijgebracht? Is de mens er slimmer op geworden? Of dommer? Het één sluit natuurlijk het ander niet uit. Bibi moet eerlijk bekennen dat er weinig zinnigs op te antwoorden valt. Hij staat nog steeds op nadat de zon dat eerder al deed en gaat ook nog steeds pas slapen als diezelfde zon het hem alweer voor deed. Lange dagen, korte nachten, mogen de goden hem maar gunstig gezind zijn tot die jaren van het volle verstand hem eindelijk weten te vinden...

Nu we toch wat aan de introspectie zijn, kan ik hier gelijk een oud dichtsel van mijn hand onder plaatsen. Al een geluk dat ik indertijd alles netjes ingetikt en bewaard heb, want eerlijk is eerlijk, er vloeit tegenwoordig nog maar weinig recents uit mijn pen/klavier. Te druk bezig met 'het leven' leven. Al hoor ik Nip nu niet veel hardop klagen, want minder letters zijn toch nog altijd meer seconden, minuten, uren voor haar ;-)=

Bron afbeelding: KLIK!

over-leven en sterven

zijn sterven zal niet rustig zijn
maar een toonbeeld van het leven
dat hij zovele jaren heeft geleid
hectisch en verstoord
zal hij de knal omhelzen
die het einde onderstreept

rust is niet aan hem besteed
nu niet en al evenmin
op de dag zonder morgen
want het bruist en spuit
diep in zijn aderen
soms eens op zijn hoofd

enkel in de nacht
als ook zijn licht
het bed heeft opgezocht
oefent hij ietwat stiekem
in de armen van de stilte
het blijven liggen
na de daad

Frans V.

Aankondiging: De Muzeval # 137: Emo Fysk Sudergård

Een Muzeval is geweest, een volgende Muzeval laat zich alweer gewillig aankondigen. Hieronder meer info, en dat u dus op tijd op de hoogte gebracht werd...

π

DE 137e MUZEVAL


Poëzieavond

donderdag 8 april 2010

Gastdichter

Emo Fysk Sudergård (NL)

Maanjuwelen

Inleiding en presentatie door Bart van Peer

na de pauze: VRIJ poëzie-PODIUM
begeleid door Frans Vlinderman en Bart van Peer

deuren 19.30 uur - aanvang 20.00 uur

gratis toegang

locatie: literair-artistiek café Den Hopsack
Grote Pieter Potstraat 242000 Antwerpen (centrum)
(openbaar vervoer: Groenplaats)

Gesponsord door:

Beknopte perstekst Emo Fysk Sudergård

Het pseudoniem verbergt een man die in 1957 in Breda is geboren. Kort na zijn geboorte volgt de eerste verhuizing, het begin van een twintigtal verhuizingen in binnen- en buitenland dat pas een einde neemt met zijn terugkeer in Breda in 1975. Dan begint de integratie in de Brabantse cultuur, waarin hij zich uitstekend thuis voelt hoewel het nooit tot volledige integratie komt: hij wordt nooit een echte liefhebber van Carnaval.

Na enkele korte verhalen, schrijft hij in 2000 zijn eerste gedichten (sonnetten). Het duurt nog tot in 2008 tot de dichtkunst hem zodanig grijpt dat het tot publicaties en de eerste voordrachten komt. Inmiddels zijn er verschillende publicaties op literaire websites te vinden: Hernehim, Krakatau en Schrijverspodium Semantrium plaatsen zijn werk terwijl hij zich blijft ontwikkelen op www.dichttalent.nl. Tegelijkertijd worden enkele van zijn gedichten voorgedragen door collega-dichters op lokale radiostations, zoals Omroep Best en Stadsradio Den Haag.

De bron van zijn inspiratie is het leven zelf. Momenten van het Emo-tionele prisma van feestelijkheid, extase, euforie, treurnis, deernis, verontwaardiging, woede, alle in betrokkenheid op de schaal van gebeurtenissen in en rond het huis tot aan de ongrenzen van het heelal: Emo Fysk is levensburger en niets menselijks is hem vreemd. Dit is wat hij de wereld moet laten weten:

‘Schrijven is niet leuk. Schrijven moet, tot bloedens toe, op straffe van hoofdpijn en slapeloosheid. Lees, wereld, hoor wat je me aandoet… ook al wil ik niet anders. Ik leef je, bezing je tot jouw schoot me weer liefdevol opneemt… Je gaf me een stem, dus luister naar me tot mijn adem bodem raakt.’

In een snel tempo ontwikkelt hij ook zijn voordrachtskunst en treedt nu met grote regelmaat op. Zo was hij in 2009 te zien en te beluisteren bij Podium Geopend Breda, Poëziefeest Barendrecht , Parkdagen Oud-Beijerland, Car Art Festival Delft, Cultinair Café Strijen en Artifonie Maastricht. Voor 2010 staan onder meer Podium X Den Haag, Café Eijlders Amsterdam, Openbare Bibliotheek Amsterdam en Open-Dicht Schoonoord en ook zijn podiumdebuut in De Muzeval te Antwerpen op het programma.

Bronauteur: Emo Fysk Sudergård
Lichte bewerking: Frans Vlinderman

Ziedaar dan toch de lente!

De lente is in aantocht en ditmaal voor echt. We hebben het al enkele malen mogen vernemen via onze media, maar als ik de recente uitgroei van onze vorig jaar onder vers gekochte vruchtbare grond in uitgebloeide terrasbakken bedolven tulpenbollen mag geloven, is het bijna werkelijk zover! (en ja, dat is een zin waar iedereen zomaar zijn of haar tanden op mag breken).

Creatieve tulpen van Ingrid Groeneveld (bron afbeelding: KLIK!)

Morgen ga ik alvast zonder sjaal de hort op naar Boer Werk, wie weet probeer ik al een lichter model jas uit (al weet ik niet waar ik die zo één twee drie kan vinden) en zal ik fluiten. Geen moderne hiphop of klassieke of swingende rockdeuntjes of zo, maar lukraak wat geneuzel met getuite lippen. Vlinderman op zijn best, met de zon in zijn ogen en het hemd open geknoopt om die drie sprieten borsthaar wat mee te laten genieten... En dan kunnen we afscheid nemen van de wintergevelde mensen zoals in mijn bijgeleverd dichtsel ;-)=

Wintermoeheid in beeld (bron afbeelding: KLIK!)

verslagen

hij weet wel waarom
nee, hij ja deed en zij
hem plots sloeg met
woord voor woord

geletterd leerde hij
dat geweten minder is
dan proza soms vertelt
en hij werd stom

woordenloos regeert hij
over zijn omgeving die
meewarig muntjes werpt
voor iemand die het behoeft

hij telt zijn winst
met bewegende lippen
proeft hij het verschil
waar is de liefde gebleven?

Frans V.