Meeting + gedicht

Na mijn bijdrage vorige zaterdag, dat ik het niet per se ging hebben over de dichters op de Schrijfkunstmeeting, kan ik alsnog een tipje van de sluier lichten over enkelen van de aanwezigen daar. Omdat het gewoon op internet staat en ik gewoon kan verwijzen :-) Gedaan met alle voorzichtigheid om mensen niet zomaar te grabbel te gooien, ga het hier lezen en bekijken (en weet dat er veel meer deftigere foto's van Bibi bestaan dan degene die ze daar van mij geplaatst hebben, soms hou ik mijn ogen echt wel open).

Over naar het meer ernstige werk nu: voor wie het interesseert, naar aanleiding van een discussie ergens op het forum van Basic Publishing, ga ik binnenkort aan de slag op mijn eigen forum, waar ik week na week een site ga beschrijven in de vorm van een heus rapport. Ik bespreek de voordelen, de nadelen, geef cijfers, uiteraard allemaal zo subjectief als maar mogelijk. Het is de bedoeling een soort interactie op gang te brengen met u, de bloglezer, of met de toevallige bezoeker van een verloren gewaand forum, of gewoon, u weet wel, mijn mening over sommige zaken te ventileren. Wil je meer weten, surf er dan even langs, ben je nog geen lid en wil je toch reageren, schrijf u dan effie in (lidmaatschap verplicht gemaakt met goedkeuring om al die verdomde autobots mijn forum niet kapot te laten verpillen en verlengen en ophitsen).

Valt er verder nog iets meer te melden? Eigenlijk niet echt. Miss Jackie T is nog steeds niet opnieuw krols, de jurk van onze Soetkin (u weet wel, die zangeres die ons land op Eurosong gaat vertegenwoordigen) is veranderd (nog steeds rood, maar gehermodeleerd naar iets uit de fifties), Nip kan nog steeds niet tegen kietelen, ik heb nog altijd geen opslag zien passeren (alleen een indexering en dat bracht mijn koopkracht nog steeds niet terug), enz. Affin, tijd voor een streepje poëzie.

zonnefris

fuchsia in de kleerkast
geuren die meer kleuren
dan een mens verdragen mag
op een weekdag vol lentezon
met bon ton op volle terrassen

zijn gedachten schilderen
een heel eind van hem weg
pleziertuigen en vliegboten
naar oorden waar de sleur
doorbroken kan per elke minuut
seconde of zelfs een vingertel
vertier uit het gehuurde behang

morgen zal hij gewoon blauw
even wat minder lauw als nu
ook zijn kranke zinnegang
hem de weg blijft wijzen naar
ontsnapping per hemelflits
en liefde in een glas wit fris
alle rest komt dan wel
na de gewone k(l)oterij

Frans V.

Meeting + gedicht

Een meeting tussen mensen die je van haar noch pluim kent, hoe goed kan het worden? Ik zal het je vertellen. Schitterend. Dat is het woord. En wat meer woord wil een dichter horen dan dat? Er was warmte, er was mens, er was quasi familie, er was hallo en hallo en wie ben jij en he, ik ben, en hey, zo zie jij er uit... Zo gaat dat in de wereld. Mocht ik niet zolang op voorhand mijn bijdrage betaald hebben, ik zou met evenveel plezier op het communiefeest van één van mijn achternichtjes geweest zijn, maar deze namiddag/avond kon er ook wel door. En of ik de mensen die ik IRL heb leren kennen hier even wil voorstellen? Nope, ze staan doorgaans nogal op hun privacy. Ik ook trouwens, dus niet voortvertellen, eh ;-)

Neen wijf

neen, het lelijkste woord
dat tussen mensen gehoord
agenda's zou kunnen bepalen
van botsende knotsende en meer
rammen tegen stieren, dierenriemen
tekens die er nooit feitelijk toe doen

neen, hatelijk vergast
op een podium van gefluit
boegeroep op een bedje van tomaat
en dan de ultieme uitbraakwens
in brokjes op de betegelde vloer
of ze het laten zou willen
kunnen ook

er valt veel te zeggen
voor het onzegbare
liggen de klinkers simpel
voor het oprapen, de rest
mag mede zijn, zoals steeds

Frans V.

Meeting Writehistory + gedicht

BorgerRio, het is er helaas niet meer van gekomen. Eerst was er nog een meeting voor de leden van één van de sites waar ik zo af en toe een gedicht op plaats. Writehistory zou anders dan op 1 april, waarbij we afgesproken waren in het EHA, bijeenkomen in Mortsel, in CC 't Parkske. Dat er achter den hoek zo'n 4000 man zat te ontbijten en er meer den genoeg regen in de lucht hing, het kon ons allemaal niet deren. Op naar Mortsel dus, vrij vertaald voor mij iets na de middag.

Aanvankelijk was het de bedoeling dat het zo'n paar uurtjes zou duren, maar het liep een beetje uit en voor ik het wist, was het alweer avond. Babbelen met zusjes, praten met oude vrienden, kletsen met voorbijgangers, bestellen van dichtbundeltjes, zelfs declameren, het zat er allemaal in. Het was al een poosje geleden dat ik zo een gezellige namiddag zo snel heb weten ontsnappen aan mijn aandacht.

Toen ik bijna thuis was en afstapte in de metro van Plantin en Moretuslei werd ik gelijk weer geconfronteerd met wat ik even vergeten was. Die andere zijde van het leven. Onderstaande foto zegt wel genoeg... en was het nu een voorteken dat ik al zo iemand had zien liggen op een bushokbankje aan Harmonie, toen ik onderweg was naar 'mijn' feestje? Het moet in ieder geval een raar soort voorzienigheid geweest zijn.

dakloos of niet? (foto © FV)

dakloos in het wassalon

witte tegels op de vloer
met waspoederen sporen
onder een flets neonlicht
verhullen niet zijn kilte
zoals hij daar ineengedoken
de nacht tracht door te brengen
van een lang februarimoment

het zakje aan zijn voeten
met gaten en al lang versleten
bevat geen wasgoed meer
maar de resten van zijn beschaving
ooit gekocht op afbetaling

Ze noemen hem de doler
de kraker van wat warmte
bezetter van wat ruimte
en af en toe de dakloze

© Frans Vlinderman