Cartoon's + vrienden + gedicht

De Cartoon's, waar ik gisteren wat antistress ben gaan opsnuiven, en nog een gemoedelijk babbelken kon slaan ook met Pascale en Johanne, over het weer, het werk, de poëzie, noem maar op. Het was veel te snel veel te laat...

Pascale en Johanne (Foto © Frans V.)

Een klein tweeluikje in dichtvorm, morgen deel twee, 'ik Belg', beetje met zondag in het achterhoofd...

Ikke ne stijfharkige? (Foto © Frans V.)

ik Vlaming

hier sta ik pal
met twee voeten star
in de zachte grond
van mijn land, zo klein
dat in driehoeken begrepen
ik niet vendelzwaaien hoef

het warme zand krioelt
tussen mijn geplante tenen
terwijl mij zee mij kust
met eindeloze tongehalen
de zon in de zee in de zon
voel ik me radeloos thuis

Vlaming op papier
een echte Belg, ik zwelg
in hoe ik me voorstel
onderdaan te zijn
van een heus land

misschien meer
misschien ook niet
misschien
doet er niet toe
zegt mijn pas
bij elke maat

© Frans V.

Moeder + agenda + gedicht

Eerst even een heel belangrijke mededeling: vanaf morgen mag moeder Vlinderman terug naar huis!

Gedaan met ziekenhuistoestanden!

Ondertussen is het alweer de tienen gepasseerd, seffens nog wat nagenieten van de extra's bij Spiderman II, en dan bedje in. Morgen is het immers weer 't Gastvrij Podium en dan hebben we opnieuw een lange dag voor de kiezen. Donderdag ben ik dan weer in Cartoon's, voor een Antistressdoos, vanaf een uur of tien 's avonds. Vrijdagavond nog naar Berlaar om wat dingen te tekenen, zaterdag in de namiddag naar een tuinfeest van een afdeling van mijn werk (Consciencestraat) en 's avonds naar Hoevenen voor een streepje poëzie met de Muzeval, om dan zondag wat onderuit te zakken bij schone moeder Lenie om de verkiezingsuitslagen op de voet te volgen. Ik vrees voor de kleuren die dag, maar ja, wat moet komen zal moeten komen.

een uitgemaakte zaak

ik hoor je nog narrig
dat ik je niet begrijp
mijn koeterwaals geen taal
in jouw verfijnde wereld
waar niet met bakstenen gegooid
op onbegrepen hoofden

ik hoor je pen nog krassen
met de felle githeid zoals
alleen gevallen kraaien kunnen
bij het pikken van een lijntje

om dan in de stilte
van de wereld ontkleed
mijn liefde uit te drukken
als een uitgeteerde sigaret
de nieuwe verpakking
in je vergeelde linkerhand

geen witte rook meer
boven onze kathedraal

© Frans V.